Ik weet niet precies wanneer ik hier voor het laatst was, maar er is een hoop veranderd. Ik ben nog steeds Erwina, maar ondertussen 32 jaar, moeder van 2 kinderen en op dit op 2/3 van mijn omscholing tot verpleegkundige.
Deze maand zijn wij alweer 8 jaar zonder hond. De wens voor een hond is er altijd gebleven, maar tot nu toe praktisch gezien niet gelukt. Zoals bij velen is de thuissituatie de afgelopen maanden in een keer drastisch veranderd. Voor ons is er veel meer flexibiliteit gekomen wat zo gaat blijven. Mijn onregelmatigheid en de flexibiliteit van mijn man geven langzaam wat ruimte voor een nieuw hoofdstuk.
Een hond is er nog niet en zal er ook zeker niet op heel korte termijn zijn. Maar het is tijd om aan de voorpret te beginnen en weer tijd te maken voor een van mijn grootste liefdes.
Ik ben benieuwd wie er allemaal nog rondhangen na al die jaren
