Buddy 2 zoekt opvang of beter nog een baasje!!

[dagmar88]

Als er al een adoptant is, wordt het een ander verhaal.

Nee, helemaal niet, wat is dat voor onzin.
Ze bieden die hond in de eerste plaats zelf aan voordat er een adoptant kan zijn. Die belt niet naar spanje of griekenland of er nog zo'n hond zit en wie er zou kunnen bemiddelen
Die heeft net zo lief een ander leuk, makkelijk mixje en anders kijkt hij of zij maar lekker hier op marktplaats of ikzoekbaas. Aanbod zat. Doehoei!
Je weet dat die honden terug gaan komen, je weet dat er geen gastgezinnen zijn zonder kinderen, honden en katten, dus je weet ook dat die honden andermans probleem worden.
Maar je hebt wel weer wat gered hoor.
Bah.

[Neeltje]

Om toch even voor de stichting op te komen: Buddy werd naar Nederland gehaald, juist omdat er al iemand was die hem wilde adopteren. Het is gewoon heel jammer dat het dan zo uitpakt.
Wat ik uit het verhaal opmaak is dat hij niet met katten kan, en beter ook niet met honden hoewel hij in het asiel blijkbaar prima met (sommige?) honden kan. Ik lees niet dat hij werkelijk andere honden gebeten heeft en het is me ook niet duidelijk wat er met dat zoontje gebeurd is. Bijten, grommen? We weten het niet, dus het heeft niet zoveel zin om conclusies te trekken wat dat betreft. Feit is dat hij nu eenmaal hier is, dus hopelijk komt die zeldzame baas toch nog op de proppen.

Ik ben er trouwens ook geen voorstander van om vechthonden en aanverwanten zomaar naar Nederland te halen, zonder dat er een geïnteresseerde is. Als er al een adoptant is, wordt het een ander verhaal.
Ik doe af en toe vrijwilligerswerk voor een gigantisch asiel in Tarragona. Inderdaad is een groot deel van de honden vechthond of een kruising daarvan. Gelukkig worden ze toch regelmatig geadopteerd en meestal met succes. Het kan dus wel.

Met kinderen neem je geen risico met dit soort honden, 0,0.

[Alfilillo]

Dat is ook zo, maar niet iedereen heeft of wil kinderen.

[billy]

Waar de ene hond bij een baas een kat vermoord of de baas of kinderen claimt of bijt, kan een andere baas dat zomaar wel aan, en daar staat of valt dus ook alles mee, wil je een wat moeilijkere hond adopteren, zul je wat mij betreft als stichting gedegen onderzoek moeten doen en ook zorgen voor opvang mocht het niet lukken, maar ben het wel eens met de anderen, waarom moet je dat allemaal willen ?
Dirk had ook al 5 of 6 adressen gehad in 4 maanden tijd en het was omdat iemand hem in huis had genomen omdat ze zich bezorgd om hem maakte, maar ze wisten niet eens dat het een DJT was, en ja dan gaat het niet lukken met 3 blokjes om door de wijk aan de riem en Laeken een hondje van 10 kilo kan verrot hard bijten

[DeDiana]

Als er al een adoptant is, wordt het een ander verhaal.

Nee, helemaal niet, wat is dat voor onzin.
Ze bieden die hond in de eerste plaats zelf aan voordat er een adoptant kan zijn. Die belt niet naar spanje of griekenland of er nog zo'n hond zit en wie er zou kunnen bemiddelen
Die heeft net zo lief een ander leuk, makkelijk mixje en anders kijkt hij of zij maar lekker hier op marktplaats of ikzoekbaas. Aanbod zat. Doehoei!
Je weet dat die honden terug gaan komen, je weet dat er geen gastgezinnen zijn zonder kinderen, honden en katten, dus je weet ook dat die honden andermans probleem worden.
Maar je hebt wel weer wat gered hoor.
Bah.

Dat is inderdaad het probleem. Niet dat iemand een dergelijke hond wil adopteren, maar dat de kans bestaat dat je er als stichting vervolgens nergens mee naartoe kunt als de adoptant de hond niet wil houden. En dan kun je nog zo gedegen te werk gaan bij een plaatsing, maar er kunnen onvoorziene omstandigheden zijn waardoor zo'n hond terugkomt (ziekte, overlijden, scheiding, etc.), ook jaren na plaatsing, en waar moet je er dan mee naartoe?
Je weet bij voorbaat dat het een risico is. Dus je moet het denk ik alleen doen als je als stichting over dusdanig veel passende opvangplekken voor dergelijke honden beschikt, dat je zeker weet dat je zo'n hond terug kunt nemen als het misgaat. Dat geldt voor elke hond natuurlijk, alleen zal het een stuk lastiger worden als de hond niet met andere honden, kinderen en katten kan en ook nog een bepaald soort baas nodig heeft.

Overigens kunnen staffords en pitbulls niet direct naar Nederland reizen vanuit Spanje omdat ze niet in het vliegtuig mogen (Nederlandse en Spaanse vliegmaatschappijen) en niet toegelaten worden in Frankrijk als je over de weg reist. Dan zou je dus heel erg om moeten reizen om ze überhaupt hier te krijgen.

[dagmar88]

Overigens kunnen staffords en pitbulls niet direct naar Nederland reizen vanuit Spanje omdat ze niet in het vliegtuig mogen (Nederlandse en Spaanse vliegmaatschappijen) en niet toegelaten worden in Frankrijk als je over de weg reist. Dan zou je dus heel erg om moeten reizen om ze überhaupt hier te krijgen.

Welke leek ziet dat? Jessie was als pup toch ook al heel duidelijk een stafford mix.

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... lit=jessie

Jessie is 62.5% Stafford, daarnaast nog iets uit de Terriër groep (welja ) en de herder groep.

Verder niks ten nadele van caro (en jessie) hoor, die doet niet zomaar wat.
Maar zo makkelijk is het dus.

[Alfilillo]

Als er al een adoptant is, wordt het een ander verhaal.

Nee, helemaal niet, wat is dat voor onzin.
Ze bieden die hond in de eerste plaats zelf aan voordat er een adoptant kan zijn. Die belt niet naar spanje of griekenland of er nog zo'n hond zit en wie er zou kunnen bemiddelen
Die heeft net zo lief een ander leuk, makkelijk mixje en anders kijkt hij of zij maar lekker hier op marktplaats of ikzoekbaas. Aanbod zat. Doehoei!
Je weet dat die honden terug gaan komen, je weet dat er geen gastgezinnen zijn zonder kinderen, honden en katten, dus je weet ook dat die honden andermans probleem worden.
Maar je hebt wel weer wat gered hoor.
Bah.

Dan is het een ander verhaal ja, wat niet wil zeggen dat dan elke hond waar staff of pitbull in zit maar naar Nederland moet gaan. In eerste instantie moet je kijken naar de hond zelf: waarom zit hij in het asiel? Vanwege agressie of is hij gedumpt omdat de familie een ander speeltje wilde? Zit hij in het land van herkomst in een opvanggezin? Hoe is hij daar, met kinderen, honden etc? En vervolgens, wie is in hem geïnteresseerd? Iemand met ervaring met dit soort honden? Hoe is de gezinssituatie? Dat zouden wat mij betreft allemaal dingen zijn die meespelen.

Ik wilde Jessie hier niet aanhalen, maar nu doe je het zelf al. Dit is een goed voorbeeld. Is dat werkelijk zo'n onverantwoordelijke adoptie? Of Zuri van Sandra. Dat is geen vechthond, maar mocht ze agressie vertonen, ook geen makkelijke hond om een opvanggezin voor te vinden. Toch heb ik alle vertrouwen in Sandra en denk ik dat Zuri het niet beter had kunnen treffen.

Overigens, als ik het heb over geslaagde adopties van vechthond(kruisingen) vanuit desbetreffend asiel, dan heb ik het gewoon over adopties binnen Spanje.

[DeDiana]

Overigens kunnen staffords en pitbulls niet direct naar Nederland reizen vanuit Spanje omdat ze niet in het vliegtuig mogen (Nederlandse en Spaanse vliegmaatschappijen) en niet toegelaten worden in Frankrijk als je over de weg reist. Dan zou je dus heel erg om moeten reizen om ze überhaupt hier te krijgen.

Welke leek ziet dat? Jessie was als pup toch ook al heel duidelijk een stafford mix.

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... lit=jessie

Jessie is 62.5% Stafford, daarnaast nog iets uit de Terriër groep (welja ) en de herder groep.

Verder niks ten nadele van caro (en jessie) hoor, die doet niet zomaar wat.
Maar zo makkelijk is het dus.

Ja, klopt, pups komen er vaak nog zonder problemen door. Maar met een volwassen stafford of pitbull kun je het meestal wel vergeten, tenzij de persoon bij de incheckbalie zit te slapen en er een ander ras vermeld staat in het paspoort.

[DeDiana]

Als er al een adoptant is, wordt het een ander verhaal.

Nee, helemaal niet, wat is dat voor onzin.
Ze bieden die hond in de eerste plaats zelf aan voordat er een adoptant kan zijn. Die belt niet naar spanje of griekenland of er nog zo'n hond zit en wie er zou kunnen bemiddelen
Die heeft net zo lief een ander leuk, makkelijk mixje en anders kijkt hij of zij maar lekker hier op marktplaats of ikzoekbaas. Aanbod zat. Doehoei!
Je weet dat die honden terug gaan komen, je weet dat er geen gastgezinnen zijn zonder kinderen, honden en katten, dus je weet ook dat die honden andermans probleem worden.
Maar je hebt wel weer wat gered hoor.
Bah.

Dan is het een ander verhaal ja, wat niet wil zeggen dat dan elke hond waar staff of pitbull in zit maar naar Nederland moet gaan. In eerste instantie moet je kijken naar de hond zelf: waarom zit hij in het asiel? Vanwege agressie of is hij gedumpt omdat de familie een ander speeltje wilde? Zit hij in het land van herkomst in een opvanggezin? Hoe is hij daar, met kinderen, honden etc? En vervolgens, wie is in hem geïnteresseerd? Iemand met ervaring met dit soort honden? Hoe is de gezinssituatie? Dat zouden wat mij betreft allemaal dingen zijn die meespelen.

Ik wilde Jessie hier niet aanhalen, maar nu doe je het zelf al. Dit is een goed voorbeeld. Is dat werkelijk zo'n onverantwoordelijke adoptie? Of Zuri van Sandra. Dat is geen vechthond, maar mocht ze agressie vertonen, ook geen makkelijke hond om een opvanggezin voor te vinden. Toch heb ik alle vertrouwen in Sandra en denk ik dat Zuri het niet beter had kunnen treffen.

Overigens, als ik het heb over geslaagde adopties van vechthond(kruisingen) vanuit desbetreffend asiel, dan heb ik het gewoon over adopties binnen Spanje.

Ja, maar hoe goed je ook screent (hond en adoptant), dan nog kunnen er geheel onvoorziene omstandigheden zijn in de toekomst waardoor de hond niet kan blijven Baasjes als Sandra en Caro liggen niet voor het oprapen en ook al zijn dit geen mensen die de hond meteen wegdoen als het even lastig is, wat als ze door onvoorziene omstandigheden toch afstand moeten doen? Vind je dan een nieuwe Sandra of Caro of wordt de hond dan een volgende Buddy?
Als je als stichting veel opvanggezinnen als backup hebt waar een dergelijke hond elk moment terechtkan, kun je dat risico wel nemen, maar heel veel stichtingen hebben niet zomaar een opvanggezin beschikbaar voor een dergelijke hond.
Overigens wil ik hiermee helemaal niet zeggen dat élke stafford- of mastinkruising lastig is, en zijn er ook genoeg honden van een totaal ander type die probleemgedrag ontwikkelen of een maatje te veel blijken voor de nieuwe eigenaar, maar bij dit type hond weet je wel van tevoren dat het moeilijk wordt om ze te herplaatsen als de adoptie niet goed gaat. En eigenlijk geldt dat wel voor elke buitenlandse hond die niet heel makkelijk is, want de meeste mensen die een hond uit het buitenland nemen, zijn op zoek naar een sociale en ongecompliceerde hond. Het aanbod is immens, dus de meesten kiezen dan niet voor een hond met een flinke gebruiksaanwijzing. Het zijn echt spelden in een hooiberg die je dan moet vinden.

[dagmar88]

Is dat werkelijk zo'n onverantwoordelijke adoptie?

Vanuit de stichting absoluut.

[laeken]

Overigens kunnen staffords en pitbulls niet direct naar Nederland reizen vanuit Spanje omdat ze niet in het vliegtuig mogen (Nederlandse en Spaanse vliegmaatschappijen) en niet toegelaten worden in Frankrijk als je over de weg reist. Dan zou je dus heel erg om moeten reizen om ze überhaupt hier te krijgen.

Welke leek ziet dat? Jessie was als pup toch ook al heel duidelijk een stafford mix.

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... lit=jessie

Jessie is 62.5% Stafford, daarnaast nog iets uit de Terriër groep (welja ) en de herder groep.

Verder niks ten nadele van caro (en jessie) hoor, die doet niet zomaar wat.
Maar zo makkelijk is het dus.

Ik zag het meteen en heb het geloof ik ook meteen gezegd

[DeDiana]

Overigens kunnen staffords en pitbulls niet direct naar Nederland reizen vanuit Spanje omdat ze niet in het vliegtuig mogen (Nederlandse en Spaanse vliegmaatschappijen) en niet toegelaten worden in Frankrijk als je over de weg reist. Dan zou je dus heel erg om moeten reizen om ze überhaupt hier te krijgen.

Welke leek ziet dat? Jessie was als pup toch ook al heel duidelijk een stafford mix.

https://www.hondenforum.nl/plaza/viewto ... lit=jessie

Jessie is 62.5% Stafford, daarnaast nog iets uit de Terriër groep (welja ) en de herder groep.

Verder niks ten nadele van caro (en jessie) hoor, die doet niet zomaar wat.
Maar zo makkelijk is het dus.

Ik zag het meteen en heb het geloof ik ook meteen gezegd

Ja, maar dat hoef je van luchthavenpersoneel echt niet te verwachten. Die zien gewoon een leuke pup. Pas als het groot en breed wordt, gaan ze iets beter kijken.

[Ingrid48]

als 4 maanden oude pup leek het precies een boxer en volgens de shelter was het inderdaad een boxer-kruising en daar zijn de baasjes ook vanuit gegaan...

Bij de laatste noodopvang zat Buddy bij een moeder met zoon van 12 jaar en nog een jonge reu. Ze konden samen heel goed opschieten en ook met de zoon had Buddy geen problemen. Helaas was dit voor haar noodopvang omdat 2 grote honden teveel voor haar was en omdat er verder geen vrije gastgezinnen waren waar hij terecht zou kunnen is Buddy naar IJmuiden gegaan.

Ik hoop dat Noekie nog even reageert, want zij heeft Buddy veel meegemaakt omdat ze in het asiel werkt en zij kan het beste vertellen hoe Buddy nu is.

[Neeltje]

als 4 maanden oude pup leek het precies een boxer en volgens de shelter was het inderdaad een boxer-kruising en daar zijn de baasjes ook vanuit gegaan...

Bij de laatste noodopvang zat Buddy bij een moeder met zoon van 12 jaar en nog een jonge reu. Ze konden samen heel goed opschieten en ook met de zoon had Buddy geen problemen. Helaas was dit voor haar noodopvang omdat 2 grote honden teveel voor haar was en omdat er verder geen vrije gastgezinnen waren waar hij terecht zou kunnen is Buddy naar IJmuiden gegaan.

Ik hoop dat Noekie nog even reageert, want zij heeft Buddy veel meegemaakt omdat ze in het asiel werkt en zij kan het beste vertellen hoe Buddy nu is.

Maar dat is in het asiel, dat is niet te vergelijken met een huiselijke situatie. Daar kan de hond zich zo anders gedragen.

[S@ndr@]

Een hond kan zich altijd in iedere situatie anders gedragen dan scheelt zelfs van huis tot huis en van baas tot baas,..maar je moet ergens beginnen toch... anders kun je helemaal wel stoppen met info delen

[DeDiana]

Een hond kan zich altijd in iedere situatie anders gedragen dan scheelt zelfs van huis tot huis en van baas tot baas,..maar je moet ergens beginnen toch... anders kun je helemaal wel stoppen met info delen

Ja, dat maakt het ook allemaal nog een pak lastiger. Maar je wilt met zo'n hond natuurlijk geen enkel risico nemen, dus dan kan ik me voorstellen dat je hem niet meer bij kinderen of katten plaatst, ook al zou dat op een andere plek met de juiste baas misschien helemaal geen probleem zijn. Het laatste wat hij nodig heeft, is nog een keer een onsuccesvolle plaatsing

[Lothian]

Het topic van Jessie staat in het veteranenhoekje.

[dagmar88]

Het topic van Jessie staat in het veteranenhoekje.

En nu?

[Lothian]

Nou ja, het concept van het veteranenhoekje is dat je het vervolgens niet hier gaat bespreken.

[dagmar88]

Nou ja, het concept van het veteranenhoekje is dat je het vervolgens niet hier gaat bespreken.

Die quote is openbaar, dat ze uit spanje komt ook en dat topic in een link.

[Lothian]

Sorry, ik dacht dat die quote uit het topic kwam.

[dagmar88]

Sorry, ik dacht dat die quote uit het topic kwam.

En ik maar kijken of ik per ongeluk toch had gelekt.

[noekie]

als 4 maanden oude pup leek het precies een boxer en volgens de shelter was het inderdaad een boxer-kruising en daar zijn de baasjes ook vanuit gegaan...

Bij de laatste noodopvang zat Buddy bij een moeder met zoon van 12 jaar en nog een jonge reu. Ze konden samen heel goed opschieten en ook met de zoon had Buddy geen problemen. Helaas was dit voor haar noodopvang omdat 2 grote honden teveel voor haar was en omdat er verder geen vrije gastgezinnen waren waar hij terecht zou kunnen is Buddy naar IJmuiden gegaan.

Ik hoop dat Noekie nog even reageert, want zij heeft Buddy veel meegemaakt omdat ze in het asiel werkt en zij kan het beste vertellen hoe Buddy nu is.

Sorry, was even een aantal dagen niet online dus had dit niet gelezen.
Buddy is echt een ontzettende leuke hond voor volwassenen en heeft helaas een rugzak door het vele heen en weer verhuizen in zijn eerste maanden.
Wij hebben zelf totaal geen problemen met hem; hij luistert goed, is leuk, vrolijk en een heerlijke knuffel.
Een stafford kruising is hij zeker weten niet; hij is ook echt groot; wij denken inderdaad een herder met dogachtige.
Buddy heeft in alle opvangen eigenlijk geen regels gehad en zodra hij iets "fout" deed is hij verplaatst en niet eraan gewerkt waardoor hij ook niet weet dat het niet kan/mag.
Zijn laatste opvang heeft bij ons aangegeven dat hij in huis niet met een andere hond kan omdat die dan niet bij de voer-/waterbak mag, niet bij het speelgoed enz. Buiten is hij met het gros van de honden gewoon vriendelijk en sociaal.
Katten is echt een no go; dat hebben we op het asiel nog uitgetest en zelfs nog in huis bij mensen maar daar is hij te gefixeert op.
Bij de mensen waar wij hem geplaatst hadden; kwam in co ouderschap het zoontje; daar heeft hij naar gesnapt toen hij volgens zeggen de stiefvader een knuffel gaf maar helaas wilde meneer verder niets zeggen over wat er gebeurde.
Uit voorzorg want met kinderen neem je geen risico en dus niet meer met kleine kinderen in huis.
Het verhaal op de site moest nog aangepast worden maar staat wel al op fb
https://www.facebook.com/pg/KerbertDier ... tn__=-UC-R

[Sandra&co]

Een stafford kruising is hij zeker weten niet; hij is ook echt groot; wij denken inderdaad een herder met dogachtige.

Dat maakt helaas niet uit, of hij al dan niet een Stafford-kruising is. Hij heeft namelijk wel het uiterlijk (qua kop) en het onhebbelijke gedrag naar andere honden toe wat erbij hoort. Dus voor Henk en Ingrid is het gewoon een klapkaak, wat voor etiketje je er ook op plakt. En die factoren maken hem moeilijk plaatsbaar.

Hij is wel prachtig hoor. Mooi lijntje

[Neeltje]

Ik vind het wel een heel erg vrolijk verhaal en hoop dus als er mensen voor hem komen kijken, dat ze de waarheid te horen krijgen? Ik denk niet dat mensen verwachten als je schrijft 'gaat niet met katten' dat hij ze dan ook even doodbijt.
En ook voor mij lijkt hij dus gewoon op een of andere staffordkruising en zou een straatje omgaan als ik hem tegen zou komen op straat, ook aangelijnd.

[Gollum]

als 4 maanden oude pup leek het precies een boxer en volgens de shelter was het inderdaad een boxer-kruising en daar zijn de baasjes ook vanuit gegaan...

Bij de laatste noodopvang zat Buddy bij een moeder met zoon van 12 jaar en nog een jonge reu. Ze konden samen heel goed opschieten en ook met de zoon had Buddy geen problemen. Helaas was dit voor haar noodopvang omdat 2 grote honden teveel voor haar was en omdat er verder geen vrije gastgezinnen waren waar hij terecht zou kunnen is Buddy naar IJmuiden gegaan.

Ik hoop dat Noekie nog even reageert, want zij heeft Buddy veel meegemaakt omdat ze in het asiel werkt en zij kan het beste vertellen hoe Buddy nu is.

Sorry, was even een aantal dagen niet online dus had dit niet gelezen.
Buddy is echt een ontzettende leuke hond voor volwassenen en heeft helaas een rugzak door het vele heen en weer verhuizen in zijn eerste maanden.
Wij hebben zelf totaal geen problemen met hem; hij luistert goed, is leuk, vrolijk en een heerlijke knuffel.
Een stafford kruising is hij zeker weten niet; hij is ook echt groot; wij denken inderdaad een herder met dogachtige.
Buddy heeft in alle opvangen eigenlijk geen regels gehad en zodra hij iets "fout" deed is hij verplaatst en niet eraan gewerkt waardoor hij ook niet weet dat het niet kan/mag.
Zijn laatste opvang heeft bij ons aangegeven dat hij in huis niet met een andere hond kan omdat die dan niet bij de voer-/waterbak mag, niet bij het speelgoed enz. Buiten is hij met het gros van de honden gewoon vriendelijk en sociaal.
Katten is echt een no go; dat hebben we op het asiel nog uitgetest en zelfs nog in huis bij mensen maar daar is hij te gefixeert op.
Bij de mensen waar wij hem geplaatst hadden; kwam in co ouderschap het zoontje; daar heeft hij naar gesnapt toen hij volgens zeggen de stiefvader een knuffel gaf maar helaas wilde meneer verder niets zeggen over wat er gebeurde.
Uit voorzorg want met kinderen neem je geen risico en dus niet meer met kleine kinderen in huis.
Het verhaal op de site moest nog aangepast worden maar staat wel al op fb
https://www.facebook.com/pg/KerbertDier ... tn__=-UC-R

Hij is echt prachtig!
Van Mika mocht Gollum ook niks toen ze bij ons kwam. Ik heb toen een tijd al het speelgoed weggezet en de voerbakken na het eten opgeruimd. Ook konden ze elkaar niet zien tijdens het eten (nog steeds niet). Mika is natuurlijk een stukje kleiner maar het klinkt alsof Buddy gewoon nooit regels heeft gekregen.

[S@ndr@]

tot dusver dus eigenlijk niets wat niet met grenzen en regels zou zijn te corrigeren.. behalve dan zijn katten haat, maar goed daar zijn er meer van ... jammer voor hem dat mensen nooit aan zijn probleempjes hebben gewerkt toen hij nog te hanteren was voor ze...

[runninggirl]

tot dusver dus eigenlijk niets wat niet met grenzen en regels zou zijn te corrigeren.. behalve dan zijn katten haat, maar goed daar zijn er meer van ... jammer voor hem dat mensen nooit aan zijn probleempjes hebben gewerkt toen hij nog te hanteren was voor ze...

Ja, ik denk dat Jura (herder x boxer volgens de dna test) ook zo zou zijn uitgepakt als ze eerst tig keer was verhuisd.
Zowel Jura als Lazar hier begonnen met baknijd/voernijd/claimen van speelgoed en zijn ze geen vriendjes met onze eigen kat.
Ik hoop echt dat er een geschikte baas voor hem komt die alles weet te begeleiden. Had ik nu de ruimte gehad dan zou ik er serieus over na denken.

[dagmar88]

Buddy heeft in alle opvangen eigenlijk geen regels gehad en zodra hij iets "fout" deed is hij verplaatst en niet eraan gewerkt waardoor hij ook niet weet dat het niet kan/mag.

Daar snap ik nou helemaal niks van. Als opvang heb je toch juist als doel een hond klaar te stomen voor het gezinsleven?
Waar zijn die mensen dan mee bezig?

Ja, ik denk dat Jura (herder x boxer volgens de dna test) ook zo zou zijn uitgepakt als ze eerst tig keer was verhuisd.

Sommige honden komen dat niet te boven. Tibbe heeft zijn genen ook niet mee. Daar dan nog wisselende gastgezinnen op een cruciale leeftijd bij, vroegcastratie en je hebt met de beste bedoelingen een verpeste hond.

[runninggirl]

Ja, ik denk dat Jura (herder x boxer volgens de dna test) ook zo zou zijn uitgepakt als ze eerst tig keer was verhuisd.

Sommige honden komen dat niet te boven. Tibbe heeft zijn genen ook niet mee. Daar dan nog wisselende gastgezinnen op een cruciale leeftijd bij, vroegcastratie en je hebt met de beste bedoelingen een verpeste hond.

Ja dat is natuurlijk wel zo. En ik vind het ook best slecht dat na het eerste gastgezin er blijkbaar niet eentje is gevonden die wél wat aan de begeleiding heeft kunnen doen van Buddy. Want dan was het misschien allemaal nog niet zo lastig geweest met herplaatsen nu.