Maar hier moet het blijkbaar ook dus dan doe ik dat toch!

Mijn vriend en ik hebben een dochter van 5.
Toen ik zwanger was van haar overleed onze lieve herder x bouvier. Voor mij de meest geweldige hond ooit, maar niet de makkelijkste. Ik besloot nooit meer een hond te nemen, dat verdriet en gemis..
Maar nu, 5 jaar later gun ik onze dochter het ook om met een hond op te groeien. En.. Ik mis het vreselijk!
Toen ik klein was hadden wij een poedeltje, heel lief diertje en daarna een golden retriever.
Nu wordt het een combi van deze beide.
Een zearte doubledoodle. Het lijkt ons (over het algemeen) een vriendelijke gezinshond die niet verhaard, dat is niet het meest belangrijke maar wel een fijne bijkomstigheid vooral omdat hij mee zal gaan met de caravan (als dat weer mogelijk is) en 2 dagen per week naar het werk van mijn vriend.
We hebben ook nog 2 siberische katers. Hopelijk wennen ze snel aan elkaar!
Ik kijk ontzettend uit naar de wandelingen en het werken met elkaar!
Ik lees en schrijf hier graag mee!