Aanleren bijtrem (inhibeted bite)

[Sietske*]

Tot nu toe heb ik altijd gedacht dat het verstandig was een pup al op jonge leeftijd te leren dat menselijk vlees niet bedoeld is om je tanden in te zetten en dat heb ik mijn puppycursisten ook altijd doorgegeven (ik heb het hier over mensen die geen ambities hebben om met hun hond IPO of iets soortgelijks te gaan trainen, want dat is toch een wat ander verhaal kan ik me zo voorstellen).

Tijdens de pupinstructiecursus die ik nu aan het volgen ben bij O&O werd dit heilig huisje voor mij echter keihard omver getrapt. In de cursus werd gesteld dat het erg onverstandig is je hond te leren dat hij helemaal niet mag bijten. Je leert hem daardoor namelijk geen bijtrem (inhibited bite) te ontwikkelen. Het is dan ook veel veiliger de hond te leren HOE HARD hij mag bijten in plaats van hem te leren dat hij NIET mag bijten. Idee hierachter is dat als hij ooit bijt (bijvoorbeeld in verweer of uit angst) hij niet door zal bijten omdat hij geleerd heeft zijn beet te controleren.
Het principe is gebaseerd op de manier waarop pups elkaar onderling de bijtrem aanleren. Als de ene pup te hard bijt piept de andere pup hard en loopt vervolgens weg. Daarmee geeft hij als het ware aan: “als je zo hard bijt wil ik niet meer met je spelenâ€

[qyan]

ok, qyan is idd niet afgeleerd om te bijten i.v.m IPO d.m.v echt afleren en dat bijten echt niet mag (in het begin), maar heeft wel geleerd om in mijn armen niet door te bijten.
in eerste instantie was het de bedoeling om het bijt gedrag over te zetten op ene speeltje, dus in mij bijten, niet reageren en spelletje aanbieden.
dit resulteerde er op een gegeven moment in dat hij nog meer ging bijten (zag het als beloning ofzo)
toen ben ik wel gaan corrigeren, want het werd te gek.
of met een tik op zijn nues, wat uiteraard niet hielp. auw roepen hielp helemaal niet, maar terugbijten wel.
toch gebeurd het weleens met spelen dat hij ipv zijn bijtrol in mij hangt, maar hij bijt niet door.
hij bijt wel hard en probeert soms zelfs te kraken, maar stopt op de 1 of andere manier toch op het juiste moment en bijt niet door.
weet niet goed hoe ik het uit moet leggen,.
dit in tegenstelling tot bijtrol e.a speeltjes waar hij wel vol en hard in bijt.
tja, weet niet goed hoe ik het uit moet leggen.

[Maaike]

Klinkt eigenlijk heel logisch, dat honden op deze manier hun beet leren te controleren op mensen, dus ik snap je "verwarring" wel. Zelf heb ik bij Casper het wel toegestaan dat hij met zijn mond mijn arm mocht pakken, alleen als het te hard ging liet ik dat merken door gewoon "aaaaaaaahaaaaaauw" vrij luid te roepen waar hij prima op reageerde. Ik moet er wel bij zeggen dat ik op dat moment bijna 0,0 verstand had van honden, maar dat dit mij vrij logisch leek aangezien ik dacht dat honden hun mond gebruiken daar waar een kat zijn poten zou gebruiken. Dus heb ik er voor gekozen om het dan maar toe te staan op een voor mij acceptabele manier (en omdat Casper het gewoon een leuk spelletje vond om te "Mouwen" zoals ik het noem).

Het spelletje wat we ervan gemaakt hebben, doen we nu nog maar zelden en ben ik meer mijn hand als substituut bekje gaan gebruiken. Maar wat voor mij acceptabel is, kan voor iemand anders best hard zijn, dus of je er toch wat mee opschiet.....??

[Caro.]

Inderdaad heb ik Kaya geleerd niet te hard te bijten. Niet met een achterliggende gedachte eigenlijk, maar gewoon omdat ik dacht dat dit zo hoorde

Bij te hard bijten, zei ik "auwwwwwwwww", draaide me om en weigerde verder te spelen.

Of ik daardoor dan een bijtrem bij haar ontwikkeld zou hebben, dat weet ik echt niet. Wel is het zo, dat ik gerust enorm wild met Kaya kan spelen, ook tijdens het spelen met een bal, bot of wat dan ook, m'n hand in haar bek kan steken. Ze zal nooit hard bijten dan.

[Sietske*]

Tja, het maakt natuurlijk ook nog wel verschil waar je de grens legt want idd wat voor mij te hard is kan voor een stoere bodybuilder bijvoorbeeld alleen maar voelen als kietelen .

Maar wat vinden jullie van de stelling dat je, door de hond te leren tot welke druk een beet aanvaardbaar is, kunt voorkomen dat hij in bepaalde situaties doorbijt en schade veroorzaakt?

[Roelfien]

Gewoon met "auw" en "zachtjes" en dan stoppen met het spelletje.
Dat had Toby snel door.
Of hij daarmee ook zachter tegenover andere honden is weet ik niet.
Hij verwondt een andere hond niet, ook niet bij ruzie.
Maar of dat nou voortkomt uit bovenstaande weet ik niet.

[Caro.]

Tja, het maakt natuurlijk ook nog wel verschil waar je de grens legt want idd wat voor mij te hard is kan voor een stoere bodybuilder bijvoorbeeld alleen maar voelen als kietelen .

Maar wat vinden jullie van de stelling dat je, door de hond te leren tot welke druk een beet aanvaardbaar is, kunt voorkomen dat hij in bepaalde situaties doorbijt en schade veroorzaakt?

Hmmm, eerlijk gezegd geloof ik dat niet zo. Ik denk eerder dat een bijtrem (of niet) aangeboren is, een instinct is.
Ik kan het echter niet onderbouwen, het is gewoon wat ik denk

[Wil de hond]

Zijn jullie het er mee eens dat het verstandiger is een hond te leren hoe hard hij mag bijten in plaats van hem te leren dat hij niet mag bijten?

Op zich klinkt de logica die achter deze vernieuwende gedachtegang zit goed.

Ik ben er altijd voorstander van geweest om honden aan te leren dat bijten van mensenlijven of kleding niet is toegestaan. Onder andere omdat er veel honden zijn die heel erg vervelend met hun bekje kunnen doen. Je kunt ze dan wel hebben aangeleerd om niet te hard te bijten, maar zachtjes bijten kan ook storend zijn. Misschien nog niet zo zeer voor de baas die dit op zich wel leuk vindt, maar vele anderen die ook met de hond te maken krijgen stellen er helemaal geen prijs op. Het is voor een hond moeilijk om onderscheid te leren maken tussen toegestane lijven en lichaamsdelen, en verboden lijven. Alleen al hierom vond en vind ik het verstandig om een hond te leren dat hondentanden mensenvlees en kleding niet mogen beroeren. Nooit.

Zeker vind ik dat dit opgaat bij pups die echt een Black&Decker-bekkie hebben. Niet in mensen bijten, en als alternatief lekker leren om in hiervoor bestemde zaken te bijten.

Zijn beet leert een hond sowieso te kontroleren in het kontakt met andere honden.

Idee hierachter is dat als hij ooit bijt (bijvoorbeeld in verweer of uit angst) hij niet door zal bijten omdat hij geleerd heeft zijn beet te controleren.

Ik betwijfel ten zeerste of een hond die geleerd heeft zachtjes in zijn baas te bijten op een moment van angstbijten of uit verweer ook zachtjes zal bijten. Omdat zachtjes bijten op zo´n moment vrij nutteloos is.

Natuurlijk kan het leuk zijn om lekker met je hond te spelen dat je aan het "vechten" bent, maar ik denk dat veel mensen beter niet op zo´n hondse manier met hun hond kunnen spelen. Omdat ze daar de hond niet voor hebben, of daar de persoon niet voor zijn.

[Roelfien]

Hm, toch heb ik o.a. in een boek van Jean Donaldson gelezen dat trekspelletjes juist goed zijn. Juist omdat je daarmee de hond iets op een gecontroleerde manier laat doen wat hij leuk vindt terwijl hij in de tussentijd leert wat de grenzen zijn. En die trekspelletjes werken juist ook weer rustgevend.

Ik doe dit regelmatig met Toby en op die manier heb ik hem kunnen leren om speeltjes los te laten en dat door kunnen zetten naar zijn bal die hij echt weigerde af te geven. Ik ben hier welliswaar mee begonnen toen Toby al wat ouder was, dus toen wist hij wel dat hij niet te hard mocht bijten. Maar het bijten bij het trekspelletje is dan ook niet in mijn hand natuurlijk maar in een flostouw.
Maar of het effect heeft op zijn bijtrem weet ik niet.

[Maaike]

Maar wat vinden jullie van de stelling dat je, door de hond te leren tot welke druk een beet aanvaardbaar is, kunt voorkomen dat hij in bepaalde situaties doorbijt en schade veroorzaakt?

(goeie dag, hoe langer ik er over na denk, hoe vaker ik mijn getypte tekst wis )

Ik denk dat een hond dat zelf al heeft uitgevonden dmv sneppen als waarschuwing en echt bijten in te dreigende situaties. M.i. heeft het aanleren van onze pijngrens enkel zin in spelvorm. Ik zie honden onderling elkaar vaak "bekvechten" en in de poten bijten tijdens spel. Ik wilde zelf graag op een soortgelijke manier kunnen spelen met mijn hond, maar dan moet hij dus wel weten tot hoever hij kan gaan.

[Sietske*]

Hmmm, eerlijk gezegd geloof ik dat niet zo. Ik denk eerder dat een bijtrem (of niet) aangeboren is, een instinct is.
Ik kan het echter niet onderbouwen, het is gewoon wat ik denk

Volgens mij is wetenschappelijk bewezen dat bijtrem niet aangeboren maar aangeleerd gedrag betreft. Uiteraard verschilt de oorspronkelijke bijtkracht per individuele hond. Maar al in het nest leren de pups door onderling spel hun bijtrem te ontwikkelen.

Zijn beet leert een hond sowieso te kontroleren in het kontakt met andere honden.

Klopt, maar een hond moet ook het verschil leren tussen bijten bij een andere hond en bijten bij een mens. Een hond kan veel meer hebben dan ons tere huidje. Dus alleen bijtrem ontwikkelen door spel met andere honden is m.i. niet voldoende.

Ik betwijfel ten zeerste of een hond die geleerd heeft zachtjes in zijn baas te bijten op een moment van angstbijten of uit verweer ook zachtjes zal bijten. Omdat zachtjes bijten op zo´n moment vrij nutteloos is.

En dat is dus juist wat er wel wordt beweerd op de cursus. Door de bijtrem aan te leren leer je de hond hoe hard hij mag bijten én wanneer het genoeg is. De hond leert zijn eigen bijtkracht kennen en daardoor wordt het risico dat hij in bepaalde situaties wel doorbijt kleiner. Ik vind het nog lastig om het duidelijk te beargumenteren maar ik vind het wel redelijk logisch klinken.

Er werd op een gegeven moment ook een matrix op gesteld met aan de ene kant de bijtrem (wel of niet OK) en de socialisatie (wel of niet OK) (even heel erg gechargeerd). In het eerste kwadrant zit de hond met socialisatie OK en bijtrem OK, dit is de "ideale hond". Het tweede kwadrant is de hond met Socialisatie niet OK en de bijtrem niet OK. Dit zijn geen gemakkelijke honden, maar het gedrag is wel voorspelbaar en dat maakt het minder gevaarlijk. Deze hond kun je inschatten. Vervolgens krijg je de hond met socialisatie OK en bijtrem niet OK. Dit zijn heel gevaarlijke honden. Het gaat heel lang goed, maar als het mis gaat gaat het ook faliekant mis omdat de hond geen bijtrem heeft en dus door zal bijten. Het laatste kwadrant is de hond bij wie de socialisatie niet OK is maar de bijtrem wel OK. De hond zal in situaties waar zijn gebrek aan socialisatie zich doet gelden, bijten, maar omdat zijn bijtrem goed ontwikkeld is zal hij niet doorbijten.

'T is een heel verhaal. In de matrix is het overzichtelijker, maar helaas kan ik hier geen matrix tekenen.

Al met al, zie ik wel wat in dit verhaal, maar het is bij mij nu vooral een gevoel. Ik zou hier graag wat wetenschapelijk materiaal over zien. Ben al op zoek geweest op internet, maar ben er nog niet toegekomen om echt te bestuderen.

Van de hond met socialisatie OK, bijtrem niet OK heb ik trouwens een praktijkvoorbeeld meegemaakt en ik kan je zeggen, dat was echt eng. Prima hond die van het ene moment op het andere omsloeg en dan beet en ook echt doorbeet (heeft verschillende mensen verwondt).

[Roelfien]

Hm, gaat die matrix dan toch niet een beetje spaak bij Socialisatie OK en Bijtrem Niet OK? Want als een prima hond opeens omslaat is er toch ook wat fout gegaan bij de socialisatie, tenzij de hond omslaat omdat hij in een extreme situatie wordt geplaatst.

[Sietske*]

Hm, gaat die matrix dan toch niet een beetje spaak bij Socialisatie OK en Bijtrem Niet OK? Want als een prima hond opeens omslaat is er toch ook wat fout gegaan bij de socialisatie, tenzij de hond omslaat omdat hij in een extreme situatie wordt geplaatst.

Hoeft niet hoor. In het voorbeeld wat ik noemde weten we bijna zeker dat de hond iets mankeerde in zijn hersenen en daardoor zo reageerde. Maar ook een hond die pijn heeft kan ondanks een goede socialisatie uiteindelijk bijten. Wat dacht je van de supergesocialiseerde Golden Retriever die het kind beet en werd ingeslapen en waarbij later bleek dat zijn oor vol nietjes zat. Goed gesocialiseerde hond, maar uiteindelijk wordt de drempel bereikt en verdedigt de hond zich op de enige manier die hij kent, met zijn tanden. Omdat zijn bijtrem niet OK is, bijt hij echter te hard, met alle vreselijke gevolgen van dien.

[Roosje]

Ik ben een voorstander van om zo min mogelijk te verbieden maar leren mee om te gaan.

Dot en Mo heb ik beiden als pup met mijn handen laten spelen, wanneer ze te hardhandig werden liet ik het hun weten door o.a dezelfde geluid te maken die een hond maakt wanneer die pijn heeft, daar reageerde ze erg goed op. Beiden zijn nu dan ook heel voorzichtig met hun bek wanneer ik met hun speel. Laatst in een ruw trekspelletje pakte Mo per ongeluk mijn vinger inplaats van het touw, ze liet verschrikt los toen ze dat merkte. Toen Dot een pup was had ze wel eens de neiging om met de handen van mensen te willen spelen, Ik heb paar keer verbaasde reacties gehad hoe voorzichtig ze dit deed

Ze hebben trouwens nu dat ze volwassen zijn geen enkele neigingen meer om mensen te willen pakken met hun bek

Roosje

[malinois]

Tot nu toe heb ik altijd gedacht dat het verstandig was een pup al op jonge leeftijd te leren dat menselijk vlees niet bedoeld is om je tanden in te zetten en dat heb ik mijn puppycursisten ook altijd doorgegeven (ik heb het hier over mensen die geen ambities hebben om met hun hond IPO of iets soortgelijks te gaan trainen, want dat is toch een wat ander verhaal kan ik me zo voorstellen).

even een opmerkingetje hierover....ik heb mijn honden nooit leren bijten op mensen hoor... 8O ook niet op mij... ze mogen bijten op hun bijtrolletje.... met pakwerk wordt dit aangeleerd met een jute zak en daarna de verschillende mouwen...
Maar ze mogen toch echt niet lekker in m'n arm gaan hangen...

[Caro.]

Ik heb juist moeite met "socialisatie niet OK, bijtrem wel OK". Dit betekent dus dat de hond NIET heeft geleerd zachtjes te bijten, maar dit wel automatisch (van nature) doet.

Hoe wordt dit dat verklaard als gezegd wordt dat een bijtrem aangeleerd gedrag is?

[bulletjebe]

Ik heb juist moeite met "socialisatie niet OK, bijtrem wel OK". Dit betekent dus dat de hond NIET heeft geleerd zachtjes te bijten, maar dit wel automatisch (van nature) doet.

Hoe wordt dit dat verklaard als gezegd wordt dat een bijtrem aangeleerd gedrag is?

Daarom is mijn mening ook dat bijtrem in de genen zit en dus erfelijk bepaald is. Ik kijk daarvoor naar mijn 'eigen' ras, die honden horen een bijtrem te hebben.

[Golden Stanley]

Ik denk dat je een zachte bijt moet aanleren. Bij Retrievers is het een vereiste om met de jacht verder te kunnen, maar dat is al vanaf pupzijn aangeleerd. Als ik naar Stanley kijk toen die nog pup was, vond hij het altijd een sport om zo hard mogelijk in je armen en benen te hangen.
Door i.d.d. te corrigeren op 'Nee' en 'Zachtjes' heeft hij aangeleerd om zachtjes te bijten tijdens het spel. Met die trekspellen heb ik hem moeten aanleren dat hij harder mag bijten, want hij durfde in het begin niet te ver door te drukken. En met z'n andere speeltjes doet hij altijd erg voorzichtig met het vastpakken en afgeven.
Wat hij ook vaak doet als hij je begroet, is een wat ik noem 'genegenheidsbijt'. Dan wacht hij tot je zit, gaat naast je zitten en pakt je arm echt heel zachtjes vast en gaat zachtjes piepen.

[Wil de hond]

Hm, gaat die matrix dan toch niet een beetje spaak bij Socialisatie OK en Bijtrem Niet OK? Want als een prima hond opeens omslaat is er toch ook wat fout gegaan bij de socialisatie, tenzij de hond omslaat omdat hij in een extreme situatie wordt geplaatst.

Hoeft niet hoor. In het voorbeeld wat ik noemde weten we bijna zeker dat de hond iets mankeerde in zijn hersenen en daardoor zo reageerde. Maar ook een hond die pijn heeft kan ondanks een goede socialisatie uiteindelijk bijten. Wat dacht je van de supergesocialiseerde Golden Retriever die het kind beet en werd ingeslapen en waarbij later bleek dat zijn oor vol nietjes zat. Goed gesocialiseerde hond, maar uiteindelijk wordt de drempel bereikt en verdedigt de hond zich op de enige manier die hij kent, met zijn tanden. Omdat zijn bijtrem niet OK is, bijt hij echter te hard, met alle vreselijke gevolgen van dien.

In dit voorbeeld denk ik dat zelfs een hond met een hele goede bijtrem té hard zal bijten. Simpelweg omdat hij bijt om de bedreiging/pijn weg te nemen. Dat zal hem toch echt alleen maar lukken als hij hard genoeg bijt.

[Roelfien]

Hm, gaat die matrix dan toch niet een beetje spaak bij Socialisatie OK en Bijtrem Niet OK? Want als een prima hond opeens omslaat is er toch ook wat fout gegaan bij de socialisatie, tenzij de hond omslaat omdat hij in een extreme situatie wordt geplaatst.

Hoeft niet hoor. In het voorbeeld wat ik noemde weten we bijna zeker dat de hond iets mankeerde in zijn hersenen en daardoor zo reageerde. Maar ook een hond die pijn heeft kan ondanks een goede socialisatie uiteindelijk bijten. Wat dacht je van de supergesocialiseerde Golden Retriever die het kind beet en werd ingeslapen en waarbij later bleek dat zijn oor vol nietjes zat. Goed gesocialiseerde hond, maar uiteindelijk wordt de drempel bereikt en verdedigt de hond zich op de enige manier die hij kent, met zijn tanden. Omdat zijn bijtrem niet OK is, bijt hij echter te hard, met alle vreselijke gevolgen van dien.

In dit voorbeeld denk ik dat zelfs een hond met een hele goede bijtrem té hard zal bijten. Simpelweg omdat hij bijt om de bedreiging/pijn weg te nemen. Dat zal hem toch echt alleen maar lukken als hij hard genoeg bijt.

Maar dan klopt het toch wat ik zeg: dat het om een extreme situatie gaat en dan ben ik van mening dat de bijtrem allang overschreden is, want dan gaat de hond gewoon terug op zijn diepste instinct en dat is inderdaad die bedreiging wegnemen. Dat de hond uiteindelijk gezien wordt als een dader is verdrietige uitkomst van de menselijk normen. Maar de hond kan niet anders. In dit soort situaties kan je volgens mij ook niet meer spreken van wel of geen bijtrem. Daarmee doe je de hond tekort. Ik kan het niet theoretisch onderleggen maar die matrix klopt volgens mij niet. Het is zelfs gevaarlijk om honden op die manier in hokjes te stoppen, want daarmee ga je aan allerlei belangrijke zaken voorbij die heel veel invloed hebben op het gedrag van de hond en dus ook zijn bijtrem.

[Eline*]

Ik denk dat je in deze een onderscheid moet maken in een beet gericht op het uitschakelen van de "belager"of een corrigerende beet. Een corrigerende beet is niet bedoeld te doden of zwaar te verwonden en daarbij is een bijtrem dus van nut. Als een hond pakt om iets of iemand uit te schakelen is een bijtrem niet nodig.
Laika heeft geen goed ontwikkelde bijtrem. Met haar kan ik ook geen echte stoeispelletjes doen, want ze bijt gewoon keihard in mijn poten.
Als ze echter uit angst bijt heb ik geen wondjes of plekken, de beet die ze dan geeft is geremd, puur omdat angst remt om hard te bijten.
Bijt ze vanuit agressie dan heeft iemand dus wel gaten, omdat dat dan dus ook de bedoeling is.

[cuatro]

Tot nu toe heb ik altijd gedacht dat het verstandig was een pup al op jonge leeftijd te leren dat menselijk vlees niet bedoeld is om je tanden in te zetten en dat heb ik mijn puppycursisten ook altijd doorgegeven (ik heb het hier over mensen die geen ambities hebben om met hun hond IPO of iets soortgelijks te gaan trainen, want dat is toch een wat ander verhaal kan ik me zo voorstellen).

Tijdens de pupinstructiecursus die ik nu aan het volgen ben bij O&O werd dit heilig huisje voor mij echter keihard omver getrapt. In de cursus werd gesteld dat het erg onverstandig is je hond te leren dat hij helemaal niet mag bijten. Je leert hem daardoor namelijk geen bijtrem (inhibited bite) te ontwikkelen. Het is dan ook veel veiliger de hond te leren HOE HARD hij mag bijten in plaats van hem te leren dat hij NIET mag bijten. Idee hierachter is dat als hij ooit bijt (bijvoorbeeld in verweer of uit angst) hij niet door zal bijten omdat hij geleerd heeft zijn beet te controleren.
Het principe is gebaseerd op de manier waarop pups elkaar onderling de bijtrem aanleren. Als de ene pup te hard bijt piept de andere pup hard en loopt vervolgens weg. Daarmee geeft hij als het ware aan: “als je zo hard bijt wil ik niet meer met je spelen”.
Op zich vind ik het allemaal erg logisch klinken.

Hoe hebben jullie dit bij jullie honden gedaan? Ik merk zelf dat ik Tara wel toe sta om soms in mijn hand of arm te “bijten”, maar ze doet dat heel voorzichtig en ook een beetje aarzelend. Zijn jullie het er mee eens dat het verstandiger is een hond te leren hoe hard hij mag bijten in plaats van hem te leren dat hij niet mag bijten? En hoe denken de africhtings-mensen hierover?

Ik heb al mijn honden zo opgevoed dat ze weten hoe hard ze mogen bijten tijdens spel.
Ik weet ook niet beter dan dat het normaal is om de hond dit te leren.

En als je bijvoorbeeld hun poten wil bekijken of iets dergelijks en ze willen dan bijten dat je dan zegt "genoeg", eventueel je hand om hun bek om te laten weten dat je het meent.

[Sietske*]

Tot nu toe heb ik altijd gedacht dat het verstandig was een pup al op jonge leeftijd te leren dat menselijk vlees niet bedoeld is om je tanden in te zetten en dat heb ik mijn puppycursisten ook altijd doorgegeven (ik heb het hier over mensen die geen ambities hebben om met hun hond IPO of iets soortgelijks te gaan trainen, want dat is toch een wat ander verhaal kan ik me zo voorstellen).

even een opmerkingetje hierover....ik heb mijn honden nooit leren bijten op mensen hoor... 8O ook niet op mij... ze mogen bijten op hun bijtrolletje.... met pakwerk wordt dit aangeleerd met een jute zak en daarna de verschillende mouwen...
Maar ze mogen toch echt niet lekker in m'n arm gaan hangen...

Ik bedoelde ook niet dat africhtingshonden geleerd wordt om op mensen te bijten. Ik heb me ws een beetje ongelukkig uitgedrukt . Wat ik me kon voorstellen is dat je met deze honden anders omgaat met de bijtrem, maar ik heb absoluut geen verstand van de africhting, dus weet ik ook niet precies hoe jullie hier mee omgaan.

[Sietske*]

Ik heb juist moeite met "socialisatie niet OK, bijtrem wel OK". Dit betekent dus dat de hond NIET heeft geleerd zachtjes te bijten, maar dit wel automatisch (van nature) doet.

Hoe wordt dit dat verklaard als gezegd wordt dat een bijtrem aangeleerd gedrag is?

Nee, hiermee wordt bedoeld dat de bijtrem wel goed is aangeleerd maar dat de hond voldoende is gesocialiseerd waardoor bijtincidenten voor de hand liggender zijn dan bij een goed gesocialiseerde hond.

Dit is natuurlijk erg gechargeerd, de werkelijkheid is uiteraard niet zo ongenuanceerd.

Ik kan het niet theoretisch onderleggen maar die matrix klopt volgens mij niet. Het is zelfs gevaarlijk om honden op die manier in hokjes te stoppen, want daarmee ga je aan allerlei belangrijke zaken voorbij die heel veel invloed hebben op het gedrag van de hond en dus ook zijn bijtrem.

Het is ook niet de bedoeling om een individuele hond in een van deze hokjes te plaatsen. Zo'n matrix geeft een zwart-wit beeld. De werkelijkheid is veel genuanceerder. Maar zo'n matrix helpt naar mijn idee wel als basis vor gedragsherkenning. Om datgene wat je ziet gebeuren een plaats te geven. Geen enkele hond zal precies in één van de vier hokjes passen.

[malinois]

Tot nu toe heb ik altijd gedacht dat het verstandig was een pup al op jonge leeftijd te leren dat menselijk vlees niet bedoeld is om je tanden in te zetten en dat heb ik mijn puppycursisten ook altijd doorgegeven (ik heb het hier over mensen die geen ambities hebben om met hun hond IPO of iets soortgelijks te gaan trainen, want dat is toch een wat ander verhaal kan ik me zo voorstellen).

even een opmerkingetje hierover....ik heb mijn honden nooit leren bijten op mensen hoor... 8O ook niet op mij... ze mogen bijten op hun bijtrolletje.... met pakwerk wordt dit aangeleerd met een jute zak en daarna de verschillende mouwen...
Maar ze mogen toch echt niet lekker in m'n arm gaan hangen...

Ik bedoelde ook niet dat africhtingshonden geleerd wordt om op mensen te bijten. Ik heb me ws een beetje ongelukkig uitgedrukt . Wat ik me kon voorstellen is dat je met deze honden anders omgaat met de bijtrem, maar ik heb absoluut geen verstand van de africhting, dus weet ik ook niet precies hoe jullie hier mee omgaan.

ok snap je nu

[EvitaP]

Ik heb alles vluchtig door gekeken. (Heb even niet zo veel tijd.)
Maar ik begrijp uit het eerste verhaal dat 'bijtrem' betekent: zijn beet onder controle hebben. Terwijl ik dacht dat 'bijtrem' betekent: stoppen met bijten/straffen als de ander zich over geeft.
Dus wat is het nu?

Ik heb hoover (van pup af aan) en Cindy (vanaf dat ik haar kreeg, 6 jr) altijd in m'n armen en handen laten bijten/happen. Heel speels dan doen we een spelletje. Ik probeer met mijn handen hun bek dicht te doen en zij proberen dat te voorkomen. Afentoe 'knauw' (voor zo ver dat lukt) ik met mijn hand aan een voorpoot zodat zij aan mijn hand gaan knauwen, omdat ze het niet leuk vinden.
Het is in elk geval een heel leuk spelletje. Ze leren gecontroleerd bijten en als ik piep stoppen ze meteen (bijtrem).

[miekmiek]

Ik stoei wel met Tom, waarbij hij ook zijn bek gebruikt. Niet in de zin dat hij aan mijn kleren hangt of zomaar in al mijn ledematen mag gaan bijten, maar wel in de zin dat hij mijn hand probeert te pakken. Tot nu toe heb ik er nooit kwaad in gezien eigenlijk. Hij heeft me ook nooit hard gebeten en dat moet hij niet proberen ook.
Ik denk dat tijdens het spelen zo'n 'beet' toch heel anders is dan tijdens angst of agressie situaties... Een bijtrem aanleren tijdens spel lijkt me dan ook een beetje vreemd, het is een totaal andere situatie.

[Sietske*]

Zoals ik het nu geleerd heb is de bijtrem een combinatie van weten hoe hard je mag bijten en wanneer je moet stoppen met bijten. Dus beide.

[Moon]

Is 'bijtrem' hetzelfde als 'zacht in de mond'? Mijn staande jachthond is niet 'zacht in de mond'. Loopt hevig te kauwen op speeltjes die hij apporteert, vooral tennisballetjes. Ik dacht dat jachthonden en retrievers dit van nature hadden (zacht in de mond). Als pup was hij een verschrikkelijke bijter in handen, kleding e.d. Heb dit afgeleerd door zelf te 'piepen' en speeltjes in ruil aan te bieden; bij mensen bijt hij nu wel zachtjes. Ik vraag me dan ook af of ik bij de opvoeding iets fout heb gedaan wat betreft het kauwen op speeltjes?

Gr. Marijke

[Sietske*]

Volgens mij zit er een verschil in bijtrem en het "zacht in de mond" zijn van jachthonden. De bijtrem is echt gericht op het bijten (of juist niet) van soortgenoten / mensen terwijl het "zacht in de mond" zijn gericht is het bijten in de prooi.