Pup blaft naar andere honden, clicken voor rust of aandacht?

[Pets_Passion]

Toch eens in de groep gooien wat jullie zouden doen.

Doutze is nu nog een schattige dondersteen van 17 weken.
Ze is best pittig, redelijk eigenzinnig en doorgaans zeer zelfverzekerd met een eigen mening.
Naar honden die ze kent en vertrouwd kan ze flink brutaal zijn en ze krijgt dan ook wel eens op haar donder van Aismee en bevriende honden wat ze goed accepteert en begrijpt.

Helaas lijkt ze bij honden die ze niet kent toch ook onzeker te zijn, bang zou ik het niet willen noemen maar zelfverzekerd is ze dan ook zeker niet.
Dit uit ze steeds vaker door te blaffen, vaak een schattig wat binnensmonds blafje waardoor ik ook het gevoel krijg dat ze echt niet zeker van haar zaak is.
Maar vanmorgen blafte ze toch wel flink richting een Duitse herder.

De trainster waar ik met Doutze gehoorzaamheid train heeft me het advies gegeven haar in zo'n situatie mee te nemen en te belonen voor aandacht.
Bij voorkeur zou ik haar aandacht moeten vragen voordat ze reageert en haar met aandacht voor mij mee moeten laten lopen en zo haar meenemen.

Zelf neig ik naar clicken voor rust, ze kent de clicker goed en leert graag met eigen initiatief.
Ik denk dat ze beter juist wel naar de voor haar blijkbaar enge hond kan kijken en daarbij beloond wordt voor gewenst gedrag (gewoon stil kijken, rustig gedrag)
Waarbij ik dan ook beloon voor aandacht naar mij. In principe vind ik alles helemaal goed zolang ze maar rustig en stil is.

Ze kan dit gedrag ook doen bij katten, die zijn ook maar raar en eng.
Gisteravond trof ik een eigenwijs exemplaar die gewoon bleef zitten, lekker midden op het bruggetje. Doutze blafte dus ik ben gestopt en heb haar laten doen, wachtend op aandacht voor mij.
Toen ze naar mij keek beloond en koekjes erin. Wel blijven staan. Kat zat nog steeds waar hij zat. Daarna op aandacht paar keer heen en weer gelopen, wat prima ging. Ik was toen veel leuker en interessanter dan die kat, die gewoon zat waar hij zat en daar ook bleef. Heerlijk zo'n meewerkende kat. Was ik wel blij mee.
Zo heeft ze in elk geval geen succes beloning van een vluchtende kat gehad en hopelijk geleerd dat je op mij kan vertrouwen bij dergelijke rare wezens.

Ze zit nu natuurlijk in haar angst fase dus het is niet gek dat ze dingen raar en eng vindt.
Maar ik wil er wel wat mee. De moeder van Doutze blaft ook behoorlijk en ik merk bij Doutze dat ze bij opwinding ook erg makkelijk blaft.
Het laatste wat ik wil is dat ze later steeds blaft naar alles wat haar niet zint.

Nou heb ik zelf natuurlijk wel wat ervaring en ideeën maar Doutze is maar 1x pup en ik wil het heel graag nu gewoon in 1 keer goed begeleiden.
Dus vandaar dat ik het hier in de groep gooi.

Karen

[DeDiana]

Zelf neig ik naar clicken voor rust, ze kent de clicker goed en leert graag met eigen initiatief.
Ik denk dat ze beter juist wel naar de voor haar blijkbaar enge hond kan kijken en daarbij beloond wordt voor gewenst gedrag (gewoon stil kijken, rustig gedrag)
Waarbij ik dan ook beloon voor aandacht naar mij. In principe vind ik alles helemaal goed zolang ze maar rustig en stil is.

Dit is ook de manier die ik gebruik voor Amy (look at that-game). Dat werkt bij haar véél beter dan aandacht voor mij vragen. Dat kan ze keurig, maar ze leert er niets van en blijft de vreemde hond even spannend vinden. Door het rustig kijken naar de andere hond en dan naar mij toe komen voor een beloning, is haar onzekerheid/opwinding richting vreemde honden een stuk verbeterd. Ze weet beter wat ik van haar verwacht (rustig kijken mag, graag zelfs, maar niet blaffen of hyperen) en ik hoef haar geen commando's o.i.d. te geven, het is gedrag dat ze uit zichzelf vertoont. Juist het rustig even kijken naar de andere hond (op afstand) helpt haar goed om de ergste spanning en opwinding te laten zakken.

[natalie]

Zelf neig ik naar clicken voor rust, ze kent de clicker goed en leert graag met eigen initiatief.
Ik denk dat ze beter juist wel naar de voor haar blijkbaar enge hond kan kijken en daarbij beloond wordt voor gewenst gedrag (gewoon stil kijken, rustig gedrag)
Waarbij ik dan ook beloon voor aandacht naar mij. In principe vind ik alles helemaal goed zolang ze maar rustig en stil is.

Dit is ook de manier die ik gebruik voor Amy (look at that-game). Dat werkt bij haar véél beter dan aandacht voor mij vragen. Dat kan ze keurig, maar ze leert er niets van en blijft de vreemde hond even spannend vinden. Door het rustig kijken naar de andere hond en dan naar mij toe komen voor een beloning, is haar onzekerheid/opwinding richting vreemde honden een stuk verbeterd. Ze weet beter wat ik van haar verwacht (rustig kijken mag, graag zelfs, maar niet blaffen of hyperen) en ik hoef haar geen commando's o.i.d. te geven, het is gedrag dat ze uit zichzelf vertoont. Juist het rustig even kijken naar de andere hond (op afstand) helpt haar goed om de ergste spanning en opwinding te laten zakken.

Zo heb ik het ook geleerd bij onze training. Begin dit jaar trainde ik in de avond wanneer het al donker was. In de verte kwam een groep hardlopers met gele hesjes voorbij gerend. Jip vond het maar raar en spannend en begon te blaffen op een manier waar ik behoorlijk van schrok. De trainer reageerde direct: "Click en beloon!" En dat moest ik blijven herhalen tot hij rustig was. Het duurde misschien wel een minuut lang en ik had op dat moment eigenlijk geen idee wat ik aan het doen was. Maar de week erop gebeurde het weer, en hoefde ik nog maar een paar keer te clicken om het gewenste effect te hebben. En weer een week later was één keer clicken met een beloning voldoende In de meest ideale situatie kun je al clicken en belonen vóór de hond begint te blaffen, maar soms gaat het zo snel dat je het juiste moment mist. Dan mag je ook clicken tijdens het blaffen, is mij uitgelegd. Je beloont het blaffen niet, maar je probeert de emotie van de hond te veranderen die hij krijgt bij het zien van de betreffende prikkel. Afleiden en aandacht vragen heeft bij Jip nooit gewerkt.

[Pets_Passion]

In de meest ideale situatie kun je al clicken en belonen vóór de hond begint te blaffen, maar soms gaat het zo snel dat je het juiste moment mist. Dan mag je ook clicken tijdens het blaffen, is mij uitgelegd. Je beloont het blaffen niet, maar je probeert de emotie van de hond te veranderen die hij krijgt bij het zien van de betreffende prikkel. Afleiden en aandacht vragen heeft bij Jip nooit gewerkt.

Wat fijn dat jullie het met me eens zijn.

Dat je ook kunt klikken tijdens het blaffen is wel nieuw voor me. Ik zou dan idd bang zijn dat je het blaffen beloond.
Het gaat me vast idd wel eens gebeuren dat ik te laat ben dus dan is het fijn te weten dat ik op zo'n moment ook kan klikken.

Karen

[natalie]

Ik zal eens vragen of de trainer een artikel o.i.d. hierover kan doorsturen. Ik kan de achterliggende theorie namelijk niet goed uitleggen. Ik heb het in ieder geval niet zelf verzonnen

[Pets_Passion]

Ik zal eens vragen of de trainer een artikel o.i.d. hierover kan doorsturen. Ik kan de achterliggende theorie namelijk niet goed uitleggen. Ik heb het in ieder geval niet zelf verzonnen

Graag. Altijd boeiend dergelijk nieuwe inzichten.

Karen

[natalie]

Volgens mij komt het van Pamela Reid. Ik zie dat hierover als eens een topic is geweest: http://www.hondenforum.nl/plaza/viewtop ... 3&t=271188

Ik gebruikte de combinatie 'clicken en belonen' maar 'belonen' is hier niet juist. Je beloont namelijk niets. Je probeert een positieve associatie te maken met de prikkel waar op gereageerd wordt. Dus ook een vorm van counter conditioning.

Ik kom er (hopelijk) nog op terug

[DeDiana]

Precies, dat is counter conditioning. Ongeacht het gedrag voeg je iets positiefs toe (voer) waardoor de emotie bij de prikkel verandert. Dan verandert op den duur de emotie ook en is het blaffen dus niet meer nodig.

[renee-uk]

het counterconditionen snap ik wel, ik zie alleen het klikken niet in deze situatie?
met klikken zeg je toch dat dat het gedrag is dat je graag wil zien en ga je van daaruit verder bouwen?
of is dat inmiddels ook al weer veranderd?

[Pets_Passion]

Je vraagt geen aandacht van een pup, je zorgt gewoon dat je die aandacht hebt. Al het andere komt daarna pas.
Je moet zorgen dat je de situatie zelf in de hand hebt en dat kan alleen maar door goed af te stemmen op je pup en niet te overvragen.
Veel honden kunnen niet overweg met meervoudige communicatie waarin veel ruis optreedt en pups kunnen het eigenlijk nooit.

De andere hond doet niets ter zake in wat jij met je hond aan het doen bent. Als het teveel gevraagd is om andere honden of katten in de buurt te hebben dan voorkom je het gewoon.
Op andere momenten en plekken kun je ervoor kiezen om je pup gewoon te laten aanklooien maar je moet niet tussen aandacht vragen en spelen met andere honden in gaan zitten.
Aan de riem is voor een pup van 17 weken niets anders dan aan de riem lopen en je kop houden. Dat kun je niet afdwingen dus je zorgt dat de dingen die te moeilijk voor haar zijn gewoon niet spelen.

Netjes naast lopen in moeilijke situaties is nu gewoon nog te moeilijk dus dat moet je niet verwachten. Dat komt later wel.

In een wijk met heel veel huisdieren is voorkomen dat ik ze tegenkom natuurlijk niet echt een optie..
Ze blaft als ze gewoon aan de lijn met mij aan het wandelen is. Ik kan (en wil) in zo'n wandeling echt niet continu haar aandacht hebben want ze mag gewoon snuffelen, plassen enzo..
Op het moment dat ik een andere hond zie naderen zal ik daar toch wat mee moeten. Dan kan ik haar aandacht vragen en een stukje volgen om zo de hond te passeren of ik ga haar belonen voor gewenst, rustig gedrag.
Gewoon meelopen en kop houden gaat hem niet worden dan.. tenminste niet uit haarzelf.

Ze heeft het recht op enige begeleiding in een voor haar blijkbaar lastige situatie. Corrigeren ben ik niet zo van, heb in het verleden daar mijn mechel goed angst agressief mee gemaakt, dus ik weet hoe het niet moet. Maar gewoon negeren is ook niet handig want dan wordt het een uitvallend kreng ben ik bang. (of in elk geval iets wat heel veel herrie gaat maken naarmate ze zelfverzekerder wordt)

Ik ga voorlopig maar gewoon voor het klikken voor rustig gewenst gedrag, dat is voor mij en voor haar denk ik het duidelijkste.
Klikken bij ongewenst gedrag voelt voor mij nog niet zo goed, strooien kan ik dan natuurlijk wel als ik te laat ben.

Karen

[natalie]

het counterconditionen snap ik wel, ik zie alleen het klikken niet in deze situatie?
met klikken zeg je toch dat dat het gedrag is dat je graag wil zien en ga je van daaruit verder bouwen?
of is dat inmiddels ook al weer veranderd?

Tijdens onze dagelijkse wandelingen heb ik geen clicker mee. Dat heb ik een aantal dagen geprobeerd, maar ik kreeg er geen handigheid in. Ik gebruik de clicker alleen tijdens trainingssessies: bij de hondenschool op het veld of in de achtertuin. Dus als ik onderweg iets tegenkom wat Jip spannend vindt, strooi ik wat voertjes. Ik durf niet te zeggen waarom ik er toen tijdens de les bij moest clicken. Goede vraag! Maar ik heb er geen antwoord op ...

[natalie]

In een wijk met heel veel huisdieren is voorkomen dat ik ze tegenkom natuurlijk niet echt een optie..

Ik begrijp wat je bedoelt maar opvoeden staat of valt bij planning en in ieder geval theoretisch overzicht van wat er aan het gebeuren is.
Zolang je de strijd aan zit te gaan met een wezentje van 3,5 maand oud is het feit dat jijzelf je rol niet pakt een veel groter probleem dan wat je hond doet.

Overigens is het wel degelijk een optie. Ik wandel nooit direct uit huis dus waarom zou jij dat wel moeten doen? Eén hoofdwandeling per dag is genoeg en als je daarbij de wijk uit moet dan is dat weinig moeite hoor. Pak gewoon even de auto of fietskar.
Vervelend dat het nodig is maar je gaat uiteindelijk de wijk toch niet bepalend laten zijn hoe jij je hond opvoedt?

Op het moment dat ik een andere hond zie naderen zal ik daar toch wat mee moeten. Dan kan ik haar aandacht vragen en een stukje volgen om zo de hond te passeren of ik ga haar belonen voor gewenst, rustig gedrag.

Nee, ze heeft helemaal niet geleerd om netjes te leren lopen dus waarom zou ze dat wel ineens kunnen onder moeilijke omstandigheden met een nieuwe oefening die jij aan het doen bent?
Ik kan je op een briefje geven dat dat nergens toe leidt.

Ik begrijp dat je niet altijd kunt voorkomen dat ze dit doet maar laat het dan ook maar gewoon zijn voor wat het is. Ga er niet ook nog een keer zelf van alles over zeggen. Dat is allemaal veel te veel. Het maakt het alleen maar nog onoverzichtelijker.
Ze kan het wel leren maar niet nu. Daar heb je een andere basis voor nodig.

Eerst noten leren, dan spelen. Niet andersom.

De eerste reactie van Cleva begreep ik niet, maar deze toelichting is erg verhelderend en ik ben het er wel mee eens. Ik heb lange tijd eerst uit het raam gekeken om te checken wat zich allemaal op straat afspeelde voor ik met Jip de deur uit ging. Want als er kinderen aan het rennen, gillen, of rolschaatsen waren (bij wijze van spreken) dan ging ik met Jip de straat niet op. Of we liepen direct naar de auto om een rustig plekje te zoeken. Ik kon namelijk niet van hem verwachten dat hij relaxed tussen die kids door zou wandelen. Ook op andere plekken kun je iets 'spannends' tegenkomen, maar meestal zocht ik wel een overzichtelijk plek zodat we niet voor verrassingen kwamen te staan.

Ik heb wel eens geprobeerd om in een moeilijke situatie zijn aandacht te vragen, maar dat is zinloos gebleken. En logisch ook. Hij wil immers 'die spannende prikkel' in de gaten houden.

Alles altijd maar voorkomen is niet haalbaar en ook niet nodig. Maar een beetje plannen en managen hoort er wel bij, denk ik

[natalie]

Dat heb ik een aantal dagen geprobeerd, maar ik kreeg er geen handigheid in.

Gaat niet goed, he?

Je moet echt even een paar stappen terug doen. Rustiger, simpeler, de lat omlaag. Die hele hond hoeft volgende maand nog niet opgevoed te zijn.
Ontspan.

Je bent een betrokken baas. Dat is zat. Dat komt altijd goed met zo'n hondje.
Het heeft tijd nodig, zeker met een flatcoat.

Thanks! Klopt inderdaad dat ik de lat hoog had liggen. Ik heb die gelukkig al bijgesteld hoor, want dat geeft ons beiden veel meer rust

[Pets_Passion]

Ik snap na een nachtje slapen nog steeds niet hoe mijn hond gaat leren welk gedrag ik gewenst acht in bijzijn van andere honden als ik die honden ga ontwijken.
Natuurlijk kan ik haar in de auto stoppen en naar een afgelegen plek gaan waar we geen honden tegen komen, maar wat leert zij daarvan?
Mijn inziens maak je die andere hond daarmee alleen maar veel enger.

Doutze is een zeer baasgericht hondje, die aandacht voor mij hoeft zij niet te leren, dat zit in het ras ingebakken. Maar ze hoeft natuurlijk niet de hele wandeling te volgen. Dus zij snuffelt ook en gaat lekker haar gangetje. Dat vind ik belangrijk tijdens wandelingen. Daarbij weet zij dondersgoed waar ik ben en raakt zij mij niet uit het oog. Ze blijft ook van nature altijd in mijn zicht. Dat zit in het ras, heb ik Aismee nooit hoeven leren en ook Doutze heeft dat in haar genen. Daar waar het veilig is loopt zij dan ook gewoon los en luistert daarbij prima.
En uiteraard vraag ik daarbij niet meer dan ik weet dat zij aankan.

Ik zou haar prima kunnen vragen te volgen, en dan loopt ze keurig op aandacht voor mij volgend langs alles wat ik maar wil. Maar deze optie voelt voor mij niet zo goed omdat ik dan dus denk dat ze nog steeds niet leert dat die andere hond geen reden voor onrust is.

Sinds de start van het topic heb ik gelukkig al weer diverse honden in de wijk gepasseerd. En het gaat al steeds beter. Vanmiddag bij een klein hondje keek ze al meteen naar mij of er ook een beloning kwam dus dat is goed. Ben nog wat zoekende welke afstand voor haar het prettigste is.

Overigens loop ik al meer dan 20 jaar met een clicker op zak, tijdens wandelingen altijd bij me. En ik vind dat wel heel fijn en ben daar volgens mij ook best handig in.
Zeker als er gedrag speelt waar ik wat mee wil houdt dat ook in dat die clicker de hele wandeling in mijn hand zit zodat ik altijd snel kan reageren. Die split seconds zijn juist zo kostbaar.

Karen

[Emma]

Ik ga ook geen dingen vermijden,

Ik zou gewoon iedere keer als je een andere hond nadert, er een koekje ingooien.
Maakt helemaal niks uit, als ze eerst nog wat blaft.

Het gaat om de associatie die ze gaat leggen, dat een andere hond een koekje betekent, als ze aan de lijn zit.
Dan valt vanzelf dat kwartje, en gaat ze naar jou kijken als er een andere hond nadert, voor het koekje.

Kan je later gaan uitbrijden naar een spelletje, een bal, een speeltje, what ever. Of gewoon een koekje.

Of je dat met of zonder clicker doet, maakt niet uit. Ikzelf zie zo iets als opvoeding en geen training, dus ik zou zelf denk ik eerst zonder clicker proberen. maar dat zal niet veel uitmaken.

[natalie]

Ik snap na een nachtje slapen nog steeds niet hoe mijn hond gaat leren welk gedrag ik gewenst acht in bijzijn van andere honden als ik die honden ga ontwijken. Natuurlijk kan ik haar in de auto stoppen en naar een afgelegen plek gaan waar we geen honden tegen komen, maar wat leert zij daarvan?
Mijn inziens maak je die andere hond daarmee alleen maar veel enger.

Zo bedoel ik het ook niet hoor. Als je nooit honden en mensen tegenkomt, leert ze inderdaad niet hoe daar mee om te gaan. Maar ik reageerde op Cleva omdat ik met Jip de eerste weken gewoon de straat op liep met het idee: "Hij moet er maar mee dealen." Later realiseerde ik mij dat het voor hem echt nog te moeilijk en te veel was. Dus ik ben plekken gaan opzoeken waar we af en toe wel een hond tegen kwamen, maar waar aanzienlijk minder prikkels waren dan onze eigen wijk. En waar het bovendien voor mij veel overzichtelijker was, zodat niet 'ineens' een andere hond voor onze neus stond. Vanuit die situatie hebben we de moeilijkheidsgraad langzaam opgebouwd.

[Pets_Passion]

Ik snap na een nachtje slapen nog steeds niet hoe mijn hond gaat leren welk gedrag ik gewenst acht in bijzijn van andere honden als ik die honden ga ontwijken. Natuurlijk kan ik haar in de auto stoppen en naar een afgelegen plek gaan waar we geen honden tegen komen, maar wat leert zij daarvan?
Mijn inziens maak je die andere hond daarmee alleen maar veel enger.

Zo bedoel ik het ook niet hoor. Als je nooit honden en mensen tegenkomt, leert ze inderdaad niet hoe daar mee om te gaan. Maar ik reageerde op Cleva omdat ik met Jip de eerste weken gewoon de straat op liep met het idee: "Hij moet er maar mee dealen." Later realiseerde ik mij dat het voor hem echt nog te moeilijk en te veel was. Dus ik ben plekken gaan opzoeken waar we af en toe wel een hond tegen kwamen, maar waar aanzienlijk minder prikkels waren dan onze eigen wijk. En waar het bovendien voor mij veel overzichtelijker was, zodat niet 'ineens' een andere hond voor onze neus stond. Vanuit die situatie hebben we de moeilijkheidsgraad langzaam opgebouwd.

Het moet natuurlijk niet te moeilijk worden. Ik ga altijd voor succes bij mijn honden. Probeer altijd wel binnen hun mogelijkheden en niveau te blijven. Dat lukt buitenshuis natuurlijk niet altijd, maar onze wijk is vrij overzichtelijk dus de kans op heel onverwachte ontmoetingen is niet zo heel groot.

Ze zit natuurlijk ook in de angstfase dus ik hou het voor zover mogelijk wel makkelijk.

Karen

[Jackira]

Ik snap na een nachtje slapen nog steeds niet hoe mijn hond gaat leren welk gedrag ik gewenst acht in bijzijn van andere honden als ik die honden ga ontwijken.
Natuurlijk kan ik haar in de auto stoppen en naar een afgelegen plek gaan waar we geen honden tegen komen, maar wat leert zij daarvan?
Mijn inziens maak je die andere hond daarmee alleen maar veel enger.

Doutze is een zeer baasgericht hondje, die aandacht voor mij hoeft zij niet te leren, dat zit in het ras ingebakken. Maar ze hoeft natuurlijk niet de hele wandeling te volgen. Dus zij snuffelt ook en gaat lekker haar gangetje. Dat vind ik belangrijk tijdens wandelingen. Daarbij weet zij dondersgoed waar ik ben en raakt zij mij niet uit het oog. Ze blijft ook van nature altijd in mijn zicht. Dat zit in het ras, heb ik Aismee nooit hoeven leren en ook Doutze heeft dat in haar genen. Daar waar het veilig is loopt zij dan ook gewoon los en luistert daarbij prima.
En uiteraard vraag ik daarbij niet meer dan ik weet dat zij aankan.

Ik zou haar prima kunnen vragen te volgen, en dan loopt ze keurig op aandacht voor mij volgend langs alles wat ik maar wil. Maar deze optie voelt voor mij niet zo goed omdat ik dan dus denk dat ze nog steeds niet leert dat die andere hond geen reden voor onrust is.

Sinds de start van het topic heb ik gelukkig al weer diverse honden in de wijk gepasseerd. En het gaat al steeds beter. Vanmiddag bij een klein hondje keek ze al meteen naar mij of er ook een beloning kwam dus dat is goed. Ben nog wat zoekende welke afstand voor haar het prettigste is.

Overigens loop ik al meer dan 20 jaar met een clicker op zak, tijdens wandelingen altijd bij me. En ik vind dat wel heel fijn en ben daar volgens mij ook best handig in.
Zeker als er gedrag speelt waar ik wat mee wil houdt dat ook in dat die clicker de hele wandeling in mijn hand zit zodat ik altijd snel kan reageren. Die split seconds zijn juist zo kostbaar.

Karen

Omdat als ze het gedrag niet meer kan vertonen je kans hebt dat het uitdooft en minder fel wordt. Vooral omdat ze nu in de angstfase zit. Straks is dat over en zal ze er w.s. anders op reageren. Als je nu ontwijkt of afleidt leert ze zich geen verkeerde gewoontes aan. Geef het de tijd .

Bij Jack (nu 5 maanden) heb ik het opgelost door losloopgebieden op te zoeken (elke dag) en hem heel veel met andere honden te laten spelen. Hij ging ook een beetje uit angst blaffen naar andere honden aan de riem. Dat is nu over. Op dat moment zelf heb ik er niks mee gedaan, maar wel hem dus veel laten spelen met onbekende honden.

Wat nu dan weer een ander probleem geeft, namelijk dat hij werkelijk iedere hond leuk vindt en daar mee gaat spelen, ook als ik door wil lopen

[Pets_Passion]

Omdat als ze het gedrag niet meer kan vertonen je kans hebt dat het uitdooft en minder fel wordt. Vooral omdat ze nu in de angstfase zit. Straks is dat over en zal ze er w.s. anders op reageren. Als je nu ontwijkt of afleidt leert ze zich geen verkeerde gewoontes aan. Geef het de tijd .

Oh zo bedoel je dat. Dat kan ik op zich wel volgen.
Mijn oplossing is het zeker niet.
Mijn Aismee is daar nou juist vreselijk verpest door onopgevoede, niet luisterende, a-sociale honden zonder oplettende of verstandige baasjes.
Ze heeft er een hardgrondige hekel en angst voor herdershonden aan over gehouden die haar juist daar iets te vaak hebben opgejaagd.

Ik loop 2x per week hard in het losloopgebied en dan is Aismee met me mee.
Helaas kom ik daar regelmatig honden tegen die zich er niets van aantrekken dat mijn hond duidelijk geen zin in spelen heeft en baasjes die mijn inziens echt een les hondentaal nodig hebben.
Als je zegt "oh wat spelen ze leuk he?" terwijl je mijn hond ziet die zich klein maakt, staart tussen de poten, oren in de nek met een opgetrokken rimpelneus en blikkerende tanden... dan snap je echt iets niet. Maar dat soort mensen kom ik tegen in het losloopgebied.
Dus nee.. daar loopt Doutze voorlopig niet.

Ben wel met je eens dat je niet wilt dat ze dit gedrag oefent of dat dit een gewoonte worden kan.
Daar let ik nu dus extra goed op, probeer te voorkomen dat ze blaft. En dat gaat best goed.
Honden die ik goed ken laat ik haar kennis mee maken, bij alle andere honden gaan er gewoon veel koekjes in en doorlopen maar.

Ik klik nu als ze er zelf voor kiest naar mij te kijken, en verder speel ik gewoon zwarte piet en strooi koekjes.

Karen

[Pets_Passion]

Ik ben zeer zeker geen groentje en weet inderdaad best wel wat.
Ik loop al behoorlijk wat jaren rond in hondenland, Doutze is mijn 5e hond en de 1e 3 waren echt de makkelijkste niet waar ik veel van heb geleerd.
Maar de inzichten veranderen regelmatig, en Aismee was als pup toch ook al weer 6 jaar geleden.

Aangezien ik een andere aanpak heb/had dan de trainer op de hondenschool vond ik het belangrijk hier ook om een mening te vragen. Als er nieuwe inzichten en andere kijk van doen zijn leer ik daar graag van.
Er zijn per hond en situatie altijd diverse oplossingen. Zo had ik nooit bedacht te gaan klikken terwijl een hond uitvalt, dat zijn nieuwe inzichten waar ik graag van leer.

Ik kan jou opvattingen en advies in deze nu op zich wel volgen maar voor mij werkt dat niet. Ik heb daar inderdaad een andere kijk op dan jij.
Mede ook door de ervaring die ik heb met loslopende honden zal ik mijn kostbare pup daar zeer zeker niet aan blootstellen.
In de woonwijk zitten gelukkig de meeste honden veilig aan de lijn zodat je inderdaad afstand kan nemen of houden. Dan kan je oversteken. In een bos kan ik dat niet. Dan stormt die asociale herder gewoon met je mee. Jaagt ie je onzekere hond gewoon lekker de plomp in. Daar leert een hond heel wat van kan ik je vertellen, maar niet wat ik voor ogen had.

Ik weet niet welk beeld je bij mij of mijn honden hebt, volgens mij ken je mij noch mijn honden noch het ras van mijn honden.. Maar ik kan je gerust stellen, ik schreeuw niet en ik vraag ook echt niet meer van mijn pup dan ze aankan. Ze hoeft zich niet te gedragen of strak te kunnen volgen onder alle omstandigheden. Ik vind het wel belangrijk dat ze niet bang is. Het feit dat ze nu in de angstfase zit wil niet zeggen dat ze niet kan leren dingen niet eng te vinden.
Maar de manier waarop je dat aanpakt, daarin veranderen de inzichten voortdurend. En ik voel mij nooit te beroerd om te horen hoe anderen dat aanpakken. Het had heel goed gekund dat er iemand met een heel andere aanpak zou komen waar ik zelf niet aan had gedacht maar wat me wel heel fijn lijkt. En dan had ik dat gedaan.

Maar met mijn pup naar een losloop gebied gaan is echt het laatste wat ik ga doen.
Je hebt mazzel dat het met jou hond zo goed heeft uitgepakt. Ik zit nog steeds met de gevolgen van die keuze toen Aismee een pup was.

Karen

[Jackira]

Ik ben zeer zeker geen groentje en weet inderdaad best wel wat.
Ik loop al behoorlijk wat jaren rond in hondenland, Doutze is mijn 5e hond en de 1e 3 waren echt de makkelijkste niet waar ik veel van heb geleerd.
Maar de inzichten veranderen regelmatig, en Aismee was als pup toch ook al weer 6 jaar geleden.

Aangezien ik een andere aanpak heb/had dan de trainer op de hondenschool vond ik het belangrijk hier ook om een mening te vragen. Als er nieuwe inzichten en andere kijk van doen zijn leer ik daar graag van.
Er zijn per hond en situatie altijd diverse oplossingen. Zo had ik nooit bedacht te gaan klikken terwijl een hond uitvalt, dat zijn nieuwe inzichten waar ik graag van leer.

Ik kan jou opvattingen en advies in deze nu op zich wel volgen maar voor mij werkt dat niet. Ik heb daar inderdaad een andere kijk op dan jij.
Mede ook door de ervaring die ik heb met loslopende honden zal ik mijn kostbare pup daar zeer zeker niet aan blootstellen.
In de woonwijk zitten gelukkig de meeste honden veilig aan de lijn zodat je inderdaad afstand kan nemen of houden. Dan kan je oversteken. In een bos kan ik dat niet. Dan stormt die asociale herder gewoon met je mee. Jaagt ie je onzekere hond gewoon lekker de plomp in. Daar leert een hond heel wat van kan ik je vertellen, maar niet wat ik voor ogen had.

Ik weet niet welk beeld je bij mij of mijn honden hebt, volgens mij ken je mij noch mijn honden noch het ras van mijn honden.. Maar ik kan je gerust stellen, ik schreeuw niet en ik vraag ook echt niet meer van mijn pup dan ze aankan. Ze hoeft zich niet te gedragen of strak te kunnen volgen onder alle omstandigheden. Ik vind het wel belangrijk dat ze niet bang is. Het feit dat ze nu in de angstfase zit wil niet zeggen dat ze niet kan leren dingen niet eng te vinden.
Maar de manier waarop je dat aanpakt, daarin veranderen de inzichten voortdurend. En ik voel mij nooit te beroerd om te horen hoe anderen dat aanpakken. Het had heel goed gekund dat er iemand met een heel andere aanpak zou komen waar ik zelf niet aan had gedacht maar wat me wel heel fijn lijkt. En dan had ik dat gedaan.

Maar met mijn pup naar een losloop gebied gaan is echt het laatste wat ik ga doen.
Je hebt mazzel dat het met jou hond zo goed heeft uitgepakt. Ik zit nog steeds met de gevolgen van die keuze toen Aismee een pup was.

Karen

Maar ik denk juist dat als je nu teveel aandacht aan het gedrag gaat geven dat het wel een probleem kan worden. Terwijl voorkomen zo simpel is nog bij een pup. Bij een volwassen hond moet je daarbij veel meer uit de kast trekken maar een pup is heel snel afgeleid. Dat kun je ook in je voordeel gebruiken in dit geval.

En als je slechte ervaringen hebt met een losloopgebied is dat zeker begrijpelijk. Als ik je een tip mag geven. Probeer eens met haar mee te lopen met iemand met wat stabiele grotere honden. Dat scheelt zoveel in het gedrag van andere honden en baasjes. Ze roepen ze eerder terug en ook de honden durven veel minder. En op die manier kan ze toch leren dat andere honden leuk zijn.

[renee-uk]

waarom zou het een probleem worden als deze aanpak blijkt te werken en het ook nog eens een manier is waarbij ts zich prettig voelt, wat ongetwijfeld ook weer doorwerkt naar haar hondje?
zo te lezen is er geen stress en geen druk, niet voor ts en niet voor de hond.

ik zou willen dat iedereen zo dit soort problemen aan zou pakken, jong geleerd is oud gedaan

[natalie]

Maar met mijn pup naar een losloop gebied gaan is echt het laatste wat ik ga doen.
Je hebt mazzel dat het met jou hond zo goed heeft uitgepakt. Ik zit nog steeds met de gevolgen van die keuze toen Aismee een pup was.

Karen

Misschien lees ik eroverheen, maar waar staat het advies om met je pup naar losloopgebied te gaan? Het advies was om een gebied op te zoeken met minder prikkels. Jij gaf aan dat het in jouw directe omgeving niet mogelijk is om geen katten tegen te komen. En volgens mij werd daarom gezegd dat het best mogelijk is om katten te ontwijken, maar dat je daarvoor dan misschien eerst een stukje met de auto moet. Ik ben gedurende de angstfase van Jip naar plekken gereden waar ik minder kinderen en minder honden tegen zou komen. Tegelijkertijd ben ik op (ruime) afstand van een schoolplein gaan trainen om Jip te laten wennen aan de geluiden die daar bij horen. En ik denk dat Cleva dit ook bedoelde. Niet naar losloopgebieden toe gaan, maar tijdelijk even wat minder wat prikkels opzoeken. En desnoods dus eerst even een stukje rijden daarvoor.

[Shiloh86]

Ik heb eerlijk gezegd lang niet alles gelezen, sterker nog, het meeste eigenlijk niet. Maar hoe dan ook klinkt dit weer typisch als een situatie waar BAT training uitermate geschikt voor zou zijn.

JUIST nu ze nog jong is. Nog voor er echt vervelend gedrag in sluipt.

BAT is er op gericht de hond zelf vertrouwen te geven en de hond te leren dat hij weg kan als hij weg wilt. Dat als hij aangeeft iets niet te willen, dat je daar naar luisterd en de afstand tussen het spannende vergroot. Naarmate de hond meer vertrouwen krijgt in dat hij weg kan als het hem te spannend wordt, veranderd de emotie en zullen ze het spannende steeds dichterbij gaan dulden met steeds meer zelfvertrouwen.

Ik zou willen dat ik BAT kende toen Duke nog pup was, dan had ik het 100% zeker toegepast, had ke een hele hoop gedoe gescheeld.

[natalie]

Ik dacht dat het over katten ging, maar dat is niet zo. Ik doelde op onderstaande quote.

In een wijk met heel veel huisdieren is voorkomen dat ik ze tegenkom natuurlijk niet echt een optie...

Karen

[Pets_Passion]

Het is inderdaad vooral jegens andere honden.
Ook omdat ze daar in de toekomst heel veel van tegen gaat komen op wedstrijden, trainingen en seminars is best belangrijk dat ze zich daar comfortabel bij voelt.
Enige eenkennigheid is bij haar ook te verwachten, dat zit bij de meesten van haar ras ingebakken dus is het in mijn ogen belangrijk dat ik er nu voor zorg dat ze ontspannen, open en sociaal in onze wijk rond kan lopen. Als ze eenmaal volwassen is wordt het gewoon lastiger dat nog bij te stellen als ik het nu verkeerd aanpak.

BAT heb ik geprobeerd met mijn vuilnisbakje, is niet echt mijn ding gebleken. Mede door de problemen die bij deze hond speelden. Voor hem was het in elk geval niet de juiste methode.
Het principe van samen weggaan als je ziet dat de hond het moeilijk heeft met bepaalde prikkels doe ik wel.
Als ik voor het passeren niet genoeg afstand kan nemen draai ik liever om zodat het leuk en ontspannen blijft.

Ik let erg goed op de signalen die mijn hond(en) afgeven. Vind het ook belangrijk dat ze op mij vertrouwen en weten dat ik over hun veiligheid waak. Dat is mijn taak.
Aismee weet dat en vertrouwd daar ook op. Doutze moet dat logischerwijs nog leren. Dat vertrouwen komt met de tijd.

Dit topic heb ik gestart omdat ik weet dat inzichten altijd weer veranderen.
Bij mijn mechel was de slipketting nog een heel normaal middel, ongeacht de motiviatie achter een gedrag.
Bij mijn vuilnisbakje waren de adviezen al weer heel anders. BAT was toen ook erg in opkomst.
Bij Aismee werd als pup nog het advies gegeven angst en paniek vooral te negeren want je wil dat niet belonen en versterken...
Inmiddels weet men dat je angst niet echt aan kan leren en mag je de pup dus juist weer wel helpen en begeleiden.

Juist door al die veranderende inzichten blijf ik de inzichten en ervaringen van andere hondeneigenaren heel belangrijk vinden.
Elke hond is uniek. Dat wat voor de ene hond wel perfect werkt, hoeft voor de andere niet te werken. Dus ik hoor heel graag alle mogelijke inzichten.

Vervolgens ga ik aan de slag met dat wat voor mij en de betreffende hond het beste lijkt.

Karen

[natalie]

Dit topic heb ik gestart omdat ik weet dat inzichten altijd weer veranderen.
Bij mijn mechel was de slipketting nog een heel normaal middel, ongeacht de motiviatie achter een gedrag.
Bij mijn vuilnisbakje waren de adviezen al weer heel anders. BAT was toen ook erg in opkomst.
Bij Aismee werd als pup nog het advies gegeven angst en paniek vooral te negeren want je wil dat niet belonen en versterken...
Inmiddels weet men dat je angst niet echt aan kan leren en mag je de pup dus juist weer wel helpen en begeleiden.

Juist door al die veranderende inzichten blijf ik de inzichten en ervaringen van andere hondeneigenaren heel belangrijk vinden.
Elke hond is uniek. Dat wat voor de ene hond wel perfect werkt, hoeft voor de andere niet te werken. Dus ik hoor heel graag alle mogelijke inzichten.

Ik heb nog geen lang verleden als hondeneigenaar, maar ik krijg wel eens tips van mensen die denken alle kennis in pacht te hebben omdat ze veel ervaring hebben met honden. "Ik heb al 30 jaar honden, dus neem maar van mij aan.... " Maar inzichten veranderen inderdaad en als je daar voor open staat, vind je uiteindelijk wel een manier die voor jou het best werkt.