Waar ik werk is het precies zoals jij zegt. Wij hebben zelf wel een mooi protocol gemaakt waar bewoners aan moeten voldoen om een huisdier te kunnen nemen. En ja sommigen trappen daarin en accepteren dat maar de wat slimmere schaffen gewoon een huisdier aan en als puntje bij paaltje komt hebben wij geen poot om op te staan en kunnen wij zo'n huisdier niet zomaar weghalen.Cleva schreef:Het klopt wel degelijk helemaal.
Dat jouw instelling de cliënten belazerd met zelfverzonnen nepregels is iets anders.
Ze staan niet onder curatele dus de enige die bepaalt wat er gekocht wordt is de eigenaar van het geld.
Wat wel kan is dat je als verhuurder van de woonruimte geen huisdieren toestaat maar dat is zelden het papieren geval en zelfs als dat wel het geval is dan weet de huurder dat kennelijk niet en zou je dat vanuit je zorgplicht al veel eerder duidelijk gemaakt moeten hebben. Heb je dat niet dan zijn die regels in de huurovereenkomst aanvechtbaar.
Leer mij die sector kennen. Mensen met een beperking piepelen met "Dat is nu eenmaal zo en het mag gewoon niet" is zo makkelijk als je weet dat de ander niet door kan vragen.
Overigens zou je er als kwaliteitszorgverlener naar moeten streven dat je cliënt wel kan doen wat hij graag wil in plaats er actief tegenin gaan.
En als ze wel onder curatele staan dan staan ze dat nog steeds niet bij jou dus dan help je ze in contact te komen met de juiste partij.
We hebben ook een verbod op hoog risico honden. Gelukkig houdt iedereen zich daar wel aan. Want tja deze doelgroep wil toch het liefst een pitt of een staff. Laatst nog een stelletje maar uiteindelijk hebben ze dan maar voor een boerenfox gekozen.
Als ik het niet dacht. Nu kan ik geen vechthond meer zien met zijn eigenaar zonder ´doelgroepje´ te denken 
