Donker behoorde zeker niet de topfavorieten voor de titel. Hij versloeg tegenstanders uit onder meer Zwitserland, Tsjechië, België en Finland. „Het was een onverwachte overwinning. We werkten met vier honden van een jaar oud. Ik ben super blij”, vertelt hij telefonisch vanuit de auto terug naar Nederland.
Hij won in de sprintklasse met zes honden. Niet de bekende husky’s maar een zelf gefokte gemixt ras. „Met het fokken proberen we de ultieme sporthond te creëren, qua prestaties en gedrag. Een beetje de Fomule 1 onder de sledehonden.” Drie dagen op rij legde zijn team 12,5 kilometer af.
Nederland staat nou niet bepaald bekend als land met ideale omstandigheden voor de sledehondensport. Trainen doet Donker vier tot vijf keer per week met een karretje in de Drunense Duinen. De sport is een familieding. Zijn vrouw Ilse is voorzitter van de Sledehonden Sport Club Nederland (SSC-NL) en ook zijn schoonouders zijn actief in de hondensport.
„We hebben hier tien jaar naartoe gewerkt. We zijn dag en nacht bezig met de honden. Ik zeg altijd maar: het zijn geen crossmotoren die je na het poetsen in de schuur stalt.”
