Overal op kauwen en piepen

[Nanoe1]

Merk dat ik soms toch afvraag of ik sommige dingen wel goed op pak.
Dus tips en adviezen zijn handig en welkom

Om te beginnen, Otje piept overal om.
We negeren dit volledig. Geen aandacht, niet tegen haar praten, niet straffen, geen oogcontact. Zit geen verbetering in, wordt eerder alleen maar erger. Weet niet of het normaal is dat er een periode is dat ze erger gaan piepen en dan minder?

En ze kauwt overal op, behalve op haar speelgoed.
Overdag ligt ze thuis aan de riem (zie ander topic) en deze knaagt ze kapot. Als ik dit zie corrigeer ik haar met mn stem en dan laat ze los, maar 2 tellen later doet ze het weer. Ook haar tuig moet het ontgelden.
Alles van plastic en karton moet kapot. De afstandsbediening is geliefd slachtoffer enz enz.
Ze heeft een flostouw, knuffels, ballen, kauwhout, maar daar knaagt ze niet op. Alleen alles wat niet mag wel.
En geen idee hoe ik dat afgeleerd krijg.

[Nanoe1]

Meestal is piepen een vorm van aandacht of protest.
Hoor aan het gepiep wel of er echt iets aan de hand is.
Dus dat negeren we dan. Als er wel iets is ga ik even kijken, verhelp het probleem en ga weer weg.

Wbt het kauwen, dat spelen proberen we inderdaad zoveel mogelijk te doen om te laten zien dat dat speelgoed leuk is. En alles weghalen proberen we ook, alleen ze vind iedere keer weer iets anders wat blijkbaar leuker is dan haar eigen speelgoed. Boefje!
Maar dat is dus volhouden? Wel corrigeren als ze het doet?

[dagmar88]

Meestal is piepen een vorm van aandacht of protest.
Hoor aan het gepiep wel of er echt iets aan de hand is.
Dus dat negeren we dan. Als er wel iets is ga ik even kijken, verhelp het probleem en ga weer weg.

Negeren is niet duidelijk. Je moet echt vertellen wat jij wel en niet wilt zien.

Je kunt een sloopdoos maken met rotzooi. Verpakkingen, rolletjes van wc papier, proppen krant, stukken karton, lege flessen.
Kan ze zich daar op uitleven.

[natalie]

Meestal is piepen een vorm van aandacht of protest.
Hoor aan het gepiep wel of er echt iets aan de hand is.
Dus dat negeren we dan. Als er wel iets is ga ik even kijken, verhelp het probleem en ga weer weg.

Wbt het kauwen, dat spelen proberen we inderdaad zoveel mogelijk te doen om te laten zien dat dat speelgoed leuk is. En alles weghalen proberen we ook, alleen ze vind iedere keer weer iets anders wat blijkbaar leuker is dan haar eigen speelgoed. Boefje! Maar dat is dus volhouden? Wel corrigeren als ze het doet?

Heeft ze behalve kauwspeelgoed ook kauwsnackjes tot haar beschikking? Een gedroogd oor of een stuk kophuid bijvoorbeeld? Dan heeft ze iets te knagen wat ook nog eens heel lekker is.
Ze heeft best wel een lastige leeftijd én ze is net pas bij jullie, dus persoonlijk denk ik dat ze haar draai nog niet helemaal heeft gevonden. Dat ligt helemaal niet aan jullie hoor, zoiets heeft gewoon tijd nodig. Ik heb deze afbeelding wel eens voorbij zien komen en hoewel ik denk dat het niet zo precies te zeggen is, zal er wel een kern van waarheid in zitten:

[georges]

Heb je al gedroogde kauwsnacks geprobeerd ? Georges heeft ook niets met speelgoed, maar lekkere dingen kauwt hij wel graag op : runderoren, pezen, kalkoennekken, ...

[Nanoe1]

Ze heeft zeker kauwbotten enz.
Maar deze zijn ook snel op, haha.
Het eerste bot deed ze heel lang over dus dacht mooi, maarja toen had ze het door en toen waren ze zo op.

En beloon haar ook iedere keer met mn stem als ze op dr eigen speelgoed knaagt.
Zit ze me heel vrolijk aan te kijken met die oortjes van dr. En kwispelen.

[S@ndr@]

even resumeren ( 1 ste bericht ), je negeert haar tot ze iets sloopt en dan geef je aandacht, want negatieve aandacht is ook aandacht.( even overdreven misschien, maar zoiets dus). misschien eens iets vaker spelen met haar met speeltjes die ze wel mag en samen spelen , zodat ze en aandacht krijgt en je even leuk bezig bent een band met de pup op te bouwen

[Nanoe1]

Spelen doen we zeker!
En realiseer me dat ze moet wennen en dat doet ze al super goed!
Is nooit bang geweest en lag na 3 dagen op dr rug omdat ze geaaid wilde worden (ligt dan ook met dr ogen dicht te genieten).
En heel veel dingen gaan al boven verwachting (zo goed als zindelijk, meegaan in de auto, in de bench gaan zonder angst, kent al wat regels).
Alleen nooit een pup gehad, dus in sommige dingen is het echt even zoeken wat het handigste is om te doen.

Wbt het piepen, dat negeren we inderdaad.
Ze gaat ook niet eerst piepen en dan slopen. Als ze vlak bij me ligt dan geef ik haar meteen een speeltje. Maar ook daarmee spelen moet ze nog een beetje leren, gaat ook steeds beter.

En wil het liever nu meteen op de juiste manier aanpakken dan er over een paar maanden achter komen dat we dat totaal anders hadden moeten aanpakken.

[blondie]

Hoe doe je het 's nachts vraag ik me af. Is ze dan los in de woonkamer?

[blondie]

Oh je hebt wel ook een bench lees ik nu.
Met het oog op het andere topic ook, is het niet een mogelijkheid om haar ipv aan de riem in huis af en toe op de dag even in de bench te hebben als de kinderen in de woonkamer spelen.
Het piepen lijkt mij ook een beetje voortkomen uit het erbij zijn, maar toch niet erbij kunnen zijn vanwege de beperking van de lijn in huis.

En langzaam aan haar bij de kinderen te hebben, met jou erbij. Als kinderen en hond te druk worden leidt jij haar vervolgens af met een flostouw waar ze dus in kan happen (en dus niet in en naar de kinderen die dan ook wat drukker zijn).
Als ze zich dan laat afleiden, is spel de beloning en daarna kun je spelenderwijs er weer rust in brengen door een zit oefening te doen en dat weer belonen.
Spelenderwijs alles aan elkaar laten wennen met wat kleine oefeningen er tussen door. Daarna een kluifje in de bench en even een half uurtje of een uurtje rust.

Het is een optie, en ik heb zelf geen kinderen, maar die kwamen hier ook wel over de vloer toen onze hond pup was. En recent hebben we het een beetje op deze manier aangepakt met introduceren van kittens bij de honden.
Wel zo, dat hier de hond en kittens gewend waren aan de bench, dus dat hoefden we niet aan te wennen, en de bench is hier ook geen straf hok, nooit geweest.

[Alfilillo]

Oh je hebt wel ook een bench lees ik nu.
Met het oog op het andere topic ook, is het niet een mogelijkheid om haar ipv aan de riem in huis af en toe op de dag even in de bench te hebben als de kinderen in de woonkamer spelen.
Het piepen lijkt mij ook een beetje voortkomen uit het erbij zijn, maar toch niet erbij kunnen zijn vanwege de beperking van de lijn in huis.

En langzaam aan haar bij de kinderen te hebben, met jou erbij. Als kinderen en hond te druk worden leidt jij haar vervolgens af met een flostouw waar ze dus in kan happen (en dus niet in en naar de kinderen die dan ook wat drukker zijn).
Als ze zich dan laat afleiden, is spel de beloning en daarna kun je spelenderwijs er weer rust in brengen door een zit oefening te doen en dat weer belonen.
Spelenderwijs alles aan elkaar laten wennen met wat kleine oefeningen er tussen door. Daarna een kluifje in de bench en even een half uurtje of een uurtje rust.

Het is een optie, en ik heb zelf geen kinderen, maar die kwamen hier ook wel over de vloer toen onze hond pup was. En recent hebben we het een beetje op deze manier aangepakt met introduceren van kittens bij de honden.
Wel zo, dat hier de hond en kittens gewend waren aan de bench, dus dat hoefden we niet aan te wennen, en de bench is hier ook geen straf hok, nooit geweest.

Dat idee heb ik ook. Misschien kun je haar langzaam aan en met jou erbij laten wennen om op een rustige manier bij de kinderen te zijn.
Niet alle honden spelen overigens met speelgoed. De mijne hebben het nooit gedaan. Die spelen alleen met elkaar. Opdrachtjes uitvoeren vinden ze wel leuk, vooral de reu.

[blondie]

Niet alle honden spelen overigens met speelgoed. De mijne hebben het nooit gedaan. Die spelen alleen met elkaar. Opdrachtjes uitvoeren vinden ze wel leuk, vooral de reu.

Zelf spelen en zichzelf vermaken met speeltjes is inderdaad niet voor alle honden weggelegd. Maar spelen mét de baas daarentegen en spelenderwijs dan dus bepaalde oefeningen/gehoorzaamheid lesjes doen is ook binnen in huis juist ideaal.
Aki vond en vindt het ook nog steeds leuk om ons erbij te betrekken, zelf spelen is stom. En aan Jol had hij ook niet veel, die vond met hem spelen ook stom
Maar een beetje interactie is juist ideaal om een basis te leggen, en ook je eigen grenzen aan te kunnen geven als het bijvoorbeeld om de kinderen gaat.

Mijn idee is hoe meer je afzondert, des te langer het duurt eer ze elkaar leren kennen.
Hoe meer gewenning, des te sneller zijn elkaars gedragingen herkenbaar, en kun je met name de jonge hond aanleren wat niet zo gewenst is en wat wel. Kinderen kun je ook tot een bepaalde hoogte vragen om rustiger te zijn bij de hond, maar jouw kinderen zijn ook nog erg jong dat ik dat niet helemaal reëel vind.

[Nanoe1]

Volgens mij worden er nu aannames gedaan die niet kloppen;)

Otje ligt overdag aan de lijn, zodat dit rustig voor haar is en voor de jongens. Dit vind zij helemaal prima en gaat zelf vaak in de bench liggen slapen.
Als zij tussen de jongens gaat liggen, gaat het mis, als in dat ze gaat happen.
Het piepen is ook niet als wij erbij zijn. Dus het aan de lijn liggen is geen probleem, dan ligt ze gewoon te pitten. Het is vooral als wij uit zicht lopen, naar boven gaan enz. Misschien niet helemaal duidelijk in de beginpost.
Maar onze keuken ligt bijv in een nis en als we het hoekje omgaan, dan is het piepen. Ga ik naar buiten, terwijl ze me kan zien, is het piepen.
Ze wil liefst aan ons vast geplakt zitten, wat ik in deze periode begrijp, maar niet altijd mogelijk is.

Betekend niet dat zij de hele dag aan de lijn ligt en niks mag.
Welnee, die hond wandelt wat af! Lekker met zn allen eropuit. Als de jongste op bed ligt, mag de oudste vaak spelen met Otje, althans dat probeer ik.
Ook probeer ik haar iedere dag uit te dagen om te spelen met haar speelgoed en dit lukt dus ook steeds beter.
De interactie die er nu is tussen Otje en de jongens is positief.
Uiteindelijk mag ze gewoon los, maar ook zij moet even weten waar ze rustig kan gaan slapen, zonder dat er kinderen om haar heen dartelen.

Haar gebit is al volledig gewisseld.

En haar gedrag is niet vreemd. Ze is jong, puber en in een nieuwe omgeving, kent niks, weet niks. Ze moet alles leren, moet weten wat wel en niet mag.

Mijn enige vraag is, hoe pak ik dat op de juiste manier aan?

Vandaag meerdere keren beloond omdat ze op het kauwhout aan het knagen was. Dus fijn dat ze dat gevonden heeft en lekker vind om op te knagen.

[natalie]

Het piepen is ook niet als wij erbij zijn. Dus het aan de lijn liggen is geen probleem, dan ligt ze gewoon te pitten. Het is vooral als wij uit zicht lopen, naar boven gaan enz. Misschien niet helemaal duidelijk in de beginpost. Maar onze keuken ligt bijv in een nis en als we het hoekje omgaan, dan is het piepen. Ga ik naar buiten, terwijl ze me kan zien, is het piepen.
Ze wil liefst aan ons vast geplakt zitten, wat ik in deze periode begrijp, maar niet altijd mogelijk is.

(...)

En haar gedrag is niet vreemd. Ze is jong, puber en in een nieuwe omgeving, kent niks, weet niks. Ze moet alles leren, moet weten wat wel en niet mag. Mijn enige vraag is, hoe pak ik dat op de juiste manier aan? Vandaag meerdere keren beloond omdat ze op het kauwhout aan het knagen was. Dus fijn dat ze dat gevonden heeft en lekker vind om op te knagen.

Het is helemaal niet vreemd nee. Mijn honden waren jonger toen ze bij mij kwamen wonen; één direct als pup van 8 weken en één op een leeftijd van 4,5 maand. Beide honden hadden in het begin moeite met even alleen zijn. Inderdaad was even naar boven toe lopen al reden voor hen om onrustig te worden. Ik denk dat je teveel aan jezelf twijfelt en dat je het goed aanpakt.
Ik heb hier op het forum volgens mij wel eens van iemand gelezen dat die persoon heel vaak even deed alsof ze naar de gang moest, of naar de tuin, of naar de keuken, of... , om dan vervolgens direct weer tevoorschijn te komen. Op een rustige manier, zonder daarbij aandacht aan de hond te besteden. Gewoon doen alsof het heel normaal is dat je zo vaak even een seconde of twee uit zicht bent. Als er nooit iets spannends gebeurt op die momenten, gaat ze het vanzelf normaal vinden. Met de tijd kijkt ze nergens meer van op. Op een vergelijkbare manier heb ik het mijn pup toen ook aangeleerd. En als je echt even wat langer weg bent, dan krijgt ze wat lekkers om op te knagen of een heerlijke gevulde kong.

[Fotogravinnetje]

Ze is nog maar net bij jullie. Natuurlijk vindt ze het nog veel te spannend als ze jullie niet meer ziet. Ik zou haar voorlopig rustig bij je houden. Als ze over een paar weken echt begint te settelen zal die behoefte bij haar waarschijnlijk vanzelf afnemen. En anders is het op dat moment vroeg genoeg om haar langzaamaan te leren alleen te blijven

[Nanoe1]

Wat ze ineens vanavond doet....



Word je toch blij van!

En ja ik twijfel inderdaad of ik dingen wel goed aanpak soms.
En het vaak even kort weglopen is hier toch wel. En dat komt ook echt wel goed.
Net zoals dat kapot bijten van dingen, twijfel daar echt niet aan.
Maarja, doe ik alles wel goed he. Twijfelmuts

[natalie]

Wat ze ineens vanavond doet....



Word je toch blij van!

Haha, blij ding!

[Nanoe1]

Ohoh die Otje!
De stoelen op mn werk vertonen duidelijke tekenen van haar tanden.
We denken dat ze de stoelen niet mooi vind en dat er anderen moeten komen, hahaha. Die rieten dingen zijn natuurlijk ook heerlijk kauwmateriaal!

Haar tuig en lijn laat ze redelijk goed met rust. Tijdens het uitlaten taalt ze er niet meer naar. En als ze aan de lijn ligt wordt het langzaam steeds minder. Maar iedere stap is er eentje.

Het piepen wordt ook steeds beter. Aan hoe meer situaties ze went, hoe minder snel ze piept. En als ze piept, is het nog maar kort. Als wij naar bed gaan is het nu nog max 2 minuten piepen en zoals gisteren hebben we haar niet gehoord! Vind dat echt keurig voor een hond die 2,5 week bij ons is!


Vandaag weer een hele spannende wandeling gemaakt. Nieuw gebied, dus allemaal nieuwe geuren. Enge, grote honden. En zelf wel willen spelen, maar het ook heel spannend vinden. En wat moet je dan?
Ze loopt los en op het moment dat ze het echt spannend vind roep ik haar om te leren dat ze altijd bij me kan komen als ze het niet meer weet. En dat doet ze dan ook keurig.
Kwam ook mensen tegen met een pup van 9 maanden die erg graag wilde spelen. Maat dat vond Otje wel erg spannend. Even rustig blijven staan en beetje kletsen met die mensen. Hun hond werd rustig en ging zn ding doen en zij ook. Daarna nog even rustig aan elkaar gesnuffeld en weg gelopen.

Het is zo mooi om te zien hoe ze alles zo snel en goed oppikt. En hoeveel vertrouwen ze in ons heeft. Lief beest is het!