Kun je niet beginnen met honden die je wel vertrouwt? En dan wel eigenlijk -ja sorry- niet honden die je al kent, want dan is de hele oefening eraf.
Dus zeg je bent aan het wandelen, je ziet op afstand een hond waarvan je denkt dat ie wel acceptabel is, je laat Willem los en loopt gewoon alleen door. Dat kun je dan altijd nog uitbreiden met niet doorlopen, maar echt eventjes kennismaken. En in het kader van de oefening (vooral voor jou, denk ik
) begin je dan niet met de honden waarvan jij hierboven ergens schrijft dat je ze eigenlijk een beetje als een risico ziet, maar met de veiligste opties in jouw ogen. En ja, dat is nog een steeds een risico, maar ik vermoed dat je best een aardige inschatting kan maken. Denk jij dat ook?
veertje schreef:Ik ben daar ook vrij makkelijk in. Als het losloopt ga ik ze niet aanlijnen, dat geeft alleen maar een hoop onnodig gedoe. Als het leuk gaat blijf ik zelf even staan en als ik zie dat er wat spanning is, dan loop ik gewoon door. Meestal als er inderdaad spanning is zijn de honden alleen maar blij dat de baas verder gaat, want dan hoeven ze alleen maar mee te lopen om het op te lossen
Dit geldt bij ons ook. Rex is veel ontspannender in kennismaking met andere honden zónder lijn en ik probeer juist als hij aangelijnd is kennismaking te voorkomen eigenlijk. Het is mijn (mensen)interpretatie, maar ik heb het idee dat hij zonder lijn meer ruimte heeft (/voelt) om eventueel weg te lopen, signalen te geven, gewoon meer communicatie-mogelijkheden. En wat Veertje zegt over spanning is hier ook; als ik spanning zie loop ik door en Rex weet dan niet hoe snel hij achter me aan moet hollen, blij met het excuus dat ik hem geef om weg te lopen. En het klopt, soms wordt er gegromd ja. Ik vind dat eigenlijk helemaal niet erg, ik zie het gewoon als één van de manieren die Rex (of de andere hond) heeft om 'nee' te zeggen (of in voorkomende gevallen niet 'nee', maar 'OPDONDEREN NU!'). En als Rex (of de andere hond) om welke reden dan ook niet reageert op het gemopper, dan ga ik dus weg. Ik snap je gevoeligheid voor grommen wel hoor, maar misschien is het ook een kwestie van een paar keer meemaken en ervaren dat je hond daar prima mee om kan gaan en op kan reageren. Hier is een grom van de ander eigenlijk altijd genoeg voor Rex om af te druipen en als hij gromt gaat de ander vrijwel altijd ook weg. En ja, er zijn gevallen dat dat niet zo is. Dan heb ik nog een scala aan mogelijkheden achter de hand om Rex mee te krijgen en escalatie te voorkomen. Ik heb koekjes, het bos ligt vol stokken, eventueel een bal... Ik heb een balgerichte dwaas, met dat bijkomend voordeel dat Rex altijd de bal verkiest boven een potje vechten. Heb jij dingen die Willem zó leuk vindt dat je vrijwel zeker weet dat je hem daarmee bij je krijgt?
Ik bekijk in het bos per hond wat ik doe. Rex loopt in principe altijd los, en als er een hond (of een baas..) aankomt die ik niet vertrouw voorkom ik eigenlijk vaker gewoon de confrontatie door een ander pad in te slaan dan dat ik Rex aanlijn.
laat gaan komt wel goed.
Als Willem van rennen houdt, dan kunnen ze het vast en zeker goed vinden samen.
Ik laat Tess ook los als ik een loslopende hond tegen kom en ze aan de lijn zou zitten (mits ik de situatie en aankomende hond als betrouwbaar inschat). "Ga maar even kijken" zeg ik er dan ook nog bij 
