bent u er nog of ook even verdwenen en toch weer hier omdat je iets wilt weten of delen? Zo werkt het denk ik wel bij mij. Ja, de twee teckels Noortje en Epke zijn er nog steeds, ik ben zo dankbaar dat ze er zijn. We hebben in tussentijd al heel wat meegemaakt. De moeder van Uniek, standaard black and Tan, kortharig is op 30 augustus 17 jaar en Epke, de andere standaard kortharige rode wordt op 7 september alweer 9 jaar! Dus ook al een senior ondertussen! Uniek is het teefje dat wij negen jaar geleden verloren door een fatale hernia. Het relaas is nog terug te lezen op dit HondenForum. Wordt je niet vrolijk van. Als je dan zo lang mag genieten van haar moeder en Epke dan mag je ook weer dankbaar zijn!! Tja, 17 jaar, dat is toch best wel bejaard dus heeft ze wel haar beperkingen ondertussen; slecht tandvlees, een paar grote en kleine vetbulten, een middelste teen eraf, stijf en niet meer zo vlot mee huppelend. Iets slecht zicht en halfdoof of oostIndisch doof.. De laatste maanden drinkt ze wel erg veel, zeker een liter per dag als ik niet weghaal.. en wat erin gaat komt er ook weer uit.. nou, dat is wel een dingetje aan het worden want ben ik thuis dan is ze erg beweeglijk en stalkt ze mij, echt waar, je valt over haar. Waarschijnlijk is dat de onzekerheid die in haar is geslopen? Ja, en dan moet ze elk 2 uur max. wel plassen, liefs iets eerder.. is ze alleen met Epke thuis dan doet ze het goed en kan het wel ophouden tot 4 uur lang. De nachten.. tja, de schat slaapt bij mij en je snapt het al, het gaat wel eens mis. Ondermatjes, dikke onderdekens, extra moltons, in de hoop dat het matras droog blijft want de rest kan gewassen worden, maar het blijft lastig beheersbaar. Heeft u tips en trics of geestelijke ondersteuning, graag. Sinds drie jaar heb ik de hondjes voor mezelf want Astrid het vrouwtje is ons toen met groot verdriet ontvallen. En wat hebben deze twee mij getroost! Ik ben daarom dan ook stapelgek op ze ondanks de belemmeringen die er dan ook zijn. Epke was en is een echte reu en kon in het begin slecht "alleen" thuis zijn vooral met loopse teefjes in de buurt, nee, dat ging niet en mist daarom dan ook zijn ballen om de jongen wat rustiger te krijgen. Deels is dat dan ook gelukt maar niet in het gedrag naar andere honden trouwens want hij blijft een felle blaffer, deels door angst, deels door matcho gedrag? Maar hij heeft gelukkig ook zijn zachte kanten buiten en is niet altijd zo sjagrijnig. Wel een groot voordeel van de castratie is dat hij niet meer "lekt". dat scheelt veel vieze vlekjes in huis.. Vindt u het nog interessant?
In dit HondenForum heb ik een oproep geplaatst en gevraagd hoe je je hond het beste vieze bittere pillen kunt geven die ze absoluut niet willen hebben, hoe doe jij dat?
Met vriendelijke blaf en groet.
