Kaya de regelteef

[Caro.]

De laatste paar weken pik ik steeds meer "dingetjes" op, waaruit blijkt dat Kaya jaloers is op Moritz. Of in ieder geval reageert op zo'n manier dat het mij jaloezie lijkt.

Een echt probleem is het (nog) niet, maar toch hou ik soms m'n hart een beetje vast.....

Kaya is altijd al dol geweest op aandacht, zonder aandacht heeft Kaya geen lol. Ze vraagt dan ook enorm veel hierom.

Uiteraard wil ik Moritz ook aandacht geven en vraagt hij (gelukkig) inmiddels af en toe ook om aandacht. Dit wil ik zoveel mogelijk aanmoedigen, het is juist een teken dat het met hem zo goed gaat.

Kaya ziet dat niet zitten allemaal en vindt dat alle aandacht voor haar moet zijn. Als ik met Moritz knuffel, komt Kaya er direct bij en dringt zich zo op, dat Moritz maar weer plaats maakt voor haar.
Als Moritz en ik aan het spelen zijn, gaat dat eigenlijk niet. Kaya pakt direct het speeltje af, ook al geef ik aan haar een ander speeltje en probeer zelfs met beide tegelijk te spelen.

Ze doet niet echt lelijk tegen hem, alhoewel ze hem laatst even een lelijke snauw (zonder kleerscheuren) gaf toen hij een speeltje wilde pakken.

Kortom: alles is van Kaya (vindt zij). Zowel de speeltjes, botten, als mijn aandacht. Vooral met dat laatste heb ik moeite dit in goede banen te leiden.
Op zich wil ik Kaya namelijk niet haar zin geven. Tenslotte heeft Moritz ook recht op aandacht en lekker spelen en knuffelen. Maar ga ik me hier teveel mee bemoeien, dan ben ik bang dat ik de onderlinge rangorde op het spel zet......

Wat is wijsheid???

(Overigens zijn ze verder dikke vrienden: ze kunnen heerlijk spelen en vechten nooit. Ik zie het ook niet snel uit de hand lopen, maar toch.... Kaya ís een kattenkopje).

[twinkeltje]

ik denk eigelijk dat het zich zelf wel regeld
maar dat is mijn idee
vaak hoe meer je er in mengt hoe erger het woord

[Caro.]

ik denk eigelijk dat het zich zelf wel regeld
maar dat is mijn idee
vaak hoe meer je er in mengt hoe erger het woord

Oké, op zich ben ik het met je eens, maarrrrrr...... dat betekent dus dat ik nooit even rustig met Moritz kan knuffelen en nooit met hem alleen kan spelen.

Met de botten en speeltjes zooi zoeken ze het maar uit: dan moet Moritz maar leren voor zichzelf op te komen.

Hij is ook zo'n sul he? Hij vindt alles best wat die "regelteef" doet.

[majelle]

Ik heb het hier ook een beetje, Kun je niet een keer per dag alleen met moritz iets gaan doen. even apart wandelen ofzo

[Caro.]

Ik heb het hier ook een beetje, Kun je niet een keer per dag alleen met moritz iets gaan doen. even apart wandelen ofzo

Zou op zich wel kunnen.
Wel wat lastig omdat mijn man het 's ochtends altijd doet en ik 's middags een lange wandeling maak. Om nu 2 x 1,5 uur te lopen

Maar ik kan hem natuurlijk 15 minuten ofzo apart meenemen.

Is een idee

[billy]

Waarom stuur je Kaya dan niet op haar plaats of weg.
Als ik hier Manager zijn gang moet laten gaan kunnen we niet eens rondlopen in de kamer.
Jij bepaald toch waneer je even wilt spelen of knuffelen met Moritz.
Dan maar even een beledigde Kaya toch?
Groetjes Els

[Maaike]

Ik herken het wel een beetje wat jij hebt met Kaya, dat heb ik met Casper; ook een ernorme aandachtfreak. Als ik even met Ella wil knuffelen of spelen, neem ik haar echt volledig appart. Dit kan zijn door of met haar naar buiten te gaan in de tuin, of Casper even in de tuin te doen met een speeltje. Dit altijd nadat ik eerst even met Casper bezig ben geweest. Als Casper er weer bij komt, krijgt hij nog even een knuffel en dan is het genoeg geweest. Op deze manier heb ik alles in de hand en hoef ik geen extra oog op Casper te houden of hij wel toeschouwer blijft en niet continu door mij weggestuurd hoeft te worden.

Als Michon en ik samen thuis zijn, zijn we inmiddels ook aardig handig geworden. De een gaat met Casper in huis een spelletje op zetten en de ander kan dan even met Ella aan de gang. Door de drukte die er ontstaat in de huiskamer is Ella overigens ook gaan spelen met een speeltje, wat ze hiervoor nooit zou doen.

Ik hoop dat je hier ook wat aan hebt.

[Wendy!]

Tis hier hetzelfde geval... Bitchy Vonya eist alles wel voor zichzelf op. Ik probeer daarbij mijn menselijke rechtvaardigheidsgevoel opzij te zetten en in mijn hoofd te houden dat het in de hondenwereld nu eenmaal zo werkt...Ik laat ze zoveel mogelijk gaan zo....ze begrijpen elkaar immers prima en als dit de regels zijn die voor hen werken, dan vind ik dat goed...

[twinkeltje]

sorry dat ik het zeg maar als je de jaloerze hond op zijn plaats gaat sturen en de ander extra aandacht geef ben je volgens mij niet goed bezich en woord de jaloerzie juist erger
wel gewoon appart mischien een kwartiertje mee naar buite nemen of de ander met iets waar hij gek op is eff buiten doen dat lijkt me beter

[Caro.]

sorry dat ik het zeg maar als je de jaloerze hond op zijn plaats gaat sturen en de ander extra aandacht geef ben je volgens mij niet goed bezich en woord de jaloerzie juist erger
wel gewoon appart mischien een kwartiertje mee naar buite nemen of de ander met iets waar hij gek op is eff buiten doen dat lijkt me beter

Yep, dat is mijn idee dus ook. Vandaar dat ik op zo'n moment mijn aandacht juist probeer te verdelen.
Als ik Kaya weg zou sturen, heeft ze juist meer reden om jaloers te worden. Lijkt mij tenminste.

[Annet]

Ik zie het bij mijn honden ook gebeuren. Als ik de reu wil knuffelen, komt de teef er (soms, niet altijd) tussen en duwt de reu aan de kant of kijkt hem weg. Maar als ik dat merk (soms ook niet, ze doet het erg sneaky) stuur ik de teef wel weg. Als roedelleider bepaal ik wanneer wie aandacht krijgt. Soms gooi ik met een balletje en heeft de reu de bal eerst, maar pakt de teef 'm af. Ook dat wil ik niet hebben.
Ik probeer beide honden evenveel aandacht te geven en af en toe neem ik ook 1 van beiden apart mee en laat de ander thuis. Ze hebben ook nooit echt ruzie en kunnen prima met elkaar in 1 huis leven.

[twinkeltje]

sory maar volgens mij zit er ook een verschil tussen of dat je er 2 hebt of 5
en bij jou is dat mischien altijd goed gegaan zo maar het kan ook anders
en 1 hond is in dit verhaal al wat angstig en dat weet hond 2 natuurlijk donders goed en daar moet je mee oppassen

[twinkeltje]

ben ik het mee eens is ook wel makkelijk wand zo kan ze zien wat het best bij haar van toepasing is wand elke situwatie is weer anders

[miekmiek]

Kaya met een lekkere kong de tuin in, en ondertussen binnen lekker aandacht geven aan Moritz zodat hij zich ook weer happy voelt. Dan heeft Kaya het gevoel dat ze ontzettend geboft heeft met die heerlijke kong voor haar alleen, en Moritz heeft zijn knuffelmoment ook weer gehad. Of denk ik nu te simpel?

[Caro.]

Kaya met een lekkere kong de tuin in, en ondertussen binnen lekker aandacht geven aan Moritz zodat hij zich ook weer happy voelt. Dan heeft Kaya het gevoel dat ze ontzettend geboft heeft met die heerlijke kong voor haar alleen, en Moritz heeft zijn knuffelmoment ook weer gehad. Of denk ik nu te simpel?

Ja
Kaya wil namelijk alles wat Moritz ook wil..... Al heeft Kaya het superlekkerste bot en Moritz een droog koekje, dan wil ze toch het koekje

Dus krijgt Kaya de kong en Moritz de knuffels, dan wil Kaya ook het liefste de knuffels...... maar o wee als Moritz loert naar de kong, dan is die weer het allerbelangrijkste natuurlijk

Maar goed, hahahaha, na het hele "avontuur" van gisteravond kan dit hele probleem me ook niet meer zoveel boeien Ik heb twee schatten van honden en we komen er wel uit.

Trouwens: wel leuk om de verschillende reacties te lezen hoor! Ik ga er zeker eens serieus voor zitten als ik hier van de schrik bekomen ben.

[miekmiek]

Maar als Kaya in de tuin van haar kong staat te genieten ziet ze toch niet dat Moritz aandacht krijgt? Of is ze niet te misleiden?

[Caro.]

Kaya met een lekkere kong de tuin in, en ondertussen binnen lekker aandacht geven aan Moritz zodat hij zich ook weer happy voelt. Dan heeft Kaya het gevoel dat ze ontzettend geboft heeft met die heerlijke kong voor haar alleen, en Moritz heeft zijn knuffelmoment ook weer gehad. Of denk ik nu te simpel?

Ja
Kaya wil namelijk alles wat Moritz ook wil..... Al heeft Kaya het superlekkerste bot en Moritz een droog koekje, dan wil ze toch het koekje

Dus krijgt Kaya de kong en Moritz de knuffels, dan wil Kaya ook het liefste de knuffels...... maar o wee als Moritz loert naar de kong, dan is die weer het allerbelangrijkste natuurlijk

Maar goed, hahahaha, na het hele "avontuur" van gisteravond kan dit hele probleem me ook niet meer zoveel boeien Ik heb twee schatten van honden en we komen er wel uit.

Trouwens: wel leuk om de verschillende reacties te lezen hoor! Ik ga er zeker eens serieus voor zitten als ik hier van de schrik bekomen ben.

huhh? niets ergs hoop ik??

Staat in de Koffiehoek
Moritz was in paniek weggelopen, maar godzijdank is hij weer terecht!

[Caro.]

Maar als Kaya in de tuin van haar kong staat te genieten ziet ze toch niet dat Moritz aandacht krijgt? Of is ze niet te misleiden?

Hahahaha, nee Kaya is niet te misleiden
Serieus niet...... die staat met d'r neus op de ruit gedrukt wat er binnen dan gebeurd

Maar goed, we komen er wel uit. Een echt ernstig probleem is het ook weer niet

[majelle]

zooo ben jij even geschrokken zeg 8O 8O
wat ik zelf doe ik Elmas meenemen om te fietsen. Loosloop rondes doe ik hier zowiezo apart want dat gaat samen niet goed. Kleine 'Elmas maakt 'Bikkel namelijk zo bang dat ie in het water springt en er niet meer uitkomt. En rennen durft ie al helemaal niet meer als mieppie erbij is.
Binnen gaan ze weer wel goed met elkaar om dus verder geen problemen.
Echt Moritz in het oog van kaya aandacht geven heeft denk ik niet zoveel zin, gaat ze later misschien nog meer op haar strepen staan bij moritz als jij er niet bij bent

[Caro.]

heb het net gelezen 8O 8O ......daar verdwijnen gewone probleempjes gauw bij in het niet ja
heb het zelf een keer meegemaakt....en hond niet meer teruggevonden :cry2: .

nu verdient moritz die extra knuffels juist zéker !

Niet meer teruggevonden??? 8O Oooooooo wat vreselijk zeg..... jee, hoe moet je daarmee verder, afschuwelijk :cry2: :cry2:

[Caro.]

heb het net gelezen 8O 8O ......daar verdwijnen gewone probleempjes gauw bij in het niet ja
heb het zelf een keer meegemaakt....en hond niet meer teruggevonden :cry2: .

nu verdient moritz die extra knuffels juist zéker !

Niet meer teruggevonden??? 8O Oooooooo wat vreselijk zeg..... jee, hoe moet je daarmee verder, afschuwelijk :cry2: :cry2:

is ook één van de vreselijkste dingen die ik in mijn leven heb meegemaakt - en ik wens het mijn ergste (hondenliefhebbende) vijand nog niet toe .
nu zou ze ongeveer 14 zijn, dus waar ze ook verder geleefd heeft, ze is er nu waarschijnlijk niet meer... :cry2:

Wat afschuwelijk zeg :cry2: :cry2: meis toch......

Die onzekerheid, gek makend moet dat zijn. Hoe oud was ze toen ze wegraakte?

[Caro.]

Wat afschuwelijk zeg :cry2: :cry2: meis toch......

Die onzekerheid, gek makend moet dat zijn. Hoe oud was ze toen ze wegraakte?

juist, die onzekerheid......élke seconde van de dag ben je daar mee bezig, iedereen ziet haar, alleen jij niet :cry2: .....na 3 weken was ik zo ver dat ik blíj zou geweest zijn als ze me zouden gemeld hebben dat ze ergens dood zou gevonden zijn....dan was ze uit haar erge zwerfellende verlost...
het áller-áller-állerergste was dat ik haar na 3 weken (na telefoontjes en hectisch gerij) terugvond....en in mijn naïeve mateloze opluchting véél te enthousiast op haar afrende.......en zij in paniek wegrende. krijsende ellende was dat. om mezelf nooit te vergeven, en nu weer de tranen te voelen prikken.

kan je je, na wat je nu met moritz meemaakte, voorstellen dat zoiets nooooooit meer uit je hoofd gaat?

ze was 16 maand toen, en héél erg aan mij gehecht (ze had ook moritz-kantjes, in haar gedrag naar vreemden). daardoor heeft niemand ze op kunnen pakken, en als dat later toch al gebeurd zou zijn is het blijkbaar nergens gemeld.

als ik hier 'verloren-honden-verhalen' lees word ik nog steeds helemaal niet goed van :cry2: .

Meis, wat een afschuwelijk verhaal.... wat een nachtmerrie :cry2: :cry2:

Niet wetende hoe het met je hond gaat, wetende dat ze zwerft... ik moet er niet aan denken.

Moritz was op de allereerste dag dat hij bij ons was, ontsnapt uit de auto. Hij was nog niet eens binnen geweest en had ook geen penning om.
Uren later konden ze hem vangen omdat hij een riem achter zich aansleepte. Acht km bij ons huis vandaan waar hij ontsnapte, op een weggetje wat parallel liep aan de snelweg A1 :cry2: :cry2:

Dit zag ik weer voor me, eergisteravond en was ervan overtuigd dat ik hem nu echt kwijt was. Een hond in paniek is niet meer te bereiken, ook niet door het geliefde bazinnetje.
Daarbij hebben wij ruim twee jaar geleden onze allerliefste Tara verloren, ons puppenmeisje van 4 maandjes jong. Door het ijs gezakt met de voorpootjes en ondanks dat we er direct achterna sprongen, hebben we haar niet kunnen redden.

Als je dit soort vreselijke ervaringen, nachtmerries, hebt meegemaakt dan kan je blijkbaar niets meer hebben. Ik paniekeerde dan ook volledig toen Moritz wegrende.

Daarom kan ik me ook heel goed voorstellen hoe jij je heb gevoeld toen en ook nu nog..... dit soort dingen raak je nooit meer kwijt. Die gevoelens van totale onmacht, totale ontreddering, komen bij bepaalde gebeurtenissen weer volledig boven.

Toen ik Moritz eergisteravond voor het eerst "spotte", rende ik ook op hem af...... ook hij ging ervandoor. Schrok ook..... ik moet er niet aan denken dat ik hem daarna niet meer zou hebben gevonden :cry2:
De tweede keer moest ik me uit alle macht inhouden en ben ik (uiterlijk) doodkalm naar de plek gelopen, ben gaan zitten en alleen maar geroepen en lieve woordjes gesproken.
Het is een gok die je neemt; je weet nooit van te voren hoe iets zal aflopen. Ren je niet en krijg je hem niet te pakken, dan denk je "o, was ik maar sneller geweest" en andersom hetzelfde.

Ons eeuwige schuldgevoel, die ik ook heb omtrent de dood van Tara, hoe onterecht onze gevoelens ook zijn, want niemand hield meer van die beestjes dan wij..... niemand wilde liever dan dat zij een prachtig leven zouden krijgen.....