Persistence schreef: ↑31 mei 2021 23:05
Ik denk dat er toch verschil is zoals het najagen zoals Amy dat doet, echt voor de kill, of zoals Bella doet. Die gaat hysterisch blaffend tussen de paarden en koeien rennen. Het hert ging ze ook blaffend achterna. Kijk een kat of haas is kleiner, maar of ze die daadwerkelijk dood zou maken, ik weet het niet. Als we verzwakte vogels of een molletje tegenkwamen, at ze die niet op, maar goed die vluchtten ook niet. Dat is vooral haar trigger, iets wat snel voortbeweegt. Joggers gaan prima als ze al aan het lopen zijn, maar mensen die ineens vanuit stilstand gaan rennen wilt ze ook achteraan.
GrethavW schreef: ↑31 mei 2021 19:59
Maar die kan verder ook nooit los, omdat hij onbereikbaar is. En dat is bij Bella ook het probleem denk ik. Dat maakt het verschrikkelijk moeilijk.
Als ze eenmaal aan de kletter gaat, is ze onbereikbaar.
Ze is dan blind voor wat dan op haar pad komt, water, wegen, hekken, prikkeldraad, doornstruiken.
Het is gewoon gevaarlijk.
In normaal losloopgebied zonder wild let ze eigenlijk heel goed op waar ik ben en kan ik haar goed bij me roepen, heb wel altijd voertjes en een bal mee. Dat laatste overigens vooral als ruilmiddel als ze met die van een ander komt aanzetten
Ik twijfelde ook of de renbaan dit instinct extra zou aanwakkeren, of dat ze het echt associeert met de baan.
Net als met speuren, vind ze geweldig en ze kan het ook goed, maar triggert dat nu of is dat juist de uitlaatklep waarbij het toegestaan is?
Amy is eigenlijk vooral hysterisch als ze er niet achteraan kan: opwinding, frustratie. Als ze daadwerkelijk jaagt, blaft ze wel als het een spannende achtervolging is en de prooi is in zicht, maar dat is meer af en toe een hoog kefje. Ze is dan vooral heel gefocust. Ik denk overigens niet dat ze groot vee als een paard of een koe echt zou aanvallen, ik denk niet dat ze dat durft, maar ze kan zichzelf natuurlijk wel in gevaar brengen als ze er als een dolle op af stuift.
Bij haar is ook snelle beweging veruit de grootste trigger. Gelukkig heeft ze dat nooit gehad bij mensen, ook niet bij mountainbikers bijvoorbeeld, maar ze heeft wel eens een op afstand bestuurbaar autootje gevangen waarmee een jongen in het bos aan het spelen was
In gebied waar zo goed als geen wild zit, kan Amy ook prima los; als ze niet aan het jagen is luistert ze goed. Appel was bij ons geen oplossing van het probleem, want ook in wildrijk gebied kan ik haar prima terugroepen als ik maar op tijd roep - voordat ze een achtervolging inzet of te zeer gefixeerd raakt ergens op - alleen betekende dat bij haar dat ik haar om de drie seconden bij me moest roepen, want ze ziet, hoort en ruikt overal van alles. Dan had ze meer vrijheid aan een lange lijn, dan kon ze gewoon haar ding doen zonder dat ik me steeds zo met haar hoefde te bemoeien. Nu ze tegenwoordig op het pad moet blijven en niet te veel ruimte mag nemen, kan ze veel meer loslopen. Als er ineens een haas of konijn vlakbij voorbij schiet, ben ik haar alsnog kwijt hoor
Maar ik kan zo wel voorkomen dat ze constant zelf aan het zoeken is naar beestjes, waardoor ze niet meer zo voortdurend in opperste staat van paraatheid is de hele wandeling, en doordat ze meer in de buurt en in zicht moet blijven, kan ik sneller ingrijpen. We hebben dat wel een tijd vrij intensief moeten oefenen, want Amy liep normaal nooit op het pad. Het eerste wat ze deed als je de lijn los klikte, was in de bosjes verdwijnen en zo liep ze dan parallel aan mij mee door de bosjes. Daar stuitte ze natuurlijk veel sneller op wild(sporen) dan op het pad en kon ik niet goed zien wat ze deed, dus was ik altijd te laat met ingrijpen.
Bij Arlo werkt het overigens heel anders, dat is een pure zichtjager. Als hij geen klein wild spot, jaagt hij niet. Hij is dus niet zoals Amy constant zelf aan het zoeken en hyperalert op zijn omgeving, is ook niet bezig met wildspoortjes, het speelt enkel als we toevallig ergens op stuiten en zodra de prooi uit zich is, is hij het heel snel ook weer vergeten. Amy gaat inderdaad door doornstruiken, prikkeldraad en desnoods door een muur om die prooi alsnog te vinden en zo niet, dan vindt ze wel iets anders.
Renbaan en speuren hebben bij haar niets veranderd aan haar jaaggedrag. Dat zichtjagen zit er toch wel in, die reactie op snelle bewegingen is zo instinctief en zonder vertraging waarin je nog kunt ingrijpen, dat dat niets uitmaakt. Zij weet heel goed dat die lure geen beestje is, zij heeft ook totaal geen interesse in die lure als die niet beweegt, maar ze reageert puur op de snelle beweging. Van het speuren heeft ze wel geleerd om zich niet te laten afleiden door wildspoortjes, dat was in het begin nog best een uitdaging. Ik heb haar zo ook het commando 'door' aangeleerd: als ze tijdens het speuren opeens geïnteresseerd raakte in een wildspoortje, gaf ik haar het commando 'door' om weer verder te gaan met haar hoofdtaak. Dat commando gebruik ik nu ook tijdens wandelingen als ik zie dat ze een spoortje uit wil gaan werken of te gefixeerd raakt op iets naast het pad en dan loopt ze door, dus dat is wel handig
Dirk trekt rustig een kat onder een auto vandaan om hem dood te maken als ik niet oplet, maar ik ga niet over straat met 2 gillende terriers dus dat doen ze niet, heeft wel een tijd geduurd, maar ze kunnen zelfs een kat passeren zonder lawaai. 
En dan durven mensen nog te zeggen: je krijgt wat je verdiend...