http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 1&t=319281


Deze, bij nader order slechts 3 jaar oude, ongecastreerde stevige duitse herder teef kan uitzonderlijk goed overweg met mensen klein tot groot maar heeft in haar leven amper tot geen nader kennis gemaakt met andere honden. Bij wandelingen op straat viel dit eerder eigenlijk niet te merken. Ze laat andere honden gewoon voor wat ze zijn, zonder nader contact te zoeken.
Om een beter profiel van haar op stellen omdat we haar adoptie overwegen, ben ik er dit weekend mee naar een hondenfluisteraar gegaan waarmee ik regelmatig met de andere honden aan groepswandelingen deelneem, samen met onze CV tibetaanse terrier teef.
Toen mijn vrouw en ik ieder apart aankwamen was al meteen duidelijk dat de aanwezige groep honden een indruk op haar maakten die veel geblaf, gegrom en getrek aan de lijn losweekte.
Na een correctie hierop probeerden we dan maar een boswandeling met de DH teef, samen met een stabiele Duitse dog, zowel met als zonder lijn.
Ook hier zagen we dat ze in het begin totaal niet goed wist hiermee om te gaan. Op de duur liep ze met opzet voorop, draait ze zich om om vervolgens de confrontatie met die hond te zoeken: grommen, tanden ontbloten en we hebben tot 3-maal op enkele minuten tijd moeten corrigeren toen ze op het punt stond om te happen.
Na die zeer spannende 10 minuten van continue corrigeren leken de problemen echter wel van de baan. Ze leek te snappen dat dit tegen de regels was, en bovendien helemaal niet nodig was. Want de andere honden deden haar uiteindelijk ook niets. De volgende 3 uur kon de hond zeer ontspannen zij aan zij naast andere honden, en ook onze tibetaanse terrier teef perfect wandelen. Dus alleen maar positieve ervaringen met andere honden opgelopen.
Het zag er beloftevol uit .... tot vandaag.
In een poging om haar mogelijke nieuwe thuis een introductie te geven dachten mijn vrouw en ik om eerst met de twee teven samen een blok rond te lopen en vervolgens samen de tuin in te gaan. Toen liep het eigenlijk al mis. De DH teef had eigenlijk voor niets anders aandacht dan onze tibetaanse terrier van 11 kilo. Of ik nu voor, achter of naast mijn vrouw liep, de DH was alleen maar gefixeerd op onze andere hond. Steeds proberen toenadering te zoeken om dan te bijten. Nogthans was het dezelfde hond waar ze gisteren nog 3 uur naast liep ...
Is het normaal dat diezelfde fixatie die ze ook bij Duitse dog in het begin ook had, zo terug kan komen?
Die duitse dog was een kop groter en kon tegen een stoot, maar als onze tibetaan 1 beet van deze 35 kilo wegende DH krijgt, dan is ze morsdood.
Uiteindelijk zal heel veel moeite (hondenfluisteraar sprak van 6 maanden?) nodig zijn om dit gedrag eruit te krijgen. Hebben andere mensen hier al in gelijkaardige situaties gezeten?
Het lijkt geen prooigedrag want ze gromt, en zelfs geen sex agressiviteit maar gewoon agressiviteit naar eender welke andere hond die binnen haar bepaalde comfortzone komt.
We hebben 2 keuzes: ofwel beslissen we met deze hond niet verder te gaan, wat op zich jammer is aangezien ze met kinderen zo goed opschiet. Ofwel gaan we ermee door in geschikte aangepaste omstandheden: gescheiden loopruimte in een kennel in de tuin en dagelijks socialisatie oefeningen met onze tibetaan en andere honden om ze 'bij te kalibreren'.
Tips voor oefeningen socialisatie zijn natuurlijk ook welkom. We hebben een grote bench. En we dachten daarin onze tibetaan te steken en dan telkens met de andere hond voorbij te lopen en zo die fixatie af te leren. Onze tibetaan leek er vandaag rustig bij, maar dagelijks krokodillenvoer spelen tot ??? tijd, is natuurlijk ook stressvol.











