Na al heel wat jaren tweedekanshonden te hebben (gehad), komt heel binnenkort weer een puppy ons clubje van 5 versterken.
Dus yes: zonder sporten tòch een sixpack!
De partners-in-crime zijn:
- Brass - Spaanse Galgo-mix, reu van 11, extreem angstig aan het leven hier begonnen, maar zoveel bijgeleerd en zo'n fijn, mild wezen
- Finn - Spaans langharig vanalleswatje, reu van 9, gekomen als steun voor Brass, in de praktijk vooral mijn schaduw - nooit opvallend, altijd aanwezig
- Bienna - langstokharige Duitse herder, teef van 7, voor mijn partner, omdat alle honden altijd achter mij aan sjouwen. Komt als een moederoverste met flapperend habijt aansluipen zodra er wat onrust in de club is. En is eigenlijk veel te lomp en onhandig om dat dan tactvol op te lossen. Niet slim, wel lief.
- FaeLynn - Groenendaeler, teef van 4. Als ongeleid projectiel van 6 maanden binnengevlogen, met veel te veel benchervaring, te weinig eten en geen opvoeding. Kwikzilversnel in d'r hoofd, gretig om te leren en samen wat te ondernemen. Begint eindelijk te leren dat auto's niet zijn om achterna te jagen.
- Yuki - Zwitserse herder, teef van 2. Innemende, altijd lachende jongedame, met veel goeie wil, alleen niet zoveel kaders meegekregen in haar eerste anderhalf jaar. Zelfde spirit als FaeLynn, en gezworen vriendinnen-zonder-onmin.
Samen een aardig stabiel groepje, waarin weinig gebekt wordt.
En vrijdag komt dan Imme, een grijze Tervuerense reu, van bijna 9 weken.
Daar verheug ik me nu nog enorm op. Of dat enthousiasme na een week plasjes en scherpe tandjes en in de smiezen houden nog even groot is, is natuurlijk de vraag
Ik ben heel benieuwd wat hij nodig gaat hebben om een fijne volwassen Belg te worden.
Je bent dus niet de enige met de combi Duitse herder, witte herder en groenendaeler 
.
