Ons lieve omaatje Lynne doet het echt onwijs goed! Het is nog wel een erg rustig ding, maar er komt beetje bij beetje wat meer energie en leven in. Ik ben heel benieuwd hoe ze zich verder gaat ontwikkelen, want ergers zit echt nog wel een vrolijke enthousiaste hond in. Ze is alleen heel gereserveerd en vooral bescheiden. Dus hopelijk blijft ze doorgroeien en komt er steeds meer twinkel in die oogjes
Toen ze kwam heb ik haar natuurlijk compleet geschoren. Haar huid is goed aan het herstellen. Ze heeft nog wel plekken met veel schilfers. Mocht iemand daar een gouden tip voor hebben is die zeker welkom. Maar haar huid is echt heel goed aan het herstellen. Alle kleine plekjes en irritaties zijn weg. Nu haar vacht langzaam teruggroeit zie je wel hoeveel littekens ze heeft op vooral haar heupen. Hopelijk trekt dat nog weg. De littekens in haar hals lijken in elk geval straks te verdwijnen door de vacht.
Haar poten zijn al goed hersteld, haar voetzolen zelf zijn weer terug normaal en ook de 'ligplekken' van tenen tot hak zijn langzaam aan het verdwijnen. Ze was steeds aan schudden met haar kop en krabben bij haar oren. Die zijn behandeld en daar heeft ze geen last meer van. Haar ontstoken oog geneest wat minder vlot, dus mogelijk dat daar toch nog een andere zelf/druppel voor gaat komen. Haar opgeblazen buik is helemaal weg en ik vind dat ze een heel keurig lijntje heeft nu. Tenminste als je haar hangtieten wegdenkt, hahah.
Het enige wat dan nog overblijft is dat ze niet helemaal zuiver loopt achter. In het begin mankte ze echt met rechtsachter en hield ze die poot soms ook omhoog. Soms sleept ze ook met de nagels van haar achterpoten over de grond. Ze had ook echt nul bespiering op haar kont. Dat komt nu beetje bij beetje en het is nu echt niet meer heel erg kreupel maar meestal lichtjes onzuiver lopen. De eerste anderhalve week was ik al blij toen ik een rondje van een kwartier kon wandelen met haar, daarvoor was het enkel stukjes van nog geen tien minuten. Intussen lukt een half uur prima en vandaag hebben we voor het eerst een klein uur gewandeld. Ik merk wel dat ze daarna echt veel slaapt en ze toch wat minder zuiver gaat lopen. Dus ik ben er nog wat voorzichtig mee. Ze gaat nog gecheckt worden door de dierenarts. Spieropbouw is allereerst belangrijk, maar als nodig (en ik denk dat ik dat sowieso fijn ga vinden) wordt er een foto gemaakt. Even zien dus.
Verder gaat het gewoon onwijs goed. Ze is perfect met de katten, het doet haar gewoon niks en de katten voelen zich dan ook helemaal veilig bij haar in de buurt. Zo fijn na twee opvangers waarbij dat niet zo was. Totaal onverwacht ook onwijs lief voor de opvangkittens, ze gaat alleen soms zonder het door te hebben bovenop ze liggen, hahah. Maar goed, ik laat ze toch niet zonder toezicht samen. Suze vindt haar ook wel prima en is gewoon lekker zichzelf, echt heel fijn. Er is nog niet écht interactie tussen die twee, maar ook echt helemaal geen spanning of iets. Het past gewoon en ik zie aan hoe Suze reageert dat er nog wel meer kan gaan groeien tussen die twee al Lynne verder los komt. Alleen thuis zijn gaat perfect (ik werk thuis, maar naar de supermarkt, douchen of boven bezig zijn maakt allemaal niet uit). Ze is dol op eten, maar heeft al door dat mijn eten niet haar eten is. Soms is de verleiding te groot, maar ze doet haar best en dat vind ik al heel knap. Ze vreet wel heel graag kattendrollen, dus een traphekje houdt haar nu uit de kattenkamer waar de meeste kattenbakken staan. Buiten gaat ze ook op zoek naar kattendrollen en graaft ze ook op, maar dat heb ik intussen door dus meestal ben ik het nu voor, hahah. En verder, tja, ze is gewoon echt een hele rustige maar onwijs lieve hond. Ze heeft haar eigen mand ontdekt (waar Suze vaker in ligt) en ze heeft de bank ontdekt waar ze nu meestal op ligt. Ze is totaal niet waaks en vreemde mensen is ze allemaal even lief tegen. Had ik al gezegd dat het een schat van een hond is?
Ja, het kon dus ook niet anders. Bij die eerste foto wist ik het gewoon, dat is mijn hond. Ze is precies zoals haar uitstraling doet vermoeden. En eigenlijk is ze dan ook niet echt een opvanger geweest, maar is ze gewoon onze eigen Lynne. De papieren moeten nog getekend, maar ze blijft dus! Het is voortaan Suze & Lynne
En dan nu de fotobom
3 mei 2020
Mevrouw koe
Ik kom al
Jahaa ik kom al
Pfff en nog maar eens, ik kom al
Ze leert snuffelen en scharrelen
Dat staartje
7 mei 2020
Mevrouw hangtiet
Deze meneer vond ze toch iets te opdringerig
Of ik op wilde schieten, hahah
Stomme lijn ook
De eerste wandeling samen, 12 mei 2020
Vandaag 18 mei 2020
Voor het eerst rennend op de foto
Luchtjes opsnuiven
En nog wat random telefoonfoto's
Met de opvangkittens, zo zoet. Intussen gaat ze overigens wel sneller weg, maar toch
Suze lag in de grote mand en kittens waren op de bank.. de ziel
Zo, dat is wel weer even genoeg toch?
. Wat moet het heerlijk voor haar zijn allemaal. Al die zachte slaapplekjes en een warm huis.
Lief koppie heeft ze 
.
En zo lief, samen met Suze en met de kittens 
Lynne is een jonge godin! Die gaat je nog wel verbazen 
