Op andere honden afdenderen afleren

[elskeadrianne]

Dit onderwerp zal ongetwijfeld al heel erg vaak ter sprake zijn gekomen, maar laat ik het nou net niet kunnen vinden...
Ik lees hier veel dat de honden van bepaalde baasjes eerst toestemming moeten vragen, voordat zij (los) naar een andere hond toe mogen.
Mace vindt het erg leuk om op andere honden af te denderen in het bos, de laatste 2 meter houdt ze dan wel weer in. Ik vind dit bloedirritant en ik begrijp dat andere hondenbaasjes dit ook bloedirritant vinden.
Hoe leer ik haar aan dat zij pas naar een andere hond toe mag wanneer ik haar vrij geef? Op zo'n moment (andere hond in vizier) besta ik niet meer, bij mij roepen heeft dus weinig tot geen zin
Ik oefen veel met het bij mij komen, gaat goed, echter wanneer er andere honden in de buurt zijn gaat er een knoppie om.
Alvast bedankt!

[Fotogravinnetje]

Beginnen met voorkomen dat ze kan gaan. Dus lange lijn eraan en oefenen met haar op tijd bij je roepen. Gaat het toch mis, heb je de lange lijn nog om haar terug te halen. Hoe minder ze de fout in kan gaan, hoe effectiever je haar gedrag aan kunt leren dat je wél wenselijk vindt

[-Saskia-]

Aan de lange lijn oefenen en zorgen dat ze nog wel contact met je maakt. Niet zozeer in de vorm van aandacht of gehoorzaamheid maar simpelweg dat er wederzijds besef is dat jullie bij elkaar horen.
Ik geef pas toestemming vanuit rust. Ik wil geen gepiep of een hond die strak gespannen staat te wachten om er als een raket vandoor te gaan na mijn 'ga maar'.
Let ook op hele kleine signalen dat ze misschien net vraagt om meer ruimte. Je hebt honden die liever geen contact maken maar zich ertoe gedwongen voelen (en dat dan gerust explosief uiten) omdat baas nu eenmaal een bepaalde kant op wil.

[Miezemuis]

inderdaad, met de lange lijn.

[Jackira]

Iets bij je hebben wat ze heel graag wil hebben. Voor mijn hond is dat een bal. Een lange lijn gebruik ik niet. Ik roep de hond bij me met een super beloning (de bal dus) dan ziet ze niks anders meer. Ik hou de bal vast totdat de andere hond voorbij is en dan gooi ik de bal de andere kant op dan de passerende hond.

Op die manier train ik het onder moeilijke omstandigheden ook naar mij luisteren, want ze ziet die andere hond best ook wel. Er moet gewoon een hele goede beloning tegenover staan waarvan ze ook weet dat die er is. Ik vind een losloopoefening trainen aan een lange lijn nutteloos. Maar dan spreek ik dus voor mezelf he, ik hoor wel dat veel anderen daar wel baat bij hebben.

[*Skye*]

Net wat de rest zegt. Voorkomen dat ze er succes mee heeft. Dit is echt heel erg vervelend gedrag en als ik je tegen zou komen zou ik hier echt echt niet blij mee zijn.

Wat ik heb gedaan bij mijn eerste hond is gewoon voorkomen dat het kon. Dus ruim optijd aanlijnen. Als het mensen waren die ik kende of als hij toch al ging omdat ik niet had opgelet zei ik 'Ga maar'. Alsof het de bedoeling was dat hij ging. Toen zij ik een keer niets en bleef hij mij aankijken en ging hij ook niet.

[elskeadrianne]

Hoe oud is ze?

Bijna 9 maand, heerlijke puber

[elskeadrianne]

Bedankt allemaal, de lange lijn heb ik inderdaad in serieuze overweging. Dit lijkt me echter zo onpraktisch in het bos...
Ik kan natuurlijk wel ergens anders oefenen met de lange lijn, waar de lijn niet overal achter blijft haken etc. Het zou mij trouwens ook niets verbazen als mevrouw het met lange lijn ineens voorbeeldig doet, dat ze weet dat ze niet helemaal los is...

[~Suzanne~]

Bedankt allemaal, de lange lijn heb ik inderdaad in serieuze overweging. Dit lijkt me echter zo onpraktisch in het bos...
Ik kan natuurlijk wel ergens anders oefenen met de lange lijn, waar de lijn niet overal achter blijft haken etc. Het zou mij trouwens ook niets verbazen als mevrouw het met lange lijn ineens voorbeeldig doet, dat ze weet dat ze niet helemaal los is...

Langer lijn geven waar kan, anders korter houden. Het is niet moeilijker dan dat

Suzanne

[-Saskia-]

Bedankt allemaal, de lange lijn heb ik inderdaad in serieuze overweging. Dit lijkt me echter zo onpraktisch in het bos...
Ik kan natuurlijk wel ergens anders oefenen met de lange lijn, waar de lijn niet overal achter blijft haken etc. Het zou mij trouwens ook niets verbazen als mevrouw het met lange lijn ineens voorbeeldig doet, dat ze weet dat ze niet helemaal los is...

Een lange lijn uit biothaan glijdt zo door allerhande takken heen, althans dat is mijn ervaring met een hond die tijdens het speuren graag de meest idiote routes neemt
Je hoeft de lijn ook helemaal niet vast te houden, hij is er om te voorkomen dat ze in de fout gaat als jij te laat reageert. Een noodrem, geen stuur.
En dat betekent niet dat ze niet in de fout kan gaan zodra ze merkt dat die rem weg is maar dan is het concept haar in ieder geval al duidelijk.
Je kan het evengoed los van de lijn aanpakken natuurlijk maar ik lees dat je het bloedirritant vindt als ze in de fout gaat en dat is net iets waar je vrede mee moet hebben als je dat risico neemt.

[sirene]

Een lange lijn uit biothaan glijdt zo door allerhande takken heen, althans dat is mijn ervaring met een hond die tijdens het speuren graag de meest idiote routes neemt
Je hoeft de lijn ook helemaal niet vast te houden, hij is er om te voorkomen dat ze in de fout gaat als jij te laat reageert. Een noodrem, geen stuur.
En dat betekent niet dat ze niet in de fout kan gaan zodra ze merkt dat die rem weg is maar dan is het concept haar in ieder geval al duidelijk.
Je kan het evengoed los van de lijn aanpakken natuurlijk maar ik lees dat je het bloedirritant vindt als ze in de fout gaat en dat is net iets waar je vrede mee moet hebben als je dat risico neemt.

Inderdaad. je moet de lange lijn bij voorkeur helemaal niet vasthouden. Je gebruikt hem alleen als noodrem om op te staan als het fout (dreigt te) gaat. Je doet de lange lijn er al van tevoren aan. Dus liefst al terwijl je de hond nog aan de riem hebt zodat ze niet (te snel) de link leggen. Dus niet pas als je iets gaat oefenen.
De kunst is om opwinding naar voren, naar die honden, te voorkomen. Als je ze zo lang mogelijk bij je kunt houden (met brok, speel, stem of wat dan ook) kunnen ze rustig kennismaken met tegemoet komende honden. En let op je eigen lichaamstaal, ernaar kijken, ergens op af lopen is voor de hond ook signaal "we gaan er iets mee doen, jeeeehhhh!". Dus zelf vertragen en/of lichaam afwenden als je ziet dat ze een hond ziet. Dan belonen voor contact met jou en zorgen dat ze zo lang mogelijk, zonder opwinding bij je in de buurt blijft.

[elskeadrianne]

Thanks allen! Heb nog een 20m lijn thuis liggen dus dat ga ik eens proberen

[~Suzanne~]

Thanks allen! Heb nog een 20m lijn thuis liggen dus dat ga ik eens proberen

Nou.. dat is idd wel erg ongemakkelijk in een bos ga voor 5 meter zou ik zeggen!

Suzanne

[HillieS]

Thanks allen! Heb nog een 20m lijn thuis liggen dus dat ga ik eens proberen

Nou.. dat is idd wel erg ongemakkelijk in een bos ga voor 5 meter zou ik zeggen!

Suzanne

Of richting de 10. Maar ik zou inderdaad niet meteen met 20 meter beginnen. Opbouwen werkt vaak het prettigste.

[elskeadrianne]

Haha, ik ben echt nog een leek op dit gebied
Gaan we doen! Thanks

[kipo]

en als je niet het leukst, spannendst of interessantst bent, hou dan de optie "omdat ik het zeg. Punt" achter de hand. En daar helpt die lange lijn ook bij. De optie niet doen wat jij zegt ontneem je haar dan.

Verstuurd vanaf mijn SM-T580 met Tapatalk

[EllaBellaah]

Ik lees even mee als dat mag. Hier ook zo'n idioot die af en toe periodes heeft waarbij hij telkens als een gek op andere honden af rent. De ene keer kan ik hem bij me roepen voordat hij de andere hond heeft gezien, de andere keer ben ik te laat en heeft meneer totaal geen oog meer voor me.
Ik heb nog een 12 meter lijn liggen. Deze lijn is echter heel dun en scherp als hij door de handen glijdt.
Het lastige is dat ik geen voergerichte hond heb en speeltjes vindt hij buiten ook niks aan. Hoe kan ik hem dan wel goed belonen als hij toch besluit om naar mij toe te komen?

[elskeadrianne]

Ik zou haar helemaal balgek maken daar ga je heel veel plezier van hebben. Dus een bal kopen en die mag ze alleen mee op de wandeling , jij draagt de bal en jij bepaalt wanneer ermee gegooid wordt . Na een paar keer gooien berg je hem weer op zo blijft hij heel speciaal .

Die bal thuis ook weer opbergen .

Daar ben ik al druk mee bezig, gaat best goed! Als ik een andere hond zie dan gooi in vaak de bal compleet de andere kant op, dat werkt prima. Alleen blijven die momenten daar dat zij eerder is dan ik, en dan is terugroepen heel erg lastig

[elskeadrianne]

Ik lees even mee als dat mag. Hier ook zo'n idioot die af en toe periodes heeft waarbij hij telkens als een gek op andere honden af rent. De ene keer kan ik hem bij me roepen voordat hij de andere hond heeft gezien, de andere keer ben ik te laat en heeft meneer totaal geen oog meer voor me.
Ik heb nog een 12 meter lijn liggen. Deze lijn is echter heel dun en scherp als hij door de handen glijdt.
Het lastige is dat ik geen voergerichte hond heb en speeltjes vindt hij buiten ook niks aan. Hoe kan ik hem dan wel goed belonen als hij toch besluit om naar mij toe te komen?

Haha, klinkt erg herkenbaar. Ik ga nog net niet op de kop staan als ze komt, ben dan heeel erg blij en ze krijgt een aai over haar bol (als ik geen andere beloning in de buurt heb of als de andere beloning niet schijnt te werken). Sommige mensen kijken me wel eens aan van: die spoort echt niet
Zo blijft het leuk voor haar om naar mij toe te komen. Tenminste, dat is de gedachte

[dagmar88]

Inderdaad. je moet de lange lijn bij voorkeur helemaal niet vasthouden. Je gebruikt hem alleen als noodrem om op te staan als het fout (dreigt te) gaat.

Vind het altijd enorm knap van anderen, bij mij lukt dat met grotere of krachtigere/explosieve honden zoals charlie niet. Heb het met haar geprobeerd toen ze nog pup was.
Als ik op de lijn stap lig ik ondersteboven, als ik hem vasthoud heb ik brandblaren
Bij Pjotr werkte het wel, maar dat was als beveiliging tegen weglopen de eerste weken, en die had dan inderdaad het gevoel dat hij niet helemaal los was.
Alleen sleept dat ding bij mij dan juist altijd door die ene half verrotte hondendrol.

Ik heb dus persoonlijk liever een reuze flex om mee te oefenen, of als niko even damesbananen in z'n oren heeft.

[elskeadrianne]

Inderdaad. je moet de lange lijn bij voorkeur helemaal niet vasthouden. Je gebruikt hem alleen als noodrem om op te staan als het fout (dreigt te) gaat.

Vind het altijd enorm knap van anderen, bij mij lukt dat met grotere of krachtigere/explosieve honden zoals charlie niet. Heb het met haar geprobeerd toen ze nog pup was.
Als ik op de lijn stap lig ik ondersteboven, als ik hem vasthoud heb ik brandblaren
Bij Pjotr werkte het wel, maar dat was als beveiliging tegen weglopen de eerste weken, en die had dan inderdaad het gevoel dat hij niet helemaal los was.
Alleen sleept dat ding bij mij dan juist altijd door die ene half verrotte hondendrol.

Ik heb dus persoonlijk liever een reuze flex om mee te oefenen, of als niko even damesbananen in z'n oren heeft.

Haha, daar ben ik dus ook een klein beetje bang voor. Ze weegt inmiddels al 36 kilo, ik zie mezelf al liggen hoor in het bos. Maar, ik ga het wel proberen
Flex heb ik ook aan zitten denken, maar krijgen ze dan wel het gevoel dat ze los zijn? Die flex geeft natuurlijk altijd een klein beetje weerstand op de halsband...

[-Saskia-]

Het lastige is dat ik geen voergerichte hond heb en speeltjes vindt hij buiten ook niks aan. Hoe kan ik hem dan wel goed belonen als hij toch besluit om naar mij toe te komen?

Ik gebruik persoonlijk geen voer of speeltjes. Ik wil liever niet dat mijn hond zich op dat moment op mij focust en hij hoeft me ook niet de leukste te vinden.
Mijn doel is om mijn hond vanuit rust te leren leren. Leren om zelf na te denken, een situatie in te schatten, de omgeving rustig te observeren en te ervaren dat andere honden op het pad iets doodnormaal zijn.
Daar wil ik liever geen opwinding bij in de vorm van voer, spel of een gespannen baas.
Als beloning mogen ze hier af en toe naar de prikkel toe als de situatie dat toelaat maar ik merk dat zodra ze weten dat het kán ze daar uiteindelijk niet zoveel nood meer aan hebben.
Andere honden worden kort netjes begroet en daarna lopen ze vanzelf weer door, wild wordt daar waar het van mij mag een paar seconden nagejaagd om dan weer tevreden naar me toe te komen.
Ik ga dus niet voor afleiding maar eerder voor begeleiding.

[dagmar88]

Ik zou haar helemaal balgek maken daar ga je heel veel plezier van hebben. Dus een bal kopen en die mag ze alleen mee op de wandeling , jij draagt de bal en jij bepaalt wanneer ermee gegooid wordt . Na een paar keer gooien berg je hem weer op zo blijft hij heel speciaal .

Die bal thuis ook weer opbergen .

Daar ben ik al druk mee bezig, gaat best goed! Als ik een andere hond zie dan gooi in vaak de bal compleet de andere kant op, dat werkt prima. Alleen blijven die momenten daar dat zij eerder is dan ik, en dan is terugroepen heel erg lastig

Ik zou een speciaal speeltje kopen. Een bal met touw, die in je jaszak past.
Dat is jouw persoonlijke speeltje, en Heel Erg Mooi. Jij speelt daar zelf supergraag mee.
Als ze netjes komt bij het roepen heeft ze de eer er samen met jou mee te spelen, nooit alleen.

Wat dat betreft is herdergedrag wel heel lekker. Niko heeft zijn bal in zijn bek, als we een minder gezellige reu zien moet hij naar me toe komen en de bal afgeven. Dan houd ik de bal even vast, moet hij me volgen, en als de andere reu geen interesse meer heeft, mag hij een paar keer apporteren.

[dagmar88]

Haha, daar ben ik dus ook een klein beetje bang voor. Ze weegt inmiddels al 36 kilo, ik zie mezelf al liggen hoor in het bos. Maar, ik ga het wel proberen
Flex heb ik ook aan zitten denken, maar krijgen ze dan wel het gevoel dat ze los zijn? Die flex geeft natuurlijk altijd een klein beetje weerstand op de halsband...

Charlie maar 20.

Nee. Liever aan een tuig ook, al doe ik dat met m'n uitgelubberde flex niet per se.
Het geeft je wel de kans te oefenen, zonder dat het fout kan gaan. Zodra dat terugkomen een patroon is, durf ik zelf een stuk beter

Overigens probeer ik bij jonge honden veel te belonen voor contact maken. Mij in de gaten houden en regelmatig even komen kijken zonder dat ik daar om vraag.
Als je dat contact al hebt is het veel makkelijker ze in lastige situaties bij je te roepen.
De beloning hangt af van wat de hond laat tikken zeg maar. Van slagroom en frikandel tot aai over de bol of speelgoed.

[EllaBellaah]

Cooper loopt al veel aan de flexi, wij wonen in het buiten gebied maar langs de weg moet hij van ons wel vast. Daar loopt hij aan de flexi om hem toch wat meer ruimte te geven. In het dorp altijd aan een korte lijn. In het bos weet hij dus heel goed dat hij nog vast zit als hij aan een flexi loopt. Dat is voor mij dus helaas geen optie.
Misschien dan toch maar frikadellen kopen :')

Saskia, leren vanuit rust en de prikkel als beloning geven klinkt leuk, maar hoe begin ik daar mee? Wat is dan de eerste stap?

[-Saskia-]

Saskia, leren vanuit rust en de prikkel als beloning geven klinkt leuk, maar hoe begin ik daar mee? Wat is dan de eerste stap?

Ik zou bijvoorbeeld zoeken naar een open plek waarvan je weet dat er honden zullen langskomen maar je dus wel in de gelegenheid bent de ruimte te kunnen nemen. Lange lijn eraan en kijken wat je hond doet.
Blijft hij stilstaan, blijf dan ook stilstaan en kijk naar zijn lichaamstaal. Wil hij er in een boog omheen, volg hem dan. Zoekt hij steun door oogcontact, stel dan voor om meer ruimte te nemen en kijk of hij je daarin volgt.
Wordt hij meteen opgewonden dan zou ik iets meer ruimte nemen tot je ziet dat hij rustig observeert. Zodra de prikkel verder weg is kan je hem als hij dat wil de geur laten opnemen zodat hij alsnog informatie opdoet.
Hem eerst op die manier leren kennen dus en zodra jullie helemaal op elkaar ingespeeld zijn en je ziet dat hij klaar is voor een beheerste ontmoeting met een andere hond geef je hem die toestemming.
Indien de situatie geen ontmoeting toelaat zeg je niets en loop je gewoon door. Mijn honden maakten al snel contact met me om te weten of ze mochten gaan of niet, dat is wat ik wil.
Ik zeg ook niet zoveel, ik laat ze doen, observeer en ik gebruik vooral lichaamstaal omdat ik bij mezelf merk dat ik me op die manier minder snel bemoei met de situatie. Ik vind het erg moeilijk het concreet te beschrijven omdat het vooral een kwestie van aanvoelen is.

Het moet ook maar net bij jezelf en je hond passen, ik heb nul problemen met aandacht vragen met voer of spel hoor maar ik laat de honden liever zelf wat nadenken op dat vlak. Ik ben ook zo vergeetachtig als wat dus het lukt me nooit om vijftien jaar lang te zorgen dat ik een bal op zak heb

[blondie]

Hoe oud is ze?

Bijna 9 maand, heerlijke puber

Hoe ging je hiervoor ermee om? Ben er echt benieuwd naar, zelf namelijk vrij jong begonnen met niet zomaar in het kader van "het is een pup dus laat maar gaan" van jongs af aan al wat restricties daarin gegeven.

En wij deden dat dus ook middels oogcontact maken, onze handen aan laten raken met de neus voor contact, een bal aan een touwtje mee om dus af te leiden als we zijn aandacht wilden.
Puur ook omdat ik wist dat als ze groter zouden worden en het zelfde gedrag zouden vertonen dat mensen en honden er minder leuk op reageren, en de eigen hond overigens ook, want opjaag gedrag zit ook best in de DH en eenmaal aangeleerd en zelf belonend gedrag is er wat moeilijker uit te trainen dan op voorhand wat meer sturen in wat ze wel en niet mogen.

[blondie]

Saskia, leren vanuit rust en de prikkel als beloning geven klinkt leuk, maar hoe begin ik daar mee? Wat is dan de eerste stap?

Ik zou bijvoorbeeld zoeken naar een open plek waarvan je weet dat er honden zullen langskomen maar je dus wel in de gelegenheid bent de ruimte te kunnen nemen. Lange lijn eraan en kijken wat je hond doet.
Blijft hij stilstaan, blijf dan ook stilstaan en kijk naar zijn lichaamstaal. Wil hij er in een boog omheen, volg hem dan. Zoekt hij steun door oogcontact, stel dan voor om meer ruimte te nemen en kijk of hij je daarin volgt.
Wordt hij meteen opgewonden dan zou ik iets meer ruimte nemen tot je ziet dat hij rustig observeert. Zodra de prikkel verder weg is kan je hem als hij dat wil de geur laten opnemen zodat hij alsnog informatie opdoet.
Hem eerst op die manier leren kennen dus en zodra jullie helemaal op elkaar ingespeeld zijn en je ziet dat hij klaar is voor een beheerste ontmoeting met een andere hond geef je hem die toestemming.
Indien de situatie geen ontmoeting toelaat zeg je niets en loop je gewoon door. Mijn honden maakten al snel contact met me om te weten of ze mochten gaan of niet, dat is wat ik wil.
Ik zeg ook niet zoveel, ik laat ze doen, observeer en ik gebruik vooral lichaamstaal omdat ik bij mezelf merk dat ik me op die manier minder snel bemoei met de situatie. Ik vind het erg moeilijk het concreet te beschrijven omdat het vooral een kwestie van aanvoelen is.

Het moet ook maar net bij jezelf en je hond passen, ik heb nul problemen met aandacht vragen met voer of spel hoor maar ik laat de honden liever zelf wat nadenken op dat vlak. Ik ben ook zo vergeetachtig als wat dus het lukt me nooit om vijftien jaar lang te zorgen dat ik een bal op zak heb

Ik overigens ook, maar bij sommige honden moet je wel heel scherp in de gaten houden wat ze gaan doen en dan vond ik het altijd wel fijn dat ik middels een "kijk" "tikkie (onze hond maakt neus hand contact) even de focus naar mij kon verleggen, maar dat heb ik wel aan geleerd met beloning middels een snoepje of een bal.
En nog moet je alert blijven bij bepaalde honden, even je aandacht weg en de hond is foetsie, dan is het weer fijn dat je ook op afstand hebt geoefend met bij je komen als je dat wenst.. het ene sluit het andere nooit uit
En of daar nu plicht op staat of voerbeloning.. ik heb de plicht met voer en bal beloning aangeleerd.
Maar ik heb bij een oudere hond met een lange lijn moeten werken om duidelijk te maken dat ik haar nog wel kon bereiken als ze wel ging. Vandaar dat ik met de pup soms iets langer de lijn eraan heb gehouden, of heb aangeleerd dat even aan de lijn ook niet zo vervelend was, want dat doe ik nog steeds, bij twijfel roep ik bij me en lijn ik even aan.

[elskeadrianne]

Hoe oud is ze?

Bijna 9 maand, heerlijke puber

Hoe ging je hiervoor ermee om? Ben er echt benieuwd naar, zelf namelijk vrij jong begonnen met niet zomaar in het kader van "het is een pup dus laat maar gaan" van jongs af aan al wat restricties daarin gegeven.

En wij deden dat dus ook middels oogcontact maken, onze handen aan laten raken met de neus voor contact, een bal aan een touwtje mee om dus af te leiden als we zijn aandacht wilden.
Puur ook omdat ik wist dat als ze groter zouden worden en het zelfde gedrag zouden vertonen dat mensen en honden er minder leuk op reageren, en de eigen hond overigens ook, want opjaag gedrag zit ook best in de DH en eenmaal aangeleerd en zelf belonend gedrag is er wat moeilijker uit te trainen dan op voorhand wat meer sturen in wat ze wel en niet mogen.

Goede vraag, ik heb haar vanaf 8 weken (bijna) altijd kennis laten maken met de honden hier in de buurt. Dat ging dan altijd wel aan de riem. Loslopen ook direct vanaf 8 weken mee begonnen, maar dan zonder andere honden in de buurt. Achteraf gezien had ik dat kennismaken misschien minder moeten doen. Inderdaad wat jij zegt, het is maar een puppy... Mede door het meelezen hier op het forum heb ik nu al dat ik af en toe denk: hmm, dat had ik ook beter zo aan kunnen pakken... Ook heb ik haar vaak van een afstandje laten zitten en kijken naar de hond die dan passeerde, dat ging prima, en dan liepen we weer verder.

Ik weet eigenlijk niet meer hoe oud ze was toen we voor het eerst naar het bos gingen, een maand of 5 gok ik? Op die leeftijd rende ze al borstelend op alle honden af. Toen kwam wel het besef dat niet alle baasjes/honden dit prettig vinden, en waarschijnlijk al helemaal niet wanneer ze volwassen wordt.
Om dit te voorkomen ben ik gaan aanlijnen als ik een hond in de verte zag, vaak lukte dit om bijvoorbeeld de andere kant op te rennen, dan rende ze wel achter mij aan
Helaas lukt dit dus niet altijd, als ze mij voor is dan ging/gaat ze erop af.

Ik moet eerlijk zeggen dat het lijkt alsof het beter gaat (afkloppen); als een andere hond in het vizier komt dan loopt ze iets vooruit, en kijkt dan achterom naar mij van: is het goed als ik mag kennismaken? Dan zeg ik ga maar, snuffelt ze even en als ik zeg dat ze door moet lopen komt ze ook gewoon met mij mee. Uiteraard wordt ze dan uitbundig beloond. Ik heb eerlijk gezegd nog niet geprobeerd om bijvoorbeeld op zo'n moment (omkijken naar mij) te zeggen dat het niet mag en dat ze moet komen, omdat ik eigenlijk zeker weet dat ze dan niet luistert en toch gaat.. Het borstelen is er (bij de meeste honden) inmiddels wel af, dit is vast gewoon opwinding geweest.