Ik zou hier graag eens over willen discussiëren

[MoTsiTsi]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Die hond is al lang doodsbenauwd voor je, dat los je niet op met een snoepje. Eigenlijk hoop ik dat de hond gewoon wegloopt, heel hard en heel ver van je. Dat is zo'n ongezonde omgeving, ook voor je kind.

[Patricia.]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Het ligt niet aan de hond maar aan jou .

[MyDoggie2020]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Die hond is al lang doodsbenauwd voor je, dat los je niet op met een snoepje. Eigenlijk hoop ik dat de hond gewoon wegloopt, heel hard en heel ver van je. Dat is zo'n ongezonde omgeving, ook voor je kind.

Ik hoop ook dat de keuze voor mij gemaakt wordt. En dan kunnen er meerdere situaties zijn waardoor ik hier niet meer mee hoef te dealen. Dus voor zolang hij bij ons is, hoop ik daarop. En dat hopen mag gewoon. Daar is niks mis mee.

Tsja, hij weet idd dat ik heel erg boos kan worden als hij stout is. Het zij zo. Had hij maar meteen moeten luisteren zoals hem geleerd was… (Nu is het allang niet meer zo dat hij nog iets echt stouts doet, ik ben al ruim een jaar niet meer zó boos geworden als toen hij nog een pup was.)
En mijn kindje leert heus wel dat het gericht is tegen de hond. Als ik tegen m’n kindje praat is dat zoals iedereen tegen een kindje praat, met wat hogere stem, vriendelijk, enthousiast, enz. Dus daar maak ik me geen zorgen om.

[alm@]

Ik ben in een gedienstige bui vandaag. Zal ik dit topic ook maar sluiten? Ik lees namelijk niks dan onzin.

[MyDoggie2020]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Het ligt niet aan de hond maar aan jou .

Ik ben het daar niet mee eens. De hond heeft laten zien dat hij anders dan andere honden is en dus ook een andere aanpak nodig had (en heeft). Als hij een gewone normale hond was geweest, dan was het niet zover gekomen. Maar vanaf het allereerste begin waren er problemen, het is nooit gelijk goed gegaan. (De hondenschooleigenaar zei bijvoorbeeld dat puppies in het begin altijd gewoon netjes met je meelopen, pas later gaan ze puberen en dus niet meer netjes meelopen. Nou nee hoor. Dat deed deze dus helemaal niet. En daar is het al begonnen…) En uiteindelijk heeft hij er zelf voor gezorgd dat hij dus op een bepaalde manier opgevoed diende te worden, anders dan normaal.

Had hij maar gewoon netjes moeten luisteren…

[Sassy]

Ik ben in een gedienstige bui vandaag. Zal ik dit topic ook maar sluiten? Ik lees namelijk niks dan onzin.

Helemaal prima!
Iemand die zelf zegt dat ze geen trol is en vervolgens geen enkele goedbedoelde tip van medeforummers aanneemt?
Schiet de hond in kwestie niks mee op.

[teckeltoos]

Helemaal mee eens. Dit is een forum voor hondeliefhebbers

[MyDoggie2020]

Helemaal mee eens. Dit is een forum voor hondeliefhebbers

Dat ben ik ook. Ik heb genoeg ontzettend leuke, lieve en geweldige honden ontmoet hoor. Honden zijn leuk, en vooral puppies!

[MyDoggie2020]

Zaterdag nog een puppy mogen knuffelen. Geweldig hoe enthousiast hij was. Was de mijne maar zo geweest!

[Patricia.]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Het ligt niet aan de hond maar aan jou .

Ik ben het daar niet mee eens. De hond heeft laten zien dat hij anders dan andere honden is en dus ook een andere aanpak nodig had (en heeft). Als hij een gewone normale hond was geweest, dan was het niet zover gekomen. Maar vanaf het allereerste begin waren er problemen, het is nooit gelijk goed gegaan. (De hondenschooleigenaar zei bijvoorbeeld dat puppies in het begin altijd gewoon netjes met je meelopen, pas later gaan ze puberen en dus niet meer netjes meelopen. Nou nee hoor. Dat deed deze dus helemaal niet. En daar is het al begonnen…) En uiteindelijk heeft hij er zelf voor gezorgd dat hij dus op een bepaalde manier opgevoed diende te worden, anders dan normaal.

Had hij maar gewoon netjes moeten luisteren…

Het ligt niet aan de hond maar aan jou .

[Habibi]

Irritatie en ergernis, ja hoor best wel af en toe. Ik ben niet bepaald heilig, en kan vrij snel geïrriteerd zijn en dan ook echt wel iets korter reageren.
Vooral als ik moe ben.

Maar absoluut niet tot het level dat ik mijn hond zowat haat.
En ook zeker niet beperkt tot mijn hond, op dat soort momenten moet niemand voor mijn voeten komen.

Momenteel heb ik af en toe wat onenigheid met heer Perseus over de hoeveelheid blaffen die nodig zijn/toegestaan zijn als er iemand langs loopt
Vind ik best irritant.

Maar dan wordt daar dus aan gewerkt.
Ik maak daar een plan voor, voer dat uit, en werkt het niet dan stel ik het plan bij.
Enige irritatie hoort daar best bij, wat ik vind het vervelend gedrag.


Maar buiten dat ben ik echt gewoon stapelgek met mijn hond, en dat overstijgt ver, vér, héél ver de hoeveelheid irritatie die ik af en toe voel.

[Terry]

Ik krijg het idee dat je een opgevoedde pup verwachtte. Die bestaan niet, elke pup heeft oefening nodig om jou en wat je van hem vraagt, te begrijpen. Hij voelt haarfijn aan hoe jou gemoedstoestand is, of je wel of niet boos, gefrustreerd of geïrriteerd bent.

Nog nooit heb ik me gefrustreerd gevoeld bij een van mijn honden. Als ze niet luisteren, ligt dat aan mij. Je roept geen hond bij je als hij net aan het spelen is, net iets interessants ziet want je kan op 5 vingers natellen dat hij niet komt, zeker niet als hij nog jong is. Heel even geduld en je kunt hem met blijde, vrolijke stem bij je roepen.

Tweede les…met een pup/jonge hond heb je nooit haast ook al moet je andere dingen doen. Alles is nieuw, alles moet geleerd worden en daar hoort haast, vlug, vlug, niet bij.

Er bestaan heel wat positieve train methoden waar je meer succes mee zult hebben dan met boos worden.
En als ik je berichten zo lees, zou ik ook niet bij je komen, alleen maar ellende.

[ranetje]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Het ligt niet aan de hond maar aan jou .

Ik ben het daar niet mee eens. De hond heeft laten zien dat hij anders dan andere honden is en dus ook een andere aanpak nodig had (en heeft). Als hij een gewone normale hond was geweest, dan was het niet zover gekomen. Maar vanaf het allereerste begin waren er problemen, het is nooit gelijk goed gegaan. (De hondenschooleigenaar zei bijvoorbeeld dat puppies in het begin altijd gewoon netjes met je meelopen, pas later gaan ze puberen en dus niet meer netjes meelopen. Nou nee hoor. Dat deed deze dus helemaal niet. En daar is het al begonnen…) En uiteindelijk heeft hij er zelf voor gezorgd dat hij dus op een bepaalde manier opgevoed diende te worden, anders dan normaal.

Had hij maar gewoon netjes moeten luisteren…

Een gewone normale hond bestaat alleen in jouw idee over een hond.
ELKE hond moet leren wat commando's betekenen en elke hond zal daar op eigen manier op reageren.
En daar kan je dan als baas op inspelen.

Niet alle puppies "lopen altijd in het begin gewoon netjes met je mee".

En nee hij heeft er NIET!! zelf voor "gezorgd" dat hij "zo" moest worden opgevoed.
Dat heb jij gedaan.

Een hond kan alleen "netjes luisteren" als het hem goed is geleerd.

Dus, zoals al eerder geschreven...................
Het ligt niet aan de hond, het ligt aan jou.

[ranetje]

Ik ben in een gedienstige bui vandaag. Zal ik dit topic ook maar sluiten? Ik lees namelijk niks dan onzin.

Ook wat mij betreft mag dit topic op slot
Het is water naar de zee dragen

[Fotogravinnetje]

Niet komen was voor hem alsnog lonender dan wel komen. En bij een furieuze baas blijf je uiteraard uit de buurt

Nee, uiteindelijk was het dus niet lonender… Wat begrijp je nou niet aan dat ik die eerste keer (of twee) dus nog NIET boos was? En hem dus gewoon riep, mét snoepje, waardoor hij gewoon kon komen zonder bang te hoeven zijn.
Pas toen hij niet luisterde en weigerde te komen, ondanks snoepje, ondanks enthousiast slaan op de dijen, ondanks een blije “kom maar!”, ondanks een strenge “kom hierrr!”, werd ik furieus van frustratie. Want ik wilde ook door met andere dingen.

Probleem is dat jij het fenomeen hond totaal niet begrijpt. Je bekijkt het vanuit je eigen standpunt, niet vanuit dat van de hond. Als het voor hem lonender geweest was om naar jou toe te gaan, had hij dat gedaan. Dat jij dat niet zo kunt zien, ligt aan jou. Niet aan de hond

[Fotogravinnetje]

Jij denkt ook dat het lonender is om al onze adviezen in de wind te slaan. Wij weten dat dat niet zo is, maar dat verandert niets aan jouw overtuiging. Dus wij kunnen nu wel furieus op jou gaan worden, maar dat verandert niets aan het feit dat jij niet ziet dat het lonender is om gewoon onze adviezen ter harte te nemen

[Marion.]

Jij denkt ook dat het lonender is om al onze adviezen in de wind te slaan. Wij weten dat dat niet zo is, maar dat verandert niets aan jouw overtuiging. Dus wij kunnen nu wel furieus op jou gaan worden, maar dat verandert niets aan het feit dat jij niet ziet dat het lonender is om gewoon onze adviezen ter harte te nemen

Plus dat die hond doodongelukkig moet zijn, om ergens zo ongewenst en onbegrepen te zijn. Bovendien vind ik het niet zo'n heel goed voorbeeld wat je je kind mee geeft.
Ik hoop dat het allemaal verzinsels zijn.

[MyDoggie2020]

Irritatie en ergernis, ja hoor best wel af en toe. Ik ben niet bepaald heilig, en kan vrij snel geïrriteerd zijn en dan ook echt wel iets korter reageren.
Vooral als ik moe ben.

Maar absoluut niet tot het level dat ik mijn hond zowat haat.
En ook zeker niet beperkt tot mijn hond, op dat soort momenten moet niemand voor mijn voeten komen.

Momenteel heb ik af en toe wat onenigheid met heer Perseus over de hoeveelheid blaffen die nodig zijn/toegestaan zijn als er iemand langs loopt
Vind ik best irritant.

Maar dan wordt daar dus aan gewerkt.
Ik maak daar een plan voor, voer dat uit, en werkt het niet dan stel ik het plan bij.
Enige irritatie hoort daar best bij, wat ik vind het vervelend gedrag.


Maar buiten dat ben ik echt gewoon stapelgek met mijn hond, en dat overstijgt ver, vér, héél ver de hoeveelheid irritatie die ik af en toe voel.

Ik weet zeker dat als hij als pup wel net zo leuk was geweest als de pups die ik heb ontmoet (zoals die van afgelopen zaterdag), en als er een band zou zijn geweest, dat ik niet dergelijke mate van frustratie en de irritatie had gevoeld.

[MyDoggie2020]

Ik krijg het idee dat je een opgevoedde pup verwachtte. Die bestaan niet, elke pup heeft oefening nodig om jou en wat je van hem vraagt, te begrijpen. Hij voelt haarfijn aan hoe jou gemoedstoestand is, of je wel of niet boos, gefrustreerd of geïrriteerd bent.

Nog nooit heb ik me gefrustreerd gevoeld bij een van mijn honden. Als ze niet luisteren, ligt dat aan mij. Je roept geen hond bij je als hij net aan het spelen is, net iets interessants ziet want je kan op 5 vingers natellen dat hij niet komt, zeker niet als hij nog jong is. Heel even geduld en je kunt hem met blijde, vrolijke stem bij je roepen.

Tweede les…met een pup/jonge hond heb je nooit haast ook al moet je andere dingen doen. Alles is nieuw, alles moet geleerd worden en daar hoort haast, vlug, vlug, niet bij.

Er bestaan heel wat positieve train methoden waar je meer succes mee zult hebben dan met boos worden.
En als ik je berichten zo lees, zou ik ook niet bij je komen, alleen maar ellende.

Dat was idd wel een eerste foute aanname van mij. Omdat alle honden die ik had ontmoet zo goed luisterden en ik dus niet bij het pupzijn en de opvoeding ben geweest had ik ergens het idee dat ze sommige dingen al vanuit zichzelf wisten. Ik had geen idee dat werkelijk álles wat je wil aangeleerd moet worden.

Dat geduld heb ik ook geprobeerd. Alsnóg kwam hij niet… Echt: Het is niet een gewoon normale hond, hij is anders dan anders en sowieso wat dommer dan menig hond. Hij begrijpt heel veel dingen gewoon niet, ook al is het dus wel goed aangeleerd.

Tsja, soms had ik gewoon de tijd en zin niet. Maar ook dan moet hij gewoon luisteren naar het commando wat hem geleerd is, mijn inziens. Hij weet nu iig wat er gebeurde als hij dat niet deed.

Ik heb geen zin en geen geld om energie te steken in die trainingsmethoden. Al m’n geld gaat naar m’n kindje, of naar eten/spullen voor ons. Daarbij is hij allang geen pup meer hoor. En hij is niet de slimste, dus ik vermoed dat hem niks meer bij te leren is.

[alm@]

Ik heb geen zin en geen geld om energie te steken in die trainingsmethoden. Al m’n geld gaat naar m’n kindje, of naar eten/spullen voor ons. Daarbij is hij allang geen pup meer hoor. En hij is niet de slimste, dus ik vermoed dat hem niks meer bij te leren is.

Dan beschouw ik bij deze het onderwerp als afgehandeld.