Moderator: moderatorteam
We blijven nog even bij stap 1 tot dat echt goed lukt. 
maar ik zie op dit moment nog niet voor mij hoe dit ooit gaat lukken 
dus doe ik een duidelijk handgebaar naar de hond in kwestie toe, bijvoorbeeld "blijf wachten" en neem duidelijk oogcontact op dat moment. en dan neem ik de andere hond mee met een handgebaar en heb oogcontact daarmee. Waarbij ik dus het oogcontact met hond 1 verbreek. 
Ja, precies, zo doe ik het ook. In de praktijk betekent dat dat ik prima met Mila en Amy samen kan trainen en redelijk met Mila en Amoz.Gimmick schreef:Als je ervoor kan zorgen dat de ene kan blijven liggen ondanks wat je gaat gaat doen of wat voor verleiding is dan heb je t voor elkaar.
Ik zou dus voornamelijk de blijf oefenen in heel veel omstandigheden
En speeltje weggooien, waarbij alleen de hond wiens naam ik zeg, er achteraan mag gaan. 
Ja, daar moet ik bij Abel sowieso nog hard aan werkenGimmick schreef:Als je ervoor kan zorgen dat de ene kan blijven liggen ondanks wat je gaat gaat doen of wat voor verleiding is dan heb je t voor elkaar.
Ik zou dus voornamelijk de blijf oefenen in heel veel omstandigheden
Zover ben ik dus nog niet eens gekomenDeDiana schreef:Ja, precies, zo doe ik het ook. In de praktijk betekent dat dat ik prima met Mila en Amy samen kan trainen en redelijk met Mila en Amoz.Gimmick schreef:Als je ervoor kan zorgen dat de ene kan blijven liggen ondanks wat je gaat gaat doen of wat voor verleiding is dan heb je t voor elkaar.
Ik zou dus voornamelijk de blijf oefenen in heel veel omstandigheden
Ik noem daarnaast altijd de naam van de hond die iets moet doen en beloon natuurlijk de andere hond ook voor het blijven. Ik doe ook oefeningetjes zoals ze allemaal op een rijtje naast elkaar zetten, laten blijven en de hond die ik roep moet dan komen, de rest moet blijven zitten. Ook hierbij natuurlijk niet vergeten de brave blijverds te belonen
Amoz legde ik overigens in het begin (toen hij nog geen commando's kende) wel eens vast erbij, zodat hij er gewoon aan wende dat hij er wel bij was als we trainden, maar niet altijd ook zelf mee mocht doen. Ik heb het idee dat dat ook wel heeft geholpen.
Ik denk dat je het dan nog meer moet opbouwen en het blijven belonender moet maken. Bijvoorbeeld ze naast elkaar zetten, zelf twee passen ervandaan gaan staan, Abel roepen en direct Jip belonen voor het blijven. Of dit inderdaad eerst oefenen met Jip aangelijnd en daarna met Abel aangelijnd.natalie schreef:Zover ben ik dus nog niet eens gekomenDeDiana schreef:Ja, precies, zo doe ik het ook. In de praktijk betekent dat dat ik prima met Mila en Amy samen kan trainen en redelijk met Mila en Amoz.Gimmick schreef:Als je ervoor kan zorgen dat de ene kan blijven liggen ondanks wat je gaat gaat doen of wat voor verleiding is dan heb je t voor elkaar.
Ik zou dus voornamelijk de blijf oefenen in heel veel omstandigheden
Ik noem daarnaast altijd de naam van de hond die iets moet doen en beloon natuurlijk de andere hond ook voor het blijven. Ik doe ook oefeningetjes zoals ze allemaal op een rijtje naast elkaar zetten, laten blijven en de hond die ik roep moet dan komen, de rest moet blijven zitten. Ook hierbij natuurlijk niet vergeten de brave blijverds te belonen
Amoz legde ik overigens in het begin (toen hij nog geen commando's kende) wel eens vast erbij, zodat hij er gewoon aan wende dat hij er wel bij was als we trainden, maar niet altijd ook zelf mee mocht doen. Ik heb het idee dat dat ook wel heeft geholpen.
Dit was wel de intentie toen ik Jip even op een kleedje liet liggen en Abel bij mij riep, maar Jip stond ook direct weer op. Ik doe veel naamoefeningen, dus Jip zou moeten begrijpen dat hij geen Abel heet. Daarbij maak ik ook (zoals Emma beschrijft) veel gebruik van oogcontact. Maar misschien moet ik voor die naamoefening toch ook nog wat variaties bedenken.
De honden om en om even vastleggen is ook helemaal geen gek idee, al was het inderdaad alleen maar om te wennen aan het feit dat ze niet steeds mee kunnen doen.
Gebruik van handgebaren is een goede tip! Hier ga ik ook alleen oefeningen 'voor de leuk' doen hoorEmma schreef:Toen we onze (wijlen) Buster nog hadden, en dus twee honden hadden, hielp het goed om met handgebaren en oogcontact te werken. Ik praat nogal veel tegen de honden, en dan is er verwarring tegen welke hond ik het heb
Ik doe dus handgebaren voor wat ik wil, en gebruik oogcontact om aan te geven met welke hond ik de opdracht geef. Ik gebruik natuurlijk ook wel mijn stem, maar wel wat doelgerichter zeg maar. Dus wat kortere zinnen, anders wordt de ander ook enthousiast
En ja, soms mislukt het even, maar dat is helemaal niet erg in ons geval. Want ik deed dat soort oefeningetje voor de "leuk" en voor de afwisseling en zodat de honden zich ook wat moeten concentreren en de aandacht vinden ze leuk. En daarbij oefening baart kunst, dus het ging allemaal niet in 1 keer vlekkeloos
maar nu moet ik steeds met één van de honden gaan wandelen om op een andere plek dan thuis een paar oefeningen te kunnen doen. En als ik het wel bij huis probeer, moet er één even met een kluif in een andere ruimte geparkeerd worden. Dat lukt wel, maar het zou leuker zijn als ik met twee honden tegelijkertijd kan trainen 
Ik kan mij goed voorstellen dat dat voor veel honden de ultieme beloning isFotogravinnetje schreef:In het begin, en soms nog even, hielden we de ene hond vast terwijl we duidelijk zeiden dat de ander mocht gaan om een stok te apporteren. Nu weten ze, meestal, hoe het werkt en is vasthouden, meestal, niet meer nodig. Het is vooral belangrijk dat duidelijk is wat de bedoeling is en dat je zowel de geactiveerde hond als de rustende hond goed beloont voor het gewenste gedrag. Wij zijn hier zo ver dat in de meeste gevallen het feit dat je na het wachten weer aan de beurt bent voldoende beloning is
Zou mooi zijn als dat hier ook lukt, maar vooralsnog maak ik gebruik van héél veel lekkere worst 
Ik denk dat ik een paar handen extra ga inschakelen, een hulpje (mijn vriend ) die de wachtende hond rijkelijk kan belonen. Want ik zie al gebeuren dat ik handen tekort kom 
Top, thanks!GoldenGizmo schreef:Ik zag hier onlangs een artikel over langskomen van een agility trainer, misschien heb je er wat aan (wel in het Engels):
LINK
Bij Jip lukt dat allemaal. Die ligt mij raar aan te kijken wat ik toch allemaal aan het doen benZamunda schreef:Hoe ver heb je de blijf uitgebouwd? Kun je zelf wegsprinten zonder dat je hond uit de blijf komt? Op een afstand springen en wild doen, zwaaien etc.? Bukken en geïnteresseerd in de grond wroeten? Dat vraagt al heel veel en is wel heel handig als basis voor je er een tweede hond aan toevoegt.
Verder oefenen in het positioneren van de honden, de een daar neerplanten, de ander een meter verder. En zo de een in zit, de ander in lig etc. Eerst heel rustig allemaal dus. Dan beide af en blijf en rustig een stap naar achter doen en belonen en dat steeds ver uitbouwen tot het zelf wegsprinten enzo toe.
Zo heb je een aardig houvast om uiteindelijk de een te laten blijven en de ander iets te laten doen.
Bij Abel ben ik net begonnen. Ben vanavondje op het tuinbankje gaan staan en rondjes gaan draaien, terwijl twee geïnteresseerde koppies mij aankeken. Ik beloon heel veel tussendoor, want Abel vindt het nog lastig. Bij Abel kan ik mij niet zomaar omdraaien en weglopen. Dan komt 'ie al heel vlot achter mij aan. Ik ben mij ervan bewust dat ik met name bij Abel nog veel moet oefenen. Jip leg ik er op een meter afstand naast en die oefent mee, maar komt echt niet uit positie. Voor hem is het gemakkelijk worst scoren. Daarom dacht ik ook dat ik Abel wel bij mij kon roepen, terwijl Jip moest wachten, maar dát bleek te moeilijk. Misschien riep ik te enthousiast ) 
(Ik wil natuurlijk weer veel te snel gaan... ) Je zult dit vast al hebben gedaan, maar voor de zekerheid toch maar even:natalie schreef:Bij Jip lukt dat allemaal. Die ligt mij raar aan te kijken wat ik toch allemaal aan het doen benZamunda schreef:Hoe ver heb je de blijf uitgebouwd? Kun je zelf wegsprinten zonder dat je hond uit de blijf komt? Op een afstand springen en wild doen, zwaaien etc.? Bukken en geïnteresseerd in de grond wroeten? Dat vraagt al heel veel en is wel heel handig als basis voor je er een tweede hond aan toevoegt.
Verder oefenen in het positioneren van de honden, de een daar neerplanten, de ander een meter verder. En zo de een in zit, de ander in lig etc. Eerst heel rustig allemaal dus. Dan beide af en blijf en rustig een stap naar achter doen en belonen en dat steeds ver uitbouwen tot het zelf wegsprinten enzo toe.
Zo heb je een aardig houvast om uiteindelijk de een te laten blijven en de ander iets te laten doen.
Ik blijf voorlopig de 'blijf' oefenen zonder één van beide apart te nemen. Los daarvan, ga ik mijn vriend vragen of hij bij Abel wil zitten als ik even iets met Jip doe. Dan hoeft Abel niet te blijven liggen, maar went hij wel aan het feit dat hij niet overal bij kan zijn (ai, heel lastig voor hem!
Als ik die twee dingen echt 'onder controle heb' ga ik pas verder met de volgende stap
. Als jij je topic nou een beetje bijhoudt word ik er ook af en toe aan herinnerd .Haha, primaZamunda schreef:Leuk hoor! Ik heb dit bij Lais allemaal heel goed getraind (zonder andere hond dan) maar bij Ravi niet. Is wel een leuk idee dus geeft me wel inspiratie om er ook weer mee aan de slag te gaan
Ik heb wel het idee dat een verhoging een wat duidelijkere afbakening is voor de hond. Op afstand van zit naar lig gaan, gaat vaak beter als ze op een verhoging zitten heb ik gemerkt, bij honden die de neiging hebben om eerst een paar meter naar je toe te lopen alvorens te gaan liggennatalie schreef:Haha, primaZamunda schreef:Leuk hoor! Ik heb dit bij Lais allemaal heel goed getraind (zonder andere hond dan) maar bij Ravi niet. Is wel een leuk idee dus geeft me wel inspiratie om er ook weer mee aan de slag te gaan
Ik vind het ook echt heel leuk om te doen. Niet alleen om het resultaat, maar dus ook om het proces goed uit te vogelen zodat voor beide honden duidelijk is wat ik van ze verwacht. Ze lagen vanavond allebei op een handdoek als target, maar in het artikel dat GoldenGizmo deelde, wordt gebruikt van een strecher. Die heeft Abel ook en dat ga ik morgen eens proberen. Misschien schept dat nog meer duidelijkheid.
GoldenGizmo schreef: Je zult dit vast al hebben gedaan, maar voor de zekerheid toch maar even:
Weten de honden dat ze alleen op hun eigen naam moeten reageren? Als je bijvoorbeeld beide honden voor je hebt zitten, en je geeft één van de twee een commando (bijv. Jip lig/af/down), blijft de andere dan netjes zitten? Of gaan ze dan allebei liggen?
Ook dit leidt vaak tot chaos. Ik wandel meestal met de honden apart. Het lukt sinds een paar weken pas om één hond bij mij te roepen, zonder dat de ander blij mee komt. Ze kennen hun naam en begrijpen wie mee mag, en wie later aan de beurt is. 
Hmm, daar ga ik nog veel werk aan hebben. Maar ik denk dat ik dat even loskoppel van de blijf-oefening en apart ga trainen. Mocht je daar ook nog tips voor hebben: graag Ken je het namenspel? (volgens mij heb ik het gelezen in 'een leven lang...' van Sam Turner) Je laat beide honden voor je zitten. Dan zeg je de ene naam terwijl je die hond aankijkt, en daarna geef je hem een snoepje. Je wisselt beide honden af, en soms ook twee keer dezelfde hond achter elkaar. Zo leren ze dat alleen hun eigen naam wordt gevolgd door iets lekkers. Zorg dat er een paar seconden zit tussen het zeggen van de naam en het geven van de beloning, zodat ze het echt aan elkaar gaan koppelen.natalie schreef:GoldenGizmo schreef: Je zult dit vast al hebben gedaan, maar voor de zekerheid toch maar even:
Weten de honden dat ze alleen op hun eigen naam moeten reageren? Als je bijvoorbeeld beide honden voor je hebt zitten, en je geeft één van de twee een commando (bijv. Jip lig/af/down), blijft de andere dan netjes zitten? Of gaan ze dan allebei liggen?
Maar als ik Jip vraag te liggen en vervolgens aan Abel vraag om te gaan zitten, dan is Jip geneigd om óók te gaan zitten. Daar gaat het ook mis inderdaad
Ja, precies die oefening doe ik regelmatigGoldenGizmo schreef:Ken je het namenspel? (volgens mij heb ik het gelezen in 'een leven lang...' van Sam Turner) Je laat beide honden voor je zitten. Dan zeg je de ene naam terwijl je die hond aankijkt, en daarna geef je hem een snoepje. Je wisselt beide honden af, en soms ook twee keer dezelfde hond achter elkaar. Zo leren ze dat alleen hun eigen naam wordt gevolgd door iets lekkers. Zorg dat er een paar seconden zit tussen het zeggen van de naam en het geven van de beloning, zodat ze het echt aan elkaar gaan koppelen.natalie schreef:GoldenGizmo schreef: Je zult dit vast al hebben gedaan, maar voor de zekerheid toch maar even:
Weten de honden dat ze alleen op hun eigen naam moeten reageren? Als je bijvoorbeeld beide honden voor je hebt zitten, en je geeft één van de twee een commando (bijv. Jip lig/af/down), blijft de andere dan netjes zitten? Of gaan ze dan allebei liggen?
Maar als ik Jip vraag te liggen en vervolgens aan Abel vraag om te gaan zitten, dan is Jip geneigd om óók te gaan zitten. Daar gaat het ook mis inderdaad
Als dat goed gaat, kun je de naam laten volgen door een simpel commando wat de hond al goed onder de knie heeft.
maar ik heb het nooit verder uitgebouwd. Ik moet nu dus verder met het dikgedrukte Nee precies, dat bedoelde ik net toen ik schreef dat ik het los van elkaar ga oefenen. De koppeling komt later wel een keer.GoldenGizmo schreef:Overigens, de blijfoefening terwijl je met de andere hond traint, gaat mijns inziens pas werken als je de honden hebt geleerd om alleen een commando dat voor hem bedoeld is, op te volgen. Dat is nog veel moeilijker dan blijven zitten terwijl de ander het commando blijft om te gaan liggen
Je kunt ondertussen natuurlijk wel al flink oefenen op de blijf met andere afleidingen, maar ik zou nog even niet ondertussen iets met de andere hond doen.
Precies, zo oefen ik dat ook in het begin, anders wordt het hier een chaos. Maar ik moet zeggen dat Mila er nog steeds wel eens een handje van heeft om commando's op te volgen die voor andere honden zijn bedoeld. Niet als we trainen, want die situatie is heel afgebakend en dan weet ze dat ze ook juist wordt beloond voor het niet reageren op een commando voor een andere hond, maar wel in het dagelijks leven. Dat heeft dus met dat braafste meisje van de klas te maken, maar ik denk ook dat het ermee te maken heeft dat ze een hele tijd enigste hond is geweest en gewend was dat álle commando's voor haar waren. Ze is meer geconditioneerd op het commando 'zit' dan op het naamcommando blijkbaar.GoldenGizmo schreef:Ken je het namenspel? (volgens mij heb ik het gelezen in 'een leven lang...' van Sam Turner) Je laat beide honden voor je zitten. Dan zeg je de ene naam terwijl je die hond aankijkt, en daarna geef je hem een snoepje. Je wisselt beide honden af, en soms ook twee keer dezelfde hond achter elkaar. Zo leren ze dat alleen hun eigen naam wordt gevolgd door iets lekkers. Zorg dat er een paar seconden zit tussen het zeggen van de naam en het geven van de beloning, zodat ze het echt aan elkaar gaan koppelen.natalie schreef:GoldenGizmo schreef: Je zult dit vast al hebben gedaan, maar voor de zekerheid toch maar even:
Weten de honden dat ze alleen op hun eigen naam moeten reageren? Als je bijvoorbeeld beide honden voor je hebt zitten, en je geeft één van de twee een commando (bijv. Jip lig/af/down), blijft de andere dan netjes zitten? Of gaan ze dan allebei liggen?
Maar als ik Jip vraag te liggen en vervolgens aan Abel vraag om te gaan zitten, dan is Jip geneigd om óók te gaan zitten. Daar gaat het ook mis inderdaad
Als dat goed gaat, kun je de naam laten volgen door een simpel commando wat de hond al goed onder de knie heeft.
en degene die netjes wachten krijgen snoep.
