Hondenshows

[teckeltoos]

Hoe staan jullie tegenover hondenshows ?

Ik vind dat hondenshows met keuringen en mooiste hond verkiezingen een hoop rassen geen goed hebben gedaan.
Wat mij betreft mogen ze dat element totaal laten vallen en alleen nog wedstrijd elementen laten zien op de verschillende vormen van activiteit met honden en demonstraties van/met "werkhonden".

Ik stel mij voor dat eventuele (goed)keuringen voor stamboomhonden dan regionaal worden gehouden zonder wedstrijdelement.

[ranetje]

Ik denk eigenlijk dat niet de shows op zich maar de soms wel heel bijzondere smaak van keurmeesters de rassen geen goed hebben gedaan.
Zo zijn er diverse rassen behoorlijk veranderd van uiterlijk.

Dus shows mogen van mij best (als je daar lol in hebt), maar kijk naar hoe de hond hoort te zijn.
Wat is zijn functie en kan hij die functie uitvoeren zonder belemmeringen.
Dus een nieuwe generatie keurmeesters opleiden die echt weten wat de bedoeling is van een ras.
En dan exterieur een onderdeel laten zijn van een groter geheel.

[MoTsiTsi]

Van mij mogen de shows ook gewoon blijven, maar minder stijf gedoe, de honden gewoon fatsoenlijk lopen en er goed verzorgd uitzien. En of een langharige hond nu lang haar heeft of kort is gezet of een speldje in heeft om de ogen vrij te maken (mag dus niet bij de tibetaan), maakt niet uit.

Maar geen kampioen gedoe, gewoon een gradatie of het een gezond uitziende hond is.

[Fotogravinnetje]

Een fluffy, veel onderhoud vragende vacht bij een van oorsprong werkras zou inderdaad geen hoge ogen moeten scoren op een show. En gezondheid zou de eerste prioriteit moeten zijn, dan functionaliteit (in de breedste zin des woords), dan plezier in het showen (en dus vrij meelopen zonder spanning op de lijn of anderszins onnatuurlijk bewegen of in een bepaalde houding gezet worden), en dan ergens als een van de laatste dingen het voldoen aan de rasstandaard. Shows zouden geen voorwaarde voor fokken moeten zijn, maar fokgeschiktheidskeuringen waarbij het niet om mooi of niet gaat, maar om een zo objectief mogelijke omschrijving van de sterke en zwakke punten van een hond, zodat er bij het fokken rekening mee gehouden kan worden. En zodat er steeds zo objectief mogelijk gekeken kan worden wat de rasstandaard zegt een in hoeverre een hond daaraan voldoet. De waarde van titels zou in ieder geval flink lager mogen worden in sommige rassen. Ik ben blij dat het bij de markiesjes dus gewoon echt 0,0 invloed heeft op hoe vaak een hond ingezet wordt

[twinkeltje]

Als ze de honden niet toetakelen met strakke elastieken op hun kop en weet ik het allemaal heb ik weinig bezwaar en dat een hond voor de rest wel gewoon hond mag zijn

[MoTsiTsi]

Een fluffy, veel onderhoud vragende vacht bij een van oorsprong werkras zou inderdaad geen hoge ogen moeten scoren op een show. En gezondheid zou de eerste prioriteit moeten zijn, dan functionaliteit (in de breedste zin des woords), dan plezier in het showen (en dus vrij meelopen zonder spanning op de lijn of anderszins onnatuurlijk bewegen of in een bepaalde houding gezet worden), en dan ergens als een van de laatste dingen het voldoen aan de rasstandaard. Shows zouden geen voorwaarde voor fokken moeten zijn, maar fokgeschiktheidskeuringen waarbij het niet om mooi of niet gaat, maar om een zo objectief mogelijke omschrijving van de sterke en zwakke punten van een hond, zodat er bij het fokken rekening mee gehouden kan worden. En zodat er steeds zo objectief mogelijk gekeken kan worden wat de rasstandaard zegt een in hoeverre een hond daaraan voldoet. De waarde van titels zou in ieder geval flink lager mogen worden in sommige rassen. Ik ben blij dat het bij de markiesjes dus gewoon echt 0,0 invloed heeft op hoe vaak een hond ingezet wordt

Nee, die zouden helemaal niet gekeurd hoeven te worden voor fokgeschiktheid. Dat doet de dierenarts maar. Alleen keuren of het een goedgebouwde hond is die redelijk aan de rasstandaard voldoet. Ook als je niet met je hond gaat fokken, is het leuk om met een show mee te doen, daar zou het om moeten gaan en niet alleen voor fokken.

[Crescent]

Anders; stamboeken opengooien. Klaar met het geneuzel.

[Wilma]

Anders; stamboeken opengooien. Klaar met het geneuzel.

Wat heeft het één met het andere te maken?
Ons ras, de Tatrahond, heeft nog nooit een gesloten stamboek gehad. Ik snap niet wat je geneuzel vindt?

[Crescent]

Anders; stamboeken opengooien. Klaar met het geneuzel.

Wat heeft het één met het andere te maken?
Ons ras, de Tatrahond, heeft nog nooit een gesloten stamboek gehad. Ik snap niet wat je geneuzel vindt?

Fokken met een smalle basis, lijnenteelt, selecteren op rastypische uiterlijke eigenschappen zoals hoogte, breedte, lengte, neus, kleur, stop, uitsluiten omdat de oren te klein / te groot / te dik / te dun / te puntig / niet puntig genoeg zijn. Het gebrek aan open vizier waar ook honden een podium krijgen die gewoon functioneren en dat in goede gezondheid doen, ook als de kleur "fout" is, een rastypische vacht ontbreekt of de schedelvorm volgens de boeken afwijkt, omdat deze ooit eens is vastgelegd door een groepje mensen.

Een open stamboek lijkt me juist een oplossing voor het probleem van armoedige genetische diversiteit, of zie ik dat verkeerd?

[Wilma]

Anders; stamboeken opengooien. Klaar met het geneuzel.

Wat heeft het één met het andere te maken?
Ons ras, de Tatrahond, heeft nog nooit een gesloten stamboek gehad. Ik snap niet wat je geneuzel vindt?

Fokken met een smalle basis, lijnenteelt, selecteren op rastypische uiterlijke eigenschappen zoals hoogte, breedte, lengte, neus, kleur, stop, uitsluiten omdat de oren te klein / te groot / te dik / te dun / te puntig / niet puntig genoeg zijn. Het gebrek aan open vizier waar ook honden een podium krijgen die gewoon functioneren en dat in goede gezondheid doen, ook als de kleur "fout" is, een rastypische vacht ontbreekt of de schedelvorm volgens de boeken afwijkt, omdat deze ooit eens is vastgelegd door een groepje mensen.

Een open stamboek lijkt me juist een oplossing voor het probleem van armoedige genetische diversiteit, of zie ik dat verkeerd?

Het is juist de bedoeling om de raskenmerken en de karaktereigenschappen te bewaren als je rashonden fokt. Je zet dan niet twee honden die dezelfde rastypische fout hebben op elkaar. Een fokker moet altijd concessies doen. Kijken naar de goede en slechte punten van een teef en reu.
Je kunt alleen maar over een armoedige genetische diversiteit praten als je het DNA van een hond hebt. Het overgrote deel van de honden heeft dit gespecificeerde DNA-profiel niet.
Een open stamboek brengt ook met zich mee dat je honden waarvoor geen stamboom verkregen is, omdat bijvoorbeeld het welzijn van de moederhond niet in acht werd genomen, of omdat broer en zus toevallig gepaard hebben, via de achterdeur weer binnenkomen. Zonder de ouders te benoemen uiteraard. Op papier ziet dat er prachtig uit, met een COI van 0% maar ondertussen kan een onwetende fokker een zeer verwante hond gebruiken.

[Hazenrein]

Je kunt best shows houden voor ‘wie is de mooiste’. Alleen moet je die rasstandaard bij de jurering weggooien. Gewoon kijken wie je de mooiste vindt. En ja dat is arbitrair en subjectief, maar als ik de showtopics zo eens doorlees dan is dat met rasstandaard in de hand niet anders.

En die jurering laat je dan over aan mensen die dat graag willen doen. Hoeven helemaal geen gediplomeerde keurmeesters te zijn.

Oh en voor de rest van de rashondenfokker is er gewoon een fokgeschiktheidskeuring. KEnner van het ras, met standaard in de hand bekijken de honden en geven een van de twee kwalificaties: fokgeschikt of niet. Moeilijker is het niet.

[Crescent]

Anders; stamboeken opengooien. Klaar met het geneuzel.

Wat heeft het één met het andere te maken?
Ons ras, de Tatrahond, heeft nog nooit een gesloten stamboek gehad. Ik snap niet wat je geneuzel vindt?

Fokken met een smalle basis, lijnenteelt, selecteren op rastypische uiterlijke eigenschappen zoals hoogte, breedte, lengte, neus, kleur, stop, uitsluiten omdat de oren te klein / te groot / te dik / te dun / te puntig / niet puntig genoeg zijn. Het gebrek aan open vizier waar ook honden een podium krijgen die gewoon functioneren en dat in goede gezondheid doen, ook als de kleur "fout" is, een rastypische vacht ontbreekt of de schedelvorm volgens de boeken afwijkt, omdat deze ooit eens is vastgelegd door een groepje mensen.

Een open stamboek lijkt me juist een oplossing voor het probleem van armoedige genetische diversiteit, of zie ik dat verkeerd?

Het is juist de bedoeling om de raskenmerken en de karaktereigenschappen te bewaren als je rashonden fokt. Je zet dan niet twee honden die dezelfde rastypische fout hebben op elkaar. Een fokker moet altijd concessies doen. Kijken naar de goede en slechte punten van een teef en reu.
Je kunt alleen maar over een armoedige genetische diversiteit praten als je het DNA van een hond hebt. Het overgrote deel van de honden heeft dit gespecificeerde DNA-profiel niet.
Een open stamboek brengt ook met zich mee dat je honden waarvoor geen stamboom verkregen is, omdat bijvoorbeeld het welzijn van de moederhond niet in acht werd genomen, of omdat broer en zus toevallig gepaard hebben, via de achterdeur weer binnenkomen. Zonder de ouders te benoemen uiteraard. Op papier ziet dat er prachtig uit, met een COI van 0% maar ondertussen kan een onwetende fokker een zeer verwante hond gebruiken.

Oepsie, daar zit dus de makke van een open stamboek. Waarom moet een fokker altijd concessies doen? Als je een nood hebt aan meer kuddebewakers, dan kies je toch KBH 1 en KBH 2? Als ze echt aan de bak moeten (en dan bedoel ik niet in de showring, maar door ruig terrein bij de kudde) dan kies je toch de honden die in jouw ogen daarvoor geschikt zijn? Er is mijns inziens alleen maar eer aan te behalen door bijvoorbeeld een Pyrenees en een Tatra te laten voortplanten. Ja, niet volgens de rasstandaard, maar wie heeft die standaard verzonnen destijds... is het niet nu tijd voor iets anders?

In "mijn" ras is het altijd al en nu nog steeds een allegaartje geweest van allerlei bloedhondenachtigs, brakkerigs en wie weet nog iets staands. Dus lang groot dik dun gedrongen, driekleur, vrijwel ZW/W, lange rug, korte rug, belabberde galop (hebben de meeste, LOL). Ze worden niet voor niets de "bastard hound" genoemd. Trainbaar karakter of gewoon een grote fruitsalade waar geen land mee te bezeilen is. Niet om aan te zien of beeldschoon komt allemaal aan de orde.
Maar de gemiddelde hondenexpert vindt ze niet om aan te zien, dom kijken en een waardeloze bouw hebben. Gek, want ze zijn stralend gezond en erfelijk was er ook al niets te betreuren. Of het stamboek gesloten of open is, daar had alvast geen enkele houder of kennel een boodschap aan, laat staan een COI percentage.
Ze moeten functioneren als meutehonden en dat gaat voor; een oneindige uithoudingsvermogen om de hele dag te draven en dom te gillen achter wild aan. Verdraagzaam met een zacht karakter, harde poten en verder gezond, ook welvarend in spartaanse omstandigheden.