thom schreef: ↑29 jul 2021 06:41
Wat een beauty zeg.
Het is een mooie meid, de fonkeling, haar karakter en hoe ze beweegt. We hebben de jackpot met haar.
Heavy schreef: ↑29 jul 2021 07:29
Wat een lieve zachte uitstraling heeft ze
Mooi hè, die zachte kleuren en dat blije toetje.
georges schreef: ↑29 jul 2021 07:29
Ze is inderdaad heel knap
Maarre, hoe spreek je die naam uit ?
Het is een pracht meisje. Spreek uit als : Nah-ee-mah. Maar het wordt tijdens haar inburgering Mila. Allebei even mooi. En een lettergreep minder in het kader van de opvoeding
Lothian schreef: ↑29 jul 2021 07:47
Wat een schatje

hoe komt ze aan een hond uit de VAE?
Een forumlid postte op FB een foto van een soortgelijk hondje, heel knap ding, maar gelukkig al geadopteerd. En dan zit je voor je het weet over en weer te berichten met de coördinator van adopties aldaar. Ik natuurlijk met een scherp kritisch oog meekijken, en ja. Het is heel professioneel. Via "The Woof House, Dubai".
Cleva schreef: ↑29 jul 2021 08:00
Mooie voetjes!
Wat een leukerd.
Oh man, mooie voetjes, mooi neusje, mooie ogen, oortjes... alles mooi aan dat ding.
blondie schreef: ↑29 jul 2021 10:58

prachtige ogen en heerlijke lange stelten !
Het is een heel knap hondje.
Célie schreef: ↑29 jul 2021 12:06
Wat een een mooierd zeg.
Het meisje komt gelukkig al vlot bij ons logeren. Zin in!
twinkeltje schreef: ↑29 jul 2021 12:40
O die is wel erg leuk
Niet normaal hè. Wat een droppie.
Mozesmand schreef: ↑29 jul 2021 13:19
Dat zijn de betere petekinders!
Ik voel me helemaal opnieuw tante
Floortje schreef: ↑29 jul 2021 18:59
Ohhh wat een prachtig hondje!
Ja, dit is er eentje uit Duizend-en-een-nacht.
runninggirl schreef: ↑29 jul 2021 19:05
Ze is veel te knap, dat komt niet goed. Straks alle jongens achter haar aan enzo!
Slapeloze nachten, nu al. En ze is pas net op het vliegtuig.
Kells schreef: ↑29 jul 2021 22:17
Het is een prachtig meisje!
Ja, ik denk het ook. Voor mijn zus een schot in de roos, dit prachtje.
Boutje schreef: ↑29 jul 2021 22:19
Knap kind <3 !
Dat word genieten samen.
Het meisje is nu bijna vier uur aan het vliegen vanuit de woestijn. Nog vier uur en ze mogen haar in ontvangst nemen.
Bij mij spelen die oude kriebels weer op. Ik ken het zo goed: bij de gate staan op Schiphol met een handvol brokken en toch nog een extra leiband... en maar wachten op het verlossende moment wanneer die bench door de deur komt met een enigszins beduusd, maar gezond hondje.
Ik heb nu meermaals vanuit GR een hond flight ready gemaakt en het is veel werk. En ik heb er ook eentje meegenomen, de hele check vooraf aan de reis gedaan, tijdens de overstap hangend aan het kabinepersoneel "ismijnhondnoginhetruim" tot en met de spanning toen de ground crew het dier waren vergeten uit te laden. Anderhalf uur door de speciale bagage ruimtes gerend, al huilend. Tot het verlossende woord: oh ja die, die zit hier nog.
Ik ga geloof ik niet veel slapen vannacht.