Duitse herder agressief gedrag naar andere honden afleren

[Cowboy_Bebop]

Ik vraag me af in hoeverre de hond daadwerkelijk iets anders deed na die 10 minuten correcties. Ging ze vermijden of ging ze normaal interactie aan? Duitse herders zijn eenmanshonden en die komen onder stress te staan bij een vreemde geleider in vreemde situaties. Ik kan me dus zomaar voorstellen dat ze wel aan je terriër kan wennen en er zelfs de beste maatjes mee kan worden.

Andere honden mijden deed ze niet. Ze tolereerde dat eender welke andere hond, ook onze tibetaan, zij aan zij met +- 10cm tussenruimte naast haar kon wandelen. Af en toe zocht ze ook contact door een likje aan de mond te geven.

Dat hangt echter helemaal af van of ze wel de honden taal spreekt en of ze uiteindelijk ontdooide of gewoon door had dat ze niks mocht en dus niks deed. Een hond die niks gewend is kan veel leren. Een hond die iets niet kan omdat ze een stuk socialisatie gemist heeft is andere koek.

Dat het twee teven zijn bevalt me ook minder.

Mijn kruising Duitse herder zou precies hetzelfde gedaan hebben als deze hond. Maar dat betekende absoluut niet dat ze asociaal was of niet met andere honden met de juiste energie kon leven. Ze heeft bv erg gevochten met de honden van een vriend waar ze later hele dagen bij was en beste maatjes mee werd. Samen in de auto, samen lopen, samen ergens slapen etc.

Ze moesten duidelijk hebben hoe de verhoudingen zaten. Want wat doet deze hond als ze aanvalt? Legt ze de andere hond op de grond en wil ze duidelijkheid over rangen en standen of gaat ze voor een gevecht terwijl een andere hond niks wil? Ik zou de hond eens afgeven aan iemand met grondig verstand van zaken om haar in te schatten. Duitse herders hebben vaak een grote mond zonder dat ze het echt extreem kwaad bedoelen. Mijn duitse herder miks was bv gewoon heel dominant. Heeft uiteindelijk nooit een andere hond echt wat aan gedaan. Zeg er wel eerlijk bij dat die hond nooit leuk met een teef had kunnen leven. Maar uiteindelijk kon ze dus wel prima met reuen terwijl ze volledig asociaal leek op het eerste gezicht.

Tot een knokpartij hebben we het niet laten komen met geen enkele hond. Grommen en tanden ontbloten was al ver genoeg. Echt bijten op een andere hond heeft ze nog niet gedaan, dus wat ze dan precies doet en waar ze juist zal stoppen, geen idee. En ik ga er ook niet van uit dat ze onderwerpingssignalen van een andere hond moest dat het geval zijn zou snappen, deze hond spreekt namelijk amper hondentaal.

Ook toen ik er gisteren nog mee ben gaan wandelen, kwamen we 2 loslopende hondjes tegen die afvlogen op de DH. De kleinste, een king charles terrier van maar half het gewicht van onze tibetaan, begon te happen, ook toen weer gegrommel en tanden bloot, maar ging ze niet over naar bijten.

Nu, dit is niet de eerste hond die we van dit type in huis gehaald hebben.
2 jaar geleden hebben we een bouvier reu pup, ook een eenmanshond die het niet op vreemden heeft, in huis gehaald. Het is uiteindelijk dankzij onze tibetaan, dat deze hond uiteindelijk ook zeer sociaal opgevoed geraakt is en zijn nu de beste maatjes. Alleen is makkelijker om een pup aan te leren waar de grenzen liggen tussen aanvaardbaar spel en pijn dan een hond die al 3 koppen groter is.
Basically is deze DH wat de bouvier ook geworden was, moesten we hem niet gesocialiseerd hebben.

Mijn vrouw en ik zijn sowieso van plan om ons nog een week bezig te houden met de DH. Een ander idee, is om niet onze tibetaan maar de bouvier van 2 jaar te gebruiken voor de socialisatieoefeningen. Dat is dan ook een beetje de lithmus test. Als het met deze reu al niet betert, gaat het met de tibetaan teef zeker niet lukken.

[mijke]

Leuk dat jij van een uitdaging houdt, maar als je deze hond neemt zadel je niet alleen je andere hond, maar ook je partner en kinderen op met een enorm risico en de daarbij behorende verantwoordelijkheid. En voor de herder klinken jullie ook niet als de beste plek. Ik zou het best een egoistische keus vinden om toch voor deze hond te gaan en ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je dat zou willen. Het is toch voor iedereen beter om een hond te vinden die wel naadloos past in jullie gezin?

[Cowboy_Bebop]

Het zijn vaak al geen honden die geschikt zijn om met alle honden te spelen enzovoorts. Daar zijn ze vaak te serieus en te regelneverig voor. Ik weet niet of het de bedoeling is dat je deze soort wandelingen blijft doen? Je doet ze nu met jouw eigen hond al, is het de bedoeling dat deze Dh ook regelmatig mee gaat?

Ja, ik wissel beurt om beurt af, ook met de honden van de schoonouders om ze allemaal op een leuke manier wat bij te schaven in omgang met andere honden en elkaar aangezien ze ook vaak bijeen zitten.
De tibetaanse terier om overmatig geblaf af te leren.
De fox terrier om zijn angstig gedrag weg te nemen, en bij schoonmoeder binneshuis niet langer alle tafelpoten af te zeiken om territorium af te bakenen.
De bouvier .. wel ... omdat die thuis anders alles en iedereen onder tafel loopt.

De kennismaking terzijde leek het ook met de DH goed mee te vallen. Het is dus niet dat we haar geforceerd hadden tot iets dat ze niet leuk vond. Maar zoals je zei: als het telkens voor haar een kwestie van afsluiten en negeren is om de dag erna te hervallen in haar oude gewoontes, dan is er eigenlijk geen progressie en hebben we er ook geen vooruitzichten mee.

Leuk dat jij van een uitdaging houdt, maar als je deze hond neemt zadel je niet alleen je andere hond, maar ook je partner en kinderen op met een enorm risico en de daarbij behorende verantwoordelijkheid. En voor de herder klinken jullie ook niet als de beste plek. Ik zou het best een egoistische keus vinden om toch voor deze hond te gaan en ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je dat zou willen. Het is toch voor iedereen beter om een hond te vinden die wel naadloos past in jullie gezin?

Voor vrouw en kinderen is er op zich geen risico. Deze hond is enorm goed in omgang met mensen, ook met wildvreemden, ook met peuters, want de huidige eigenaar zijn 2 kinderen zijn er ook op leeftijd 2 tem. 5 jaar oud mee opgegroeid.
Vandaar dat we haar zo interessant vonden. De klik met ons was er meteen.
En het is altijd makkelijk gezegd om een hond te zoeken die naadloos in het gezin past, maar de perfecte hond bestaat niet, of die zien we op dit moment toch niet in het asiel. Aan iedere hond mankeert wel iets, ook degene die wel al hebben. De vraag is of er te leven valt met die mankementen en wat er bij te schaven valt.

[malinois]

Ik ken maar weinig herders die zitten te wachten op hond/hond vriendjes.

[-Saskia-]

Gun die Duitse herder lekker een thuis zonder andere honden en zoek een leuke match voor bij je Tibetaan.
Een gedragstherapeut die een uitvallende hond drie uur lang naast een soortgenoot doet wandelen en dat dan onder socialisatie schaart zou ik al geen hulp meer van willen.
In mijn buurt is ook een wandelgroep die fan zijn van flooding. Aangeleerde hulpeloosheid aan een lijntje maar wat zijn ze er blij om.

[Hippo]

Oh... de rest van je honden loopt nu dus een risico, omdat jij zo graag een uitdaging wil aangaan ?

Ik heb een reactieve mechel, dat blijft altijd opletten. Daardat je hem nauwlettend in de gaten houdt en goed kunt inschatten, is er weinig risico. Echter zijn gedrag is naar onbekende honden en mensen bij een plotse ontmoeting is een risico, maar niet naar onze eigen andere huisdieren. Zou er niet aan moeten denken om zo'n hond in huis te halen en de rest met zo'n onberekenbare hond op te zadelen.

En geloof mij, ik houd van een uitdaging, geweldig honden met een stevig karakter en een rugzakje. Echter niet ten kosten van mijn reeds aanwezige huisdieren.

[mijke]

Leuk dat jij van een uitdaging houdt, maar als je deze hond neemt zadel je niet alleen je andere hond, maar ook je partner en kinderen op met een enorm risico en de daarbij behorende verantwoordelijkheid. En voor de herder klinken jullie ook niet als de beste plek. Ik zou het best een egoistische keus vinden om toch voor deze hond te gaan en ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je dat zou willen. Het is toch voor iedereen beter om een hond te vinden die wel naadloos past in jullie gezin?

Voor vrouw en kinderen is er op zich geen risico. Deze hond is enorm goed in omgang met mensen, ook met wildvreemden, ook met peuters, want de huidige eigenaar zijn 2 kinderen zijn er ook op leeftijd 2 tem. 5 jaar oud mee opgegroeid.
Vandaar dat we haar zo interessant vonden. De klik met ons was er meteen.
En het is altijd makkelijk gezegd om een hond te zoeken die naadloos in het gezin past, maar de perfecte hond bestaat niet, of die zien we op dit moment toch niet in het asiel. Aan iedere hond mankeert wel iets, ook degene die wel al hebben. De vraag is of er te leven valt met die mankementen en wat er bij te schaven valt.

Ik bedoelde ook niet dat ik denk dat de herder hen grijpt of niet goed met mensen of kinderen kan, maar dat jouw kinderen en partner en jijzelf ook, als herder en huidige hond geen vriendjes worden (wat ik reeel acht), altijd op hun hoede zullen moeten zijn dat die twee niet bij elkaar kunnen komen, of als ze samen gaat of het wel goed gaat, niet samen eten, niet samen met speeltjes, niet samen met kluifjes, niet samen wandelen, en als het tussen die honden wel een keer fout gaat heeft dat ook impact op mensen, en vooral op kinderen. Stel je voor dat er iets met die honden gebeurt terwijl je net ff op de wc zit. Persoonlijk zou ik mijn gezin nooit moedwillig aan die verantwoordelijkheid en eventuele ellende als het wel fout gaat willen blootstellen.

Ik snap wel dat er een klik is met het gezin en dat geen enkele hond ooit perfect is hoor. Maar er is vast wel een andere hond te vinden waar jullie ook een klik mee hebben en die wel een stukje meer perfect past dan deze.

[alm@]

Voor mij is het vrij simpel. Elke hond die hier binnen komt moet een leuke aanvulling op mijn bestaande roedel zijn. Ik vind het niet eerlijk naar mijn honden toe dat er door een nieuwkomer spanningen ontstaan. Verder heb ik in het verleden een herplaats Duitse herderteef gehad (was 14 maanden toen) die nauwelijks gesocialiseerd was. Ik had toen een heel stabiele xmechel waar ze zich aan opgetrokken heeft, hij was echt haar steun en toeverlaat. Het heeft echt wel een paar jaar geduurd voordat ze het normale leven aankon en sommige angsten en angstjes zijn tot haar dood gebleven.

[Sandra&co]

Je bent genoeg gewaarschuwd denk ik, dus ik wens je veel succes met de hond toe. Maar weet dan wel dat, als er iets gebeurt met je Tibetaan, dit 100% jouw eigen schuld is. Je zult het niet kunnen afschuiven op de DH want je weet waar je aan begint en wat de risico's zijn.

[laeken]

Ik vraag me af in hoeverre de hond daadwerkelijk iets anders deed na die 10 minuten correcties. Ging ze vermijden of ging ze normaal interactie aan? Duitse herders zijn eenmanshonden en die komen onder stress te staan bij een vreemde geleider in vreemde situaties. Ik kan me dus zomaar voorstellen dat ze wel aan je terriër kan wennen en er zelfs de beste maatjes mee kan worden.

Andere honden mijden deed ze niet. Ze tolereerde dat eender welke andere hond, ook onze tibetaan, zij aan zij met +- 10cm tussenruimte naast haar kon wandelen. Af en toe zocht ze ook contact door een likje aan de mond te geven.

Dat hangt echter helemaal af van of ze wel de honden taal spreekt en of ze uiteindelijk ontdooide of gewoon door had dat ze niks mocht en dus niks deed. Een hond die niks gewend is kan veel leren. Een hond die iets niet kan omdat ze een stuk socialisatie gemist heeft is andere koek.

Dat het twee teven zijn bevalt me ook minder.

Mijn kruising Duitse herder zou precies hetzelfde gedaan hebben als deze hond. Maar dat betekende absoluut niet dat ze asociaal was of niet met andere honden met de juiste energie kon leven. Ze heeft bv erg gevochten met de honden van een vriend waar ze later hele dagen bij was en beste maatjes mee werd. Samen in de auto, samen lopen, samen ergens slapen etc.

Ze moesten duidelijk hebben hoe de verhoudingen zaten. Want wat doet deze hond als ze aanvalt? Legt ze de andere hond op de grond en wil ze duidelijkheid over rangen en standen of gaat ze voor een gevecht terwijl een andere hond niks wil? Ik zou de hond eens afgeven aan iemand met grondig verstand van zaken om haar in te schatten. Duitse herders hebben vaak een grote mond zonder dat ze het echt extreem kwaad bedoelen. Mijn duitse herder miks was bv gewoon heel dominant. Heeft uiteindelijk nooit een andere hond echt wat aan gedaan. Zeg er wel eerlijk bij dat die hond nooit leuk met een teef had kunnen leven. Maar uiteindelijk kon ze dus wel prima met reuen terwijl ze volledig asociaal leek op het eerste gezicht.

Tot een knokpartij hebben we het niet laten komen met geen enkele hond. Grommen en tanden ontbloten was al ver genoeg. Echt bijten op een andere hond heeft ze nog niet gedaan, dus wat ze dan precies doet en waar ze juist zal stoppen, geen idee. En ik ga er ook niet van uit dat ze onderwerpingssignalen van een andere hond moest dat het geval zijn zou snappen, deze hond spreekt namelijk amper hondentaal.

Ook toen ik er gisteren nog mee ben gaan wandelen, kwamen we 2 loslopende hondjes tegen die afvlogen op de DH. De kleinste, een king charles terrier van maar half het gewicht van onze tibetaan, begon te happen, ook toen weer gegrommel en tanden bloot, maar ging ze niet over naar bijten.

Nu, dit is niet de eerste hond die we van dit type in huis gehaald hebben.
2 jaar geleden hebben we een bouvier reu pup, ook een eenmanshond die het niet op vreemden heeft, in huis gehaald. Het is uiteindelijk dankzij onze tibetaan, dat deze hond uiteindelijk ook zeer sociaal opgevoed geraakt is en zijn nu de beste maatjes. Alleen is makkelijker om een pup aan te leren waar de grenzen liggen tussen aanvaardbaar spel en pijn dan een hond die al 3 koppen groter is.
Basically is deze DH wat de bouvier ook geworden was, moesten we hem niet gesocialiseerd hebben.

Mijn vrouw en ik zijn sowieso van plan om ons nog een week bezig te houden met de DH. Een ander idee, is om niet onze tibetaan maar de bouvier van 2 jaar te gebruiken voor de socialisatieoefeningen. Dat is dan ook een beetje de lithmus test. Als het met deze reu al niet betert, gaat het met de tibetaan teef zeker niet lukken.

Ik vind het dan weer in tegenstelling tot anderen helemaal niet gek wat ze doet. Ze toont haar tanden....verder doet ze tot nu toe niks...

Ze is een teef die gewend is het rijk alleen te hebben. Waarom spreekt ze de hondentaal niet? Wie zegt dat? Wordt ze aangevallen? Of genegeerd zoals ze zelf wenst door die tanden te laten zien?

Een hond meenemen op straat door jou als vreemde en dan tussen vreemde honden zetten waarop de honden de tanden laten zien. Ik zie het probleem niet zo.

Ik zou eens lekker gaan rommelen met de hond om een goede inschatting van haar te kunnen maken. Desnoods haal je er mensen bij die verstand van zaken hebben? De tibetaan was duidelijk niet erg bang en ook niet onder de indruk. Ik kan je vertellen dat als die herder gevaarlijk voor haar was geweest ze er nooit naast was gaan lopen.
Mijn hondjes zijn uitermate sociaal. Maar ze laten gerust hun tanden zien naar andere honden. Zeker als een vreemde ze meeneemt en ze de betreffende hond niet kennen. Heeft die DH uberhaubt ooit een hond wat gedaan? Of weert ze gewoon af uit onzekerheid en moet ze even groeien in haar vertrouwen. Bekken likken van andere honden is weer een heel onderdanig signaal en geeft aan dat ze totaal geen kwaad in de zin heeft. Dat doen pups en honden die geen ruzie willen. Tanden laten zien doen honden die onzeker zijn en laten zien dat ze aub met rust gelaten willen worden.

Ik krijg heel erg het gevoel dat iedereen deze hond helemaal verkeerd in aan het schatten is. Neem haar eens mee naar iemand met verstand van zaken en laat haar eens beoordelen door een ander. Alles wel alleen als jij de ideale baas kan en wil zijn en je de hond een super leven kan bieden dat de moeite waard is. Ga je haar erbij nemen voor de zomaar en de lol gun haar dan een andere baas die echt met haar aan de slag wil en haar wil helpen.

[laeken]

Duitse herders kunnen behoorlijk tekeer gaan maar zijn vaak gewoon een beetje onzeker. Hoe meer ze hun grote waffel open trekken hoe makkelijker ze honden leren op afstand te blijven. Ik denk dat als je haar zomaar tussen 10 honden zet in een pension ze na een paar dagen helemaal in de roedel zit en er niks van problemen zijn.
De tanden laten zien maar niet aanvallen is super sociaal. Naast je Tibetaan lopen en haar negeren is super sociaal. En je Tibetaan weet prima waar ze naast gaat lopen. Met de dog was ze ook al sociaal. Dus waar is ze nu precies asociaal? Ze heeft geen enkele hond gebeten terwijl ze een uur lang tussen de honden liep.

Erg sociaal dus als je het mij vraagt.

[blondie]

Maar volgens mij wilde je toch een stabiele hond om in de toekomst je wolfhond te ondersteunen?
Met dat in het achterhoofd en toch het gevaar voor je Tibetaan nu begon ik er al helemaal niet aan.
Ik ga trouwens met Heavy mee. Ik denk ook niet dat het door de lengte van de wandeling kwam maar door de grootte en de samenstelling van de groep.
En onderschat de stijfkoppigheid en hardheid van een Duitser Herder niet, vooral niet als deze een werklijn achtergrond heeft.
Ik heb ruim 7 jaar met zo'n type samengeleefd, en die ging toch echt zijn eigen gang, die boetseerde je niet even naar je hand.

Dat was ook mijn eerste gedachte eerlijk gezegd.
En twee was ook dat eigen honden wel redelijk "makkelijk" eigen zouden moeten zijn, en niet dat je allerlei dingen in huis moet gaan veranderen omdat de nieuwkomer een (behoorlijk) rugzakje heeft.
En verder eens met de vele reacties van andere Duitse herder eigenaren hier, waaronder dus Budkes, en Tessa die ook haar ervaring deelt over haar eerste herder.
Ook uit eigen ervaring weet ik dat het niet heel makkelijk is om ingesleten gedragingen van een Duitse herder af te leren/om te buigen en ze zijn over het algemeen ook niet tijdens wandelingen op zoek naar maatjes, dus zal je met groepswandelingen altijd goed op moeten letten maar vergeet ook niet dat ze naar "eigen" toe ook heel beschermend kunnen zijn/worden. Dat zijn dan "eigen" honden waar ze bekend mee zijn, maar dus ook de kinderen en de kleinkinderen. Je zult er erg bovenop moeten zitten als dat gedrag zich ook nog eens verder ontwikkeld.
Als voorbeeld, buurtende andere honden worden vaak niet als "leuk, wie ben jij gezien?" maar meer als "hé dit is mijn groep, wat mot je ". Even heel zwart wit.

[laeken]

Maar volgens mij wilde je toch een stabiele hond om in de toekomst je wolfhond te ondersteunen?
Met dat in het achterhoofd en toch het gevaar voor je Tibetaan nu begon ik er al helemaal niet aan.
Ik ga trouwens met Heavy mee. Ik denk ook niet dat het door de lengte van de wandeling kwam maar door de grootte en de samenstelling van de groep.
En onderschat de stijfkoppigheid en hardheid van een Duitser Herder niet, vooral niet als deze een werklijn achtergrond heeft.
Ik heb ruim 7 jaar met zo'n type samengeleefd, en die ging toch echt zijn eigen gang, die boetseerde je niet even naar je hand.

Dat was ook mijn eerste gedachte eerlijk gezegd.
En twee was ook dat eigen honden wel redelijk "makkelijk" eigen zouden moeten zijn, en niet dat je allerlei dingen in huis moet gaan veranderen omdat de nieuwkomer een (behoorlijk) rugzakje heeft.
En verder eens met de vele reacties van andere Duitse herder eigenaren hier, waaronder dus Budkes, en Tessa die ook haar ervaring deelt over haar eerste herder.
Ook uit eigen ervaring weet ik dat het niet heel makkelijk is om ingesleten gedragingen van een Duitse herder af te leren/om te buigen en ze zijn over het algemeen ook niet tijdens wandelingen op zoek naar maatjes, dus zal je met groepswandelingen altijd goed op moeten letten maar vergeet ook niet dat ze naar "eigen" toe ook heel beschermend kunnen zijn/worden. Dat zijn dan "eigen" honden waar ze bekend mee zijn, maar dus ook de kinderen en de kleinkinderen. Je zult er erg bovenop moeten zitten als dat gedrag zich ook nog eens verder ontwikkeld.
Als voorbeeld, buurtende andere honden worden vaak niet als "leuk, wie ben jij gezien?" maar meer als "hé dit is mijn groep, wat mot je ". Even heel zwart wit.

Ze hebben straks een Tibetaan, een wolfhond en een bouvier sowieso. Die buurten toch al niet gezellig in de roedel en die Duitse herder past daar wat mij betreft prima bij. Waarom nemen jullie zo klakkeloos aan dat een hond die de tanden laat zien meteen vals is? Ze is onwennig en in handen van vreemde mensen. Ze is bang en onzeker. Geen harde herder die voor de kill gaat. Die zou nooit een uur kalm zij aan zij wandelen en af en toe een bekje van een andere hond likken. Deze hond klinkt juist erg lief maar onzeker voor mij. Zelfs Bas laat de tanden zien en moet niks van vreemde honden weten effe. Daarna loopt ze er een uur bij en in huis kan ze met elke hond opschieten en ik kan er alles bij zetten. Ze is geen haar anders dan wat ik van deze Duitser lees.

[laeken]

Ik zou eerst maar eens kijken of de hond wel gaat bijten en niet gewoon haar persoonlijke zone beschermd. Ik zou ook maar eens kijken wat ze doet met muilkorf en los van jullie zonder mensen. En ik zou ook maar wat meer gewicht op die 3 uur perfect gedrag met beklikken en al leggen en niet op grommen en tanden laten zien bij een ontmoeting in handen van vreemden.

Maar dat allemaal alleen als je haar een top leven wil geven waar ze wat voor over moet hebben. Anders gewoon niet doen en verder kijken naar een hond die makkelijker lijkt.

[blondie]

TS vraagt een mening van mensen. Nou anderen en ik geven daar hun mening over. Het gaat mij er niet om dat ik een oordeel vel over vals zijn of niet, volgens mij heb ik vals niet in mijn mond genomen.
TS zegt ook ergens dat als het niet gaat dat de hond dan alsnog naar een asiel kan. Nou dat vind ik sneu, dan liever naar een eigenaar direct die een op een met die hond aan de gang gaat en leuke dingen met haar gaat ondernemen.

In mijn eigen geval met introductie van de kleinere teef hier en de Duitse herder teef was de DH teef wel altijd tolerant, en 1x niet, het was wel een ritje dierenarts en hechtingen en wederom opnieuw allemaal het vertrouwen krijgen dat de honden met elkaar konden lopen en leven.
En als je veel met andere honden op wilt gaan lopen in de toekomst dan mag ik toch eerlijk zeggen dat veel Duitse herders daar wat minder geschikt voor zijn, dan lieg ik toch niet?

[Sandra&co]

Waarom nemen jullie zo klakkeloos aan dat een hond die de tanden laat zien meteen vals is?

Ja geen idee, ik zou het risico persoonlijk liever niet nemen aangezien de DH groot is en de Tibetaan klein Jij dacht destijds ook dat Juno altijd onvoorspelbaar zou blijven omdat die om zich heen had gehapt bij z'n vorige eigenaren. Men kan d'r dus altijd naast zitten, maar TS moet zich goed afvragen of het het risico waard is.

[Cowboy_Bebop]

Ik zou eerst maar eens kijken of de hond wel gaat bijten en niet gewoon haar persoonlijke zone beschermd. Ik zou ook maar eens kijken wat ze doet met muilkorf en los van jullie zonder mensen. En ik zou ook maar wat meer gewicht op die 3 uur perfect gedrag met beklikken en al leggen en niet op grommen en tanden laten zien bij een ontmoeting in handen van vreemden.

Maar dat allemaal alleen als je haar een top leven wil geven waar ze wat voor over moet hebben. Anders gewoon niet doen en verder kijken naar een hond die makkelijker lijkt.

Dat is eigenlijk een geniaal idee. Dat ik daar niet eerder aan gedacht heb.
Dan kan ze vrij risicoloos alle tijd van de wereld nemen om te wennen aan onze tibetaan en haar onzekerheden te overkomen. Als het dan nog niet lukt ... dan is er inderdaad een onoverkomelijk probleem.

Ter verduidelijking:
Wij hebben op dit moment slechts 1 hond, onze tibetaan.
De TSW is in aantocht.
De fox terrier en bouvier zitten 50 meter verderop bij de schoonouders.

De tibetaan zit overdag bij de schoonouders bij de twee andere honden. Het is pas na het werk dat we ze mee naar huis brengen en waar ze dan samen met de DH onder supervisie zit.

Je bent genoeg gewaarschuwd denk ik, dus ik wens je veel succes met de hond toe. Maar weet dan wel dat, als er iets gebeurt met je Tibetaan, dit 100% jouw eigen schuld is. Je zult het niet kunnen afschuiven op de DH want je weet waar je aan begint en wat de risico's zijn.

Dat wist ik toen ik deze topic startte wel al.
Maar ik ben niet iemand die met samengeknepen billen door het leven gaat. Dat wil daarom niet zeggen dat ik de risico's er niet van in zie. Vandaar ook deze topic.

[blondie]

Maar wil je dat dan blijven doen?
In het andere topic had je het er over dat je de kennel er ook bij zou krijgen en dat dat fijn was. Maar wil je dan de hond in de kennel blijven houden of als het allemaal wel goed uit gaat pakken mag de Duitse herder dan volledig meedraaien in het gezin, en dus binnen met alle andere honden en ook als jullie werken naar jouw schoonouders?

Niets ten nadeel van een kennel hoor, maar zelf merkte ik dat mijn hond die kennel gewend was het heerlijk vond om betrokken te zijn bij mij en de gang van alledag i.p.v. in de kennel te wachten tot hij er weer bij betrokken werd. En hij paste zich ook zeer goed en makkelijk aan van kennel naar huissituatie, maar wat ik al eerder zei over die hond, die was ook wel daarmee bekend gemaakt door zijn eerste eigenaar.
En ik wil ook helemaal niet negatief overkomen, en anderen denk ik ook niet maar je vraag gaf eerlijke reacties en zeker van mensen die behoorlijk wat ervaring hebben met bepaalde herders.
Maar als je er voor wilt gaan moet je dat zeker doen, als je die kanttekeningen die geplaatst zijn maar wel ter harte neemt.

[DeDiana]

We waren er natuurlijk allemaal niet bij om het gedrag te observeren, maar dit vind ik toch wel wat zorgwekkender klinken dan een hond die haar lippen optrekt omdat ze met rust gelaten wil worden.

Toen mijn vrouw en ik ieder apart aankwamen was al meteen duidelijk dat de aanwezige groep honden een indruk op haar maakten die veel geblaf, gegrom en getrek aan de lijn losweekte.

Op de duur liep ze met opzet voorop, draait ze zich om om vervolgens de confrontatie met die hond te zoeken: grommen, tanden ontbloten en we hebben tot 3-maal op enkele minuten tijd moeten corrigeren toen ze op het punt stond om te happen.

De DH teef had eigenlijk voor niets anders aandacht dan onze tibetaanse terrier van 11 kilo. Of ik nu voor, achter of naast mijn vrouw liep, de DH was alleen maar gefixeerd op onze andere hond. Steeds proberen toenadering te zoeken om dan te bijten.

En wat betreft de muilkorf: als de DH inclusief muilkorf bovenop de Tibetaan springt, krijgt die Tibetaan alsnog de schrik van haar leven en kan ze daar best wat kneuzingen aan overhouden, dus ik zou ook met muilkorf voorzichtig blijven.

[Cowboy_Bebop]

De kennel is er simpelweg voor waar ze nodig is en het voor de hond echt niet anders kan.
Komt de kuisvrouw om de 2 weken langs die schrik heeft van honden? Dan gaat ze die dagen in de kennel.
Op alle dagen dat ze alleen is? Dan kan ze in 12 are tuin rondlopen.

Wanneer onze tibetaan in aantocht is, en dat kan met muilkorf? Des te beter. Een permanente oplossing is het uiteraard niet. Het is een manier om de risico's te vermijden.

Kan iemand een bepaalde muilkorf aanraden voor DH? Die we nu hebben voor de bouvier is zachte kunststof, en die krijgt de hond zo los.
Dit zag er wel deftig uit:
http://www.medpets.be/baskerville-ultra ... escription

We waren er natuurlijk allemaal niet bij om het gedrag te observeren, maar dit vind ik toch wel wat zorgwekkender klinken dan een hond die haar lippen optrekt omdat ze met rust gelaten wil worden.

En wat betreft de muilkorf: als de DH inclusief muilkorf bovenop de Tibetaan springt, krijgt die Tibetaan alsnog de schrik van haar leven en kan ze daar best wat kneuzingen aan overhouden, dus ik zou ook met muilkorf voorzichtig blijven.

Onze tibetaan kent dat wel, omgang met grotere honden. Die is superlenig heeft met niets anders dan bouviers en newfoundlanders geravot.

Nu, ik zal de muilkorf tactiek eens bekijken en dan een filmpje maken en hier posten. Dat is misschien objectiever dan dat ik flarden tekst neertyp over wat ik 'denk' dat de intentie van de hond is. Als ze effectief gebeten had, was het dilemma er nu ook niet. Dan zou ik ze niet overwegen.

[laeken]

Ze gaat niet bijten als ze los is. Denk ik. Want aan de lijn voelen veel honden hele rare emoties. Frustratie. Onzeker. Bescherming etc. Talloze honden vallen uit aan de lijn en zijn los poeslief. Wat je moet doen is de hond los hebben voor de ontmoeting. Dan bouwt ze geen spanning op. En wat je ook moet doen is direct in kunnen grijpen dus een lijn eraan laten.
Je kan dan de echte hond zien. Zonder lijn. Soms is een hond aan de lijn zelfs geleerd uit te vallen omdat er altijd verkeerd op gereageerd was. Mijn honden waren bijna allemaal lastig aan de riem. Los waren de meeste prima.

Dat liet deze hond in feite ook zien. Los was ze 3 uur prima behalve de eerste tijd even na aflijnen. En een teef is nu eenmaal vaak wat afwerend. Maar eenmaal bekende honden kan echt prima gaan.

Ik zeg absoluut niet dat de hond sociaal is of dat het een goed idee is. Alleen zie ik niks in je teksten die maken dat ik er echt een probleem in zie. Willen bijten is gewoon bijten. Een hond die wil bijten bijt. Dan kun je niet nee roepen en dan stopt ze. En ze beet niet. Ze hapte staat er of wilde bijten. Dan had ze gebeten als dat laatste het geval was. Ze gromde ook zeg je. Dus ze waarschuwde dat ze de andere hond niet in haar buurt wilde. Prima sociaal gedrag.

Dus geef haar nog maar eens een kans. Meer kans dat ze steeds beter gaat dan steeds slechter. Na 3 uur wandelen en beklikken zegt uitvallen aan de lijn echt niks. Die 3 uur los tussen een roedel zegt alles.

[TessaThomas]

Dus geef haar nog maar eens een kans. Meer kans dat ze steeds beter gaat dan steeds slechter. Na 3 uur wandelen en beklikken zegt uitvallen aan de lijn echt niks. Die 3 uur los tussen een roedel zegt alles.

Dat zeg jij. Ik vertel juist mijn kant dat 3 uur los tussen een roedel niks hoeft te zeggen. Maar eigenlijk kan niemand hier er écht iets van zeggen, want wij zien niet hoe de hond loopt, of ze echt ontspannen is of zich 'overgeeft' aan de situatie. Vals klinkt het ook niet, nee. Dat ben ik met je eens. Ik had het over hondentaal niet spreken, maar dat is bij Tessa, bij deze hond weet ik het niet natuurlijk. Als ik voor de keuze zou staan om Tessa weer mee te nemen, terwijl ik al een teef had zitten zou ik het niet doen. Met een reu zou ik het durven. Maar niet als ik haar telkens met andere loslopende honden zou moeten confronteren op wandelingen en bij de oppas. Ik ben het niet helemaal eens dat een hond die wil bijten ook bijt. Het zal er ook aan liggen waar het gedrag vandaan komt. Tessa bijt niet meteen, maar dat kan wel 'ineens' gebeuren. Natuurlijk niet ineens, maar het is niet dat ze meteen bijt.

Ik zou het dus eerder niet doen, omdat er al een teef is, het een gezin is waar dus ook vreemden over de vloer komen, er wandelingen met vreemde honden gemaakt gaan worden en toch de wisselende samenstelling van honden.

[Budkes]

Duitse herders kunnen behoorlijk tekeer gaan maar zijn vaak gewoon een beetje onzeker. Hoe meer ze hun grote waffel open trekken hoe makkelijker ze honden leren op afstand te blijven. Ik denk dat als je haar zomaar tussen 10 honden zet in een pension ze na een paar dagen helemaal in de roedel zit en er niks van problemen zijn.
De tanden laten zien maar niet aanvallen is super sociaal. Naast je Tibetaan lopen en haar negeren is super sociaal. En je Tibetaan weet prima waar ze naast gaat lopen. Met de dog was ze ook al sociaal. Dus waar is ze nu precies asociaal? Ze heeft geen enkele hond gebeten terwijl ze een uur lang tussen de honden liep.

Erg sociaal dus als je het mij vraagt.

Serieus? Ik ken een hele hoop Duitse Herders, gezien het uiterlijk van deze teef lijkt het me niet echt een kynoloog, en onzeker is nu niet echt het eerste woord wat in me opkomt eigenlijk.
Maar goed. Ik vind een Duitse Herder niet het type hond om te floreren in een roedel honden anders dan herders. Ik vind een Duitser ook niet de aangewezen hond om te functioneren als hondenmand eigenlijk, maar een uitdaging is het wel.
Dus ja, keuzes hè.

[TessaThomas]

Daar heb je wel gelijk in idd Budkes. Ik ken wel een paar onzekere, maar die vind ik onberekenbaarder. Maar dat zijn zeker niet de meeste DH's.

[DeDiana]

Laat ik het zo zeggen: of er nu wel of niet sprake is van serieuze agressie, ik zou het zelf sowieso niet doen. Bij de kennismaking met een hond die in mijn roedel moet gaan functioneren, wil ik op z'n minst neutraal gedrag zien ten opzichte van de andere hond(en), liever nog positieve interesse van beide kanten. Als er al meteen een soort van vijandigheid is van één of beide partijen en ze maken dus niet leuk kennis, houdt het voor mij op. Dan is er dus geen goede klik tussen de honden. En dat is mij te veel kans dat het uiteindelijk niet goed zal gaan, zeker als de nieuwe hond zich thuis gaat voelen en zich wat meer durft te laten gelden. Dan heb je in het beste geval honden die elkaar leren gedogen.

[-Saskia-]

Na 3 uur wandelen en beklikken zegt uitvallen aan de lijn echt niks. Die 3 uur los tussen een roedel zegt alles.

Nee hoor, lang niet altijd. Ik heb zelf een hond in huis die zich net als Tessa overgeeft aan de situatie en urenlang tussen vreemde honden kan lopen maar geen vezel in zijn lijf die het prettig vindt.
Ik heb honden gezien die daar vroeg of laat onder braken en alsnog uitvielen en honden die zich hebben neergelegd bij gedwongen contact. Vooral dat laatste vrees ik met wat ik lees van de gedragstherapeut die TS bijstaat.
Niets zegt dat deze teef niet alsnog zal kunnen genieten van andere honden, maar dat weet je niet op voorhand.

[laeken]

Ben erg benieuwd hoe het verder gaat met de hond bij jullie en wat ze gaat laten zien. Succes!

[malinois]

Moet er niet meer aan denken... dat hoef ik nooit meer. Constany opletten/sluizen en dan door materiaalmoeheid toch alles in elkaar hebben hangen. Nee hoor dat niet meer.

[laeken]

Moet er niet meer aan denken... dat hoef ik nooit meer. Constany opletten/sluizen en dan door materiaalmoeheid toch alles in elkaar hebben hangen. Nee hoor dat niet meer.

Maar dan loop je toch wel erg op de zaken vooruit of niet? Als de hond niet ontdooid nemen ze haar gewoon niet. Dus waarom de hond geen kans geven?

[DeDiana]

Na 3 uur wandelen en beklikken zegt uitvallen aan de lijn echt niks. Die 3 uur los tussen een roedel zegt alles.

Nee hoor, lang niet altijd. Ik heb zelf een hond in huis die zich net als Tessa overgeeft aan de situatie en urenlang tussen vreemde honden kan lopen maar geen vezel in zijn lijf die het prettig vindt.
Ik heb honden gezien die daar vroeg of laat onder braken en alsnog uitvielen en honden die zich hebben neergelegd bij gedwongen contact. Vooral dat laatste vrees ik met wat ik lees van de gedragstherapeut die TS bijstaat.
Niets zegt dat deze teef niet alsnog zal kunnen genieten van andere honden, maar dat weet je niet op voorhand.

Eens. Ik vind het ook weinig zeggen, zeker in combinatie met wat er vooraf geschreven werd over uitvallen en een aantal keer flink moeten corrigeren. Menig hond die zich dan maar gedwee laat meevoeren, terwijl hij het eigenlijk verschrikkelijk vindt en niet meer durft uit te vallen vanwege de correcties.