Pup alleen blijven aanleren

[Lothian]

Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen met een nieuwe pup. Hoe heb je het alleen blijven aangeleerd? Hoe lang heb je er over gedaan en wat zou je een volgende keer anders doen? En hoe ging dat qua zindelijkheid?

Bij Zorro, Dalí en Lucca was het een kwestie van gedurende een paar weken rustig opbouwen maar die waren dan ook 1,5, 1, en 5 maanden toen ik ze kreeg, respectievelijk. Ben erg benieuwd wat jullie verhalen zijn met jongere pups.

Lucca deed trouwens wel alsnog een half jaar over echt betrouwbaar zindelijk zijn

[Barkley]

niet Fred is problematisch met alleen zijn en na 4 jaar hebben we het compleet geaccepteerd

[Lothian]

Neee, dat wil ik niet! Haha! Hoe hebben jullie het aangepakt

Ik denk/hoop dat pup wel veel gaat hebben aan zijn twee suuuuperlieve gezellige roedelgenoten, al weet ik dat dat bij sommige honden ook niks zegt.

[S@ndr@]

pups zijn hier niet alleen dus dat scheelt al een slok op een borrel.. zindelijk zijn de geeikte dingen iedere twee uur, na t slapen, spelen eten enz. en gewoon geduld hebben komt vanzelf ooit goed

[malinois]

Eigenlijk gelijk vanaf dag 2. Ik ben alleen dus een pup draait gelijk mee in t ritme en daar hoort alleen blijven ook bij. Dat gaat eigenlijk altijd probleemloos maar goed er zijn wel andere honden bij natuurlijk.

[Lothian]

Maak me ook geen zorgen hoor, zeker zindelijkheid zie ik als iets wat veel meer van "lichamelijk kunnen" dan van "snappen" afhangt. De gemiddelde hond wil volgens mij helemaal niet in huis piesen en als goed duidelijk is dat het buiten mag en kan zullen ze dat ook doen als ze daar gelegenheid toe hebben.

Al zat Lucca direct na een wandeling met meerdere plasjes alsnog soms opeens midden in de woonkamer te hurken, haha. Druif.

Maar dan ben ik nog steeds wel benieuwd hoe het bij jullie ging

[Hylos]

Denk dat het basis idee is dat de pup de omgeving helemaal vertrouwd vindt.
Xavi was als pup weinig alleen thuis want mijn ex werkte thuis.
Denk dat dat er wel voor heeft gezorgd dat hij zich snel vertrouwd voelde met thuis zijn, het alleen laten ging bij Xavi echt heel makkelijk. Maar hoe en wat weet ik na al die jaren niet meer.

[natalie]

Bij Jip moest het echt per seconden - minuten - uren opgebouwd worden. De eerste dagen begon hij al te gillen als ik in de keuken een kop thee wilde zetten. Hij had het geluk dat ik 8 maanden lang vanuit huis werkte. En als ik toch een keer de deur uit moest, dan was mijn vriend thuis. Dat was echt even puzzelen in het begin. We hebben hem de bench aangeleerd en uiteindelijk kon hij op een leeftijd van een half jaar, zo'n 3 à 4 uur alleen zijn. Pas toen hij een jaar oud was, hebben we de bench weggedaan en kreeg hij de eetkamer als leefruimte. En pas toen hij anderhalf was, mocht hij los in huis. Maar dat had vooral te maken met onze angst dat hij zou gaan slopen. Bij Abel ging alles anders. Abel had wel een bench, maar het deurtje stond altijd open. Hij mocht in onze ruime hal (met traphekje voor de trap) blijven als wij weggingen en hij kon vrijwel direct een paar uur alleen zijn. Ik weet niet of dat dankzij Jip was (ze zaten niet bij elkaar in dezelfde ruimte) of dat het dankzij zijn leeftijd was (hij was toen 20 weken). Of gewoon omdat Abel een andere hond is dan Jip Toen Abel bij ons kwam wonen waren we een maand vrij, maar die tijd hebben we eigenlijk niet nodig gehad om het alleen zijn aan te leren. Dat ging veel gemakkelijker allemaal.

[Fotogravinnetje]

Bij Elco ging het opbouwen van alleen zijn heel slecht. Hij kon het wel voor een paar uurtjes, maar ontspannen niet echt. Tot Gait erbij kwam en hem liet zien dat slapen als je alleen bent een prima optie is.

Echte rust vlak voor vertrek, zowel bij de hondjes als bij mij, is wel heel belangrijk gebleken. Dus half uur voor vertrek moesten we terug zijn van wandelen, anders waren ze nog niet voldoende gekalmeerd. Wel altijd vaste routine voor vertrek, waardoor duidelijk is wat er gaat gebeuren. Tegenwoordig kalmeren ze alleen al door het inzetten van die routine, dus hoef ik ze niet ver van tevoren tot rust te brengen. Sterker nog, als ik dan toch nog even terugkom, krijg ik geërgerde blikken.

De basis van goed alleen kunnen blijven is zich kalm en veilig voelen. Als dat goed zit, kun je in vrij grote stappen de tijd van alleen zijn opbouwen. Is dat nog niet in orde, dan zijn zelfs kleine stapjes in opbouw al snel te groot. Hoe je zorgt dat pup zich veilig voelt, kan per hond en situatie verschillen

[Pemba]

Ik laat een pup de eerste maand helemaal nooit alleen, sleep ze overal mee naar toe.
Ze mogen ook net zoveel achter me aanlopen als ze willen.
Na die maand voelen ze zich hier altijd prima vertrouwd en het alleen laten is bij geen enkele hond een probleem geweest.
Ik werk niet dus bij mij was dat mogelijk.

[DeDiana]

Je hebt al honden dus die kunnen prima laten zien hoe het moet. Doen zoals je altijd doet maar dan met de pup erbij (eventueel in bench/ren) en ja beginnen vanuit hele korte periodes en opbouwen.
Met alleen een pup moet je het allemaal uitleggen maar met al volwassen honden erbij lijkt het me een stuk makkelijker.
Ik weet niet meer zo goed wat ik precies met Ziva gedaan heb toen ze pup was maar ze vond het helemaal niet zo moeilijk dus het was zo gepiept. Maar toen kregen we Nomi erbij met verlatingsangst, dat wisten we van tevoren. Toen hebben we de eerste weken heel streng aangeleerd dat de slaapkamer alleen om te slapen gebruikt wordt. We gaan niet spelen, niet gek doen, helemaal niks, alleen maar slapen. Daarna zijn we begonnen met alleen laten aanleren. Slaapkamer in, we gaan slapen, we lopen weg en komen terug. Duizend keer gedaan en het zit er probleemloos in. Dora heeft een bench in de slaapkamer dus die deed ook weer zo mee.
Nomi heeft alleen nog last van verlatingsangst als we ergens zijn en ik moet bijvoorbeeld naar de wc. Daar vindt ze nog wel heel wat van, maar voor de rest doet ze het prachtig.

Precies. Met pups in de opvang heb ik inderdaad nooit iets speciaals gedaan wat betreft het alleen blijven. Gewoon samen met mijn andere honden die rustig zijn als ik wegga en de pups gingen daar dan gewoon in mee.
Mila kon als pup meteen prima alleen blijven. Daar kwam ik onbedoeld al snel achter toen ik even weg moest en dat in plaats van een halfuurtje 2,5 uur duurde; Mila was toen drie of vier dagen bij mij. Toen ik thuiskwam, lag ze nog precies op dezelfde plek te slapen als toen ik wegging Ik liet haar verder natuurlijk nog niet heel lang alleen, maar dus wel om even boodschappen te doen en dat soort dingen. Zij was ook al heel snel zindelijk, dus een paar uurtjes was geen probleem als ik dan meteen met haar naar buiten ging als ik thuiskwam. Als ik langer dan een uur of drie weg moest, ging ze naar een oppas tot ze een maand of vijf-zes was.

[maart]

Treskor is de 1 ste waarbij ik het zo bewust heb gedaan en hij is de 1ste die er problemen mee heeft
Niet in de zin van janken/blaffen, maar hij gaat dingen kapot doen. (Nu ja, hij is 1 keer aan de muur begonnen en sindsdien heb ik hem niet meer alleen gelaten)
Ondertussen lukt het al weer wel om hem zo'n anderhalf/2uur thuis te laten.

[Gimmick]

Ik heb er nooit een ding van gemaakt.
2 andere honden in huis en als ik wegging honden op hun plekken en weggaan.
Er moeten kinderen gehaald en gebracht worden, boodschappen gedaan worden, gewerkt....
Natuurlijk wel aangepast aan de blaas. Dus in het begin paar minuten en wel even moe gemaakt van te voren.
En als ik langer wegging ging hij in de auto kennel mee. Kon ik m uitlaten als hij moest...

[Persistence]

Fijn topic.

Met Bella vind ik het ook wel lastig. Met Victor samen gaat het wel goed, dan kruipt ze bij hem en uiteindelijk valt ze wel in slaap.
Maar alleen lukt het nog niet zo. Piepen, blaffen, huilen. Ik laat haar dan in de bench want los én alleen zorgt voor meer paniek zie ik op de webcam.
Ze is nu bijna 10 maanden, ze is een ruime maand hier en zitten nog maar op max. 20 minuutjes wat lukt zonder tekeer te gaan.
Relaxopet, adaptil halsband... ik had gehoopt dat het al beter zou gaan want nu kan ik niet meer naar cursus met Vic of met hem gaan hardlopen. Iedereen zegt: het komt wel goed, dat hoop ik dan maar.

[80564M]

Nooit iets bijzonders eigenlijk. Eerste weken ben ik zelf thuis, dat wil ik zelf gewoon (genieten van dat babietje). En we hebben het altijd zo geregeld dat de honden nooit lang alleen zijn, dus werktijden op elkaar aangepast. Toen Saar alleen was, hadden we volgens mij om en om de thuiswerkdagen. Maar gewoon boodschappen doen e.d. heeft nooit problemen opgeleverd. Bij Miep ook niet, maar die had natuurlijk Saar om tegenaan te leunen. Toen ze ouder waren, waren ze wel een paar dagen 6 uur alleen. Ik liep dan 's ochtends om 7 uur een lange ronde, ging om half 9 weg en Pieter kwam om half 3 thuis en ging dan weer een grote ronde.
Sis kwam weer als enigst hond, maar dat heeft ook nooit problemen opgeleverd. Ligt misschien aan de honden, geen idee

[pioenroos]

Ik laat een pup de eerste maand helemaal nooit alleen, sleep ze overal mee naar toe.
Ze mogen ook net zoveel achter me aanlopen als ze willen.
Na die maand voelen ze zich hier altijd prima vertrouwd en het alleen laten is bij geen enkele hond een probleem geweest.
Ik werk niet dus bij mij was dat mogelijk.

Zo heeft mijn moeder het met Flora (schapendoes) ook uiteindelijk gedaan. Het rustig aan opbouwen werkte voor geen meter. Soms ging het prima maar soms was het van begin tot einde huilen
Mijn moeder was het onzeker zijn of het goed zou gaan op een gegeven moment zo zat dat ze is gaan regelen dat ze niet alleen meer hoefde te zijn. Ik haalde haar vaak op voor wandelen en dan deed ze boodschappen of ik nam haar voor een dag of langer in huis.
Duurde meen ik wel tot een maand of 8 a 9 totdat ze helemaal relax bleef liggen binnen als mijn moeder de tuin inging. Vanaf toen was alleen zijn, ook voor een halve dag, geen enkel probleem meer.

Ikzelf zou zoveel geduld niet hebben en dagelijks meerdere keren deur in en uit zijn gaan lopen totdat ze me zat was en vanuit daar toch gaan opbouwen met wat langer wegblijven. In het begin rekening houdend met rust/speeltijden zodat je niet midden in het speelkwartier je biezen pakt.
Overigens kon ze bij mij (zover ik hoorde bij weggaan en thuiskomen, mijn buren klagen niet snel zoals mijn moeders buren ) wel alleen zijn. Maar bij mij zat ze bij 2 honden die het al konden. 1 keer zette ze het op een janken maar toen ben ik terug naar binnen gegaan en gevraagd of ze gek geworden was

Denk overigens wel dat het erg hondafhankelijk is. Diem had en nog steeds wel, er veel moeite mee. Hij sloopt niet of maakt geen herrie maar hij is moe als hij alleen is geweest. En voordat Mies erbij kwam rook je ook wel eens in huis dat hij stress had gehad. Het opbouwen is rustig gedaan bij hem. Eerst in de bench maar al vlot los in huis omdat hij de bench onprettig vond.
Mies daarentegen (buitenlandse hond) geeft er niks om. We hebben het rustig opgebouwd maar ze maalde echt nergens om.
Als het regent kiest ze er zelf voor om helemaal alleen te blijven ipv mee te wandelen Ze is ook duidelijk goed uitgeslapen na een half dagje alleen. Als ik het traphekje vergeet gaat ze ook altijd naar boven en maakt dan een prachtig nest in mijn bed

[Sandra&co]

Eigenlijk gelijk vanaf dag 2. Ik ben alleen dus een pup draait gelijk mee in t ritme en daar hoort alleen blijven ook bij. Dat gaat eigenlijk altijd probleemloos maar goed er zijn wel andere honden bij natuurlijk.

Ja, zo heb ik het ook gedaan. Het is de normaalste zaak van de wereld dat ik niet 24/7 tot je beschikking ben. Nee, da's niet superleuk, maar da's het leven soms ook gewoon niet.

[dagmar88]

Eigenlijk gelijk vanaf dag 2. Ik ben alleen dus een pup draait gelijk mee in t ritme en daar hoort alleen blijven ook bij. Dat gaat eigenlijk altijd probleemloos maar goed er zijn wel andere honden bij natuurlijk.

Ja, zo heb ik het ook gedaan. Het is de normaalste zaak van de wereld dat ik niet 24/7 tot je beschikking ben. Nee, da's niet superleuk, maar da's het leven soms ook gewoon niet.

Ja. In principe hoeven ze alleen blijven niet te leren, bij de mama interesseert het ze geen hol.
Het is puur het vertrouwen in jou en dat je weer terug komt.

Het "probleem" met Zus was dat ze razendsnel langs me door de deur sprong.
Die moest eerst even nee en wachten leren met veel snoep, tot ze voor de drempel kon blijven staan.

[~Tine~]

Ik heb dat bij mijn huidige pup eigenlijk ook best snel gedaan. Ik had 2 weken verlof, maar op dag 2 is hij al een half uurtje of uurtje alleen gebleven als ik met de anderen ging wandelen of naar de winkel ging. Goed moe maken, lekker knabbelbotje erbij en weg maar.
Zo langzaamaan opgebouwd en ondertussen (hij is nu 4 maanden) kan hij best een lange tijd alleen blijven als nodig.
Ik heb 2 andere honden, maar daar zit hij niet mee samen. Hij kan hen wel zien als ze samen alleen thuis zijn, maar eigenlijk maakt dat weinig verschil voor hem. Ik hou hem in het oog via een camera, dus ik weet dat hij gewoon slaapt als ik weg ben.

[Lothian]

Leuk om alle ervaringen te lezen!
Ik heb met Lucca en Dalí ook wel bewust geoefend op helemaal alleen, zonder andere hond, te zijn. Ik geloof ook door een keertje met alleen Dalí te gaan hardlopen enzo. Ik heb er volgens mij nooit een erg groot ding van gemaakt en hopelijk/waarschijnlijk zal dat nu ook het beste zijn.

[Lanavandevledders]

hier ging het eigenlijk heel spontaan, nou moet ik zeggen dat de fokker veel energie is de pups heeft gestoken,
ze waren al aan een heleboel dingen gewend, riem, wandelen, auto enz enz,
ondanks dat ze dus plotseling alleen was, was ze niet erg onder de indruk, ze paste zich heel snel aan de nieuwe situatie aan,
een zelfverzekerd meisje, die graag op ontdekking ging, en eigenlijk nooit bang of onzeker is geweest vanaf dag 1 dat ze hier kwam, de bench was in no time haar plekje, waar ze graag in vertoefde gewoon met het deurtje open,
de eerst weken was ik alle dagen thuis, alle tijd van de wereld voor de nw pup, Lana was ook super snel zindelijk,
het alleen laten is nooit een probleem geweest en nog steeds niet, wel voor zorgen dat ze voldoende gespeeld en beweging had gehad,
ben begonnen met kleine momenten, even alleen laten met bv de was ophangen, even snel een boodschapje doen, en zo heb ik het uitgebreid,
van 5 min tot 10 enz enz. t was gewoon een makkelijke pup, tis net als met baby's, de een is makkelijker dan de ander.

[Hippo]

Een pup bij al een volwassen hond scheelt echt zoveel vind ik. De eerste dagen laat ik ze al alleen thuis i.v.m. boodschappen doen etc. Zorgen dat ze goed moe zijn en willen slapen, dan in de bench met wat te snacken en eigenlijk nooit een probleem.

Zindelijkheid varieert hier van binnen paar dagen tot week of 3-4. De ene pup moet je 4 weken lang elk uur (als ze niet slapen) buiten zetten en geven 0,0 aan, de ander zit binnen enkele dagen al netjes bij de deur als ze wat moeten doen.

Onze laatste stafford had ik alleen binnen (mechel zat toen in de kennel buiten) en na 5 weken moest ik weer werken. Ze moest toen 2x per dag 4 uur in de bench (3 dgn per week), tussendoor kwam onze vaste uitlaat. Zij vond dat in het begin niet fijn om alleen thuis te zijn, zat af en toe de piepen en janken. Na maand of 2-3 was dat over, maar zielig vond ik dat wel.

[~Tine~]

Mijn pup is net rustiger als de andere honden niet in de buurt zijn. Hij zit nl. in de bench (twee benchen aan elkaar gemaakt) en de anderen zitten los. Ik vermijd dus eigenlijk wat dat ze elkaar zien.

[Machie]

Vanaf dag 1 laat ik ze alleen, maar wel altijd in de bench. Pas als ik 100% zeker ben dat niet alles gesloopt wordt mogen ze los. Blekz was de lastigste, hij vond de bench verschrikkelijk. Maar na een dag of 10 was dat ook opgelost Hij is nu 15 weken en kan rustig een uur of 3 alleen zijn.

[Dennenappel]

Nou
Cash en Sue kunnen prima alleen blijven, vanaf pup meteen, gewoonste zaak van de wereld.
Beide waren 8 weken toen ik ze kreeg.
Nu is Joe er en die kwam met 4 maanden.
Dat ging ik ook wel ‘even’ doen, natuurlijk.
Niet dus.
Toen na een dag voor de eerste keer een deur voor z’n neus dicht ging, totale paniek. Als in huilen, gillen, gewoon door het lint 2.0. Incl. poep en pies. Hebben we het over 5 minuten max.

Oké, prima. Wist dat de kans aanwezig was, ze staan er nogal om bekend.
Al had ik anders verwacht met twee goede voorbeelden.
Dus rustig aan het opbouwen, af en toe deur dicht, heel eventjes naar buiten en weer terug.
Alleen in de auto gaat gek genoeg prima met de anderen, gaat meneer gewoon slapen.

Maar eigenlijk ben ik er klaar mee.
Ik ben nu het huis Joe-proof aan het maken, de ruimte aan het beperken tot keuken, gang, trappen.
En vanaf morgen ga ik elke dag eventjes weg, ongeacht de stampij die er misschien komt.

Nu zou het niet heel erg zijn als het niet goed zou lukken want ik ben er ook gewoon altijd maar met boodschappen doen kunnen ze zomers niet in de auto blijven en een keer uit eten zal vast ook wel weer eens komen.
En ik vind dat een hond dat gewoon moet kunnen.
Verder niets op het ventje aan te merken, hij is perfect.
Bench ga ik niet aan beginnen.

Verder nog tips, behalve deuren op slot?

[Doyaquba]

Nou
Cash en Sue kunnen prima alleen blijven, vanaf pup meteen, gewoonste zaak van de wereld.
Beide waren 8 weken toen ik ze kreeg.
Nu is Joe er en die kwam met 4 maanden.
Dat ging ik ook wel ‘even’ doen, natuurlijk.
Niet dus.
Toen na een dag voor de eerste keer een deur voor z’n neus dicht ging, totale paniek. Als in huilen, gillen, gewoon door het lint 2.0. Incl. poep en pies. Hebben we het over 5 minuten max.

Oké, prima. Wist dat de kans aanwezig was, ze staan er nogal om bekend.
Al had ik anders verwacht met twee goede voorbeelden.
Dus rustig aan het opbouwen, af en toe deur dicht, heel eventjes naar buiten en weer terug.
Alleen in de auto gaat gek genoeg prima met de anderen, gaat meneer gewoon slapen.

Maar eigenlijk ben ik er klaar mee.
Ik ben nu het huis Joe-proof aan het maken, de ruimte aan het beperken tot keuken, gang, trappen.
En vanaf morgen ga ik elke dag eventjes weg, ongeacht de stampij die er misschien komt.

Nu zou het niet heel erg zijn als het niet goed zou lukken want ik ben er ook gewoon altijd maar met boodschappen doen kunnen ze zomers niet in de auto blijven en een keer uit eten zal vast ook wel weer eens komen.
En ik vind dat een hond dat gewoon moet kunnen.
Verder niets op het ventje aan te merken, hij is perfect.
Bench ga ik niet aan beginnen.

Verder nog tips, behalve deuren op slot?

Voor onze vorige hond (ergens 13 jaar terug) hadden we de bijkeuken afgezet met een traphekje, sprong ze overheen, dus nog een traphekje erboven...ging goed. Bench was drama ivm slechte opbouw, los in huis slopen en dit werd uiteindelijk haar plek. Maar het was een proces...
Bij de rest allemaal gelijk heel veel aandacht besteed aan benchtraining, dus die kunnen dat prima gelukkig. Dus ja ik zweer bij een bench bij puppen, je weet nooit wanneer het eens nodig is later ook. Goed daar ging je niet aan beginnen dus dan weet ik het ook niet

[Dennenappel]

Voorbereiden. Voorbereiden. Voorbereiden.

Dus eerst wennen aan 80.000 keer die deur dicht zonder dat het iets betekent.
Aanleren dat je na de lange wandeling en eten echt gaat slapen.
Zorgen dat er een hobbymatig peuterding als een Kong of een kluif voorhanden is als hij toch wakker is.
Televisie op animal planet en als je thuis komt nooit meteen naar je hond. Laat die maar lekker nog een half uurtje met rust. Dat elkaar in de armen vallen bij de voerdeur als je terugkomt is nergens goed voor.

Liefst wel in het dagelijks leven onderhouden en niet alleen met kerst en pasen want dat werkt natuurlijk niet. 3 keer in de week 2 uur.

Oké, die deur kan dan nog wel een paar keer extra dicht zonder dat het wat betekent.
Knaagspul ligt er en we gaan inderdaad slapen na het wandelen en eten.
Normaal ga ik daarna aan het werk en doe ik de deur dicht, blijven de hondjes in huis en gaan slapen.
Ik dacht het daar te kunnen opbouwen maar dat was dus die 5 minuten waarbij het meteen mis ging.
En omdat ik op dat moment in gesprek met een klant ben, heb ik hem tegenwoordig gewoon bij en dat kan ie heel netjes zonder bemoeien maar het is niet bedoeling.
En vanwege dat virus ben ik nu nog 4 weken dicht dus dat kan ik niet meer gebruiken als oefening, als in regelmaat en gewoon worden.
Heel jammer.

Hoe zal ik dat nu aanpakken? Elke dag zelfde tijd even weg, om de dag of ook wel eens andere tijd?
Of gewoon beginnen met doen alsof ik aan het werk ben, deur dicht en een half uurtje daar gaan zitten?

[Dennenappel]

Nou ja, ik heb ook de neiging om vooral het gewoon te gaan doen.
Voor die andere twee strooi ik vanaf het begin al wat brokjes door de keuken als ik echt de deur uit ga en zeg ik: Tot zo!
En dan ga ik gewoon, nooit een punt van gemaakt, altijd goed.

Ga ik ook gewoon maar doen, dat voelt het best.
Ben er nu wat teveel van aan het maken, denk ik

[flatcoatjrt]

Bij de eerdere honden die nu inmiddels allemaal overleden zijn, waren we beide aansluitend 4 weken vrij, dus 8 weken iemand thuis. De eerste 3 weken pup naast het bed, daarna naar beneden. En dan in dezelfde 3 weken bench leuk maken en wennen aan het de deuren achter je dicht doen. Daarna bench training heel langzaam opvoeren.
Ging bij pup 1 super
Bij pup 2 super
Pup3 (6 maanden) goed zolang ze in de bench zat, als ze snachts los liep plaste ze overal.

En nu pupje 4. Een “corona” pup we werken beide thuis dus het is wel even een uitdaging.
Geen verlof want pupje kwam ongepland maar lang gewenst

We zijn begonnen met de puppie ren achter mijn werkplek. En wennen aan het werkritme. Daarna de ren naar het achterste gedeelte van de kamer en aan de bench vastgezet.
Ik werk 3,5 uur. De eerste tijd af en toe nog even puppie in de tuin zetten. Maar nu slaapt/speelt hij de ochtenduurtjes lekker zonder dat hij “miept”
Smiddags wandelen/oefenen/socialicatie dingetjes en als hij dan zijn middag hap gehad heeft en zo rond half 3 weer gaat liggen dutten zet ik de ren weer op, zeg:tot vanmiddag, ga naar de voordeur doe hem voor de schijn even open en dicht, en ga boven op zolder zitten.
We zitten nu op 1uur 45. Hij is 18 weken.

Ook deze slaapt boven naast bed maar hoe ontspannen hij ook is in de puppy ren, snachts beneden slapen wil hij niet. Geen punt dan blijft hij boven ook prima.
Vanaf volgende week ga ik echt boven op zolder zitten “thuiswerken” zodat we de verdere uitbreiding in het normale werkritme kunnen doen wat we ooit als het thuiswerken voorbij is ook gaan doen.

[Soooof]

Ik heb het hier wel opgebouwd toen Rex een pup was, want hij was zo'n type dat al-tijd achter je aan liep. Ik kon niet douchen of naar de wc, zeg maar. Dus daar zijn we mee begonnen. En toen gewoon steeds een stapje verder; alleen in een ruimte, heel kort alleen, iets langer etc. We hebben inderdaad ook een ritueeltje (wat eigenlijk vrij weinig voorstelt, maar vooruit) en nu als ik mijn werktas pak kijkt ie me al zowat de deur uit want komhiermetdiesnack! Hij slaapt ook het diepst als er niemand thuis is, want dan hoef je niet op te letten of de baas niet misschien toch iets met je gaat doen. Wonderlijke vind ik wel dat Rex alleen zijn nu dus helemaal prima vindt, maar alleen zijn in een andere ruimte terwijl wij er gewoon zijn kun je vergeten. Dan wordt de boel verbouwd. Nou is dat ook niet zo nodig, dus daar kan ik mee leven.

Nu ook een pup, die is nog niet alleen geweest, maar ik merk al dat ie steun haalt uit de aanwezigheid van de volwassen hond (Rex) als wij ze even achterlaten in een andere ruimte. Dat is eigenlijk geen punt, waar Rex dat zeker wel een punt vond. Dus ik verwacht geen grote issues, maar ik ga wel ook oefenen op echt alleen zijn zonder andere hond. Gewoon voor 'je weet maar nooit'. Maar daar moet ik dus nog aan beginnen.