Puppy focus op dochter 3

[Duijntjes]

Hallo allemaal,

We hebben sinds 6 weken een puppy cobberdoodle. Hij is nu 17 weken oud.

Ondanks dat hij in de basis een lieve puppy is maken we ons een beetje zorgen over het gedrag naar onze dochter toe.
Bij het buiten lopen moet hij perse voor haar lopen. Als zij voorop loopt of op de loopfiets dan blijft hij trekken aan de riem piepen en blaffen. Hij wordt helemaal wild. Ik dacht eerst omdat hij aandacht van haar wilde maar hij rent dan langs haar, geeft soms nog even een lucht hap/bijt vlakbij haar en gaat dan voor haar lopen.
Als we voor haar lopen dan kijkt hij steeds achterom of ze er nog is.

Ook in huis is hij erg op haar gericht. Er ligt speelgoed van haar in de kamer waar hij bijna niet naar omkijkt. Maar als ze op de bank zit en het in haar handen heeft dan springt hij het liefst bovenop haar en rent er met het speelgoed vandoor.
Hij probeert wel vaker op de bank te springen, maar als hij erop springt hij niet naast maar echt op haar.

Zij vond het in het begin heel leuk, was heel voorzichtig want haar oppas heeft ook een hond en ze weet hoe je een hond moet benaderen. Nu wil ze alleen nog maar opgetild worden als we naar beneden gaan


Onze andere kinderen van 10 en 11 heeft hij in het begin ook doormiddel van happen in tenen enzo geprobeerd aandacht te krijgen maar dit hebben we er gemakkelijk uitgekregen doordat ze hem gingen negeren als hij dit deed.

Dit is voor mijn dochter van 3 lastiger en buiten krijg ik hem met geen mogelijkheid afgeleid van haar. Zelfs met het lekkerste snoepjes waarmee ik hem langs eenden en andere honden krijg niet.

Ik vraag me dus af of dit 'normaal' gedrag is wat we hem af kunnen leren. En hoe we dit af kunnen leren.

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Groetjes,
Sandra

[twinkeltje]

ik denk dat hij haar als roedelgenootje nu ziet hij wil haar wel in de buurt houden
Als hij zo doet kan je hem dan niet afleiden met iets lekkers of met een speeltje

[Duijntjes]

Nee dat lukt helaas niet. Zijn lekkerst beloning waar hij normaal helemaal van door het dolle gaat werkt zelfs niet. Als ik bijvoorbeeld langs andere honden loop begint hij soms te blaffen. Als ik dan zijn naam noem en het snoepje in mijn handen heb is hij weer helemaal op mijn hand gefocust. Wanneer hij naar mijn dochter toe wil heb ik zelfs wel eens het snoepje voor zijn neus gehouden maar hij reageert er niet eens op.

[Branka]

Moet bekennen dat ik de weg wat kwijt begin te raken met alle Doodle-kruisingen?

Als afleiden niet helpt dan is het dus verbieden en/of voorkomen dat hij dit doet. 17 weken is een leeftijd waarop een hond niet echt meer een puppy is. Honden onderling gaan dan ook grenzen duidelijker stellen. Jullie hond en dochter zijn eigenlijk qua ontwikkeling in dezelfde fase en de hond probeert te gaan bepalen wat er gebeurd. Daar dus grenzen aan stellen.

Moet jullie dochtertje beslist mee met uitlaten? Anders een poosje haar niet meer meenemen. Moet ze wel mee, dan zeker de hond niet zijn zin geven en jullie dochtertje in laten halen. Gaat hij lopen trekken en stuiteren, dan zelf stil gaan staan en wachten tot ie weer rustig is. Dat belonen. En laat dan vooral jullie dochtertje niet terug komen.
Overigens kan ik mij ook voorstellen dat het tempo en vaak ook wat geslinger van het loopfietsje de hond triggert en druk maakt.

Wat betreft haar speelgoed. Opruimen! Dat lijkt mij voor iedereen fijner en (misschien ben ik ouderwets) het is heel normaal dat een kind zijn of haar speelgoed na het spelen weer opruimt. Pakt de hond toch een speeltje, dan afnemen en een eigen speeltje geven. Heel consequent.
Persoonlijk zou ik hem op dit moment ook niet op de bank laten komen.

Ik heb het idee dat jullie nog sterk het gevoel hebben dat jullie nog een pup in huis hebben. Een baby, terwijl het al een jonge hond is geworden die opgevoed en getraind moet worden. Les volgen bij een hondenschool is misschien ook verstandig. Een goede hondenschool helpt je niet alleen de hond opvoeden, maar leertje ook hoe een hond zich ontwikkeld op welke leeftijd.

[ranetje]

Hallo allemaal,

We hebben sinds 6 weken een puppy cobberdoodle. Hij is nu 17 weken oud.

Ondanks dat hij in de basis een lieve puppy is maken we ons een beetje zorgen over het gedrag naar onze dochter toe.
Bij het buiten lopen moet hij perse voor haar lopen. Als zij voorop loopt of op de loopfiets dan blijft hij trekken aan de riem piepen en blaffen. Hij wordt helemaal wild. Ik dacht eerst omdat hij aandacht van haar wilde maar hij rent dan langs haar, geeft soms nog even een lucht hap/bijt vlakbij haar en gaat dan voor haar lopen.
Als we voor haar lopen dan kijkt hij steeds achterom of ze er nog is.

Ook in huis is hij erg op haar gericht. Er ligt speelgoed van haar in de kamer waar hij bijna niet naar omkijkt. Maar als ze op de bank zit en het in haar handen heeft dan springt hij het liefst bovenop haar en rent er met het speelgoed vandoor.
Hij probeert wel vaker op de bank te springen, maar als hij erop springt hij niet naast maar echt op haar.

Zij vond het in het begin heel leuk, was heel voorzichtig want haar oppas heeft ook een hond en ze weet hoe je een hond moet benaderen. Nu wil ze alleen nog maar opgetild worden als we naar beneden gaan


Onze andere kinderen van 10 en 11 heeft hij in het begin ook doormiddel van happen in tenen enzo geprobeerd aandacht te krijgen maar dit hebben we er gemakkelijk uitgekregen doordat ze hem gingen negeren als hij dit deed.

Dit is voor mijn dochter van 3 lastiger en buiten krijg ik hem met geen mogelijkheid afgeleid van haar. Zelfs met het lekkerste snoepjes waarmee ik hem langs eenden en andere honden krijg niet.

Ik vraag me dus af of dit 'normaal' gedrag is wat we hem af kunnen leren. En hoe we dit af kunnen leren.

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Groetjes,
Sandra

Je pup krijgt zo te zien te weinig grenzen.
De oudere kinderen kunnen hem wel aan, maar voor een 3 jarige is dat nog niet mogelijk.
Dus zal jij de pup moeten begrenzen.
Dit mag dus niet meer gebeuren.
De pup mag absoluut NIET op je dochtertje springen als ze op de bank zit en de pup mag absoluut NIET iets uit haar handen grissen.
17 weken is nog wel pup, maar dat wil niet zeggen dat alles mag.
Houdt de pup en je dochtertje van 3 een beetje uit elkaar (maak een kamer ren voor de pup?) en zorg dat je je dochtertje beschermt.
Dat "beschermen" hoeft de pup niet te doen, dus dat moet je ook niet toelaten.

Het bijterige zal op dit moment mogelijk wat heftig zijn, maar als het goed is, is hij nu aan het tanden wisselen.
Hopelijk gaat het wat dat betreft binnenkort beter.

Als het mogelijk is kan je ook eens alleen met de pup op pad gaan om je beter te kunnen concentreren op netjes aan de lijn lopen zonder trekken?
Kan natuurlijk niet als je dochtertje dan alleen zou moeten blijven dat snap ik ook wel

[Duijntjes]

Bedankt voor jullie reacties.
Wel wat oordelen waarvan ik niet helemaal begrijp waar die vandaan komen.
Ik ben misschien niet helemaal duidelijk geweest maar grenzen krijgt hij zeker. En we corrigeren hem ook zeker als hij op haar springt of speelgoed afpakt. Voorkeur met afleiding anders een duidelijke correctie. Ik laat hem nooit alleen maar ik hoef me maar om te draaien of even uit zijn zicht te zijn en hij grijpt zijn kans.

Het speelgoed is allemaal netjes opgeruimd in bakken maar ook als er wel een pop ligt kijkt hij daar niet naar om behalve als zij het in haar handen heeft.

We zitten al op puppy training hij luistert altijd goed. Voorbeelden:
Blijf als hij niet naar buiten mag
Ik hoef alleen uh te zeggen en hij stopt met waar hij mee bezig is.
Hij loopt waar hij los kan (als ik zonder mijn dochter ben) netjes met me mee.
Ik werk thuis, wanneer mijn dochter bij de opvang is en de jongens op school dan probeert hij niet eens op de bank te springen.

Hij springt tegen niemand op behalve mijn dochter ( en heel eerlijk als ik snoepjes in mijn handen heb) ook hier negeren we het en blijft hij vervolgens netjes zitten om een snoepje te krijgen.
Bij mij dochter blijft hij het doen vaak ook met happen. Een driejarige vragen om het te negeren is erg lastig uberhaupt een hondensnuit in je gezicht is lastig te negeren.

De situatie nu is dat mijn dochter in de voorkamer speelt hij in de achterkamer is. Als mijn dochter in de achterkamer aan tafel zit te knutselen dan zit hij in de voorkamer om maar te voorkomen dat wanneer ik mij omdraai hij weer bovenop haar springt en ze straks helemaal niet meer bij hem durft.

Wanneer ze op de grond zit te spelen komt hij ook heel vaak rustig voor haar liggen.

Het wandelen zonder haar gaat heel goed ik ontkom er alleen soms niet aan dat ze mee moet. En of ze nu lopend of de loopfiets of in de wagen gaat. Hij moet voor haar lopen. Wanneer ze in de wagen zit wil hij dan dus voor de wagen lopen wat praktisch onmogelijk is.


Het trekken aan de riem hebben we inderdaad afgeleerd door steeds stil te gaan staan, hij doet dit nu ook niet meer als we alleen met hem lopen. Samen met haar is het onmogelijk om stil te blijven staan want, al eens geprobeerd maar zij was ondertussen een dorp verderop en hij bleef piepen en blaffen en ging helemaal door het lint. Vervolgens gaat hij ook met zijn neus over de grond opzoek naar haar. Als ik het zo schrijf kan ik er om lachen maar in de praktijk is het om te huilen.

[ranetje]

Dank voor je nadere uitleg, want dat was inderdaad niet duidelijk
Toch is het op een of andere manier voor je pup niet duidelijk dat hij je jongste dochter niet hoeft te beschermen en/of te bewaken.
Wat zeggen ze er van op de puppytraining?

[Duijntjes]

Daar hebben ze aangegeven dat we hem vooral moeten afleiden, en belonen als dit lukt en dochter en hond uit elkaar houden, aparte kamer als ik niet naast mijn dochter kan zitten om direct in te grijpen.
Ik liet ze uiteraard zowiezo nooit alleen.

We hebben ons op alles voorbereid super veel tijd in socialiseren gestoken. Vriendjes van de kinderen worden liefdevol ontvangen. Alles gaat verder goed alleen de interactie tussen hun niet. Dat ging overigens nooit zo, mijn dochter is een nachtje uit logeren geweest en daarna is dit begonnen en steeds erger geworden.

[Branka]

Overigens, vraag ik mij nog steeds af wat voor rassen er in de Cobberdoodle zitten, want mogelijk zijn de gedragingen terug te leiden naar de oorspronkelijke rassen en kan je ook beter begrijpen waar het vandaan komt.
Dan kan je ook gerichter aan de slag met trainen en opvoeden.

[ranetje]

Overigens, vraag ik mij nog steeds af wat voor rassen er in de Cobberdoodle zitten, want mogelijk zijn de gedragingen terug te leiden naar de oorspronkelijke rassen en kan je ook beter begrijpen waar het vandaan komt.
Dan kan je ook gerichter aan de slag met trainen en opvoeden.

Volgens de website https://deaustraliancobberdog.nl/het-ras/ een Australian labradoodel als basis en daarna zijn er andere rassen ingefokt

Geen idee verder, er wordt zeer geheimzinnig gedaan over andere gebruikte rassen.
Google heeft het ergens over mogelijk (??) softcoated wheaten Terrier.

[Duijntjes]

We hebben hem via de cuddlewellranch gekocht maar ook daar staat niet duidelijk vermeld welke rassen er in zitten.

Ik kan de fokker natuurlijk ook nog even vragen bedacht ik me toen jullie dit stuurde.

Volgens mij zit er ook iets van cocker spaniel in gemixed.

We zijn na veel zoeken juist bij haar terecht gekomen voor de stabiele karakters en als maatje voor onze zoon die prikkelgevoelig is maar inmiddels zijn we allemaal overprikkeld

[Branka]

Ik hou niet zo van dat vage gedoe en als ze er een Terriër-ras doorheen fokken kan dat niet zijn om hele makkelijke karakters te fokken. Terriërs zijn leuk, maar hebben wel een gebruiksaanwijzing en dat moet je liggen.

Dit is wat ik op de website van de rasvereniging van de Irish Softcoated Wheaten Terriër over het karakter kan terugvinden. Persoonlijk denk ik dat een aantal van de punten wel herkenbaar zijn in hoe de ts haar hond beschrijft.

De Wheaten staat te boek als een sterke, wendbare, vriendelijke en sportieve hond die vaak tot op hoge leeftijd speels is. Hij of zij doet niet veel onder voor een grote waakhond die blaft bij de aankomst van gasten. Mits goed gesocialiseerd is de Wheaten vriendelijk voor kinderen en kan over het algemeen goed met andere honden opschieten. Wanneer een Wheaten niet is opgegroeid met katten en andere (kleine) huisdieren kan hij of zij daar niet zo goed mee opschieten. De kans bestaat dat wanneer deze dieren wegschieten de jachtpassie wordt gestimuleerd.

Wheatens zijn redelijk rustige, gemoedelijke en zelfverzekerde honden. Zij moeten echter wel een goede, consequente opvoeding genieten om te leren wat acceptabel gedrag is. Het zijn zéér intelligente honden die over het algemeen heel snel begrijpen wat er van hen wordt verwacht. Het zijn honden met een eenvoudige aard en zij dienen als zodanig behandeld te worden. Wheatens hechten zich enorm aan hun familie en willen zich graag overal bij betrokken voelen. Een Wheaten die wordt buitengesloten voelt zich heel ongelukkig. Zij kunnen best worden aangeleerd om even alleen te blijven maar zijn absoluut niet geschikt om afgezonderd te worden. Een Wheaten blaft zelden onnodig en de jonge honden (pups) leren heel makkelijk. Wanneer een eigenaar goed met de Wheaten weet te communiceren kan ook een volwassen, oudere Wheaten nog heel goed leren wat onacceptabel gedrag is en nieuwe dingen aanwennen. Als baas van een Wheaten is het belangrijk dat je consequent, kalm en beheerst bent. Indien je (te) toegeeflijk bent kan een Wheaten de leiding overnemen en moeilijk controleerbaar zijn.

De website van de fokker komt op mij eerlijk gezegd erg commercieel over en de toon haak ik eerlijk gezegd op af. Maar dat is natuurlijk persoonlijk
En dat verandert niets aan dat jullie nu even niet weten wat je met de pup aan moet.
Persoonlijk denk ik dat je er wat strakker op moet zitten. Dus helemaal niet toestaan dat hij het initiatief neemt naar jullie jongste dochter toe. Echt heel duidelijk begrenzen en bijsturen. Probeer dingen voor te zijn in plaats van dat je achteraf moet corrigeren. Je weet wanneer dit gedrag ontstaat, probeer de situaties waarin het ontstaat dus vooraf al in te schatten zodat je het voor kan zijn door meteen bij te sturen.
En praat hierover ook op de puppytraining. Een goede hondenschool kan hier echt ook bij helpen. En bedenk dat trainen en opvoeden 2 verschillende dingen zijn. Een hond kan het perfect op het trainingsveld doen en thuis toch lastig zijn. Of andersom heb ik ervaren, thuis de makkelijkste hond maar trainen vond 1 van onze honden gewoon niet leuk.
Een jonge hond kost tijd en energie om hem tot een fijne volwassen hond te laten opgroeien. En als je dan ook een gezin hebt kan dat een hele opgave zijn, zeker als het allemaal net anders gaat dan je had bedacht.
Wat ik lees is jullie hond leergierig genoeg, maar moet je op dit punt wat extra moeite doen.

[ranetje]

Helemaal met Branka eens

Eventueel zou de hondenschool je een goede gedragsdeskundige kunnen aanbieden om gewoon eens thuis te kijken hoe dat contact tussen de hond en je jongste dochtertje is.
Die persoon kan ook nog aanbevelingen doen

[Duijntjes]

Bedankt voor jullie advies. We gaan er verder mee aan de slag!

[Chihuahua-paws]

Hoe gaat het nu?

[twinkeltje]

Ja ben ik ook wel benieuwt naar