Hondenforum leden honden opvoed geheimen

[mijke]

Mijn geheim is omdenken. In het begin was ik van het 'ze meot gewoon doen wat ik zeg en anders word ik boos', gevoed door de heer Milan en een hondenschool die met slipketting werkte. Dat bleek meestal averechts te werken en veel frustratie was ons deel. Nu kies ik de weg van de minste weerstand. Waarom zou ik Oor streng laten volgen op plekken waar dat Echt Heel Moeilijk is, als ik haar ook gewoon aan de riem kan doen? Of de aandacht kan afleiden met lekkers of een bal? Waarom zou ik blijven trainen op trekken terwijl een antitrektuigje ons allebei zoveel meer rust verschaft en nog effectiever blijkt ook? Waarom zou ze per se precies aan de hiel moeten volgen als zij gewoon graag voorop loopt? Dat maakt gewoon dat je in alles zo veel leuker met je hond omgaat, dat dreunt door in alles wat je doet. Gevolg is dat ik hier in het park zelden een hond tegen kom die beter luistert dan Oor (wat overigens ook veel zegt over de opvoedkwaliteiten van de meeste mensen, want zo perfect luistert Oor nou ook weer niet ).Als al het contact met je hond de hele tijd vrolijk en gezellig en leuk en niet belerend of streng of boos is, dan is die ene keer dat je wel nee moet zeggen ook veel effectiever dan als je sowieso al de godganse tijd aan de riem loopt te sjorren of boos loopt te worden.

Lijkt me voor een gewone leuke verhouding met je hond een prima manier

Je kunt op die moeilijke plekken natuurlijk ook nog altijd oefenen met strak volgen als ze aan de lijn zit

Kan, maar waarom zou ik. Als ik een bal voor haar neus houd is het ook opgelost

[ranetje]

Mijn geheim is omdenken. In het begin was ik van het 'ze meot gewoon doen wat ik zeg en anders word ik boos', gevoed door de heer Milan en een hondenschool die met slipketting werkte. Dat bleek meestal averechts te werken en veel frustratie was ons deel. Nu kies ik de weg van de minste weerstand. Waarom zou ik Oor streng laten volgen op plekken waar dat Echt Heel Moeilijk is, als ik haar ook gewoon aan de riem kan doen? Of de aandacht kan afleiden met lekkers of een bal? Waarom zou ik blijven trainen op trekken terwijl een antitrektuigje ons allebei zoveel meer rust verschaft en nog effectiever blijkt ook? Waarom zou ze per se precies aan de hiel moeten volgen als zij gewoon graag voorop loopt? Dat maakt gewoon dat je in alles zo veel leuker met je hond omgaat, dat dreunt door in alles wat je doet. Gevolg is dat ik hier in het park zelden een hond tegen kom die beter luistert dan Oor (wat overigens ook veel zegt over de opvoedkwaliteiten van de meeste mensen, want zo perfect luistert Oor nou ook weer niet ).Als al het contact met je hond de hele tijd vrolijk en gezellig en leuk en niet belerend of streng of boos is, dan is die ene keer dat je wel nee moet zeggen ook veel effectiever dan als je sowieso al de godganse tijd aan de riem loopt te sjorren of boos loopt te worden.

Lijkt me voor een gewone leuke verhouding met je hond een prima manier

Je kunt op die moeilijke plekken natuurlijk ook nog altijd oefenen met strak volgen als ze aan de lijn zit

Kan, maar waarom zou ik. Als ik een bal voor haar neus houd is het ook opgelost

Dat is een keuze die je maakt.
Wat mij betreft prima, zolang je geen grotere verwachtingen hebt

[mijke]

Dat is een keuze die je maakt.
Wat mij betreft prima, zolang je geen grotere verwachtingen hebt

Ik weet niet precies wat je bedoelt met geen grotere verwachtingen hebben. Dat dat moeilijke stukje (bijvoorbeeld hier een druk basketballveld met veel fanatieke, schreeuwende, springende en rennende mannen en een of meerdere ballen waar het pad zonder afscheiding recht langs loopt) ooit geen moeilijk stukje meer is? Dat lijkt me met welke training dan ook onrealistisch. Maar het lijkt er op dat je suggereert dat het afleiden met snoep of bal als we daar langs lopen nooit voor enige verbetering kan zorgen, en dat is zeker niet zo. Want elke keer dat ze daar niet opgefokt raakt van de drukte, niet achter een van hun ballen aan wil gaan, en wel kalm de focus ergens anders op houdt, is weer een positieve ervaring extra en op den duur wordt het dan echt wel makkelijker op dat stuk.

[lieke]

Dat is een keuze die je maakt.
Wat mij betreft prima, zolang je geen grotere verwachtingen hebt

Ik weet niet precies wat je bedoelt met geen grotere verwachtingen hebben. Dat dat moeilijke stukje (bijvoorbeeld hier een druk basketballveld met veel fanatieke, schreeuwende, springende en rennende mannen en een of meerdere ballen waar het pad zonder afscheiding recht langs loopt) ooit geen moeilijk stukje meer is? Dat lijkt me met welke training dan ook onrealistisch. Maar het lijkt er op dat je suggereert dat het afleiden met snoep of bal als we daar langs lopen nooit voor enige verbetering kan zorgen, en dat is zeker niet zo. Want elke keer dat ze daar niet opgefokt raakt van de drukte, niet achter een van hun ballen aan wil gaan, en wel kalm de focus ergens anders op houdt, is weer een positieve ervaring extra en op den duur wordt het dan echt wel makkelijker op dat stuk.

Eerlijk gezegd vind ik jouw oplossing het makkelijkst. Waarom moet je nou verschrikkelijk veel training en moeite in iets steken wat je makkelijk kan oplossen met een bal?
Ik ben nóg gemakzuchtiger: Abby vindt mensen die skeeleren, skaten of joggen stóm. Die moeten volgens haar normaal doen. Lees: gewoon wandelen.
Vervelend is dat ze, als ze de kans krijgt tenminste, die mensen tot staan brengt. Daarbij ook nog met zo'n schelle hoge krijsblaf. Waarmee ze mensen aan het schrikken brengt.
Ik scan dus de omgeving en zodra ik er één spot, roep ik Abby direct bij met met de belofte van iets lekkers. Dan verliest ze namelijk direct alle belangstelling voor de omgeving.
Ik heb gewoon geen zin in allerhande moeilijke trainingsgedoetjes als een koekje veel sneller en makkelijker het gewenste resultaat oplevert.

[Manuma]

Ik kijk ook naar wat ik zelf het gemakkelijkste vind. Ik vind trainen wel leuk maar niet te vaak. Tenzij het ook voor mij gemakkelijk en leuk is. Ook ik wil er het nut van inzien. Soms heb ik een plan bedacht en bij het uitvoeren van dat olan denk ik: neeee wat is dit irritant.
Dan laat ik het soms zelfs helemaal varen. En meestal, zodra ik het loslaat, gaan de dingen veel gemakkelijker. Ik heb honden omdat ik het vooral heel gezellig vind. Ik moet al zo veel, een wandeling moet gewoon leuk en gezellig zijn. Maar als er eens iets gebeurt waarbij ik denk hmmm, ging niet lekker. Dan gaan we het volgende keer gewoon anders doen.
En heel soms, als anderen er geen last van hebben, laat ik het weleens gaan zodat ik kan analyseren wat er nu precies echt gebeurt als ik kap met zenuwpezen en verwachtingen creëren. En dan valt alles dus best wel mee. Zoals het jagen van Uma bijvoorbeeld. Die rent 10 meter, beseft dat ze te lui is en keert weer terug. Voorheen kon ik bij de 3e meter mijn haren uit mijn kop trekken van soanning en nu weet ik dat het maar 10 meter is en ik me niet zo druk hoef te maken.
Het zal vast niet horen maar ik kan er prima mee leven. En de konijnen en katten hebben zo af en toe een extra sprintje

[Soooof]

Hehe Manuma, hier waren het de konijnen (huiskonijnen) die zich sneller aanpasten dan de hond. Konijnen hadden beide heel snel door dat als je stil blijft zitten, hij je in het geheel niet interessant vindt. Pas als je gaat rennen als konijn denkt Rex; kom, ik ren eens een rondje mee. Konijnen vervolgens een hartverzakking, maar die hadden dat supersnel door. Sneller dan (toen nog) pup Rex die van mij de konijnen met rust moet laten. Maar inmiddels is het kwartje dan ook bij hem gevallen. Meer omdat ie anders met mij te stellen krijgt dan echt om de konijnen, vermoed ik, maar ach. Hij laat ze in elk geval met rust. Bijkomend voordeel; ook konijnen in het bos boeien hem niet meer. Katten daarentegen...

[Kiara2013]

Sommige dingen gebeuren gewoon. Als kiara los loopt en iemand doet zijn deur open, tja, dan gaat ze toch echt wel even binnen kijken. Mag ik roepen wat ik wil
Verder de grenzen aangeven. Kijken wat bij je hond werkt.
Voorbeeld:
Kiara houdt er van om bij ons op de bank te liggen. Soms gaat ze helemaal uit haar plaat omdat er een kat voorbijloopt, als ze niet wil stoppen wordt ze naar haar mand gestuurd voor 10 minuten. Dat vind ze vreselijk, want ze is veel liever op de bank.
Maar de volgende keer doet ze het gewoon weer. Ze 'beschermt' toch haar huisje.

Sommige dingen krijg je er nooit uit. Het ligt ook net aan het karakter van de hond. Tegen de boomer van me ouders zeg je boe en ze ligt. Van kiara krijg je dan een grote mond terug...

[samantha!]

Geen geheimen hier, ik denk er vooral niet teveel (en al helemaal niet ingewikkeld) over na.
Ik doe gewoon wat in me opkomt en dat gaat prima.

[ranetje]

Dat is een keuze die je maakt.
Wat mij betreft prima, zolang je geen grotere verwachtingen hebt

Ik weet niet precies wat je bedoelt met geen grotere verwachtingen hebben. Dat dat moeilijke stukje (bijvoorbeeld hier een druk basketballveld met veel fanatieke, schreeuwende, springende en rennende mannen en een of meerdere ballen waar het pad zonder afscheiding recht langs loopt) ooit geen moeilijk stukje meer is? Dat lijkt me met welke training dan ook onrealistisch. Maar het lijkt er op dat je suggereert dat het afleiden met snoep of bal als we daar langs lopen nooit voor enige verbetering kan zorgen, en dat is zeker niet zo. Want elke keer dat ze daar niet opgefokt raakt van de drukte, niet achter een van hun ballen aan wil gaan, en wel kalm de focus ergens anders op houdt, is weer een positieve ervaring extra en op den duur wordt het dan echt wel makkelijker op dat stuk.

Het is gewoon een eenvoudige oplossing die goed werkt voor jou en dat is prima.
Ik wil dat mijn honden er ook langs kunnen zonder bal of voertje omdat ze wel vaker in omstandigheden komen waar nog wat extra zelfbeheersing nodig is.
Dus ik ga nog iets verder omdat dat nodig is.
Maar voor het gewoon "dagelijks gebruik" is die bal een prima oplossing.

[Cairo_]

Ik heb mijn hond niet eens opgevoed. Hij is voorbeeldig van zichzelf, erg stabiel, erg sociaal, lief, niet agressief, absoluut niet bang, luistert goed, blaft niet onnodig, rustig maar tegelijk ook energiek. Behalve toen hij jong was had hij natuurlijk zijn jonge streken en hij trok ook aan de lijn vanwege het hond zijn (honden lopen nou eenmaal sneller als mensen). Maar nu..0 problemen.
Mijn geheim: nauwkeurig de juiste fokker zoeken of kijken naar zijn afkomst. Mijn vorige hond spoorde van geen meter, ik keek ook helemaal niet waar hij vandaan kwam of wat dan ook. Ik had het geweten, alleen maar problemen en problemen..

[Domor]

Cairo: slaan met de krant als hij trekt valt ook onder opvoeden. En wel onder stevige (positieve, want toevoegende) correcties gebruiken.

[_Leonie]

Ik doe gewoon wat in me opkomt en dat gaat prima.

Dit doe ik nu ook, dat heb ik van Samantha geleerd en het werkt.

En verder vooral genieten. Eerder maakte ik me zo druk over het feit dat Ayleen niet 100% luisterde. Nu moet ik vaak lachen om haar ondeugend zijn en haar streken.

Waarom zou ik me er ook druk om maken: ik heb een ras waarbij het kan. Als ik maar tevreden met haar ben.
Dit laatste heb ik trouwens vooral van Lieke geleerd, mag ook gezegd worden haha!

[lieke]

Ik doe gewoon wat in me opkomt en dat gaat prima.

Dit doe ik nu ook, dat heb ik van Samantha geleerd en het werkt.

En verder vooral genieten. Eerder maakte ik me zo druk over het feit dat Ayleen niet 100% luisterde. Nu moet ik vaak lachen om haar ondeugend zijn en haar streken.

Waarom zou ik me er ook druk om maken: ik heb een ras waarbij het kan. Als ik maar tevreden met haar ben.
Dit laatste heb ik trouwens vooral van Lieke geleerd, mag ook gezegd worden haha!

[Ptje]

Als we uitgaan is het altijd feest en Ras nam altijd de riem im zijn bek en blijven trekken,zucht.
Nou als we uit gaan mag hij de eerste meters sjorren daarna is het lós, koekje er in en gaan, hij heeft me netjes opgevoed haha.
Het enigste puntje wat we nog hebben is dat ie soms uitvalt naar grotere honden, de ene keer negeert ie het maar de andere keer niet dus daar werken we nog aan.

[Plumeau]

Mijn 'geheim': probeer altijd duidelijk te maken aan de hond wat je wél wilt. Alleen maar 'laat dat!' brullen vind ik doorgaans niet zo effectief als opvoeding.
Vanuit deze visie probeer ik eerst het goede gedrag erin te krijgen en het daarna ook in moeilijkere situaties te vragen.

Voorbeeld: Cayenne vindt paarden spannend. En ze uitte dit als puber door woest trekkend naar ze te blaffen.
Methode: Geen druk op de lijn is braaf (trekken dus niet ) en bij me zitten is braaf (woest blaffen dus niet). Dit geldt niet alleen thuis, maar ook op 100 meter van een wei met relaxte paarden. Met steeds belonen voor goed gedrag werd de afstand kleiner, tot ik een relaxt paard kon aaien met een rustige (hoewel grote ogen) hond aan de veilige kant van het hek. Daarna ook getraind met minder rustige paarden (etenstijdstress, honden deed ze niks ) en inmiddels weet Cayenne hoe ze zich moet gedragen als ze paarden ziet.

[blondie]

Geen geheim maar gebruik maken van.. Aki doet graag iets voor de baas. Loopt regelmatig voor je voeten als je wat wilt doen, zo ook vandaag toen ik de was op ging hangen.
En ik had dit keer niet de wasmand mee, maar pakte alles een voor een uit de trommel.
Aki vragen om dingen uit de trommel te pakken en naar mij te brengen. Uiteraard met wat hulp van mijn vriend, maar helemaal super. Onderbroek brengen, washandje, sokken, en blij dat hij was
Uiteraard een kluifje na bewezen diensten

Het is ook superhandig als je last van je rug hebt en je laat iets vallen, hij raapt het op en geeft het in de hand, dus wij maken gebruik van het iets willen doen voor de baas

[Cashel Vale]

Mijn geheim, je vooral niet al te druk maken om ze "kunstjes" te leren.

[Stapper]

In elk geval een activiteit doen daar waar de passie van je hond ligt. Speuren, hoeden, drijven wat dan ook. Ook leren je hond te vertrouwen en na een foutje niet gelijk op slot schieten. Ook de tijd nemen duidelijk aan je hond aan te geven wat je niet en wel wilt. Niet verwachten dat zij wel weten wat jij bedoelt.