Hij kwam als een razende roeland. Een bloednerveus, hyperaktief hondje wat over op, naar en overheen vloog. Er zat absoluut geen milimeter rust in de hond.
Nu bijna een jaar later is er heel veel veranderd. Hij is in huis rustig, wel aktief, altijd in voor wat spel e.d. en verschrikkelijk lief.
Als je met hem buiten loopt, wat wij veel doen en liefst op plaatsen waar hij vrij kan rennen, spelen met andere honden etc. gaat alles nu prima.
De eerste twee gehoorzaamheidscursussen gingen ook prima! Na een wild begin van ca. 10 minuten veranderde hij in een plaatje. Hij is zo verschrikkelijk mooi als hij werkt!
Maar nu met de derde cursus ben ik maar gestopt. Hij veranderd, zo gauw de richting van het trainingsveld bespeurd wordt, weer in het nerveuze wrak wat hij was toen hij kwam. Ik deed de hond er absoluut geen plezier meer mee en mijzelf al helemaal niet.Wie heeft ideeën? Zou dit toch te maken hebben met de eerste 9 maanden? en wat kan ik nog doen om het toch voor allebei weer leuk te maken? :p:
