"Zacht in de mond"

[Moon]

Naar aanleiding van een andere topic over bijtrem heb ik de volgende vraag; het "zacht in de mond" zijn van bijv. jachthonden en retrievers, zit dat in de genen of moet je hen dit als pup aanleren? Mijn Bracco Italiano, staande jachthond, is niet zacht in de mond. Pluche beesten zijn na drie tellen aan flarden, tennis ballen soms al na een keer apporteren! Ik vraag me nu af of ik fouten heb gemaakt bij de opvoeding of dat dit er bij Dante gewoon niet in zat. Ik ken overigens een Vizsla heel goed, de opvoeding is ong. hetzelfde gegaan als bij Dante en deze is zeer zacht in de mond. Maar goed, dat is maar één voorbeeld en zegt niet zoveel natuurlijk.
Dus, weet iemand hoe het zit?

Gr. Marijke

[Golden Stanley]

Het 'zacht in de vang' is omschreven als karaktereigenschap van een jachthond, maar moet als pup verder gestimuleerd worden, dus is (denk ik) aangeleerd.
Als ik Stanley neem, die sloopt echt nooit speeltjes. Ben wat bezig geweest met 'Zachtjes' als hij zich op brute wijze op een knuffel stortte. Die dingen heeft hij zo losgescheurd, maar ik heb hem aangeleerd dat niet te doen. Heel toevallig is z'n favoriete pandabeertje die hij vanaf 8 weken heeft meegekregen vorige week pas ter ziele gegaan door verslijting. Hij heeft veel van die slappe knuffels (daar kun je zo lekker mee schudden) en piepspeeltjes, maar het doorbijten of hard afgeven doet hij niet. Alle mogelijke 'apports' die hij onderweg tegenkomt (ballen en stokken) houdt hij altijd zacht in de bek.
Maar ik ken ook Retrievers die i.d.d. binnen 2 seconden een voetbal slopen, of een tennisbal lekbijten.

[Neeltje]

Ik denk dat het beide is, in het karakter en aangeleerd. Tirsa heeft tot nu toe maar 1 speeltje kapot gemaakt maar dat was ook geen dierenspeeltje, maar een of ander baby pluche ding en die was zo kapot. De rest van d'r speeltjes heeft ze nog allemaal.

[Branka]

Mijn ervaring is dat het zacht in de mond zijn meer een term die van toepassing is op het werken dan een term die van toepassing is op het speelgedrag.
Onze oudste, Tagor, sloopt bij voorkeur ook alles dat van pluche is, maar als je wil kan hij bij wijze van spreke een rauw ei apporteren. Jari is van nature een zacht karakter en sloopt ook veel minder, alleen is hij veel lastiger trainbaar.
De term zacht in de mond houdt in dat de hond het geschoten wild zonder het verder te beschadigen kan terugbrengen naar de jager.