Baasje? Maatje? Hoe zien honden ons?

[bowiej]

Goedenavond,

Omdat mijn ouders en ik totaal niet op 1 lijn zitten wat hond opvoeden betreft. Zie ik ook extra duidelijk verschil in gedrag bij mijn hond. Ik ben erg consequent. Voor mijn ouders is de hond hun baby en mag hij alles. Ik woon overigens op mezelf. Bij mij gelden mijn regels en bij mijn ouders mag gewoon alles.

Nu is het zo dat Bowie naar mij perfect luistert, alleen als ik bij mijn ouders ben wil hij mij nog wel eens negeren als mijn ouders bijv aan het eten zijn. Echter als ie bij mij is kan ik lezen en schrijven met hem. Bij mijn ouders, vooral vader, krijgt ie alles te eten en hij wordt zelden gecorrigeerd in zijn gedrag. Bowie trekt dan ook vooral naar mijn vader toe.

Wat ik me afvraag, hoe weet ik nu wie mijn hond als baasje ziet? Mij lijkt dat een hond misschien wel meer naar zijn 'maatje' en 'gelijke' toetrekt en niet zozeer naar zijn baasje? Het lijkt mij niet dat iemand die geen grenzen stelt als baasje wordt gezien?

Ik ben benieuwd hoe jullie hier Naar kijken en hoe dat bij jullie is.

[Belle]

Mijn man en ik gaan allebei ook verschillend met de honden om. De honden weten precies wat bij de een wel mag en bij de ander niet, en andersom. Wie van ons dan als 'baasje' wordt gezien, maakt me verder niet uit.

[bowiej]

Hoi Belle, dat mag dat dit jou niets uitmaakt. Dit is echter wel mijn vraag in dit topic.

[Sandra&co]

Lekker interessant of m'n honden me als baasje of maatje zien. Zolang ze geen gestoord gedrag laten zien mogen ze van mij doen en laten wat ze willen. Ik leef samen met mijn honden en ben niet zo van de kadaverdiscipline, maar als ik echt wil dat iets gebeurt, dan gebeurt het ook. En dat gaat verbazingwekkend goed

[Gollum]

Wanneer mijn schoonouders op visite zijn zien de honden hun als almachtige baas, vooral wanneer zij eten in hun handen hebben en de honden voeren. Mijn vriend en ik voeren niet aan tafel, de honden negeren ons dan ook op dat moment. Wanneer er gegeten is en mijn vriend en ik opstaan, zijn wij de almachtige baas want wij geven dan voer in de hondenbakken. Schoonouders worden dan genegeerd omdat ze altijd blijven zitten en nooit wat na het eten geven.

Honden zijn over het algemeen opportunisten.

[Sandra&co]

Hoi Belle, dat mag dat dit jou niets uitmaakt. Dit is echter wel mijn vraag in dit topic.

Jouw vraag is ook "en hoe dat bij jullie is.". Daar geeft ze antwoord op. Waarom vind je het zo interessant of jouw hond jou als baasje of maatje ziet? Daar is een hond totaal niet mee bezig. Net zoals mensen hebben ze met de 1 meer een klik dan met de ander (zeker als diegene wat te vreten heeft ). Laat het gaan. Geniet gewoon van je hond. Hartstikke fijn toch dat je met hem kunt lezen en schrijven?

[bouvierpoedel]

Het is niet voor niets een roedeldier en die hechten en gaan relaties met verschillende mensen. Geef hem eens ongelijk al je pa hem lekker vreten geeft. Kun je mij ook mee lijmen. Wees blij dat je ouders gek met je hond zijn.

[laeken]

Hoi Belle, dat mag dat dit jou niets uitmaakt. Dit is echter wel mijn vraag in dit topic.

En je vraag was hoe is dat bij jullie en daar geeft ze antwoord op. Honden kennen geen woorden als baasje en maatje en dus zien ze de zaken ook niet zo. Als je wil weten of je hond je als baasje of maatje ziet moet je voor jezelf duidelijk krijgen wat baasje en maatje is en dan kijken hoe je jezelf indeelt bij je hond. Ik denk nl dat iedereen die een hond heeft het baasje van de hond is. Dat staat gewoon zo in het woordenboek. En of de hond je als maatje ziet hangt af van hoe goed je relatie met de hond is.

[Fotogravinnetje]

Man en ik grapten laatst dat Paco het grootste deel van de tijd uit logeren is: hij lijkt ons als z'n thuis te zien, ook al is hij van m'n schoonouders en leeft hij daar het overgrote deel van de tijd. Niet alleen zijn wij consequenter en geven wij minder snackjes, wij geven hem ook meer uitdaging door de dag heen

[Joey.K]

Als party-pooper denk ik haha. Ik ben altijd degene die ze in een dolle bui weer ff tot de orde roept. Als ze hadden kunnen praten zouden ze het zelfde als zoon zeggen.. ik mag ook noooooooit wat!!!

[Lucia]

Mijn band met de honden is wel het grootst, ik doe het meest met ze qua wandelen en vroeger trainen. Ze luisteren naar mij het beste. Als ik erbij ben en ze ' moeten ' iets van mijn man of ouders, lopen ze naar mij of kijken ze eerst naar mij.

Mijn ouders passen op als ik werk en daar is het de koekjeshemel voor Milo en knuffelhemel voor Peer. Ik ben blij dat ze altijd met plezier daar heen gaan.
Als ik er dan ook ben, luisteren ze daar ook iets minder perfect.
Gedrag is ook wel plaats en persoonsgebonden, en geef ze eens ongelijk.
Thuis is er weinig kans op koek tussendoor, en daar heeel veel.

[Tineke]

Jan en ik gaan niet precies hetzelfde om met onze honden maar ik merk eigenlijk niet dat ze ons anders zien. Ik ben wellicht wat strenger maar heb toch wel degelijk ook een maatjes gevoel bij ze. En zij ook want we knuffelen wat af. Overigens luisteren ze wel naar ons beide. Als ze compleet maling aan iemand hebben dan is dat altijd iemand van buiten hun roedel.

[Tineke]

Gedrag is ook wel plaats en persoonsgebonden, en geef ze eens ongelijk.
Thuis is er weinig kans op koek tussendoor, en daar heeel veel.

Jan zijn moeder paste in het verleden weleens op Rio. Als hij dan werd gebracht kreeg hij altijd een plakje worst dat wist hij binnen no time feilloos natuurlijk. Als ze dan te lang bleef staan kletsen met ons ging hij achter haar staan en duwde haar naar de keuken . Toch hadden ze een prima band en het kon ook in de relatie die zij hadden. Zij was gewoon de honden verwen oma en deed buiten dat niets met hem. Uitlaten ed werd enkel door ons gedaan.

[DeDiana]

Wat ik me afvraag, hoe weet ik nu wie mijn hond als baasje ziet? Mij lijkt dat een hond misschien wel meer naar zijn 'maatje' en 'gelijke' toetrekt en niet zozeer naar zijn baasje? Het lijkt mij niet dat iemand die geen grenzen stelt als baasje wordt gezien?

Ik denk dat een hond degene die hem eten geeft, met hem wandelt, hem aandacht geeft en leuke dingen met hem doet, meestal automatisch als 'baasje' ziet. Dat zijn bij mijn honden in ieder geval de ingrediënten om een band met ze op te bouwen, wat logisch is, want ze zijn voor hun eerste basisbehoeften dus afhankelijk van deze persoon. Als dat meerdere mensen zijn, heeft de hond dus meerdere baasjes.
Daarnaast is er natuurlijk ook nog zoiets als een klik. Ook een hond zal voorkeuren hebben qua mensen, typen persoonlijkheden en zich bij sommige mensen meer op zijn gemak voelen dan bij anderen en daar dus meer naartoe trekken.
Of je wel of geen grenzen stelt, heeft daar bij mijn honden niet direct iets mee te maken. Al zullen ze begrenzing veel makkelijker accepteren van iemand met wie ze een band hebben en van wie ze afhankelijk zijn dan van een wildvreemde; daar hebben ze weinig boodschap aan.

[Crescent]

Hoe onze honden ons zien? Veel van onderaf, dus die kijken recht onze neus in. Net echt een flatteus perspectief.

[Emma]

Honden denken niet in termen als baasje en maatje.
Honden reageren enkel. Kunnen niets anders dan hond zijn.

Daarnaast zijn ze opportunistisch aangelegd. ( mensen trouwens ook, al geeft niet iedereen dat toe )
Dus bij iemand waar wat lekkers te halen valt, die is dan even helemaal zijn vriendje.
En ja, dan is luisteren naar het "baasje"/ eigenaar, even niet zo boeiend, natuurlijk.

Dat wil niet zeggen dat je hond niet van je houdt, als je niet iedere minuut als lopende voerbak fungeert.
Alleen zijn lopende voerbakken natuurlijk wel heel interessant

[DesireeB]

Ik hoop dat mijn honden mij zien als een maatje. Bij het woord baas(je) krijg ik een dictator gevoel.

Als het er op aan komt kan ik ze best eens streng toespreken en mag iets echt niet, maar voor de rest maak ik me niet zo druk en gaan ze hun gang maar.
Zolang ze zich maar eeen beetje gedragen vind ik vrijwel alles best.

[Paisley]

Nou ik ben voor mijn honden ook een dictator. Als ik zeg dat ze bij de weg moeten wachten, dan moeten ze wachten. Anders ben je plat, met je keuzevrijheid Ik snap mijn leefomgeving die door mensen is gevormd beter dan hun, dus ze hebben mijn regels daarin maar te accepteren voor iedereen zn plezier en veiligheid.

Ik vind baasJE dan weer zo truttig. Dat hebben we zelf bedacht. We willen een hogere hiërarchie dan de hond maar maken er een verkleinwoord van om het minder hard te laten klinken.

[sjm]

Als onderdaan, knecht, personeel voor hare majesteit

[Lanavandevledders]

Lana ziet momenteel iedereen nog als [speel] maatje, blij en dol enthousiast, vooral kinderen,
daar moeten wij de teugels nog wel strak houden, ivm opspringen enz,

ik ben diegene waar ze het van moet hebben, voeren, uitlaten, spelen, knuffelen noem maar op,
ik ben altijd thuis, de rest niet. ik ga met Lana op cursus, en thuis geef ik cursus aan onze gezinsleden,
bepaalde regels, wil ik dat die ook door de rest opgevolgd worden wat betreft Lana, dit mag wel en dat mag niet. gewoon duidelijkheid voor iedereen en vooral voor Lana,
ze is nog jong en vol energie, maar ik wil vooral een stabiele hond, in alle situaties en daar werk ik aan. [en we zijn er nog lang niet]
maar wil niet, dat wat ik haar leer, door een ander weer verpest wordt,

ziet ze mij als baas, denk het niet, ziet ze mij [ons gezin] als iemand die haar evenwicht geeft en vertrouwen, en de bijbehorende regels, dan zeg ik volmondig ja.

[renee-uk]

vixen is extreem, die heeft maar één mens en dat ben ik.
vriendje is wel leuk en ze gaat ook wel graag met hem mee in het weekend en het laatste rondje van de dag, maar als ie er niet zou zijn, zou ze het ook wel prima vinden.
andere mensen zijn niet interessant, die ziet ze niet eens staan.

[mijke]

Oor is echt mijn hond, ik doe bijna alles met haar. Mijn vriend voert haar 's avonds na het eten en doet de allerlaatste p&pronde met haar, verder niks. Nouja gedurende de dag heeft ie wel een paar speel- of kroelmomenten natuurlijk, of we spelen met zn drieen. Verder doe ik alles, de grote wandelingen, hersenwerken, truucjes trainen, naar events of doggydates, lichamelijke verzorging, de dierenarts etc. Ik ben voor Oor echt de Aller Aller Belangrijkste Persoon. Als ik van huis ben terwijl vriend thuis is loopt ze soms zielig te piepen, terwijl er niks aan de hand is als Marinus weg gaat en ik thuis blijf. Ik kan lezen en schrijven met Oor, ik hoef soms nauwelijks te bewegen of geluid te maken of ze snapt wat ik bedoel en ze luistert feilloos. Toch kan ze soms naar Marinus beter luisteren dan naar mij, omdat Marinus soms wat strenger is en bozer word, iets wat dan weer minder goed bij mij past. Daar reageert ze dan goed op, maar of dat dan ook betekent dat hun band beter is, dat denk ik dan weer niet. Eerder andersom. Want als ze iets spannend vind dan komt ze naar mij voor steun en als ik haar pijn moet doen voor haar eigen bestwil (een wond verzorgen ofzo) dan vertrouwt ze me volledig. Toch is Marinus degene die 's morgens (ze mag dan even bij ons op bed) het meest uitgebreid begroet wordt. Met likjes om de mond en zwaar tegen hem aanleunen en ze hebben een spelletje dat alleen smorgens gespeeld word en wat ook alleen werkt als hij het doet, waarbij hij met zijn handen een soort grijpertjes maakt en in de lucht om haar hoofd heen 'hapt', terwijl Oor met open bekkie terug 'hapt', met natuurlijk veel gekke speelgeluidjes enzo. Dat is echt hun momentje. Al met al is ze dol op ons allebei, hangt ze meer aan mij, maar heeft ze meer respect voor Marinus. Ziet ze ons als maatje, als baasje, of allebei, of de een anders dan de ander? Geen idee, zeg het maar. Ik zou het niet weten

[Emma]

Onze honden zien mij denk ik vooral als lopende voerbak, dat ik ze meeneem wandelen, dat spreekt voor zich, volgens hun.
Ik ben eigenlijk meer personeel, denk ik. Ook al moeten ze van mij ook wel eens dingen. Dat is dan weer een beetje jammer, zullen ze misschien denken.
Spelen doen ze niet echt. Ze zijn ook alweer bijna 10 en 10 plus. De tennisbal is voor Luca geen spelen, maar een serieuze aangelegenheid.

En als Buster op zijn rug gekrabd moet, of hij moet een kluif, dan maakt hij dat aan mij duidelijk.

Ze trainen mij goed

[lieke]

Ik schat zo in dat mijn honden mij als 'baas' zien. Wat dat dan ook moge betekenen want veel regels leg ik mijn honden nooit op. Vooral omdat ik zo'n rol erg vermoeiend vind. Zolang ze zich aan de drie gouden regels houden (elkaar niet slopen, andere honden niet slopen en mijn huis niet slopen), vind ik het wel best.
Wat ik wel lollig vind om te zien, is dat mijn honden wel een voorkeur ontwikkelen voor elk gezinslid (mijzelf en mijn zoon). Dat gold zowel voor mijn vorige roedel als voor mijn huidige twee honden.
Ze waren en zijn gek op ons allebei, maar elk nog een tikkie gekker op één van ons. Zo waren Kyra en Bonnie écht mijn maatjes en Lyndie trok veel meer naar mijn zoon. Als mijn zoon nu thuis komt, wordt Abby helemaal gék van vreugde en rust niet tot ze hem uitgebreid heeft geknuffeld. Ze is heus blij als ik thuis kom, maar minder uitbundig. Terwijl Maggie heel duidelijk mijn hond is. Ze vind mijn zoon reuze lief hoor, maar ze verafgoodt mij zogezegd.
En da's prima. Zolang ze allebei maar naar ons beiden luisteren.

[Jackira]

Ik denk niet dat degene die het meeste met ze doet ook automatisch de baas is. Shira trekt wel heel erg naar mij, maar ook op dagen dat ik nachtdienst heb en me als een wrak door de dag heen worstel en helemaal niet zo leuk ben voor de honden omdat ik dan nogal inactief ben

Laila zou het liefst bij m'n zwager gaan wonen. Wij doen alles met haar, hij niks. Alleen als ze terugkomt van de wandeling (hij woont naast ons) staat hij al te zwaaien met een plakje ham. Die kop van Laila als ze hem ziet. Er bestaat dan niemand meer en als ze de kans krijgt installeert ze zich daar op de bank alsof ze er woont. Alleen ze luistert dan weer niet naar hem en wel naar mij.

Dus ik heb geen idee hoe ze er over denken

[bowiej]

Leuk om de reacties te lezen. Ik bedoel met baasje eigenlijk de roedelleider.

@Sandra&co: mijn hond is belangrijk voor me en ik pas mijn leven graag voor hem aan, wat best lastig is met een hond die NIET alleen kan zijn en stront verwend wordt. Daardoor ging ik nadenken hoe hij mij eigenlijk ziet. Ik ben toch de strengere persoon voor hem, waarvan die zijn eigen voer moet eten maar die hem wel overal mee naartoe neemt al 12 jaar lang

[lucie]

ik ben wel de roedelleider (baas vind ik persoonlijk niet de lading dekken): de honden zien mij als degene die weet wat er moet gebeuren, zorgt voor eten, spelletjes doet enz. Mijn man wandelt ook met ze, geeft ook wel eens eten en verwent ze (te veel) met lekkere hapjes, maar ik ben degene die zeg maar het sein geeft om iets te doen. Bv 's avonds gaan we naar boven waar de bank staat. Als mijn man gaat, kijken de honden naar mij. En pas als ik ga, gaan zij ook. Terwijl ze van mij mogen gaan en staan waar ze willen hoor, dit hebben ze zichzelf wijsgemaakt, maar dat is natuurlijk wel een beetje herder-eigen (Lizzy heeft het wat minder).
Maar persoonlijk trekt Lizzy dan weer ietsje meer naar mijn man dan naar mij. Misschien is hij meer haar maatje of zo.
Als we ieder een andere kant oplopen zonder iets te zeggen, gaan de herders zonder mankeren achter mij aan. Lizzy ook, maar die kijkt wel steeds naar mijn man en blijft wat achter.

Hoe dan ook zijn honden zeker opportunistisch. Amber, de hond die mij werkelijk adoreert en die anderen slaafs zouden noemen, heeft mij wel eens verraden voor een bal . Ik had een tijdje staan praten met een vrouw, die zo'n werpstok had waarmee zij vruchteloos probeerde haar hond te leren apporteren. Ze was erg blij dat Amber met militaire discipline de balletjes netjes terug kwam brengen en ze bleef daarom gooien. En toen kreeg ik haar niet meer mee
Daar sta je dan als 'roedelleider', verslagen door een bal...