Blaffen bij bezoek

[Zamunda]

Tom deed dit ook en wij hebben er een GT voor laten komen. Advies was negeren en niet aankijken en de hond leren dat ze er niks mee hoeft en niks mee te maken heeft. Bij Tom hielp dat enigszins maar aaien of contact maken was een grote no go.

Negeren hebben we dus bij het eerste bezoek gedaan, maar toen was ze dus 2 uur aan het blaffen.

Jij hoeft haar niet te negeren natuurlijk, jij moet haar begeleiden en leren dat ze niets met het bezoek hoeft. Het bezoek moet negeren. Lais is vrij extreem, maar die reageert dus ook heel fel op aankijken bijvoorbeeld, of mensen die een lokgeluidje maken. Het mooiste is als bezoek dat gewoon niet doet.
Ondertussen kun jij haar emoties/associaties sturen door haar op afstand van het bezoek brokjes te geven/laten kluiven.

Mocht je haar in de bench doen, doe dan een laken over de bench aan de kanten waar het bezoek zit/loopt zodat het bezoek haar ook gewoon niet aan kan kijken. Bij Lais werkt dat heel fijn, na een half uur kan het doek hier inmiddels weg maar als mensen gaan opstaan slaat ze in het begin wel weer aan en dat lees ik bij Jessie ook.

[Caro.]

Ze is op haar manier wel opdringerig en dwingend bezig om die visite weg te krijgen en van jou krijgt ze teveel vrijheid die ze helemaal niet aankan en nu zelf moet invullen.

Zou haar als de bel gaat aanlijnen en ze blijft gewoon aan jou gekoppeld tot dat de visite weg is. Lijn geeft blijkbaar ook een beter effect buiten en ben jij de betrouwbaarste en veiligste persoon dus houd dat communicatie lijntje nu maar vast. Visite mag even voer strooien maar niet geven en ook geen contact maken en jij gaan samen met aangelijnde hond kijken naar dat voer. Je laat de visite binnen maar je laat ze voor jullie lopen de kamer in.

Lijn buiten geeft helemaal geen beter effect hoor Jessie doet het het beste als ze losloopt, dan houdt ze mij/ons heel goed in de gaten,
gaat niet uit het zicht en kan zelf bepalen met wie ze contact maakt.
Als ze aan het spelen of snuffelen is met andere honden, dan vindt ze de mensen die erbij horen helemaal niet eng totdat ze echt contact met
haar willen maken en dan deinst ze terug, maar als die mensen geen aandacht aan haar schenken, dan is er geen angst te bespeuren.
Overigens is het ook niet echt angst vind ik, het is meer behoorlijke terughoudendheid. Ze rent dus niet weg ofzo.

[Lucia]

Counter conditioning moet je ook niet 2 uur lang gaan doen. Maar je zou het korte periodes doen en haar daarna weg kunnen stoppen met wat lekkers om het positief af te sluiten.
En na de verjaardag wellicht in scene gaan zetten enkele keren per week, wellicht een buurvrouw oid die wel wil helpen af en toe?

Met je schoonmoeder zou ik niet teveel doen. Mijn schoonmoeder heeft hersenletsel opgelopen door een hersenbloeding en is gewoon een beetje vreemd. Peer (en hiervoor Jolie) vindt dat eigenlijk wel raar, zij kan opeens aan hem gaan zitten en dat is juist wat hij spannend vindt. Ook bij haar laat ik hem eerst wat langer in de bench en ik hou haar dus ook goed in de gaten.

[sirene]

Ik heb niet zoveel geprobeerd hoor, zie bovenstaande post. Maar omdat negeren dus niet hielp (eigenlijk het enige wat er gedaan is) en uitloopt op
2 uur blaffen en het komend weekend ook wel gezellig is als we een woord kunnen wisselen, kwam ik hier vragen wat anderen hieraan gedaan hebben
en dat loopt dus ook uiteen van negeren, tot kluiven, wel of niet in de bench.

Bij ons is de keuken en woonkamer open, echt afzonderen gaat niet, maar Jessie is wel heel graag in de tuin. Dus ik kan haar in de tuin gerust
een kluif geven. Ik denk dat ze daarvoor kiest en zolang ze de kluif heeft, niet zal gaan blaffen tegen het bezoek, maar zodra die op is wel.

Maar ik ga even goed bedenken wat voor afleiding ik ga verzinnen.

Je hebt genegeerd, wel laten praten, visite snoepjes laten geven, gecorrigeerd, haar naar haar plek gewezen.
Het hoeft niet persé of of, maar jij moet wel de regie hebben en je moet haar uitleggen wat je wel wilt. Voordat zij weer gaat blaffen. Dus wat Martijn ook zegt, belonen voordat het te moeilijk wordt. En je moet haar het vertrouwen geven dat ze niks hoeft met die mensen. Dus inderdaad een kluif in de tuin en haar eten in de Kong.

[laeken]

Je hebt de oplossing al. De tuin in met een kluif. En dan kan dat later met de deur open en zo komt dat wel goed. Ik snap niet echt dat je mijn post leest als dat jij haar moet negeren??? Ik zeg toch leren dat ze er niks mee moet. Dus laten weten dat jij alles regelt. Nooit tegen de hond schreeuwen of dominant doen of wat dan ook. Dat werkt niet. Als ze blaft is ze teveel losgelaten en moet ze het op haar manier doen. Dat moet je voorkomen. Voor nu dus met een kluif in de tuin en daarna indien stil mag ze naar binnen. Of niet. Stap voor stap.

[bouvierpoedel]

Ze is op haar manier wel opdringerig en dwingend bezig om die visite weg te krijgen en van jou krijgt ze teveel vrijheid die ze helemaal niet aankan en nu zelf moet invullen.

Zou haar als de bel gaat aanlijnen en ze blijft gewoon aan jou gekoppeld tot dat de visite weg is. Lijn geeft blijkbaar ook een beter effect buiten en ben jij de betrouwbaarste en veiligste persoon dus houd dat communicatie lijntje nu maar vast. Visite mag even voer strooien maar niet geven en ook geen contact maken en jij gaan samen met aangelijnde hond kijken naar dat voer. Je laat de visite binnen maar je laat ze voor jullie lopen de kamer in.

Lijn buiten geeft helemaal geen beter effect hoor Jessie doet het het beste als ze losloopt, dan houdt ze mij/ons heel goed in de gaten,
gaat niet uit het zicht en kan zelf bepalen met wie ze contact maakt.
Als ze aan het spelen of snuffelen is met andere honden, dan vindt ze de mensen die erbij horen helemaal niet eng totdat ze echt contact met
haar willen maken en dan deinst ze terug, maar als die mensen geen aandacht aan haar schenken, dan is er geen angst te bespeuren.
Overigens is het ook niet echt angst vind ik, het is meer behoorlijke terughoudendheid. Ze rent dus niet weg ofzo.

Nou je hebt toch ook al getraint met goed resultaat met auto's en dergelijk . Dat zal ook aan de lijn zijn geweest. Plus buiten kan ze wegvluchten en in een kleine ruimte als woonkamer niet terwijl ze zich daar veilig zou moeten voelen. Je zegt zelf dat ze gerust 2 uur blijft blaffen en lijkt mij niet dat die mensen 2 uur aandacht aan haar besteden.

[Caro.]

Je hebt de oplossing al. De tuin in met een kluif. En dan kan dat later met de deur open en zo komt dat wel goed. Ik snap niet echt dat je mijn post leest als dat jij haar moet negeren??? Ik zeg toch leren dat ze er niks mee moet. Dus laten weten dat jij alles regelt. Nooit tegen de hond schreeuwen of dominant doen of wat dan ook. Dat werkt niet. Als ze blaft is ze teveel losgelaten en moet ze het op haar manier doen. Dat moet je voorkomen. Voor nu dus met een kluif in de tuin en daarna indien stil mag ze naar binnen. Of niet. Stap voor stap.

Je schreef dat de GT jullie had geadviseerd het te negeren, dus vandaar dat ik dit schreef

[Caro.]

Counter conditioning moet je ook niet 2 uur lang gaan doen. Maar je zou het korte periodes doen en haar daarna weg kunnen stoppen met wat lekkers om het positief af te sluiten.
En na de verjaardag wellicht in scene gaan zetten enkele keren per week, wellicht een buurvrouw oid die wel wil helpen af en toe?

Met je schoonmoeder zou ik niet teveel doen. Mijn schoonmoeder heeft hersenletsel opgelopen door een hersenbloeding en is gewoon een beetje vreemd. Peer (en hiervoor Jolie) vindt dat eigenlijk wel raar, zij kan opeens aan hem gaan zitten en dat is juist wat hij spannend vindt. Ook bij haar laat ik hem eerst wat langer in de bench en ik hou haar dus ook goed in de gaten.

Nee precies met schoonmoeder kunnen we niet al teveel. We hadden dus gezegd (stom achteraf) dat ze Jessie wat moest negeren en niet
constant aankijken... en wat ging ze doen? Juist constant aankijken, heel strak aankijken en zelfs als ze wat tegen mij zei, keek ze Jessie aan.
Jessie vond d'r dus doodeng (begrijpelijk) en heeft toen 2 uur lopen blaffen.
Die komt dus ook, dus het lijkt mij idd het beste om heel die 'confrontatie' te vermijden en Jessie lekker de tuin in te doen met kluif en evt. kong.

Krijgen we alleen weer 'was ik maar dood, jullie hond wil ook niet meer met mij knuffelen' (vorige keer was dat een compleet drama, want
zij dacht dus even gezellig te gaan puppy knuffelen ook al hadden we verteld dat dit er voorlopig niet inzit).

[Caro.]

Ik heb niet zoveel geprobeerd hoor, zie bovenstaande post. Maar omdat negeren dus niet hielp (eigenlijk het enige wat er gedaan is) en uitloopt op
2 uur blaffen en het komend weekend ook wel gezellig is als we een woord kunnen wisselen, kwam ik hier vragen wat anderen hieraan gedaan hebben
en dat loopt dus ook uiteen van negeren, tot kluiven, wel of niet in de bench.

Bij ons is de keuken en woonkamer open, echt afzonderen gaat niet, maar Jessie is wel heel graag in de tuin. Dus ik kan haar in de tuin gerust
een kluif geven. Ik denk dat ze daarvoor kiest en zolang ze de kluif heeft, niet zal gaan blaffen tegen het bezoek, maar zodra die op is wel.

Maar ik ga even goed bedenken wat voor afleiding ik ga verzinnen.

Je hebt genegeerd, wel laten praten, visite snoepjes laten geven, gecorrigeerd, haar naar haar plek gewezen.
Het hoeft niet persé of of, maar jij moet wel de regie hebben en je moet haar uitleggen wat je wel wilt. Voordat zij weer gaat blaffen. Dus wat Martijn ook zegt, belonen voordat het te moeilijk wordt. En je moet haar het vertrouwen geven dat ze niks hoeft met die mensen. Dus inderdaad een kluif in de tuin en haar eten in de Kong.

Ja duidelijk
Ik ging meer uit van het idee dat ze bezoek leuk gaat vinden, maar dat is dus eigenlijke en fout uitgangspunt. Eerste stap is om te leren dat zij
er niets mee hoeft te doen en daarna kunnen we altijd nog zien of ze het leuk gaat vinden of niet.

[laeken]

Je hebt de oplossing al. De tuin in met een kluif. En dan kan dat later met de deur open en zo komt dat wel goed. Ik snap niet echt dat je mijn post leest als dat jij haar moet negeren??? Ik zeg toch leren dat ze er niks mee moet. Dus laten weten dat jij alles regelt. Nooit tegen de hond schreeuwen of dominant doen of wat dan ook. Dat werkt niet. Als ze blaft is ze teveel losgelaten en moet ze het op haar manier doen. Dat moet je voorkomen. Voor nu dus met een kluif in de tuin en daarna indien stil mag ze naar binnen. Of niet. Stap voor stap.

Je schreef dat de GT jullie had geadviseerd het te negeren, dus vandaar dat ik dit schreef

Bezoek moest hem negeren. Zodat hij de kans kreeg het andersom ook te doen. Koekjes, aaien, aankijken, op hem in lopen, hem vrij toegang geven bij de opgewonden binnenkomst....allemaal fout.

[Caro.]

Ze is op haar manier wel opdringerig en dwingend bezig om die visite weg te krijgen en van jou krijgt ze teveel vrijheid die ze helemaal niet aankan en nu zelf moet invullen.

Zou haar als de bel gaat aanlijnen en ze blijft gewoon aan jou gekoppeld tot dat de visite weg is. Lijn geeft blijkbaar ook een beter effect buiten en ben jij de betrouwbaarste en veiligste persoon dus houd dat communicatie lijntje nu maar vast. Visite mag even voer strooien maar niet geven en ook geen contact maken en jij gaan samen met aangelijnde hond kijken naar dat voer. Je laat de visite binnen maar je laat ze voor jullie lopen de kamer in.

Lijn buiten geeft helemaal geen beter effect hoor Jessie doet het het beste als ze losloopt, dan houdt ze mij/ons heel goed in de gaten,
gaat niet uit het zicht en kan zelf bepalen met wie ze contact maakt.
Als ze aan het spelen of snuffelen is met andere honden, dan vindt ze de mensen die erbij horen helemaal niet eng totdat ze echt contact met
haar willen maken en dan deinst ze terug, maar als die mensen geen aandacht aan haar schenken, dan is er geen angst te bespeuren.
Overigens is het ook niet echt angst vind ik, het is meer behoorlijke terughoudendheid. Ze rent dus niet weg ofzo.

Nou je hebt toch ook al getraint met goed resultaat met auto's en dergelijk . Dat zal ook aan de lijn zijn geweest. Plus buiten kan ze wegvluchten en in een kleine ruimte als woonkamer niet terwijl ze zich daar veilig zou moeten voelen. Je zegt zelf dat ze gerust 2 uur blijft blaffen en lijkt mij niet dat die mensen 2 uur aandacht aan haar besteden.

Ja dat is waar, dat was aan de lijn inderdaad
Ze is zich denk ik kapot geschrokken de eerste keer dat iemand (en dan ook nog een vreemd dement mens die haar constant aanstaarde) ineens
middenin haar veilige omgeving stond. Overigens staarde schoonmoeder dus wel 2 uur lang... helaas. Niets mee te beginnen, je kan beter zeg 'staar
haar steeds maar aan' en dan doet ze het niet

Ik ga rustig alle tips nog nalezen en sowieso lijkt de tuin me de beste oplossing. Anders ben ik bang dat ze de bench ook eng gaat vinden en ze
slaap nu juist zo lekker rustig snap (godzijdank haha). Lekkere kluif, eventueel daarna riem erom, bij me houden, voertjes strooien.
Afijn, ik ga alles even op een rijtje zetten.

Bedankt allemaal voor het meedenken en de tips

[Caro.]

Je hebt de oplossing al. De tuin in met een kluif. En dan kan dat later met de deur open en zo komt dat wel goed. Ik snap niet echt dat je mijn post leest als dat jij haar moet negeren??? Ik zeg toch leren dat ze er niks mee moet. Dus laten weten dat jij alles regelt. Nooit tegen de hond schreeuwen of dominant doen of wat dan ook. Dat werkt niet. Als ze blaft is ze teveel losgelaten en moet ze het op haar manier doen. Dat moet je voorkomen. Voor nu dus met een kluif in de tuin en daarna indien stil mag ze naar binnen. Of niet. Stap voor stap.

Je schreef dat de GT jullie had geadviseerd het te negeren, dus vandaar dat ik dit schreef

Bezoek moest hem negeren. Zodat hij de kans kreeg het andersom ook te doen. Koekjes, aaien, aankijken, op hem in lopen, hem vrij toegang geven bij de opgewonden binnenkomst....allemaal fout.

Ja oké, maar zo hebben wij het dus de eerste keer ook gedaan (maar dat was met schoonmoeder wat niet werkte dus), tweede keer ook maar was
niet nodig omdat er een hondje bij was en de derde keer begonnen we daar ook mee... voor alle duidelijkheid, het bezoek dus.
Ik ging tussen Jessie en het bezoek zitten, maar dit werkte dus niet.
Daarna heb ik tegen die vriendin gezegd om maar normaal te doen, toen heeft ze tegen Jessie gepraat en dat leek juist wel geruststellend te werken,
echter voor een paar minuten. Zij heeft toen ook een pensstaafje gegeven.

Nu is de 4e keer en wilde ik dus even meningen over hoe nu verder het beste en ik heb goede tips gekregen

[laeken]

Persoonlijk deed ik haar de tuin in met een giga kluif en de deur open. Het is toch lekker weer.
Dan kan ze die afstand nemen die haar rustig houdt en ze is afgeleid van hetgeen ze lastig vindt.

[Caro.]

Persoonlijk deed ik haar de tuin in met een giga kluif en de deur open. Het is toch lekker weer.
Dan kan ze die afstand nemen die haar rustig houdt en ze is afgeleid van hetgeen ze lastig vindt.

Ja zo gaan we zeker beginnen en dan is het dus afwachten of ze die ruimte pakt en gaat kluiven en niet
naar binnen gaat om te blaffen. Ik denk dat ze rustig gaat kluiven en daarna naar binnen gaat om een smoel
open te trekken Dus dan moeten we even kijken hoe we het vanaf dat moment gaan doen, want je wilt ook
weer niet belonen voor het blaffen natuurlijk (ik denk nu even: direct wat eten over de grond gooien als ze binnenkomt zodat
ze direct afgeleid is).
Ik ga morgen nog even alles nalezen, want ik wil dit keer wel een beetje voorbereid zijn en een soort van plan van aanpak
hebben voortaan om te voorkomen dat we jarenlang gelazer hiermee krijgen.

Ik had er ook totaal geen ervaring mee, want eigenlijk zijn al mijn honden altijd prima geweest met bezoek. Geen enkele hond
vond het erg, zelfs super bange Moritz accepteerde het gewoon (op één keer na met een verzekeringsman dan die mij benaderde
toen ik op de bank zat ).
Dus ik stond ook de eerste keer bij het blaffen even verbaast te kijken dat ze zo fel reageerde. Wat angstig had ik verwacht en
ook dat ze niet naar het bezoek toe zou gaan, maar dat blaffen dat was even een onverwachtse wending en wat kan dat kind
schel blaffen zeg

[blondie]

Heb hier twee volwassen honden die verschillend op veel bezoek reageren. Jol is van het blaffen met de woewoewoe voor de mens en dan ook eromheen grommen, ook zelfs bij bekenden.
Aki is enthousiast en overdadig luid zeker als bij een verjaardag of een feestje continue mensen binnenkomen waar hij een deel van kent (buiten zinnen, je bent er weer ik ken jou en ik vind jou leuheuk ) (He jou ken ik niet, maar je bent..snuf snuf, vast leuk, dus hoi, spring omhoog kan ik beter bij je.. oh, mag niet, maar ik vind het zo leuheuk dus joehoe!)
Onderwijl heb ik de neiging "niet doen Aki, Jol kappen "nee ze doet niets" wie wil er koffie, Aki, oh de bel, Aki nee, Jol kappuh nou!
Dus Aki gaat op voorhand in de bench met een kluif.. Jol stuur ik naar boven en daar heeft ze een lading kluiven verstopt inmiddels
En als de meeste visite binnen is dan gaat de bench deur open, weet hij dat hij rustig bezoek kan en mag benaderen en Jol komt zelf naar beneden, loopt wat sluipend door het huis langs de visite en gaat op een kussen achter een stoel liggen, of in de inmiddels open bench
Hier is het voornamelijk hyper gedrag wat maakt dat er te drukke situaties kunnen ontstaan, enerzijds door een overenthousiaste hond, en de ander die argwanend is en even wil laten weten dat ze het er niet mee eens is , en wij die het niet fijn vinden dat de honden zo reageren zoals ze reageren.
Door tijdelijk de grootste drukte te onderbreken door ze er niet bij te laten, heb ik gemerkt dat het na een half uurtje "normaal" is en lopen de honden er gewoon weer vrij bij.
De bench hier staat trouwens in de woonkamer, maar we doen het al zo vanaf dat hij jong is, en hij is het niet als een strafplek gaan zien, hij lijkt het juist "normaal" te vinden dat als er veel mensen komen hij even in die bench zit.
Maar hij zat nooit echt veel verplicht in die bench, ook in de nacht niet.
Hier is dus de drukte een trigger.

[Fotogravinnetje]

Hier is het ook vooral de drukte bij binnenkomst waardoor ze hyper worden. Sowieso weten ze nu dat als de bel gaat ze niet mee naar de gang mogen. Als we bezoek verwachten gaan ze in principe in de bench totdat iedereen zit. En afhankelijk van hoe ze zich gedragen en hoe het bezoek tegenover honden staat blijven ze rustig in hun bench of mogen ze gaan kennismaken, maar dan is het drukste er al af. Bench is hun kalme plek, dus ze kalmeren snel als we ze in de bench sturen. Vooral bij Gait kun je zeggen: moet je naar je bench? om hem te kalmeren. Het is dus geen strafplek, maar een plek om te kalmeren. Zijn ze kalm, mogen ze er meestal gewoon weer uit

[Caro.]

Ik weet niet goed of Jessie het ook zou zien als we de bench zo gaan gebruiken. Ik kan het niet goed inschatten eigenlijk: misschien
is ze kalmer omdat ze op haar veilige plekje ligt (alhoewel ze de bank als nr. 1 prefereert hoor ), maar misschien raakt ze
in paniek als ze in de bench zit en er zijn ineens vreemde mensen in huis. Voor het laatste ben ik bang, ik weet niet of dat gaat gebeuren,
maar als dat zo is, dan zijn we ook een stap terug met het bench gebruik 's nachts.
We gebruiken dus alleen de bench voor de nachten en om het een leuk plekje te houden, krijgt ze dus bv wel haar voer erin, verstop ik
er regelmatig wat lekkers in en dat soort dingen, maar dat is altijd met het deurtje open (behalve 's nachts). Het is nooit de bedoeling
geweest dat de bench een blijvend iets is, dus ik heb er ook geen verdere training voor overdag mee gedaan.

Ik ga denk ik voor de tuin. Dat is ook een plek waar ze zich goed voelt en altijd d'r kluiven en kong mee naartoe neemt.
Het nadeel is dat ze dan uiteindelijk echt aan bezoek moet wennen, want als het stortregent ga je d'r ook geen 2 uur in de tuin stoppen.
Maar vooralsnog denk ik dat het in de toekomst wel losloopt en het meer een kwestie van wennen is... hoop ik dan toch.

Overigens mag Jessie ook niet mee naar de gang hoor, de tussendeur gaat altijd dicht.

[Budkes]

Ik weet niet goed of Jessie het ook zou zien als we de bench zo gaan gebruiken. Ik kan het niet goed inschatten eigenlijk: misschien
is ze kalmer omdat ze op haar veilige plekje ligt (alhoewel ze de bank als nr. 1 prefereert hoor ), maar misschien raakt ze
in paniek als ze in de bench zit en er zijn ineens vreemde mensen in huis. Voor het laatste ben ik bang, ik weet niet of dat gaat gebeuren,
maar als dat zo is, dan zijn we ook een stap terug met het bench gebruik 's nachts.
We gebruiken dus alleen de bench voor de nachten en om het een leuk plekje te houden, krijgt ze dus bv wel haar voer erin, verstop ik
er regelmatig wat lekkers in en dat soort dingen, maar dat is altijd met het deurtje open (behalve 's nachts). Het is nooit de bedoeling
geweest dat de bench een blijvend iets is, dus ik heb er ook geen verdere training voor overdag mee gedaan.

Ik ga denk ik voor de tuin. Dat is ook een plek waar ze zich goed voelt en altijd d'r kluiven en kong mee naartoe neemt.
Het nadeel is dat ze dan uiteindelijk echt aan bezoek moet wennen, want als het stortregent ga je d'r ook geen 2 uur in de tuin stoppen.
Maar vooralsnog denk ik dat het in de toekomst wel losloopt en het meer een kwestie van wennen is... hoop ik dan toch.

Overigens mag Jessie ook niet mee naar de gang hoor, de tussendeur gaat altijd dicht.

Ik denk ook dat het een kwestie van wennen is. Maar ik zou echter wel de tuin afzetten middels een traphekje in de achterdeur of zoiets. Ik vind dat je haar niet de gelegenheid moet bieden om zich met de visite te gaan bemoeien. Dat mag ze pas als zij de visite negeert. Of volkomen ontspannen is. Ik denk dat er te veel gebeurd is omtrent de visite waardoor ze deze niet uit zichzelf gaat negeren als ze erbij kan. Dat zou ik zelf 100% willen voorkomen.

Ik denk trouwens niet dat ze de bench als onveilig zou gaan beschouwen als je haar daar in doet. Er komt immersniemand in haar bench. Sterker nog je sluit de visite buiten haar veilige plekje. Ik zou zelf naast de bench op de bank plaats nemen en haar belonen voor ontspanning.

Maar als ik je beter voelt bij de tuin moet je dat natuurlijk doen. Mits ze dus niet bij de visite kan komen.

[blondie]

Ik weet niet goed of Jessie het ook zou zien als we de bench zo gaan gebruiken. Ik kan het niet goed inschatten eigenlijk: misschien
is ze kalmer omdat ze op haar veilige plekje ligt (alhoewel ze de bank als nr. 1 prefereert hoor ), maar misschien raakt ze
in paniek als ze in de bench zit en er zijn ineens vreemde mensen in huis. Voor het laatste ben ik bang, ik weet niet of dat gaat gebeuren,
maar als dat zo is, dan zijn we ook een stap terug met het bench gebruik 's nachts.
We gebruiken dus alleen de bench voor de nachten en om het een leuk plekje te houden, krijgt ze dus bv wel haar voer erin, verstop ik
er regelmatig wat lekkers in en dat soort dingen, maar dat is altijd met het deurtje open (behalve 's nachts). Het is nooit de bedoeling
geweest dat de bench een blijvend iets is, dus ik heb er ook geen verdere training voor overdag mee gedaan.

Dat dikgedrukte ben je zelf bij.
Ook wij wilden absoluut niet dat de hond de bench als een negatief iets zou gaan opvatten, maar ik had toen hij jong was eigenlijk geen keuze.. we hadden ons eerste oudjaarsfeest hier en dat werd buiten en binnen gehouden en Aki kon en mag de trap hier niet op. Dan waren er weinig plekken om hem "veilig" af te zonderen. De enige plek was de bench in de woonkamer.
En natuurlijk had ik ook een gevoel van.. oh al het maar goed gaat. Maar van te voren hadden we flink gewandeld, dus moe was hij wel al. En ik heb hem niet zonder pardon in de bench geduwd en weggelopen.
Hij ging wat aan de brokjes knagen en aan de kluif en dat was het. Dus toen ik merkte dat hij er vrij relaxed onder bleef ben ik eigenlijk weggelopen. En hij ging ook niet joelen of moeilijk doen als er weer nieuwe mensen bij kwamen. Maar dat wisten we op voorhand ook niet, had dat wel gebeurd dan had ik erbij gaan staan of zitten uiteraard, maar dat bleek niet nodig. Dat weet je alleen als je het op een bepaald moment doet.
Toen hij na een uur eruit mocht en erbij mocht zijn was het positief,positieve mensen, hij was braaf en deed het goed dus dat werd benoemd en rustig beloond. Ik zeg bewust rustig want bij hyper en druk doen werd en wordt hij ook vaak weer druk
Niet te vergelijken met een wat oudere hond die al e.e.a. heeft meegemaakt, maar wellicht denk jij dat ze het enger opvat dan het gaat zijn. Je weet het niet als je het niet doet. En als ze wel in de stress schiet dan heb je dat ook direct door en ga je over op een plan B.
Hond in de tuin, of toch aan de lijn bij jou in de buurt zodat je haar kunt steunen of aan kunt geven wat je niet ok vindt en dingen belonen die je wel positief vindt.
Het is niet altijd zwart wit, en de ene hond is de andere hond niet. En de ene aangedragen oplossing is de andere ook niet.
Dingen proberen als je er niet achter staat is eigenlijk nooit een goed idee.
Soms dingen doen en het doen alsof het de normaalste zaak van de wereld is, kan vaak wel goed uitpakken

[laeken]

Misschien kalmeert ze al door kluiven in de tuin en kan ze over haar kluif met 1 oog naar binnen gluren en wennen. Tom kon ook echt niet tegen bezoek. Hij beet (net) niet en daar was alles mee gezegd. Grommen, blaffen en uitvallen elke keer als iemand op wilde staan of maar naar hem keek...
In de bench ging hij rustig kluiven. Later merkten wij dat het alleen op mannen was. Vrouwen en kinderen zat hij binnen 5 minuten op schoot. Wennen aan een vreemde man in huis was eigenlijk niet goed haalbaar. Stil zijn en niet op ze af stormen wel en daar waren wij al heel blij mee. Soms zelfs snuffelen aan de benen en aaien als hij zelf kwam. Maar toen ging hij dood en stopte het verhaal.

Toch waren we op de goede weg en geloofde ik wel echt in de hond ruimte geven er niks mee te hoeven. Hij merkte dat mannen meevielen en hij kon ze tolereren in huis.

[ranetje]

Ze is op haar manier wel opdringerig en dwingend bezig om die visite weg te krijgen en van jou krijgt ze teveel vrijheid die ze helemaal niet aankan en nu zelf moet invullen.

Zou haar als de bel gaat aanlijnen en ze blijft gewoon aan jou gekoppeld tot dat de visite weg is. Lijn geeft blijkbaar ook een beter effect buiten en ben jij de betrouwbaarste en veiligste persoon dus houd dat communicatie lijntje nu maar vast. Visite mag even voer strooien maar niet geven en ook geen contact maken en jij gaan samen met aangelijnde hond kijken naar dat voer. Je laat de visite binnen maar je laat ze voor jullie lopen de kamer in.

Zo heb ik het ook gedaan met mijn laatste pup.
Ik hield haar bij bezoek aangelijnd bij me en als we zitten een kong met wat lekkers.
Na een tijdje viel ze aan mijn voeten in slaap.
In de mand ging wat lastig omdat ze dat toen nog niet kende, maar aan mij verboden blijven met een lijntje ging prima.

Voer laten strooien heb ik nooit gedaan.
Voer komt van mij en van de baas, van niemand anders.

[bouvierpoedel]

Ze is op haar manier wel opdringerig en dwingend bezig om die visite weg te krijgen en van jou krijgt ze teveel vrijheid die ze helemaal niet aankan en nu zelf moet invullen.

Zou haar als de bel gaat aanlijnen en ze blijft gewoon aan jou gekoppeld tot dat de visite weg is. Lijn geeft blijkbaar ook een beter effect buiten en ben jij de betrouwbaarste en veiligste persoon dus houd dat communicatie lijntje nu maar vast. Visite mag even voer strooien maar niet geven en ook geen contact maken en jij gaan samen met aangelijnde hond kijken naar dat voer. Je laat de visite binnen maar je laat ze voor jullie lopen de kamer in.

Zo heb ik het ook gedaan met mijn laatste pup.
Ik hield haar bij bezoek aangelijnd bij me en als we zitten een kong met wat lekkers.
Na een tijdje viel ze aan mijn voeten in slaap.
In de mand ging wat lastig omdat ze dat toen nog niet kende, maar aan mij verboden blijven met een lijntje ging prima.

Voer laten strooien heb ik nooit gedaan.
Voer komt van mij en van de baas, van niemand anders.

Lijk mij ook de beste optie. Je hebt constant contact door de lijn en voor haar de veiligheid die lijn en baas. Een hond die los loopt en paniek heeft en angst ben je de controle over kwijt net als het beest de controle over haar zelf kwijt is.

[Izzie_Anneke]

Izzie is fel op onbekende visite. En die hapt wel.
Izzie is een onzekere hond met een instinct tot waken. Ze vertrouwt mensen niet en blijft dus alert en grommerig / blafferig. Als ik haar wegsluit blijft ze aanhoudend blaffen. Ze gaat aan de lijn als er nieuwe mensen binnenkomen, blijft dichtbij me en ik vertel haar voortdurend dat het oke is. Dat kan best tegenstrijdig voelen, alsof ik haar beloon voor het grommen maar bij haar werkt het. Ik leer haar dat het oke is en dat ik het oplos. Het gedrag is echt vele vele malen minder dan het was. Kent ze iemand eenmaal dan is er niks meer aan het handje en wordt bezoek enthousiast begroet.

[laeken]

Hier was Tom juist super rustig met een kluif in de bench. Veilig en niemand wilde wat van hem. Dat vond hij fijn. Later kon hij lekker los ergens kluiven en ging het steeds beter.

Wat je in deze nooit moet vergeten is de basis van dit gedrag. Ze moet veel gesocialiseerd worden. Ze blaft uit argwaan en weert af. Natuurlijk bijt ze niet maar die emotie ligt niet heel ver van angstig waarschuwend blaffen. Lekker met haar aan het werk. Tom beet ook niet maar dreigde dat wel te gaan doen. Hij hapte al en snapte haast onzichtbaar maar ik zag het wel.

[Izzie_Anneke]

Hier was Tom juist super rustig met een kluif in de bench. Veilig en niemand wilde wat van hem. Dat vond hij fijn. Later kon hij lekker los ergens kluiven en ging het steeds beter.

Wat je in deze nooit moet vergeten is de basis van dit gedrag. Ze moet veel gesocialiseerd worden. Ze blaft uit argwaan en weert af. Natuurlijk bijt ze niet maar die emotie ligt niet heel ver van angstig waarschuwend blaffen. Lekker met haar aan het werk. Tom beet ook niet maar dreigde dat wel te gaan doen. Hij hapte al en snapte haast onzichtbaar maar ik zag het wel.

Iedere hond is natuurlijk anders, ik hoopte dat de bench voor Iz fijn zou zijn maar die flipte daarvan. Nu hebben we een oplossing die voor ons prima werkt dus daar ben ik blij mee.

Izzie is ook niet goed gesocialiseerd met mensen. Ze kan nu heel veel meer dan in het begin maar zelf denk ik dat het nooit een vrije en open hond wordt met vreemden. Ik accepteer dat. Of geef ik het te snel op en denk je dat het met nog meer socialisatie helemaal weg kan gaan?

[laeken]

Hier was Tom juist super rustig met een kluif in de bench. Veilig en niemand wilde wat van hem. Dat vond hij fijn. Later kon hij lekker los ergens kluiven en ging het steeds beter.

Wat je in deze nooit moet vergeten is de basis van dit gedrag. Ze moet veel gesocialiseerd worden. Ze blaft uit argwaan en weert af. Natuurlijk bijt ze niet maar die emotie ligt niet heel ver van angstig waarschuwend blaffen. Lekker met haar aan het werk. Tom beet ook niet maar dreigde dat wel te gaan doen. Hij hapte al en snapte haast onzichtbaar maar ik zag het wel.

Iedere hond is natuurlijk anders, ik hoopte dat de bench voor Iz fijn zou zijn maar die flipte daarvan. Nu hebben we een oplossing die voor ons prima werkt dus daar ben ik blij mee.

Izzie is ook niet goed gesocialiseerd met mensen. Ze kan nu heel veel meer dan in het begin maar zelf denk ik dat het nooit een vrije en open hond wordt met vreemden. Ik accepteer dat. Of geef ik het te snel op en denk je dat het met nog meer socialisatie helemaal weg kan gaan?

Izzie trekt de bench niet met stress dus dat moet je inderdaad niet doen. Ik denk dat elke hond kan leren en blijven leren dus er moet absoluut verbetering mogelijk zijn. Altijd. Ook al is de hond al lang en breed volwassen. Moet dat en geef je anders op? Nee denk ik niet. Het is goed zo. En soms is meer dan dat heel lastig haalbaar. Blijven leren kan ook averechts werken. De hond van Caroline is echter nog jong. Daar zou ik zeker inzetten op controle voorbeeld zijn en socialisatie Tom leerde ook bij. Al kwam met vertrouwen ook neiging tot bijten.

[Izzie_Anneke]

Ah oke. Ik zie ook nog steeds dagelijks verbetering, super tof om dat mee te maken vind ik. Ik blijf me verbazen over de flexibiliteit van honden.
Izzie is een jaar of 4 nu en ik denk gewoon dat ze nooit echt ontspannen zal zijn met vreemden, zeker als het mannen zijn, in huis. Maar daar kan ik prima mee leven. Ook omdat ze verder echt een gouden hondje is

[Caro.]

Het is inderdaad kijken wat bij Jessie past, bench of juist de tuin.
Ik zie zeker de overgang naar bijten hoor, ze blaft fel, met haar kop uitgestrekt naar die persoon en haar lijf in achteruit stand.
Daarom wil ik er nu mee aan het werk gaan, voordat het overgaat naar 'snappen'.

Jessie heeft een achterstand: met 6 weken gevonden samen met haar broertjes op straat, zwaar vermagerd. Daarna heeft ze 3.5 maand
in de opvang gezeten, wat dus een veilige binnenplaats was. Ze is niet getraumatiseerd, maar ze is ook niet gesocialiseerd, behalve met
andere honden. Dat is dus goed te merken: ze vindt honden geweldig en al het andere is onwennig en licht angstig.
Ze leert echter razendsnel, ze is hier nu 6 weken en niet meer bang voor auto's en brommers, de afwas, de tv, nou ja noem maar op.
Eerst was ze echt bang als er mensen buiten haar richting opliepen of achter haar liepen en daar is nu geen sprake meer van.
Ze gaat niet naar mensen toe (vind ik totaal niet erg, want ik hou er ook niet van als ze overal op af rennen), maar als ze speelt
met een andere hond dan is haar 'angst' compleet verdwenen en gaat ze ook naar de mensen toe van die hond.

Ik zie haar puur als een hond met een achterstand, eigenlijk is ze pakweg 14 weken in haar ontwikkeling. Maar ze leert heel snel, ze
is baasgericht en (heel belangrijk) ze is nieuwsgierig. Vindt ze iets eng, dan gaat ze toch heel voorzichtig bekijken hoe of wat.

Ik denk dat het helemaal goedkomt met haar en dat ze over een half jaar een hele normale hond is
Ik heb echte angst gezien bij Moritz die als volwassen hond bij ons kwam en in de verste verte lijkt het gedrag van Jessie er niet op.
Ze kent het gewoon niet en in de hele 'ontvankelijke' fase als pup heeft ze dus nergens kennis mee gemaakt.

Desalniettemin denk ik dat ze zou kunnen gaan 'snappen' bij visite en dat is dus een punt waar we echt mee aan de slag moeten om
dat voor te zijn. Buiten is ze totaal niet geneigd om dit te doen, dus het gaat echt om de situatie in huis en dat vindt ze duidelijk
een bedreigende situatie.

We gaan het anders aanpakken morgen en natuurlijk is het ook bekijken waar ze het beste op reageert.
We hebben besloten haar een heerlijke kluif in de tuin te geven, ook omdat ze dit gewend is om in de tuin te kluiven en d'r kong
op te eten. Dat is vertrouwt voor haar.
Als ze het op heeft en binnen komt dan lijn ik haar aan en zet haar naast me: niet blaffen is wat lekkers en dat met steeds wat langere
pauzes ertussen.
Het is een 'tactiek' die ze al kent en die buiten heel goed bij haar gewerkt heeft. Ik wil haar vooralsnog niet echt wegsluiten (dichte bench
of gang), omdat ik denk dat ze hier gewoon aan moet wennen, net aan al het andere in haar leven en dat heeft ze tot nu toe
uitstekend gedaan.

[Caro.]

Ah oke. Ik zie ook nog steeds dagelijks verbetering, super tof om dat mee te maken vind ik. Ik blijf me verbazen over de flexibiliteit van honden.
Izzie is een jaar of 4 nu en ik denk gewoon dat ze nooit echt ontspannen zal zijn met vreemden, zeker als het mannen zijn, in huis. Maar daar kan ik prima mee leven. Ook omdat ze verder echt een gouden hondje is

Ik denk dat er op iedere leeftijd nog verbetering mogelijk is, maar wel afhankelijk van de hond.
Toen Moritz (Griek) hier kwam in 2002, was hij zo bang dat hij nauwelijks durfde adem te halen. Hij lag alleen maar op de bank, durfde er niet vanaf
en 's nachts poepte hij dan in huis.
We hebben hem 4 jaar gehad (toen overleed hij aan een tekenbeet) en in die 4 jaar werd het een hond die los kon lopen en in huis zich goed voelde.
Echter, de angst voor mannen is altijd gebleven: Pieter, mijn man dus die hij dagelijks zag, kon er niet bij zijn als Moritz ging eten bijvoorbeeld.
Hij at echt niet dan, desnoods dagenlang niet.
Sommige dingen ging gewoon niet weg, maar in die 4 jaar was er weer zeer aanzienlijke verbetering en wie weet was dat nog verder gegaan als
hij ouder was geworden.

[Caro.]

Ze is trouwens echt een schatje verder: gisteravond had ze een te moeilijke Kong en na een uur was er nog praktisch niets uit.
Toen ben ik samen met haar gaan 'Kongen' (nieuw werkwoord ), vol vertrouwen is ze dan. Ik pulkte er een stukje uit met mijn
vinger en zij at het op en zo hebben we samen de Kong leeggemaakt. Zo lief is ze dan
Ze kent dus geen voeragressie, ook naar speeltjes is ze totaal niet bezitterig.