Kleine hondjes-topic

[GrethavW]

Ook voor mij is Tux mijn eerste kleine hond. Iedereen (zelfs de dierenarts) was enorm verbaasd dat wij haar hebben.

Ik vind het ook best spannend hoor, al komt Tux niet echt erg breekbaar over. Ze kan ook erg goed voor zichzelf zorgen. Opdringerige reuen worden vakkundig afgebekt.
Volwassen teven vind ik een ander verhaal. Die hou ik vaak wel erg goed in de gaten, omdat juist die erg vervelend kunnen reageren.
Maar bijten, waarbij ze piept, is wel een no go. Dan grijp ik in.
Aanlijnen en weglopen, voordat er inderdaad iets geknoeid wordt.
In jouw geval had ik haar waarschijnlijk ook opgetild hoor.

Maar een hond van 9 maanden is in mijn ogen geen pup meer. En volgens mij zien honden onderling dat ook zo.
Dat is wel iets om rekening mee te houden.

Tux kreeg laatst op haar flikker van een Oud Duitse Herder reu. Niet terecht vond ik, maar ook niet ernstig.
Ze was alleen verschrikkelijk geschrokken en heeft nog zeker 10 minuten luid keffend, haren omhoog en enorm op haar hoede voor ons uit gelopen. Pas toen ik haar weer in de vingers kon krijgen (normaal luistert ze prima) en aan kon lijnen, was ze weer stil.
Op het laatste stukje van de wandeling weer los gelaten.
En wat komt er om de hoek 2 seconden later.........een Oud Duitse Herder
K*T! Dat verzin je toch niet.
Gelukkig was dit een verlegen jonge vriendelijke teef. Dus achteraf was ik er blij mee.
Meteen een positieve ontmoeting er achteraan.

Ik moet juist enorm wennen aan ontspannen lopen en niet alles en iedereen uit de weg gaan. Niet de omgeving continue hoeven scannen. Dat zit er zo ingebakken.

[DesireeB]

Toen ik nog met Droef en Izzy op het veld kwam heb ik Izzy ook wel geregeld opgetild. Niet eens altijd omdat de andere honden haar omkegelend maar vaak vanwege haar eigen gedrag. Een verlegen grote teef moet bijvoorbeeld rennen voor miniatuur pitbull Izzy. Dat hoeft van mij niet. Maar ook wel eens grote honden die leuk met Droef waren maar ook Izzy leuk vonden maar met een enorme plaat voor hun kop. Izzy zegt daar echt wel wat van en gaat niet in een hoekje zitten huilen maar soms hielp het dan Izzy op te tillen en even duidelijk te vertellen dat Izzy geen speelgoed is waar je op in mag beuken(vaak waren dat andere grotere teven die met Droef speelden en geen kwaad in de zin hadden maar te hard voor Izzy) en daarna kon Izzy dan weer gewoon op de grond en werd ze met rust gelaten maar dan mocht ze het zelf ook niet opzoeken.

Tijdens wandelen zelf heb ik Izzy 1 x getild nadat ze al was aangevlogen door een reu. Als er een bak ellende aankomt dan moet ze achter me en bijvoorkeur Droef ook maar Droef vind van niet en is niet echt met 1 hand achter me te houden dus dat gaat gewoon niet(in tegenstelling tot Izzy).

[DeDiana]

Ik heb zo'n hond die snel in jaagmodus schiet bij kleine hondjes. Vooral als ze ze vanaf een afstand ziet rennen, maar ook gewoon spel kan daar snel in ontaarden. Ik laat Amy dus niet spelen met kleine hondjes of alleen één-op-één onder heel nauw toezicht, waarbij het spel direct wordt gestopt als ik ook maar iets van opjagen zie. Ik denk niet dat het najagen snel zou overgaan in grijpen - de keren dat ze een klein hondje najaagde, stopte ze als ze erg dichtbij was en in de gaten had dat het een hondje was - maar omdat ik er ook niet mijn hand voor in het vuur durf te steken dat ze dat nooit zou doen, laat ik haar dus niet naar kleine hondjes toe gaan en draagt ze een muilkorf als ze losloopt. Ze heeft mij iets te veel prooigedrag als het gaat om snel bewegende kleine diertjes, of het nou hondjes zijn of andere dieren. Ik vind Amy ook vaak te lomp en te wild voor kleine hondjes.
Als mensen het hondje optillen stopt ze meteen. Dus ik heb ook wel eens vanaf een afstand naar mensen geroepen dat ze hun hondje even op moesten tillen toen Amy het hondje in de smiezen kreeg en over een hek van 1,5 meter sprong alsof het niets was.

Arlo reageert ook behoorlijk op kleine hondjes en zou ik er ook niet mee vertrouwen als er gerend wordt. En hij is nog veel lomper dan Amy, dus dat is gewoon totaal geen match om leuk samen te spelen.
Als je weet dat je grotere hond echt (op)jaaggedrag vertoont naar kleinere hondjes, moet je die situatie gewoon voorkomen, vind ik. Dat is voor niemand leuk.

[welshwitch]

Ik kan mij niet herinneren dat ik Tom ooit heb opgetild, wel andere honden geblokt en dat hij dan achter mijn benen staat. Meestal staat hij zijn mannetje wel. Wat ik hem wel heb geleerd is als je het niks vindt, doorlopen en dat doet hij ook.
Er zijn honden bij die hij negeert, gunt ze geen blik waardig bij het passeren (tot hilariteit van de baasjes van de andere honden). Helaas zijn er ook honden die hij het liefst meteen onder het gras schoffelt, met name honden die van nature een al wat patserige houding hebben, maar soms is er ook geen peil op te trekken. Gelukkig zie ik het tegenwoordig wel aankomen.
Buiten dat is het een heerlijk hondje.

[Budkes]

Ik zie het nut van spelen met vreemde grote honden niet. Het matcht niet, het verschil is te groot.Ik heb hier 3 kleintjes en 2 groten. Die kennen elkaar en dat speelt prima met elkaar. Maar dan ook vooral binnen. Dan wordt er niet gebeukt of gerend. Dat speelt dan vooral liggend. Dat wil zeggen degene die willen spelen. In mijn geval is dat Frank vooral met Louitje.
Frank de Welsh Corgi werd vanmorgen weer ernstig gebeukt, besprongen en geplet door de kruising Dogo Argentino x Old English Bulldog van mijn broer. Frank vindt het fantastisch. Ik niet dus gaat ze aan de lijn anders gaat ze stuk. Die hond kan alleen maar onbenullig spelen.
Perry speelt niet met vreemde honden, of het moet een lekker teefje zijn. Die laat ik gewoon los lopen bij naderende grote honden, hij loopt er gewoon langs met een klein boogje. De hond van broerlief durft niet bij Perry in de buurt te komen, die werd meteen haar strot afgebeten toen ze dacht dat ze even tegen hem aan kon beuken. Ze loopt nu met diep respect en een wijde boog om hem heen.
Frank en Rupert gaan aan de lijn bij naderende vreemde grote honden. Ik neem het risico niet. Als ik alleen een kleine bij me heb en ik vertrouw de eigenaar van de grote hond niet til ik ze op. Interesseert me niet wat men daar van vindt. Ik wil het zo. Als ik de hele zwik bij me heb dat dan laat ik ze op de grond. Ik schuif ze wel achter de herders als ik de tegenpartij niet vertrouw.

[Sandra&co]

Ik kan me niet herinneren dat ik Sofi ooit heb opgetild. Ze kan andere honden van pups af aan goed lezen en gaat vanzelf wel even aan de kant als ze het niet vertrouwt of snauwt/beukt ze weg. En als het foute boel is kan ik garanderen dat ze zich sneller uit de poten kan maken dan dat ik haar geroepen en omhoog gehesen heb. Moet er geen windhond achteraan want dát redt ze niet, maar de gemiddelde hond rent ze er hinnikend van het lachen uit. Ik ben überhaupt in bijna 4 jaar tijd pas 1x een hond tegengekomen waar het haar dun van door de broek liep. De rest wordt met een soort laatdunkendheid tegemoet getreden. Nou heeft zij natuurlijk wel een grote zus waar ze zich aan optrekt, dat scheelt ook een boel

[Chihuahua-paws]

Ik til ook niet snel op. Wij naderen alles gewoon. Wel maak ik makkelijk rechtsomkeer. Als Saartje haar bui weer eens heeft. Dus omdat zij kan gaan blaffen en dat vind ik vervelend voor de andere hondeneigenaar. Of ik steek over. Los is ze een stuk makkelijker

Spelen met grote honden of grote honden met hun is echter niet aan de orde. Snuffelen gebeurd wel.

Ik kies de plekken waar we ze loslaten wel zorgvuldig uit. Ook wel eens plekken waarvan ik echt weet dat er geen andere honden komen. Al gaan we ook naar bossen en het strand. Dan hou ik Saartje het eerste stuk aangelijnd waar het vaak druk is (Saartje kan niet zo goed met drukte omgaan snel overprikkeld) Wat verder weg is het vaak rustig en kunnen ze heerlijk en veilig ravotten.

Dus eigenlijk houden we vooral rekening met Saartje en niet zozeer met het feit dat ze klein zijn

[Dennenappel]

Sue is geweldig met andere, grote honden.
Hij is ook wel opgegroeid met grote honden.
Kent de ontwijkende koprollen enz die handig zijn als je klein bent.
Hij mag spelen met groot, als hij wil, als het te wild gaat stopt hij zelf en loop ik door.

Ik houd het wel altijd heel goed in de gaten en als ik het niet vertrouw ontwijk ik.
Jonge, grote, wilde, opdringerige reuen kunnen nog wel eens teveel zijn, hij is geestelijk nog niet sterk genoeg omdat te regelen.
Maar, natuurlijk, I got his back.
Tussen mijn benen vind hij niet genoeg bescherming omdat ze doorgaan met ruiken dan, dus soms hurk ik, zit hij meer beschermd en dan kan ik de hond beter weghouden tot de baas komt. Komt zelden voor trouwens.
Optillen doe ik liever niet wegens opspringen maar als het zou moeten, wel hoor. Zonder aarzeling.

Verder vind ik groot handiger buiten qua kwetsbaarheid.

[Ri@nne]

Dit lijkt mij ook altijd zo lastig bij die kleintjes die gewoon sociaal zijn. Froo gaat bij voorbaat op de arm bij andere loslopende honden. Dat is een beetje de afspraak. Die is namelijk al vanaf het begin doodsbang. Als ze de hond een tijdje gezien heeft en het is geen opdringerige hond, mag ze op de grond kennismaken en gaat het na een tijdje prima. Maar dat is een hondje dat duidelijk gewoon al wat klappen had opgelopen voordat ze bij mij kwam. Bij een pup zou ik het ook heel slecht kunnen inschatten, dus ik vind dit topic ook heel interessant om te lezen. Ik wilde eigenlijk helemaal niet zo’n kleintje als Froo, maar nu ik eraan gewend ben sluit ik niet uit dat de volgende er weer zo een wordt.

Dit is ongeveer hoe wij het ook doen.
Met kennismaken ben ik wel erg voorzichtig, Kai kan, door zijn angst, en door zijn hersenbeschadiging, heel vreemd reageren.
Ik neem geen risico. Heb hem 1x net op tijd tussen een paar kaken uit kunnen trekken.. gaan we niet meer doen. Spelen kan hij met zijn zusje.

[Floortje]

Ik zou haar bij je roepen als je merkt dat het spel niet leuk meer is. Waarom zou je wachten op wat de andere baas doet of je bemoeien met die hond. Zorg dat je eigen hond naar jou komt en de achtervolging is over. Als je de snelheid van het achterna zitten er uit haalt dan stopt de husky of andere grote hond vaak ook. Op het moment dat het "slachtoffer c.q. konijn" stilstaat is de achtervolging over en gaan ze over tot snuffelen meestal.

-knip-

Wat ik meestal een beetje vervelend vind is dat de baas van de kleine hond die hond dan niet bij zich roept maar de hond maar blijft laten uitdagen. Heb ik mijn honden onder controle, dan wordt het wel moeilijk gemaakt als zo'n kleine uk uit blijft dagen. Maar blijkbaar mag zo'n klein hondje wel uitdagen maar dat mijn hond dan reageert is dan weer niet leuk.

Ik begrijp het wel, maar ik probeer dus verhalen zoals de jouwe te voorkomen. En daar heb je als baas van de kleine hond dus ook je verantwoordelijkheid in. ALs je ziet dat het niet leuk is zorg dat je je kleine hond bij je roept dan stopt de achtervolging vaak wanneer ze bij je is en stilstaat. En zorg dan dat ze niet weer gaat uitdagen als je niet wil dat het weer gebeurd. Als je ze allebei rustig houdt kunnen ze prima met elkaar maar ik vind najaag spelletjes niet geschikt tussen een grote hond en een kleine die niet eigen zijn met elkaar.

En negen maanden vind ik eigenlijk ook geen pup meer

Wat in jouw bovenstaande stukje staat heb ik juist gedaan. Maar dat werkte dus niet. Zoals ik al schreef: Het ging van 0 naar 100 in 10 seconden. Het was op de koeweide in Ockenburg, dus voordat je dat veld weer af bent ben je ook wel weer een minuut verder. De hele situatie bij elkaar was hooguit 5 minuten, misschien zelfs minder.
En dat bij je roepen is ook een lastige natuurlijk, want Rakoes komt dan, jawel, rennend. Ze loopt bijna nooit rustig Ze moet ook wel altijd rennen met die korte pootjes Mijn opvoedkwaliteiten zijn niet van dat niveau dat ik mijn hond kan sturen om kalm naar me toe te lopen als ik haar roep.
Wat versta jij onder uitdagen? Rakoes rent vaak wel enthousiast richting andere honden, maar blijft op een paar meter kwispelend staan, dan wordt er vaak door beide partijen genaderd en gesnuffeld en maakt ze een speelbuiging. Ik laat dat inderdaad toe, is in mijn ogen normaal hondengedrag. Maar liever niet doen dus?

Meerdere mensen schrijven dat een hond van 9 maanden geen pup meer is. Maar volwassen zijn ze dan ook nog niet. Hoe gaan jullie met zo'n situatie om? Rakoes durft echt (nog) niet een volwassen hond af te snauwen.
En van Fribbel weet ik nog wel dat hij het echt níet kon waarderen als reutjes van die leeftijd kwamen patsen, nederig moesten ze zijn Terwijl hij dat van oudere honden wel pikte.

En nogmaals voor de duidelijkheid: De husky was een vriendelijke hond, alleen wat losgeslagen. Na mijn block/botsing en de felle correctie van het andere kleine hondje ging de hond wel naar de baas. Rakoes was ook niet bang of getraumatiseerd.
Dat van die jacht/prooidrift was gewoon een hersenspinsel wat me te binnen schoot, omdat ik zoiets wel eens op het forum gelezen had.
Ik heb jaren met een klapkaak gelopen en ik heb wel eens situaties met andere hondenbezitters meegemaakt waarvan ik dacht "Dat dóe je toch niet?" Maar ik besef me terdege dat niet iedereen zich kan gaan lopen verdiepen in de raseigenschappen van alle honden. Die mensen hebben gewoon geen idee.
En dat zullen mensen met najaaghonden vast ook denken van kleine hondjes, dus vandaar, vertel! Dan kan ik daar misschien op anticiperen. (Ik zeg misschien, want gewoon nooit meer je kleine hondje laten rennen op een hondenveld vind ik wat ver gaan )

[Floortje]

Als je weet dat je grotere hond echt (op)jaaggedrag vertoont naar kleinere hondjes, moet je die situatie gewoon voorkomen, vind ik. Dat is voor niemand leuk.

En hoe zou de kleine hondjesbaas daarop kunnen anticiperen?

[laeken]

Ik ben zelf erg van het kijken naar hoe de honden reageren. Bas en grote teven is geen goede combinatie. Bas is dominant in de zin van staart hoog en evt grommen. Dat is iets dat grote teven niet pikken soms. Guus kan met alles maar wordt voor grote honden ook regelmatig pispaal. Dan gaan ze hem achtervolgen en een beetje lullig behandelen.

Ik loop weg en lijn snel aan. Blokkeren doe ik ook vaak. Optillen eigenlijk praktisch nooit maar dat is niet met een reden. Komt er gewoon niet van.

Spelen met grote honden heb ik niks mee. Het is voor mijn honden zelden echt geweldig leuk. Guus kan er van genieten en dan mag het vaak wel totdat hij omver gebeukt wordt en jankt of gaat snappen en snauwen omdat er een hond met de poten op hem gaat trommelen of de jaagspelletjes te hard worden.

Het is gewoon een te groot verschil vaak. Spelen samen is daarnaast prima en helemaal geweldig tussen mijn honden dus spelen doen ze elke dag genoeg.

Wat ik verder heel lastig vind is dat mijn honden snel blessures hebben. Guus speelt graag met een labrador Mastin van familie. Dan rennen en raggen ze heerlijk rond. Tot de Mastin toch op hem gaat staan of over hem heen denderde en dan is hij mank en piept. De herder van familie is hij ook dol op. Zij vind alles prima maar hakt soms ineens flink van zich af. Dan zie ik aan Guus dat hij echt wel even pijn heeft. Even hinkt of erg gedrukt loopt met een half dicht oog waar een hoektand boven gekomen is. Ik moet het allemaal niet zo.

Kleine honden spelen pas echt leuk met andere kleine honden en dan blijven de gewrichten ook op hun plek

[laeken]

Geslacht maakt overigens een wereld van verschil. Basis prima in staat de gemiddelde hond van zich af te houden. Een ouder teefje dat voor de duivel niet bang is is voor de meeste honden genoeg reden om respectvol mee om te gaan. Behalve dominante teven. Daar pas ik erg mee op met haar.

Guus is onderdanig. Gecastreerd. Klein en speels. Die is veel sneller de pineut al vinden ook veel meer honden hem juist erg sympathiek. Ontmoeten gaat bij hem altijd goed. Spelen erg afhankelijk van hoe dat gaat. Reu teef maakt bij hem niks uit.

[Tineke]

Iedere situatie waarin je hond zichzelf niet redden kan in situaties met vreemde honden moet je als baas ingrijpen dan wel begeleiden, tenminste dat deed en doe ik altijd.
Of dat nou weggaan is of optillen maakt dan niet zoveel uit.
Bij de ene hond is dat meer nodig dan bij de andere.
Micron liet ik vaak gaan maar dat was absoluut geen ruziezoeker en wist feilloos waar de grens lag bij een andere hond.
Hij bond echt wel in indien nodig als hij aanvoelde dat dat beter was.
Hij heeft van jongs af aan heel veel contact gehad met veel verschillende soorten en maten.
Thuis een groot roedel en heel vaak opvangers er nog bij en dagelijks mee naar werk met mij, hus, dus hij kon de hondentaal feilloos spreken.

[Fotogravinnetje]

Ik zie vaak al aan de nadering van een andere hond of die zich zal aanpassen in het spel of niet. Als ik denk dat het goed zal gaan, mogen ze kennismaken, anders vermijd ik het liever. Ze hebben tenslotte elkaar ook, dus ik zie ook geen noodzaak tot spel met andere honden

[DeDiana]

Als je weet dat je grotere hond echt (op)jaaggedrag vertoont naar kleinere hondjes, moet je die situatie gewoon voorkomen, vind ik. Dat is voor niemand leuk.

En hoe zou de kleine hondjesbaas daarop kunnen anticiperen?

Lastig, ik vind dat de verantwoordelijkheid daar eigenlijk meer ligt bij de baas van de grote hond, die dan dus het spel moet stoppen of zijn hond er überhaupt niet aan moet laten beginnen als hij weet dat het sowieso een opjaagspelletje wordt.
Ik denk dat je als baas van een klein hondje niet veel meer kunt doen dan je hondje bij je roepen (en evt. optillen als de grote hond dan nog doorgaat) en uit de situatie gaan, zodat je hondje in ieder geval weet dat ze bij jou veilig is en jij dat oplost, en niet in de toekomst juist verder weg gaat vluchten.

[Floortje]

Als je weet dat je grotere hond echt (op)jaaggedrag vertoont naar kleinere hondjes, moet je die situatie gewoon voorkomen, vind ik. Dat is voor niemand leuk.

En hoe zou de kleine hondjesbaas daarop kunnen anticiperen?

Lastig, ik vind dat de verantwoordelijkheid daar eigenlijk meer ligt bij de baas van de grote hond, die dan dus het spel moet stoppen of zijn hond er überhaupt niet aan moet laten beginnen als hij weet dat het sowieso een opjaagspelletje wordt.
Ik denk dat je als baas van een klein hondje niet veel meer kunt doen dan je hondje bij je roepen (en evt. optillen als de grote hond dan nog doorgaat) en uit de situatie gaan, zodat je hondje in ieder geval weet dat ze bij jou veilig is en jij dat oplost, en niet in de toekomst juist verder weg gaat vluchten.

Oké, dank je Ik probeer dat nu al te doen. Rakoes is gelukkig niet bang, dus gaat niet in vluchtmodes. Ik zit naar aanleiding van de situatie die ik beschreven heb te twijfelen of optillen niet juist de "tetter-modes" aanwakkert, maar aan de andere kant kan ze ook juist bang worden als ze vertrapt wordt, terwijl ze nu juist zo lekker vrij en blij is. Lastig.
Ach, misschien moet ik niet zo analyseren en het gewoon laten gaan.

[Floortje]

Ja, dat is inderdaad hoe ik het nu ook doe. Behalve dat hurken dan.
Ik denk als ik dat had gedaan ik helemaal languit op de veld gelegen had, nu ging ik onderuit en kon net m'n arm uitsteken waardoor ik niet volledig neerging.
Waarschijnlijk was dit gewoon een extreme hond, want zelfs labradors en ook mijn eerder genoemde bull terrier kreeg ik geblockt. Alleen deze dus niet

[Floortje]

Hier een filmpje hoe Rakoes een grote hond verleidt tot spelen. Ik vind het beschaafd. Er wordt wel wat gesprongen, maar ze gaat steeds op de grond liggen en gaat niet over grenzen, in mijn ogen dan. Puppygedrag wat mij betreft. (of toch niet?)

[Floortje]

Ik neem mijn verantwoordelijkheid wanneer nodig en ik hoop dat anderen dit ook doen.

Ja dit dus.
Ik heb zelf ruim 14 jaar met een wat moeilijke hond gelopen en zorgde er echt wel voor dat hij niet ging klieren bij anderen. Ik woon zelf in een hele nette buurt en hier in het park gaat het meestal gemoedelijk, er lopen een handvol klapkaken, maar die gedragen zich en hebben een verantwoordelijke baas. Ik ga er dus vanuit dat het wel goed zit.

Dit was op een plek waar ik nog nooit met Rakoes geweest was. Beetje noodzakelijk kwaad, ik ging daar lunchen met mijn ouders en in dat park is dit de enige plek waar honden los mogen. Ik doe liever een wandeling dan dat ik op een veld sta.
En als ik sommige verhalen hier op het forum mag geloven dan lopen er genoeg mensen rond die hun hond maar laten lopen klieren en kloten, dus vandaar dat ik hier navraag hoe ik daarop kan anticiperen.

Ik kan me ook wel voorstellen dat die huskybaas misschien bij zichzelf heeft gedacht "Hij doet toch niks?"

[Floortje]

Ik kom die dus regelmatig tegen

Eén van hen vertelde dat er eens een petitie tegen hem is geweest omdat "men" vond dat "zo'n" hond niet in het park thuishoorde (kruising bull terrier/stafford). Een vrouw heeft ons ook eens geprobeerd op te stoken tegen "de pitbulls". Toen vertelde wij dat Tiba, waar ze op dat moment mee zat te knuffelen, een Ambull/rottweiler/herder/stafford was. Ogen als schoteltjes

Reuze grappig, het is hier echt een super kakbuurt, rode broeken en geruite sjaaltjes. Zo ook de man met de kruising. Daarom vind ik het zo grappig allemaal

[Fotogravinnetje]

Ik neem mijn verantwoordelijkheid wanneer nodig en ik hoop dat anderen dit ook doen.

Ja dit dus.
Ik heb zelf ruim 14 jaar met een wat moeilijke hond gelopen en zorgde er echt wel voor dat hij niet ging klieren bij anderen. Ik woon zelf in een hele nette buurt en hier in het park gaat het meestal gemoedelijk, er lopen een handvol klapkaken, maar die gedragen zich en hebben een verantwoordelijke baas. Ik ga er dus vanuit dat het wel goed zit.

Dit was op een plek waar ik nog nooit met Rakoes geweest was. Beetje noodzakelijk kwaad, ik ging daar lunchen met mijn ouders en in dat park is dit de enige plek waar honden los mogen. Ik doe liever een wandeling dan dat ik op een veld sta.
En als ik sommige verhalen hier op het forum mag geloven dan lopen er genoeg mensen rond die hun hond maar laten lopen klieren en kloten, dus vandaar dat ik hier navraag hoe ik daarop kan anticiperen.

Ik kan me ook wel voorstellen dat die huskybaas misschien bij zichzelf heeft gedacht "Hij doet toch niks?"

Ik loop liever een rondje met de hondjes aan de flex dan dat ik op zo'n voor mij onbekend veld ga. Behalve als het hele veld leeg is, maar dan vertrek ik wel zodra er iemand met hond bij komt. Maar dat is ook omdat er maar weinig honden zijn die Elco's grenzen serieus nemen. Gait komt veel minder snel in de problemen, omdat hij wél serieus genomen wordt. Dus het hangt ook af van je eigen hond, wat mij betreft, welke keuzes je maakt. Liever geen ervaring dan een negatieve ervaring. Ik zoek de positieve ervaringen ook wel op, dus een keertje overslaan moet kunnen

[Floortje]

Volgescheten? Waarom verzin je dat erbij?

Het is een voormalige koeweide op een landgoed. Thans in gebruikt als natuurijsbaan, maar omdat het nooit meer vriest is het een hondenlosloopplaats geworden. 1 hectare ongeveer

[Jackira]

Als je weet dat je grotere hond echt (op)jaaggedrag vertoont naar kleinere hondjes, moet je die situatie gewoon voorkomen, vind ik. Dat is voor niemand leuk.

En hoe zou de kleine hondjesbaas daarop kunnen anticiperen?

Lastig, ik vind dat de verantwoordelijkheid daar eigenlijk meer ligt bij de baas van de grote hond, die dan dus het spel moet stoppen of zijn hond er überhaupt niet aan moet laten beginnen als hij weet dat het sowieso een opjaagspelletje wordt.
Ik denk dat je als baas van een klein hondje niet veel meer kunt doen dan je hondje bij je roepen (en evt. optillen als de grote hond dan nog doorgaat) en uit de situatie gaan, zodat je hondje in ieder geval weet dat ze bij jou veilig is en jij dat oplost, en niet in de toekomst juist verder weg gaat vluchten.

Wanneer de kleine hond het niet uitlokt vind ik het zeker de verantwoordelijkheid van de baas van de grote opjagende hond. Ik voorkom zulke situaties altijd. Want als het kleine hondje wegrent en niet naar de baas komt en de grote gaat er achteraan, of met meerdere honden die meegetrokken worden door het gedrag van die grote hond kost het veel moeite om alles weer in het gareel te krijgen. Ze zitten dan al behoorlijk in de jaagmodus.

Waar ik me vaak aan erger is dat ik dus die situaties voorkom, maar dat zo'n kleine hondjes eigenaar het blijkbaar niet ziet en vertederd gaat lachen omdat die kleine maar om mijn honden heen blijft springen en uitdagen. Gewoon normaal gedrag natuurlijk maar ik roep ze niet voor niks terug. Ik ben overdreven streng hierin tegenover mijn honden maar het is gewoon omdat ik vaak dat jaag gedrag zie ontstaan tijdens spel, niet eens bij mijn eigen honden maar in van die groepjes die je inderdaad veel op een losloopveld aantreft. In het bos zijn er ook van die gelegenheidsroedels. Ik heb echt wel eens ingegrepen, ook wanneer het om andere honden ging.

En dat ingrijpen houd dan in dat ik uitleg wat ik zie gebeuren. En dat ik de eigenaar van het kleine hondje zeg dat zijn of haar hond het konijn is geworden. Meestal zien ze het dan ook wel en wordt de kleine hond ontzet.

Kleine honden kunnen prima met grote honden spelen, bijvoorbeeld met stokjes afpakken onderling maar jaag en ren spelletjes vind ik persoonlijk er niet geschikt voor.

Wat niet betekend dat iemand het niet goed doet, maar wees je gewoon bewust van wat er gebeurd. Jaaggedrag is zeker een risico en ik denk dat je dat goed in hebt geschat. Als je gevoel zegt dat het niet leuk meer is, en je reageert niet vanuit een niet reeele angst, dan is dat ook zo.

[Sandra&co]

Volgescheten? Waarom verzin je dat erbij?

Het is een voormalige koeweide op een landgoed. Thans in gebruikt als natuurijsbaan, maar omdat het nooit meer vriest is het een hondenlosloopplaats geworden. Iets kleiner dan een voetbalveld schat ik.

Ja. Dan blief ik het nog niet. Ik mag graag wandelingen maken en door honden laverend rond een ijsbaan rondjes draaien vind ik verder niet zo interessant.
Maar als een ander dat wel mooi vindt, be my guest hoor

Doe je zelf ook een aantal keer per dag. Alleen staan er bij jou struiken en bomen

[laeken]

Hier een filmpje hoe Rakoes een grote hond verleidt tot spelen. Ik vind het beschaafd. Er wordt wel wat gesprongen, maar ze gaat steeds op de grond liggen en gaat niet over grenzen, in mijn ogen dan. Puppygedrag wat mij betreft. (of toch niet?)

Lieve honden maar een combinatie van niks. De reu maakt al flink maaiende bewegingen om een poot op haar te krijgen en ik weet zeker dat zodra dat lukt ze gekneusde ribben of erger heeft. Ik breek dat soort spel meteen af. Hoe goed de bedoelingen aan twee kanten ook zijn. Honden die duidelijk proberen een poot op een klein hondje te kunnen krijgen moet je eigenlijk ver van zo'n jong klein hondje houden. Guus heeft inmiddels een knieblessure en Bas heeft twee kapotte knieën en een slechte heup. Zodra zo'n kleine een flinke klap krijgt zit er zo iets in de rug of waar dan ook. Voor een hondje met potlood dikke botten is deze kangalmiks? van 50 kilo echt geen speelmateriaal zolang hij je hondje probeert te pletten.

[Jackira]

Hier een filmpje hoe Rakoes een grote hond verleidt tot spelen. Ik vind het beschaafd. Er wordt wel wat gesprongen, maar ze gaat steeds op de grond liggen en gaat niet over grenzen, in mijn ogen dan. Puppygedrag wat mij betreft. (of toch niet?)

Lieve honden maar een combinatie van niks. De reu maakt al flink maaiende bewegingen om een poot op haar te krijgen en ik weet zeker dat zodra dat lukt ze gekneusde ribben of erger heeft. Ik breek dat soort spel meteen af. Hoe goed de bedoelingen aan twee kanten ook zijn. Honden die duidelijk proberen een poot op een klein hondje te kunnen krijgen moet je eigenlijk ver van zo'n jong klein hondje houden. Guus heeft inmiddels een knieblessure en Bas heeft twee kapotte knieën en een slechte heup. Zodra zo'n kleine een flinke klap krijgt zit er zo iets in de rug of waar dan ook. Voor een hondje met potlood dikke botten is deze kangalmiks? van 50 kilo echt geen speelmateriaal zolang hij je hondje probeert te pletten.

Zo speelt Jack dus ook met een kleine hond, hij wil zijn poot erop zetten want dan gaat het kleine hondje rennen en hij er achter aan. Ik laat het nooit nooit zover komen. Ze doen allebei niks verkeerd maar het past inderdaad niet. Samen met een stokje spelen mag wel want dan ligt de focus op het stokje.

[laeken]

Hier een filmpje hoe Rakoes een grote hond verleidt tot spelen. Ik vind het beschaafd. Er wordt wel wat gesprongen, maar ze gaat steeds op de grond liggen en gaat niet over grenzen, in mijn ogen dan. Puppygedrag wat mij betreft. (of toch niet?)

Lieve honden maar een combinatie van niks. De reu maakt al flink maaiende bewegingen om een poot op haar te krijgen en ik weet zeker dat zodra dat lukt ze gekneusde ribben of erger heeft. Ik breek dat soort spel meteen af. Hoe goed de bedoelingen aan twee kanten ook zijn. Honden die duidelijk proberen een poot op een klein hondje te kunnen krijgen moet je eigenlijk ver van zo'n jong klein hondje houden. Guus heeft inmiddels een knieblessure en Bas heeft twee kapotte knieën en een slechte heup. Zodra zo'n kleine een flinke klap krijgt zit er zo iets in de rug of waar dan ook. Voor een hondje met potlood dikke botten is deze kangalmiks? van 50 kilo echt geen speelmateriaal zolang hij je hondje probeert te pletten.

Zo speelt Jack dus ook met een kleine hond, hij wil zijn poot erop zetten want dan gaat het kleine hondje rennen en hij er achter aan. Ik laat het nooit nooit zover komen. Ze doen allebei niks verkeerd maar het past inderdaad niet. Samen met een stokje spelen mag wel want dan ligt de focus op het stokje.

Vaak willen ze er ook een poot op zetten omdat ze op een bepaalde manier willen controleren. Normaal zouden ze hun spel voortzetten door elkaar met de koppen te gaan duwen en klieren. Maar omdat kleine hondjes steeds wegschieten krijgen grote honden de neiging ze tegen de grond te pinnen. Bij mijn honden eindigt dat nooit gezellig. Als het een grote hond lukt een poot op mijn honden te krijgen gaan ze of piepen of snappen. Nooit vinden ze er ook maar iets leuk aan. Dus zodra een hond die neiging begint te vertonen haal ik mijn honden uit het spel. Spelen met de mond, samen oprennen en zelfs bijterij door de voorpoten gezakt prima. Maaien en nog erger grote honden die zichzelf steeds met hun nek en schouder speels op mijn hondjes willen storten doodeng
......

[Kipper]

Ik heb twee kleintjes en ga eigenlijk zelden wandelen, wij hebben genoeg ruimte in en rondom het huis. De een denkt dat ze een hele grote is ( zo'n kutkeffer) en de ander is super blij als hij weer thuis is na een wandeling( gaat blij rondjes rennen door het huis om alle stress eruit te lopen).
Ze zijn echt te klein om met grote honden te spelen, ze spelen wel veel met elkaar.

[Floortje]

Ik neem mijn verantwoordelijkheid wanneer nodig en ik hoop dat anderen dit ook doen.

Ja dit dus.
Ik heb zelf ruim 14 jaar met een wat moeilijke hond gelopen en zorgde er echt wel voor dat hij niet ging klieren bij anderen. Ik woon zelf in een hele nette buurt en hier in het park gaat het meestal gemoedelijk, er lopen een handvol klapkaken, maar die gedragen zich en hebben een verantwoordelijke baas. Ik ga er dus vanuit dat het wel goed zit.

Dit was op een plek waar ik nog nooit met Rakoes geweest was. Beetje noodzakelijk kwaad, ik ging daar lunchen met mijn ouders en in dat park is dit de enige plek waar honden los mogen. Ik doe liever een wandeling dan dat ik op een veld sta.
En als ik sommige verhalen hier op het forum mag geloven dan lopen er genoeg mensen rond die hun hond maar laten lopen klieren en kloten, dus vandaar dat ik hier navraag hoe ik daarop kan anticiperen.

Ik kan me ook wel voorstellen dat die huskybaas misschien bij zichzelf heeft gedacht "Hij doet toch niks?"

Ik loop liever een rondje met de hondjes aan de flex dan dat ik op zo'n voor mij onbekend veld ga. Behalve als het hele veld leeg is, maar dan vertrek ik wel zodra er iemand met hond bij komt. Maar dat is ook omdat er maar weinig honden zijn die Elco's grenzen serieus nemen. Gait komt veel minder snel in de problemen, omdat hij wél serieus genomen wordt. Dus het hangt ook af van je eigen hond, wat mij betreft, welke keuzes je maakt. Liever geen ervaring dan een negatieve ervaring. Ik zoek de positieve ervaringen ook wel op, dus een keertje overslaan moet kunnen

Sorry, ik mis jouw reactie helemaal. Ik denk dat Rakoes meer een Gait-type is.
En wat je zegt over die ervaringen (liever geen ervaring dan een negatieve) is dus een beetje waar mijn dilemma zit. Ik wil ook niet te krampachtig worden.