lucie schreef:
blondie schreef:Mala was eerst, en als je wordt geselecteerd ben je blij. Het lijkt me een hele leuke toevoeging in jouw roedel. Wat ik van ze heb ervaren is dat ze écht wel herder zijn, maar toch net wat anders reageren dan een DH, dat zijn de honden die althans heb meegemaakt, op trainingen en ook buiten in duin.
En hé wat past beter op het platteland in Frankrijk dan een beauceron
Zonder gekheid, uit je vorige berichten proefde ik dat een herder type je toch ook trok, zeker als de wat oudere herders straks gaan ontvallen het toch fijn is om een "waakhond" ras rond te hebben lopen, die goed in de roedel past.
En bij de dh's die ik heb gehad, is mijn ervaring wel dat als iets 'eigen' is dat het contact onderling er ook is, in de zin van spelen, af en toe dollen, elkaar respecteren etc.. En Mala is nog een redelijk jong teefje, dus het zal me verbazen als ze niet op gaat rennen en gaat dollen met Maverick als de klik er is.
(en dan heb ik het niet over eigen in mijn geval als in eigen honden, maar honden die bekend waren en waar echt de klik mee was, dan konden ze écht leuk spelen en zich laten overhalen tot spel.)
Mijn advies is dus om voor Mala te gaan, of een soortgelijk type als Mala om een of andere reden niet bij jou wordt geplaatst.
En de naam inderdaad veranderen

want Mala betekend slecht in het Spaans.
je voelt me wel goed aan denk ik. Gevoelsmatig trek ik idd meer naar herders en de factor oude herders die wegvallen was een belangrijke overweging om nu voor een jonge te gaan. Manlief wil graag een windhond, maar dan moet er dus wel weer een herder bij later
Als Mala straks bij de opvang zit hoor ik hopelijk mee over haar speelsheid. Kailen speelt op zich ook heel graag maar die wordt een beetje te oud. Mij lijkt ook dat twee jonge honden wel gaan spelen onder de juiste omstandigheden. Ik weet dat je bij herders dan nooit de aandacht moet trekken (al is het maar door een beweging

) en ze laten gaan.
Wat is jouw ervaring qua verschillen Beauceron vs. DH Blondie?
Ervaring in het klein dan hé

op de club de twee à drie die ik heb mogen meemaken vond ik baasgericht, maar ook open staan voor andere honden. Mijn eigen beleving dan hè..
Ik trok de vergelijking ook vaak naar een van mijn eigen Duitse herders toen, die toch wel wat meer van "eigen" was, en alles wat hij niet kende en op hem af stoof werd zo

bekeken en bij een scheve blik of een wat patsende houding was het
De Beaucerons op de club vond ik wat meer open, en de honden in duin, en bij mij op het uitlaat veld waren ten eerste gewoon zeer goed baasgericht en misschien daaruit vloeiend zeer goed opgevoed, dat bij een fractie van potentieel conflict ze direct mee te fluiten waren of gewoonweg de confrontatie niet aan gingen. Dus tussen mij niet zo leuke herder die niet op een andere reu stond te wachten, ontstond er ook geen conflict, want de hond boog af, hetzij uit zichzelf, hetzij door een kort fluitje van de bazin die voorbij trimde met de hond los bij haar.
Mijn invulling was, de hond stond open voor contacten met honden die hij niet kende, maar bij een negatieve feedback of houding, had hij niet zo iets van een punt te willen maken.
Ik vind een Duitse Herder over het algemeen wat meer een einzelganger, die zullen niet snel vriendjes willen maken met honden buiten die ze niet kennen, maar als ze geïntroduceerd worden en het wordt eigen of het klikt, dan is het ook vaak goed, en dan blijft het ook goed. (mijn eigen invulling hé ).