Ik heb 11,8 jaar een hele lieve teckel gehad, een mannetje en zijn naam was Bassie. We deden alles samen, spelen, knuffelen en af en toe wandelen. Hij was kortharig zwarte teckel afkomstig van Duitsland, Wielen, waar we in 2010 gekocht hadden. Zijn karakter was rustig, soms koppig en in het begin was hij super vrolijke hond met staartje bewegingen om ons te zien als we terug kwamen van vakantie. En hij is nog steeds mijn beste vriendje van mijn leven in mijn gedachten, waar ik zelfs nog veel van hou. Hij heeft ook mijn leven veranderd waar ik ook geestelijk sterker mee was geworden.
Hij liep zo veel vrij in het huis van mijn vader, zowel achter het huis en bij het terras met tuinen. Toen we samen buiten aan de tafel zaten was hij altijd bij ons, keek overal wat we aan doen waren zoals eten en drinken. Hij was zeer sociale hond waar ook goed contact had met andere bekenden van ons. Zeker had hij ook echt mooi leven bij ons maar hij ging ook vaak met de camper van mijn vader mee naar het buitenland en in Nederland op vakantie. Hij had erg veel gezien in zijn leven en genoot echt zeker ook van vele momenten. Bassie was ook erg gek op het eten als worstjes en lekkere hondensnoepjes.
Kijk, hij had erg veel geluk met ons dat we zijn baasje waren. Maar jaren later ging met Bassie langzamerhand minder, zowel hij minder vrolijk was dan in beginjaren, echter sliep hij veel meer omdat hij ouder was. In stapsgewijs liep hij ook nog veel rond achter het huis, kijkend naar andere dieren we hebben, kippen en geiten achter het hek.
In 2014/2015 had Bassie last van lage hernia vanwege lange rug waar hij geopereerd moest worden bij AniCura dierenkliniek, wat het ook bij emoties heeft loskwam. Maar de operatie was goed gelukt en Bassie kreeg toen een looprolstoel voor zijn achterpoten. Hij mocht paar weken nog niet lopen zodat zijn rug moest genezen van een operatie. Een paar maanden verder liep hij weer supersnel als in het begin toen hij als pup was, maar jaren later in 2018 of zoiets kwam weer oude rugklachten weer terug zowel deze keer met rust en medicijnen gedaan werd. Dit kwam ook door dat Bassie zo veel sprong van de bank of stoelen, maar ook van mijn bed in mijn slaapkamer.
Maar Bassie kreeg ook andere klachten zoals tandsteenonsteking waar hij ook paar kiezen en tanden kwijt moest raken om de bacterie niet meer te verspreiden over zijn lange lijf. Dat bleef niet bij Bassie met medische klachten zodat in 2022 in alle hevigheid heeft losgebarsten zowel vanaf april of mei 2022 aan de licht kwam. Bassie kreeg vanaf deze maanden suikerziekte type 1 waar ook bij hem ernstige klachten kreeg zoals bijna blindheid en een ruis in zijn hand waar hij op 2 augustus om 10.45 tot 11.00 uur bij de dierenarts is ingeslapen. Hij is op donderdag 4 augustus gecremeerd in as waar we hem in urn weer terugkrijgen.
Bassie, je bent voor mij alles wat ik had... je hebt voor mij heel veel betekend waar je vaak bij mij was. Ik hou erg veel van je... het is zo leeg zonder jou hier bij mij. Voor mij ben je echt nummer 1 in mijn hart en leven van mij... We zien elkaar terug in hemel en mag je ook mij veel likjes geven omdat je veel van mij houdt. Je lieve favoriete baasje.
