Problemen met alleen blijven buiten werktijden

[Joera]

Tot voor kort, hadden wij 3 honden. Helaas is in juli ons oudste hond overleden.
Om deze reden, zijn we de honden gaan filmen als ze alleen zijn.
Omdat ik bang was dat ze moeilijk zouden gaan doen, nu Joey er niet meer is.
Eigenlijk heb ik weinig aan hen gemerkt, ze kunnen prima alleen blijven (5 ochtenden per week).
Maar we hebben dus wel een probleem als we op andere momenten weggaan.
Bijvoorbeeld in de zomervakantie, ik was de héle dag thuis, 5km met de gefietst en savonds met het hele gezin weg.
Na een tijdje (ong.anderhalf uur)gingen we eens op de app kijken hoe ze het deden. Toen bleek dat ze al aan het janken was binnen en klein uur nadat we vertrokken waren. Dat gejank gaat echt keihard en door merg en been, dus we moesten van ellende gelijk weer naar huis, want dit kun je je buren écht niet aan doen. Helaas was de terugreis ook nog een uur.
We hebben wel in de auto op de hoek gewacht totdat ze stil was met naar binnen gaan, dan is de helemaal hysterisch blij, wat ik volledig negeer.

Gister ochtend, hadden we een brunch buiten de deur, we zijn net 2 uurtjes van huis en het gejank begint weer. We moesten weer naar huis.

Ik begrijp niet hoe dit komt.
Ik kan dus niet met zekerheid zeggen dat dit nooit gebeurde toen Joey nog leefde, omdat we er nu extra op zijn gaan letten, maar ik heb wel destijds toen ze nog met zijn drieën waren, aan de buren gevraagd of ze ze wel eens hoorde en daarop antwoordden zijn nee.

Dus ik kan wel gewoon werken elke dag, totaal niets aan de hand. Zelfs niet als ik toevallig een dag ineens de hele dag werk.
Maar zodra het maar íets afwijkt van het normale schema dan kan ze het blijkbaar niet.

Het ritueel voor het weggaan is altijd hetzelfde.
Honden naar de mand, radio aan, koekje geven en wegwezen.
Maar goed, het ritueel voor dit ritueel is natuurlijk wel eens anders, als je naar een verjaardag gaat of naar een pretpark of wat dan ook. Maar het is natuurlijk ook onmogelijk om álles exact hetzelfde te doen als voordat ik naar mijn werk ga.
Soms merk ik al aan haar dat zij onrustig wordt als we willen weggaan, dan sturen we haar wel naar haar mand, maar in haar kop is ze dan toch al onrustig, dan kan ik er al donder op zeggen dat het niet goed gaat. Maar soms heb je door tijdsdruk niet de luxe om te zorgen dat zij eerst weer zen wordt voordat je gaat.
Bovendien zou ik ook niet weten hoe dat zou moeten, ze is een enorme stresskip en als ze eenmaal in die modus zit, krijg je dat er niet zomaar uit.

Dit probleem is natuurlijk ook als ze uit logeren moet ivm vakantie. En als ze meegaat op vakantie kan ik haar ook geen moment in het vakantie huisje achterlaten, dan gaat ze ook janken.

Het is een vervelende situatie die ons best belemmerd in ons vrijheid. Ze is inmiddels ruim 9 jaar, ze krijgt genoeg beweging.
Ik merk wel dat hoe ouder ze wordt hoe gestresster en banger ze wordt van kleine dingetjes, wat eerst geen issue was.
Nog even ter verduidelijking: ze zijn dus altijd met zijn tweeën, waarvan de één het probleem is. Volgens mij doet de andere niet eens mee, maar ze wordt er ook onrustig van natuurlijk.

Hoe kunnen we dit oplossen?
Hoe moeten we reageren als we thuiskomen terwijl ze net heeft zitten janken?

[-Lilo-]

Wij zijn net verhuisd en zitten weer met hetzelfde probleem. Als ik wegga zoals altijd, trekt Lola het wel. Mijn man vermaakt zich dus even vijf minuutjes in de auto op de oprit als we samen weggaan. Gelukkig kan Lola meestal mee, voor die paar keer dat dat niet kan is dit voor ons een werkbare oplossing. Maar de stress en het gedoe voor jezelf...

Overigens is Lola hier soms ook te corrigeren door de babyfoonapp. Maar ik moet er wel bij zeggen dat zij meer uit protest dan uit paniek zoveel herrie maakt. Ik vrees dat dat wel een verschilletje is.

[Joera]

Oh wat herkenbaar

Ik werk 5 ochtenden in de week en dat is geen probleem maar ging ik in de middag of avond nog eens weg dan was het een drama . Het is vooral het 2 keer weggaan per dag bij Jip wat voor problemen zorgt maar ook hij is een gestreste hond die bij de kleinste veranderingen van slag is

Bij mij is de oplossing supplementen AminoCalm en ActiveLife
En een radio aan en negeren bij thuiskomst
Ook overdag niet de hele tijd aan mijn voeten laten liggen en ook niet de hele tijd achter me aan laten lopen

Het is nu stukken minder en dat geeft mij minder stress en spanning waardoor ik veel rustiger uit huis ga wat Jip natuurlijk ook weer aanvoelt , ik begrijp je gevoel van frustratie enz dat had ik ook maar het is echt een wisselwerking van hond en baas . Ik heb zelf ook even wat rustgevends genomen in die periode

Bedankt voor je reactie.
Ik heb beide supplementen even gegoogled. Beide gebruik je in principe langer dan af en toe incidenteel?
Op zich is ons werkweek bijna altijd hetzelfde, alleen de weekenden zijn dan het probleem. Kun je zoiets ook alleen het weekend geven of alleen wanneer nodig?

[Joera]

Oh wat herkenbaar

Ik werk 5 ochtenden in de week en dat is geen probleem maar ging ik in de middag of avond nog eens weg dan was het een drama . Het is vooral het 2 keer weggaan per dag bij Jip wat voor problemen zorgt maar ook hij is een gestreste hond die bij de kleinste veranderingen van slag is

Bij mij is de oplossing supplementen AminoCalm en ActiveLife
En een radio aan en negeren bij thuiskomst
Ook overdag niet de hele tijd aan mijn voeten laten liggen en ook niet de hele tijd achter me aan laten lopen

Het is nu stukken minder en dat geeft mij minder stress en spanning waardoor ik veel rustiger uit huis ga wat Jip natuurlijk ook weer aanvoelt , ik begrijp je gevoel van frustratie enz dat had ik ook maar het is echt een wisselwerking van hond en baas . Ik heb zelf ook even wat rustgevends genomen in die periode

Dubbel

[Joera]

Wij zijn net verhuisd en zitten weer met hetzelfde probleem. Als ik wegga zoals altijd, trekt Lola het wel. Mijn man vermaakt zich dus even vijf minuutjes in de auto op de oprit als we samen weggaan. Gelukkig kan Lola meestal mee, voor die paar keer dat dat niet kan is dit voor ons een werkbare oplossing. Maar de stress en het gedoe voor jezelf...

Overigens is Lola hier soms ook te corrigeren door de babyfoonapp. Maar ik moet er wel bij zeggen dat zij meer uit protest dan uit paniek zoveel herrie maakt. Ik vrees dat dat wel een verschilletje is.

Zo doen wij het soms ook inderdaad. Omdat hij doordeweeks ook altijd eerder weg gaat. Moet eerlijk zeggen dat dit de laatste keren niet is gebeurd, omdat ik er (achteraf gezien) toch niet bij stil heb gestaan.
Ik zal proberen dit weer in te bouwen en kijken of het verschil maakt.

Wij hebben ook eens via de camera gepraat, maar dit werkte niet, daar luisterde ze niet naar, klinkt dan toch heel anders denk ik.

[Joera]

Ik lees trouwens net in een ander topic dat je nog een naar gevoel hebt over de dood van je hond . Kan dat meespelen ? Jip is ook een vreselijke gestreste hond maar ook heel gevoelig dus . En als ik verdriet heb of spanningen dan heeft hij dus ook meer moeite met alleen blijven .

Ik ben een paar keer gebeld door mijn buurman die gevallen was en pakte dan mijn sleutels en rende de deur uit . Op zo'n moment is er geen tijd voor een afscheidsritueel natuurlijk maar sinds die tijd ging het heel slecht met Jip . Nu de buurman er niet meer is heb ik die spanningen niet meer en gaat het ook beter met Jip

Het gaat wel weer goed met me. Ik mis hem wel, maar ik denk niet dat het op dagelijkse basis te merken is zeg maar. Als het dan toch zo is, dan is het vaak avonds in bed ofzo, dus zij is er verder ook niet bij dan ofzo. Eigenlijk is elke ochtend gewoon goed, normaal en vrolijk.

Mogelijk heeft zij ook last van zijn afwezigheid, hij was wel de roedelleider en zij kent geen leven zonder hem. Maar ja, het alleen blijven onder werktijden gaat gewoon prima, dus of dit nou meespeelt weet ik niet.

Je merkt bij de werkdagen.dat ze sochtends helemaal rustig is, ze weet precies wat de volgorde is waarin dingen gebeuren en dat geeft natuurlijk rust.

Op andere dagen zie ik ook wel dat haar houding gelijk anders is, om je heen lopen, telkens van de mand afkomen, hijgen.
Maar eigenlijk is ze op dat moment al niet meer voor reden vatbaar en.ook al stuur ik haar naar haar mand, dan doet ze het wel, maar dan ligt ze daar te piepen of te hijgen. Eigenlijk weet ik dan niet hoe ik kan zorgen dat ze weer rustig wordt. Ergens moet je dit gedrag voor zijn denk, maar ze zit voor mij idee ook binnen een seconde ineens in die modus dus ze doorheeft dat we weggaan.
Misschien toch een langer ritueel houden, dat man en kind eerst weggaan ofzo.
Ergens denk ik, hoe langer ik er zo bewust mee bezig ben hoe raarder het wordt, dan gewoon even nonchalant weggaan

[bouvierpoedel]

Zou toch echt niet wachten tot ze stoppen met janken . Ik ga naar binnen met een boel GVDddd's dat ze snel hun bek dicht moeten houden en we heel snel . Ben je nu helemaal bedonderd . Voor de rest krijgen ze geen aandacht en stap weer naar buiten en trek de deur dicht . Wacht een tijdje en stap weer naar binnen , weer geen aandacht terwijl ik wat dingen ga doen .

[Neeltje]

Inderdaad toch een ander ritueel te pakken zien te krijgen voor andere momenten dat je weggaat. Lotje vindt het niet ok als ik samen met anderen vertrek, dan wordt het een flink geblaf. Dus degenen met wie ik wegga, gaan eerst naar buiten, zo gauw de voordeur dicht is, krijgt ze haar kong en ga ik. Dan is alles goed.

[-Lilo-]

Ook als ik geen boodschappen ga doen, stap ik toch door de achterdeur naar buiten met boodschappentas (die ik daarna in de garage mik).
"vrouwtje gaat even boodschappen doen". Dat kennen ze en dan gaan ze rustig ergens liggen.
Ga ik door de voordeur naar buiten zonder tas dan vinden ze dat ze het recht hebben om mee te mogen en dat kan weleens uitdraaien op blaffen.
Dus ik hou ze gewoon voor de gek, voor ieders bestwil

als de hond daarin trapt, is dat het makkelijkst. Kwaad vanuit m’n tenen weer terug naar binnen stappen werkt hier ook wel, maar het is toch fijner als dat niet hoeft. Bovendien heeft dat hier ook maar beperkte waarde. Lola’s ego is wat gekrenkt, maar uiteindelijk wint de herinnering aan mijn boosheid het niet van de wens om mij weer terug thuis te hebben.

[Caro.]

Ook als ik geen boodschappen ga doen, stap ik toch door de achterdeur naar buiten met boodschappentas (die ik daarna in de garage mik).
"vrouwtje gaat even boodschappen doen". Dat kennen ze en dan gaan ze rustig ergens liggen.
Ga ik door de voordeur naar buiten zonder tas dan vinden ze dat ze het recht hebben om mee te mogen en dat kan weleens uitdraaien op blaffen.
Dus ik hou ze gewoon voor de gek, voor ieders bestwil

als de hond daarin trapt, is dat het makkelijkst. Kwaad vanuit m’n tenen weer terug naar binnen stappen werkt hier ook wel, maar het is toch fijner als dat niet hoeft. Bovendien heeft dat hier ook maar beperkte waarde. Lola’s ego is wat gekrenkt, maar uiteindelijk wint de herinnering aan mijn boosheid het niet van de wens om mij weer terug thuis te hebben.

Ik vind het ook echt geen methode om kwaad te worden

De hond voelt zich niet fijn als de baas van huis is (logisch, het zijn roedeldieren) en als de hond dan door welke omstandigheden dan ook, ineens
niet meer alleen kan blijven, dan moet je aan dat probleem werken.
Als je kwaad wordt als je thuiskomt, dan zijn ze én gestrest van het alleen zijn én volkomen in de war door de boosheid. De hond leert hiermee
ook totaal niet alleen zijn, hooguit zijn kop te houden als dat al gebeurt, maar aan het onderliggende probleem is dan niets gedaan.
Ik zou daar dus nooit voor kiezen.

Ik heb een hond van 9 maanden, die ik met 5 maanden heb gekregen en niks kon. Wij bouwen het op en de basis is 'moe zijn': eerst goed
uitlaten dat de hond moe is, vervolgens iets lekkers geven waar ze wel een tijdje mee doen (kluif, kong) en dan dus weggaan zodat ze te
moe en te afgeleid zijn om gestrest te worden of in paniek te raken.

[-Lilo-]

Nou ja, dat ligt echt aan de hond denk ik. Jouw methode werkt hier niet. Lola moe of niet moe maakt weinig uit en als ik een soort activity park voor haar achterlaat, begint ze met blaffen zodra ze daar klaar mee is. Ze is dan veel onrustiger dan wanneer ze niks anders te doen heeft dan naar buiten koekeloeren. Maar zoals gezegd, Lola blaft meer dwingend dan uit angst en dat maakt de aanpak ook verschillend

[bouvierpoedel]

Honden denken niet in onderliggende problemen die denken niet dat ze daar nu voor afgebekt of gestraft worden.

[Joera]

Inderdaad toch een ander ritueel te pakken zien te krijgen voor andere momenten dat je weggaat. Lotje vindt het niet ok als ik samen met anderen vertrek, dan wordt het een flink geblaf. Dus degenen met wie ik wegga, gaan eerst naar buiten, zo gauw de voordeur dicht is, krijgt ze haar kong en ga ik. Dan is alles goed.

Ik ga hier extra op letten en kijken of het verschil maakt als ik alleen weg ga

[Joera]

Zou toch echt niet wachten tot ze stoppen met janken . Ik ga naar binnen met een boel GVDddd's dat ze snel hun bek dicht moeten houden en we heel snel . Ben je nu helemaal bedonderd . Voor de rest krijgen ze geen aandacht en stap weer naar buiten en trek de deur dicht . Wacht een tijdje en stap weer naar binnen , weer geen aandacht terwijl ik wat dingen ga doen .

Ook die fase heb ik gehad, maar ik vind het lastig, omdat ze reageert vanuit angst en stress en dat los ik niet op met schreeuwen denk ik?
Het lucht wel op natuurlijk.

[Caro.]

Honden denken niet in onderliggende problemen die denken niet dat ze daar nu voor afgebekt of gestraft worden.

Ik zeg ook niet dat de hond denkt in onderliggend probleem, maar er ís een onderliggend probleem want anders blaft/jankt de hond namelijk niet.
Meestal is dat stress/angst, een hond is niet geboren om alleen te zijn. Dat moet je dus gaan aanpakken, de oorzaak en niet het gevolg
gaan bestraffen.

[Caro.]

ik ga langs de voordeur als ik boodschappen ga doen en langs de achterdeur als ik ga werken. Achterdeur gaat wel beter nu ik erover nadenk ik ga er eens op letten

Tis allemaal psychologische oorlogvoering En zolang ze hun bakkes maar houden vind ik alles best. Ze zullen soms best wel denken van wat blijft dat wijf lang weg, hoe moeilijk kan het zijn om wat groente en fruit te kopen

Nou dat is ook zo, je moet gewoon slimmer en gehaaider zijn dan je hond
Ik pas hier ook de meest idiote trucjes toe, boeit niet, als het maar helpt haha.

[Neeltje]

Honden denken niet in onderliggende problemen die denken niet dat ze daar nu voor afgebekt of gestraft worden.

Ik zeg ook niet dat de hond denkt in onderliggend probleem, maar er ís een onderliggend probleem want anders blaft/jankt de hond namelijk niet.
Meestal is dat stress/angst, een hond is niet geboren om alleen te zijn. Dat moet je dus gaan aanpakken, de oorzaak en niet het gevolg
gaan bestraffen.

Een hond kan best alleen zijn, ze moeten er alleen van overtuigd zijn de de roedelleider weer terugkomt. En routines daar varen ze wel bij. Dus gewoon iedere keer hetzelfde.

[Caro.]

Honden denken niet in onderliggende problemen die denken niet dat ze daar nu voor afgebekt of gestraft worden.

Ik zeg ook niet dat de hond denkt in onderliggend probleem, maar er ís een onderliggend probleem want anders blaft/jankt de hond namelijk niet.
Meestal is dat stress/angst, een hond is niet geboren om alleen te zijn. Dat moet je dus gaan aanpakken, de oorzaak en niet het gevolg
gaan bestraffen.

Een hond kan best alleen zijn, ze moeten er alleen van overtuigd zijn de de roedelleider weer terugkomt. En routines daar varen ze wel bij. Dus gewoon iedere keer hetzelfde.

Natuurlijk kan een hond alleen zijn, alleen het moet wel aangeleerd worden en daarvoor is de basis o.a. vertrouwen. Dus niet als een
gek thuiskomen en lopen schreeuwen, dat helpt totaal niet het probleem oplossen.

Bijna altijd zal het uit angst en stress zijn dat een hond niet alleen kan zijn. De enkeling die dwingend blaft, oké daar kan je even een stem op
loslaten natuurlijk. Als Jessie dwingend aan het blaffen is, dan kan ze ook de pot op

[Emma]

Ik zou buiten de werktijden om, gewoon weer even van nul af aan beginnen. Dus 10 sec. De deur uit, 1 minuut de deur uit etc, en dan belonen als ze stil zijn.
Dus net als een pup opbouwen. Elke dag voordeur in, achterdeur uit. Voordeur uit, achterdeur in.
Een spelletje van maken.

En dat er naast blijven doen. Van de tijdstippen dat je echt wat langer weg moet.

Dus zie het als een oefen sessie. Voor een trucje wat je aanleert.

[Joera]

Honden denken niet in onderliggende problemen die denken niet dat ze daar nu voor afgebekt of gestraft worden.

Ik zeg ook niet dat de hond denkt in onderliggend probleem, maar er ís een onderliggend probleem want anders blaft/jankt de hond namelijk niet.
Meestal is dat stress/angst, een hond is niet geboren om alleen te zijn. Dat moet je dus gaan aanpakken, de oorzaak en niet het gevolg
gaan bestraffen.

Een hond kan best alleen zijn, ze moeten er alleen van overtuigd zijn de de roedelleider weer terugkomt. En routines daar varen ze wel bij. Dus gewoon iedere keer hetzelfde.

Het is wel een soort frustrerend dat na 9 jaar blijkbaar nog niet duidelijk is dat ik nog nooit niet ben thuisgekomen.
Het ritueel is altijd hetzelfde, maar niet alles voor het ritueel kan altijd hetzelfde zijn, dat is onmogelijk.

[Joera]

Ook als ik geen boodschappen ga doen, stap ik toch door de achterdeur naar buiten met boodschappentas (die ik daarna in de garage mik).
"vrouwtje gaat even boodschappen doen". Dat kennen ze en dan gaan ze rustig ergens liggen.
Ga ik door de voordeur naar buiten zonder tas dan vinden ze dat ze het recht hebben om mee te mogen en dat kan weleens uitdraaien op blaffen.
Dus ik hou ze gewoon voor de gek, voor ieders bestwil

wel grappig om te lezen dat er meerdere zijn die rare fratsen moeten uithalen om weg te kunnen
Ik vind het wel een goed idee om hier eens wat beter op te letten, misschien moet ik standaard met werktas en schooltas van zoon de deur uit

[Joera]

Wat nu zelf door mijn hoofd spookt, misschien is het niet altijd even duidelijk of de honden wel of niet mee gaan.
De ene keer gaan we naar het bos met de honden en de andere keer is het een verjaardag waar ze niet mee mogen.
Misschien valt hier nog winst te behalen. Ze zitten waarschijnlijk in spanning of ze wel of niet mee mogen.
Anderzijds, het ritueel vindt alleen plaats als ze niet mee mogen, dus de radio aanzetten zou al een signaal moeten zijn dat ze thuis blijven, maar misschien is ze inmiddels dan al zover in haar spanning, en het radio aan doen te kort voor vertrek, dat ze niet meer rustig wordt.

[Joera]

Dat is nog steeds wel moeilijk voor Jip dat merk ik als ik thuis kom dan is hij overdreven blij en hijgerig en wil hij bij me zijn en op mijn voeten liggen .Een wandeling werkt dan het beste om de spanning weg te nemen. Maar door de suplementen is hij in ieder geval niet meer heel erg van streek zoals het eerder was ,grote ogen als ik thuis kwam en hijgen en de hele vloer nat van het kwijl en janken en joelen ,misselijk en diarree

Ik geef de suplementen dagelijks omdat ik merkte dat hij er ook in het dagelijkse leven heel veel baat bij heeft . Hij is rustiger en slaapt daardoor beter ( eerder stond hij altijd op scherp en sliep overdag nooit) hij schrikt niet meer zo van geluiden en dat waren niet alleen harde geluiden maar ook gewone geluiden zoals het piepje van de wasmachine ,de stofzuiger, een raam dichtdoen,een deur dichtdoen enz en hij kan beter ontspannen tijdens het wandelen . Hij pikt meer van andere honden en kan daarna goed slapen ipv onrustig heen en weer lopen omdat hij overprikkeld is

Bladblazers ,grasmaaiers ,scooters en motoren zijn ook geen reden meer om een meter in de lucht te springen . Op deze manier is hij dus al redelijk ontspannen als ik wegga

Nu het beter gaat ben ik begonnen met ook in de middag eens een uurtje weg te gaan . Ik zeg altijd wel wat ik ga doen . Als ik op de fiets wegga dan weet hij dat ik ongeveer na een uurtje weer terug ben en dat gaat nu ook goed . Soms wil ik te voet weg om foto's te maken maar dan neem ik toch de fiets ondat dat nu goed gaat . Ik denk er nog wel bij na en wil het niet moeilijker maken voor hem dan nodig.Afgelopen week moest ik 2 keer weg in de middag en dan merk ik echt dat het weer teveel was voor hem

Maar ik merk duidelijk aan hem dat de manier van weggaan heel belangrijk is . Als ik naar mijn werk ga dan heb ik geen spanning . Als ik naar de tandarts moet wel ook al doe ik dan precies hetzelfde ritueel hij voelt dat echt wel .Of als ik gehaast ben om de bus niet te missen dat voelt hij ook .

In jouw geval snap ik wel dat je de supplementen dagelijks geeft. In mijn geval vind in het verder een beetje overbodig, ze is eigenlijk een hele makkelijke hond, zeker buiten, ze is nergens bang voor en altijd relaxed naar mens en dier.
In haar situatie vind ik het dan "zonde" om dagelijks rustgevende supplementen te geven, terwijl het eigenlijk behalve het alleen zijn niet nodig is.
Maar ik houd het wel in mijn achterhoofd dat het nog een hulpmiddel kan zijn, mocht het niet verbeteren.

Bij ons is 2 x weggaan ook uit den boze, dus dat vermijd ik ook zoveel mogelijk. Ik kan beter 1x lang weg zijn, dan 2 x kort.

[Neeltje]

Hier ook, wat ik op een dag buitenshuis moet doen, probeer ik zo te plannen dat dat in één keer kan.

[GalgoMara]

. Ik heb zelf ook even wat rustgevends genomen in die periode

Dat is voor mij misschien ook wel een goed idee. Ik heb inmiddels zoveel spanning robdom Mara's verlatingsangst, dat helpt vast niet. Wat heb je voor rustgevend iets genomen?

[Paisley]

De ene keer gaan we naar het bos met de honden en de andere keer is het een verjaardag waar ze niet mee mogen.

Wat gebeurt er als ze wel mee mogen? Is er dan opwinding bij de deur of de auto, en zo ja wat is jou rol?

Ik heb er een hekel aan als honden helemaal op tilt gaan als ze er achter komen dat er wat leuks op het programma staat. Als je honden herrie maken als ze niet mee mogen, zou ik ook kritisch kijken naar wat er gebeurt als ze wel mee mogen.

[Joera]

De ene keer gaan we naar het bos met de honden en de andere keer is het een verjaardag waar ze niet mee mogen.

Wat gebeurt er als ze wel mee mogen? Is er dan opwinding bij de deur of de auto, en zo ja wat is jou rol?

Ik heb er een hekel aan als honden helemaal op tilt gaan als ze er achter komen dat er wat leuks op het programma staat. Als je honden herrie maken als ze niet mee mogen, zou ik ook kritisch kijken naar wat er gebeurt als ze wel mee mogen.

Denk dat je hier best een punt hebt idd.
Ik moet er eens beter op letten wat er nu eigenlijk gebeurd, ik met er te weinig op, omdat ze dan Toch mee mogen.
Ik denk eerlijk gezegd dat er best wat opwinding is, zodra ik de riemen pak worden ze natuurlik druk, dit is dan eigenlijk all niet meer rustig te krijgen. Ik vind het zelf trouwens ook heel irritant van die hysterische honden.

Maar wat zou ik kunnen doen als ze mee mogen, maar eigenlijk wil je dit ook vanuit rust doen?
Maar ook denk ik dat er duidelijk verschil moet zitten in wat er voor af gaat, bij wel of niet meegaan.
Ik wil niet dat het ritueel van alleen blijven gebruikt wordt om ze eerst rustig te krijgen, om ze vervolgens toch mee te nemen.

Moet ik een nieuw "jullie mogen mee"-ritueel maken?

[Chihuahua-paws]

Ik denk even mee.

Kan het niet zo zijn dat als je naar je werk gaat het een normale routine is? partner gaat eerst of andersom. En als je naar een etentje, verjaardag of iets anders gaat jullie samen weg gaan en al met een andere energie?

Ik merk bijv bij Dex wel als mijn vriend thuis is en ik ga weg dat hij onrustiger is. Normaal gaat mijn vriend vroeg naar zijn werk. En als wij tegelijk weg gaan dan loopt hij helemaal mee tot de deur. Wat als ik naar mijn werk ga niet doet dan blijft hij letterlijk op één oor liggen of diet waar hij mee bezig is.

[Paisley]

Maar wat zou ik kunnen doen als ze mee mogen, maar eigenlijk wil je dit ook vanuit rust doen?
Maar ook denk ik dat er duidelijk verschil moet zitten in wat er voor af gaat, bij wel of niet meegaan.
Ik wil niet dat het ritueel van alleen blijven gebruikt wordt om ze eerst rustig te krijgen, om ze vervolgens toch mee te nemen.

Moet ik een nieuw "jullie mogen mee"-ritueel maken?

Het verschilt heel erg per hond en dat aanvoelen is niet altijd makkelijk want je doet de dingen nu vanuit intuïtie en nu gaat het mis. Dus ik denk dat het heel wat kan opleveren als je daarin meer discipline en rust verlangt. Rustig zitten bij het aanlijnen voor de deur, achter jou aan het tuinpad af waarbij je verlangt dat ze uit zichzelf achter je blijven ook al slenter je als een 80jarige, rustig wachten voor ze de auto in mogen springen, de honden bij het bos pas uit de auto halen als ze je rustig de gelegenheid geven om de deur open te doen zonder dat ze er uit stormen of blaffen etc.
Enthousiaste en gedreven honden vind ik een feest om mn leven mee te delen maar ik wil er wel een rem op hebben voor de situaties als het nodig is, en dat moet je regelmatig onderhouden.

Ik denk dat als een hond hysterisch wordt van het meegaan, dat de teleurstelling ook heel intens is als ze niet mee gaan. En als je naar je werk gaat, is het ritueel voor ze heel duidelijk en daarbij hebben ze dus geen probleem met alleen zijn, want er is ook geen teleurstelling. Het is voor hun zo klaar als een klontje dat je naar je werk gaat en dat ze niet mee gaan.

Bij mijn eigen honden heb ik opwinding bij de deur nooit geaccepteerd. Het is gewoon geen optie om zo de deur uit te gaan. Het is nooit een uitdaging geweest om dat zo te krijgen omdat het nooit een gewoonte is geworden. Maar mijn oppashondje gaat altijd hysterisch loeiend naar de deur als ze mee mag maar na 3 dagen in huize Paisley is dat ook weg want het is nooit succesvol, het levert alleen een hoop gedoe voor dr op omdat ik dr terug blijf sturen tot ze normaal in de gang staat te wachten tot we gaan. Dat duurt de eerste dag soms wel een half uur voordat we eindelijk gaan, maar als ik het maar laat gebeuren dan zit ik weken lang met een krijsende hond bij de deur. En als ik pech heb, doen mijn eigen twee honden gezellig met dr mee. Dus er is echt geen ruimte voor. En dat daarin geen onderhandeling mogelijk is, voelt ze binnen no-time aan.
Bij de eigenaar doet ze het dan gewoon weer als ze terug is omdat die gewoon gaat, of ze nu loeit of niet. Het hoeft ook geen probleem te zijn, maar ik denk dat die opwinding bij jou hond omslaat in het blaffen als hij thuis moet blijven.

[Joera]

Merk je verder veranderingen aan jouw hond . Ze is 9 schrijf je kan het zijn dat ze misschien minder hoort of ziet ? Het is toch wel een beetje de leeftijd waarop ouderdomdkwaaltjes verschijnen

Ik merk eigenlijk heel weinig aan haar leeftijd. Ze is nog super fit.
Ik geloof ook niet dat haar gehoor of zicht minder zijn..