1e kind, hond gaat vervelend gedrag vertonen. Adviezen?

[Habibi]

Vraag voor een vriendin, ik denk zelf uiteraard ook mee.

De vraag aan mij, iets aangepast op namen ivm privacy, uiteraard is besproken dat ik het hier neerzet:

Hi Fem ik heb een vraag aan je/je advies nodig. - hond- z'n waaksheid begint de spuigaten uit te lopen. Hij was altijd al beschermend naar vooral mij toe maar sinds - kind, nu 6 weken- er is begint dit dusdanige vormen aan te nemen dat ik angst begin te krijgen voor een bijtincident. Hij is aan de riem knap asociaal en begint brommerig te worden naar bezoek als die hem aan willen halen. Zojuist rende hij per ongeluk de voordeur uit en deed heel lelijk naar een voorbij lopende pup (deed hem niks fysiek maar qua lichaamstaal en verbaal was het heel agressief en dominant) en daar ben ik erg van geschrokken. Heb jij tips hoe ik dit zou kunnen aanpakken qua training? Ik heb tot hij 2 was fanatiek met hem getraind maar na z'n eerste knieblessure niet meer. Hij luistert naar mij an sich goed, naar - man- een stuk minder (heeft hij altijd gedaan ook voor - kind- er was)

Excuses worden uiteraard aangeboden aan pupeigenaar. Geen schade buiten de schrik en de nare ervaring.
Wel de directe aanleiding om de vraag bij mij neer te leggen.

Betreffende hond is een 8 jaar oude kruising Rottweiler x Dobermann. Reu, jong gecastreerd (door asiel waar hij vandaan komt)
Hond heeft meerdere knieblessures gehad, en is ook bekend met nekhernia. (moet dus aan tuig uitgelaten worden, riem of halti om medische redenen geen optie)
Er is nog een hond in huis, zeer oud en dementerend. Doet hij normaal tegen, iig geen agressie, maar wel heel lomp. Omver lopen als die oudere hond niet op tijd aan de kant stapt bijvoorbeeld. Schijnt hij altijd al wat gedaan te hebben.

Ik heb even wat nagevraagd, maar ook op straat verder van zijn eigen huis af neemt het vervelende gedrag toe vergeleken met eerder.
Ook als het kind niet mee is.


Mijn vriendin is serieus, wil er ook echt mee aan de gang. Snapt dat er geen quick fix is, wil er tijd en energie in stoppen.

Maar waar te beginnen.

Ik denk er over na, maar leg de vraag ook even hier neer.

Ik hoop op zinvolle constructieve reacties.

[Brindlecardi]

Ik denk dat het enige zinnige advies is om een GT in te schakelen. Tot die tijd scherp zijn op dit gedrag en voorkomen.
Blijkbaar is er iets veranderd in de verhoudingen sinds de baby er is (misschien ook icm minder aandacht/uitdaging/beweging).

[smoekie]

Bezoek in ieder geval instructies geven de hond te negeren? Weer even "opnieuw" extra met de hond aan de gang als in "belonen" voor lief/goed gedrag? Dingen ondernemen(wandelen) mét kleine erbij. En last but not least (zonder verder verwijt) zorgen dat de hond net zoals "we" dat van alle andere eigenaren verwachten(zeker van hr honden) dat honden niet "per ongeluk" de deur uit kunnen rennen en excuses aan...niet nodig zijn.

Zal voor de hond ook even "wennen" zijn.

[laeken]

Hoeveel hebben ze met de hond gedaan rondom de bevalling en daarna? Staat hij niet strak van veel teveel opgekropte energie? Blokje om met zo'n ras is natuurlijk lang niet genoeg.

[Budkes]

Hmmm, lastige maar herkenbare situatie. Pittige kruising die duidelijk van je vriendin is, niet van haar vriend. Met andere woorden ze staat er wat dat betreft alleen voor, geen waarde oordeel hoor!
Ze is bereid te investeren in hem, ik zou hem duidelijk maken dat ik degene ben die waakt en dat ik degene ben die regelt.
Ik zou hem dus weer even enorm begrenzen. Met de juiste middeken, waarmee ze hem kan controleren, uitlaten, na gedegen training ook naast de kinderwagen, desnoods met een muilkorf voor de ontspanning van je vriendin, maar wel in situaties brengen waarbij ze hemzelf gecontroleerd aan het verstand kan peuteren dat zij degene is die waakt en hij niet.

Daarnaast alles wat Cleva zegt. Zorgen dat de omgeving optimaal veilig is voor hond en mens.

Het kan prima uitpakken, maar ligt heel erg aan de inzet van je vriendin.

[Gimmick]

Hmmm, lastige maar herkenbare situatie. Pittige kruising die duidelijk van je vriendin is, niet van haar vriend. Met andere woorden ze staat er wat dat betreft alleen voor, geen waarde oordeel hoor!
Ze is bereid te investeren in hem, ik zou hem duidelijk maken dat ik degene ben die waakt en dat ik degene ben die regelt.
Ik zou hem dus weer even enorm begrenzen. Met de juiste middeken, waarmee ze hem kan controleren, uitlaten, na gedegen training ook naast de kinderwagen, desnoods met een muilkorf voor de ontspanning van je vriendin, maar wel in situaties brengen waarbij ze hemzelf gecontroleerd aan het verstand kan peuteren dat zij degene is die waakt en hij niet.

Daarnaast alles wat Cleva zegt. Zorgen dat de omgeving optimaal veilig is voor hond en mens.

Het kan prima uitpakken, maar ligt heel erg aan de inzet van je vriendin.

Dit dus...
Hele duidelijke grenzen en niet van af wijken. Echt de grenzen stellen dat hij niks te waken heeft.
En dus geen uitzonderingen daarin maken.
Het is een lastige situatie maar hier ook herkenbaar.

[Lanavandevledders]

tja lastig probleem, denk ook, duidelijke grenzen aangeven, en veiligheid boven alles.

daarom heb ik bewust voor een pup gekozen, zodat ze met de kleinkinderen opgroeide, [was wel toevallig dat we net een nieuwe hond wilden, toen de kleinkinderen kwamen]
wel merk ik, nu ze wat ouder wordt, dat ze waakser is als de kleinkinderen er zijn, [meer beschermend] maar wel op een positieve manier, maar ook hier in hou ik de teugels strak, waaks prima, maar wel binnen mijn grenzen.
ze heeft ook een periode gehad,[rond de 5 maand] dat ze mij wou claimen ten opzichte van de kleinkinderen, maar dat heb ik onmiddellijk de kop in gedrukt, met als resultaat, dat ze het na twee keer nooit weer heeft geprobeerd,

[Lief]

Kind is 6 weken oud, dan zal vriendinlief ook nog fysiek/ emotioneel niet op haar best zijn. Honden merken dat en menen dan dingen te moeten gaan regelen voor je.
Dat komt bij een situatie waardoor er de afgelopen weken ook iets minder met de hond gewandeld / gespeeld zal zijn als voor de bevalling.

Vriendin zal inderdaad hondjelief moeten overtuigen dat zij het zelf wel prima kan regelen en net als bij oudere kinderen die een broertje of zusje krijgen toch ook even speciale aandacht voor leuke dingen met de hond moeten geven.
Het is geen beschermdrang; het is claimeritis. Dat gaf ze voorheen ook geen ruimte en dat moet ze dus nu ook niet gaan doen (ook niet uit een misplaatst schuldgevoel richting hond omdat nu alles anders is, hij leert maar dat het nu anders gaat dan vroeger).

[Liesbeth]

Toen onze oudste geboren was, werd onze (toenmalige) hond ook vrij waaks, zelfs naar mijn man toe.

Wij hebben het thuiskomst ritueel eens bekeken en dat omgegooid.
Als mijn man thuiskwam stond onze hond bij de voordeur om hem te begroeten, waar mijn man gewoon in meeging. De hond kreeg de eerste begroeting en daarna ik en daarna onze zoon. Dat was er zo ingeslopen en eerder geen probleem geweest.
Nadat mijn man de hond ging negeren bij thuiskomst en mij en onze zoon als eerste begroete, daarna ging zitten om de hond bij zich te roepen, was het gedoe binnen twee weken over. Zonder een onvertogen woord.
Uiteraard ook het andere bezoek aangegeven om onze hond te negeren totdat iedereen zat en hij geen interesse in het bezoek meer had.

Nou is de ene hond de andere niet en misschien speelt dit niet bij jouw vriendin, maar wellicht wel iets om over na te denken.

[Gollum]

Maar waar te beginnen.

Altijd bij het gewenste gedrag. Aanleren van rituelen, zorgen dat de hond voldaan is, de omgeving optimaliseren (hekjes, manden, deuren, bezoek instrueren met zijn poten van de hond af te blijven).
Opvoeden gaat voor twee derde niet eens over de hond.

Vertrouwen is goed, regeren is beter.

Dat geeft hier ook veel rust, welke verandering er ook plaatsvind.

Zeg wat je doet, en doe wat je zegt. Dat heb ik ooit geleerd in het werk met autistische mensen en het werkt ook prima bij honden. Zo gaat het hier en zo doen we het altijd.

[Habibi]

Dank voor alle reacties.

Ze is aan de gang met duidelijker begrenzen.
Gaat 1op1 momenten plannen met hem.

Hoop binnenkort updates te kunnen plaatsen met vooruitgang!

[ranetje]

tja lastig probleem, denk ook, duidelijke grenzen aangeven, en veiligheid boven alles.

daarom heb ik bewust voor een pup gekozen, zodat ze met de kleinkinderen opgroeide, [was wel toevallig dat we net een nieuwe hond wilden, toen de kleinkinderen kwamen]
wel merk ik, nu ze wat ouder wordt, dat ze waakser is als de kleinkinderen er zijn, [meer beschermend] maar wel op een positieve manier, maar ook hier in hou ik de teugels strak, waaks prima, maar wel binnen mijn grenzen.
ze heeft ook een periode gehad,[rond de 5 maand] dat ze mij wou claimen ten opzichte van de kleinkinderen, maar dat heb ik onmiddellijk de kop in gedrukt, met als resultaat, dat ze het na twee keer nooit weer heeft geprobeerd,

Dat je dat meteen de kop in drukt kan ik me goed voorstellen
Hoe heb je dat gedaan?