Blaffen tijdens de wandeling

[Alfilillo]

Lily blaft de laatste tijd behoorlijk tijdens de wandeling: als ze een grote (onbekende) hond tegenkomt, als er ergens een vreemd voorwerp ligt, als er iemand in 'de bosjes' loopt, dus niet gewoon op het pad. Kortom, situaties die ze niet vertrouwt. Ze blijft dan op een afstandje staan, borstelt, staart in de lucht, en korte lage blaffen. Gaat het om een mens of hond en diegene komt dichterbij, dan neemt ze juist een onderdanige houding aan en maakt kennis; ze gaat diegene dus niet uit de weg. Dit gedrag is nooit omgeslagen in agressie. Ik heb ook nog nooit gezien dat een hond ook maar enigszins onder de indruk was of hier agressief op reageerde. Juist niet zou ik bijna zeggen.
Herkennen jullie dit en wat doen jullie ermee?

[Fotogravinnetje]

Gait doet dat als we stil staan. Dan vindt hij dat het onze plek is en dan wordt hij waaks. Zit geen agressie bij, alleen signaleren van verandering.
Toen ik na de Winner m'n spulletjes inpakte bij de al opgeruimde stand, met de hal vrijwel leeg, moest hij ook blaffen tegen iemand die ook aan het opruimen was. Toen er nog wat mensen de hal in kwamen, liep hij onder de tafel door en bleef daar staan blaffen (had hem op dat moment los...). Puur waaks, territoriaal gedrag. Gait zou het volgens mij prima doen als erfhondje zonder hek.
Als we gewoon lopen doet hij het overigens niet. Dan is het Elco die keffend op andere honden af wil stuiven

[Lizzie.]

Hoe oud is ze nu, kan de loopsheid er aan komen?

[Emma]

Onze honden zij niet zo blafferig, maar als ik de focus even weg wil hebben, op bijvoorbeeld wel uitvallende honden die naar ons uitvallen, help ik die andere hond door onze honden niet teveel oogcontact te laten maken,
Door "kijk eens, koekje erin"?, en dan krijgen ze een koekje.

Ik zou dat ook aanleren, als ik een hond zou hebben die zou uitvallen. Zal in het begin niet meevallen, maar stug volhouden, en de focus zal meestal wel na een tijd veranderen in een koekje bietsen, i.P.v uitvallen.

[Alfilillo]

@ fotogravinnetje: waaks is het volgens mij niet; het is niet gebonden aan een bepaalde plek. Het gebeurt juist als we in beweging zijn en ze komt iets tegen dat ze niet direct vertrouwt. We komen bijvoorbeeld regelmatig wilde zwijnen tegen en dan doet ze het ook: ze staat stil en begint te blaffen totdat ze weg zijn. Volgens mij heeft ze die taak op zich genomen. Op onbekend terrein bijvoorbeeld, loopt ze altijd een stuk voor ons uit, heel alert op alles, met opgeheven hoofdje en dus waarschuwend blaffen als ze iets potentieels gevaarlijks opmerkt.
En erop af stuiven doet ze dus juist niet: ze blijft staan en als het ' object' dichterbij komt is ze onderdanig.

@ Lizzie: nee, ze is twee maanden geleden loops geweest.

@Emma: ze valt niet uit, in tegendeel.
Alfil deed dat wel af en toe en dat heb ik met de methode die je beschrijft af kunnen leren.

[Brindlecardi]

Als we in vreemd gebied lopen doet mijn hond het ook.
Het is gewoon bluf, ze zou nooit iets of iemand van uit het niets kwaad doen. Met bluf bedoel ik dat ze het eng of spannend vindt dus zich dan maar opblaast en heel stoer doet met borstelen en al.
Omdat het weinig voorkomt zeg ik op zo'n moment gewoon iets als 'ik heb het gezien, het is goed, het is maar een hond/mens etc'.
Verder negeer ik het.

[DeDiana]

Mila doet dit ook, precies zoals jij omschrijft: bij zaken die ze niet vertrouwt en/of niet goed thuis kan brengen. Zoals wanneer er plotseling iemand in de bosjes staat, iemand op zijn hurken naast het pad zit om foto's van paddenstoelen te maken, een bureaustoel die ineens midden in het losloopgebied staat, dat soort dingen. Ik zeg dan iets als 'Ja, ik heb het gezien, het is niks' en dan stopt ze er ook weer mee. Ik vind het niet zo'n punt, ze slaat gewoon even alarm, ze blaft een paar keer om te waarschuwen dat ze iets vreemds heeft gesignaleerd. Het zijn zulke eenmalige situaties dat daar ook niet echt op te trainen valt.

[Pienda]

Ik vind het niet prettig als mijn honden blaffen tegen mensen of honden, zeker niet in combinatie met spanning. Ik zie het hier in de buurt heel veel en het is gewoon irritant. Ik straf het niet, maar ik geef ze wel wat anders te doen. Dus ik haal ze bij me en geef ze een snoepje of balletje voor hun neus waar ze zich op kunnen richten. Als ze reageren op een bankje wat er eerder niet stond, of een zakdoekje wat in de bosjes ligt ga ik er samen met ze naar toe om te kijken en dan is het al snel goed.
Kortom, steun bieden, laten weten dat als ze het even niet weten dat ze dan bij jou terecht kunnen/moeten om de situatie te controleren en weer een prettig gevoel te krijgen.

[Alfilillo]

'Wat is er eigenlijk mis met een hondje dat waf doet?'

Ik vind dat er niks mis mee is en ben vrij laissez faire in die dingen, maar dan vraag ik me af of ik geen asociale hondenbaas ben (Pienda geeft bijvoorbeeld aan dat ze het vervelend vindt).

@Brindlecardi: pure bluf inderdaad en 0 agressie.

@Diana: Habaha, ja die voorbeelden die je noemt zijn exact de momenten dat Lily blaft, naar ze doet het ook bij bepaalde honden, dus het komt behoorlijk vaak voor. Ze neemt veel ruimte, waardoor ze mijn geruststellende woorden niet hoort. En eerlijk gezegd, als ik dichterbij gekomen ben en ik zeg dat alles goed is, trekt ze zich daar totaal niks van aan. Pas als ik tussen haar en het rare in ben en ze dus ziet dat ik het niet eng vind, is het goed voor haar.

Maar goed, ik zie dat de meesten van jullie het negeren zoals ik tot nu toe deed.

[Lanavandevledders]

Lana blaft weinig, ziet ze iets vreemds dan gaan wel de borstels omhoog, en een wat diepe grom, en blijft ze op afstand stilstaan,
als ik er gewoon op af loop is er vaak niets aan de hand, dan vertrouwd ze het wel, en is het over.
bij een mens die stilletjes bezig is met iets, en vindt ze dat vreemd, dan roep ik op afstand even hallo, en als die persoon dan antwoord geeft dan is het ook goed.
bij andere honden gaat ze piepen en enthousiast springen,

[DeDiana]

'Wat is er eigenlijk mis met een hondje dat waf doet?'

Ik vind dat er niks mis mee is en ben vrij laissez faire in die dingen, maar dan vraag ik me af of ik geen asociale hondenbaas ben (Pienda geeft bijvoorbeeld aan dat ze het vervelend vindt).

@Brindlecardi: pure bluf inderdaad en 0 agressie.

@Diana: Habaha, ja die voorbeelden die je noemt zijn exact de momenten dat Lily blaft, naar ze doet het ook bij bepaalde honden, dus het komt behoorlijk vaak voor. Ze neemt veel ruimte, waardoor ze mijn geruststellende woorden niet hoort. En eerlijk gezegd, als ik dichterbij gekomen ben en ik zeg dat alles goed is, trekt ze zich daar totaal niks van aan. Pas als ik tussen haar en het rare in ben en ze dus ziet dat ik het niet eng vind, is het goed voor haar.

Maar goed, ik zie dat de meesten van jullie het negeren zoals ik tot nu toe deed.

Ik heb er zelf geen problemen mee, maar dat is ook omdat het weinig voorkomt en ik het kan stoppen. Het is Mila's manier om aan te geven dat er wat loos is, en ik vind het zelf niet asociaal, maar daar mag iedereen natuurlijk zijn eigen mening over hebben. Als ze overal onophoudelijk tegen zou blaffen, zou dat wat anders zijn, maar een paar keer 'waf!' als ze wat geks ziet, daar lig ik niet wakker van en ik kan me eigenlijk ook niet echt voorstellen dat anderen zich daaraan zouden storen.
Komt ze wel naar je toe als je haar roept op zo'n moment? Daar zou ik in zo'n geval voor kiezen als Mila ver weg zou zijn. Even roepen en de aandacht weg bij het verdachte object, dan is het waarschijnlijk alweer over.

[Machie]

Csiva en Fiji blaffen altijd en om alles. In het spel, omdat ze blij zijn, omdat ze boos zijn, omdat ze iets willen omdat omdat omdat.. Ze kunnen blaffen in alle toonhoogtes, maar ook ladingen ander geluid produceren

[Alfilillo]

@Diana: omdat ze vaak wat verder weg is, is het wel wat langer dan 3 keer waf. En nee, ze komt dan niet als ik haar roep (blijft een podenco...). Ze komt uiteindelijk wel, maar als ze klaar is met haar ding. Maar goed, dan ben ik inmiddels bij haar. Lily loopt trouwens nooit weg bij iets wat ze eng vindt; is een soort verdedigingsmechanisme denk ik: ze wil het niet uit het oog verliezen. Herken je dat?

[DeDiana]

@Diana: omdat ze vaak wat verder weg is, is het wel wat langer dan 3 keer waf. En nee, ze komt dan niet als ik haar roep (blijft een podenco...). Ze komt uiteindelijk wel, maar als ze klaar is met haar ding. Maar goed, dan ben ik inmiddels bij haar. Lily loopt trouwens nooit weg bij iets wat ze eng vindt; is een soort verdedigingsmechanisme denk ik: ze wil het niet uit het oog verliezen. Herken je dat?

Ja, dat herken ik, Mila blijft dan ook staan waar ze staat, ze gaat er niet naartoe, maar ze gaat ook niet weg en wil het verdachte object inderdaad niet uit het oog verliezen. Ze blijft dan wel bereikbaar, dus komt wel gewoon als ik haar roep. Met een hond die meer ruimte neemt en op zo'n moment niet goed luistert, is het wel wat lastiger om ze uit die focus te krijgen denk ik. Ik zou het wel even goed in de gaten houden, want ze heeft nu wel een vrijbrief om steeds verder te gaan in dit gedrag - nu is het nog niet echt problematisch, maar omdat je niet echt in kunt grijpen, zou het dat misschien wel kunnen worden. En dan bedoel ik in de zin van dat ze naar steeds meer dingen gaat blaffen bijvoorbeeld, zodat het wellicht op den duur de spuigaten uit loopt.

[Alfilillo]

@Cleva: dat is een interessante. Als het gaat om spannende honden, gaat het gedrag inderdaad over van op een afstandje staan blaffen naar onderdanig op haar zij liggen met de achterpootjes uit elkaar. Hondencommunicatie.
Andere spannende dieren is een ander verhaal natuurlijk.

@Diana: dat van die spuigaten zit in mijn achterhoofd. Tot nu toe is ze zo lief, onderdanig en onagressief, met soms wat stoere bluf, maar ze wordt wel ouder.