Rustige stabiele hond of roedel gezocht

[Bergerducrou]

Hallo. Sinds vorig kerst hebben we een hond uit een redelijk slechte situatie gehaald. De moederhond, zelf nog maar 9 maanden, kreeg ineens 10 pups. Zij kon de drukte en het opvoeden niet aan. Dit werd deels door de eigenaren opvangen maar dat ging niet helemaal goed. We hebben onze hond met 7 weken maar opgehaald omdat er geen interactie was met moederhond en eigenaren. Hierdoor heeft onze hond een achterstand opgelopen betreft opvoeding. Na een twee weken kreeg hij een epileptische aanval. Naar dierenziekenhuis gegaan voor mri en punctie. Alles was goed.
Eenmaal weer thuis hielden wij als mens rekening met zijn conditie en probeerde we hem een veilig en fijn thuis te bieden. Dit hebben we te lang volgehouden waardoor we nu tegen bepaalde dingen aanlopen. Hij is ook een hele gevoelige hond.
Omdat hij opvoeding most van zijn moeder heeft hij geen grenzen geleerd. Alles is een spel, zelfs een correctie is spel voor hem.
Hij is nu bijna een jaar, weegt rond de 40 kilo en is behoorlijk groot en sterk.
Wandelen aan de lijn gaat niet, buiten ons eigen terrein is alles nog steeds spannend en andere honden vind hij maar raar. Wij wonen in frankrijk, Morvan.
Wij zoeken mensen die een oudere stabiele hond hebben of een roedel met grote honden die onze hond wat kneepjes kan leren en voor honden opvoeding kan zorgen. Een mens kan geen hondenopvoeding geven zoals een hond dat kan. We hebben van alles geprobeerd maar niks lijkt te werken. Begrijp me niet verkeerd, het is een lieve en leuke hond. Maar hij heeft zo zijn eigen opvattingen en regels die voor mens en dier niet goed zijn. Ook zijn we van mening dat hetgeen wij aan het doen qua correctie en dat soort dingen, het een andere uitwerking heeft op onze hond dan wij denken dat het heeft. Het enige voorbeeld dat hij heeft is mijn vriendin en mij. Wie oh wie kan ons helpen of weet misschien iemand die ons kan helpen. We rijden graag naar Nederland hiervoor maar ergens in frankrijk is ook goed.
Alvast bedankt

[twinkeltje]

Oei ja ik herken dat wel bij mij was het een klein rasje en ik had gelukkig thuis een hondje zitten, dus alles kwam wel goed
Ik hoop dat je iemand vind en anders komt het ook wel goed hoor gewoon heel veel er opuit en alle situaties leren kennem, het zal alleen heel veel geduld kosten en meestal met een jaar of 2 zijn ze een stuk stabiler, succes

[ranetje]

Hallo. Sinds vorig kerst hebben we een hond uit een redelijk slechte situatie gehaald. De moederhond, zelf nog maar 9 maanden, kreeg ineens 10 pups. Zij kon de drukte en het opvoeden niet aan. Dit werd deels door de eigenaren opvangen maar dat ging niet helemaal goed. We hebben onze hond met 7 weken maar opgehaald omdat er geen interactie was met moederhond en eigenaren. Hierdoor heeft onze hond een achterstand opgelopen betreft opvoeding. Na een twee weken kreeg hij een epileptische aanval. Naar dierenziekenhuis gegaan voor mri en punctie. Alles was goed.
Eenmaal weer thuis hielden wij als mens rekening met zijn conditie en probeerde we hem een veilig en fijn thuis te bieden. Dit hebben we te lang volgehouden waardoor we nu tegen bepaalde dingen aanlopen. Hij is ook een hele gevoelige hond.
Omdat hij opvoeding most van zijn moeder heeft hij geen grenzen geleerd. Alles is een spel, zelfs een correctie is spel voor hem.
Hij is nu bijna een jaar, weegt rond de 40 kilo en is behoorlijk groot en sterk.
Wandelen aan de lijn gaat niet, buiten ons eigen terrein is alles nog steeds spannend en andere honden vind hij maar raar. Wij wonen in frankrijk, Morvan.
Wij zoeken mensen die een oudere stabiele hond hebben of een roedel met grote honden die onze hond wat kneepjes kan leren en voor honden opvoeding kan zorgen. Een mens kan geen hondenopvoeding geven zoals een hond dat kan. We hebben van alles geprobeerd maar niks lijkt te werken. Begrijp me niet verkeerd, het is een lieve en leuke hond. Maar hij heeft zo zijn eigen opvattingen en regels die voor mens en dier niet goed zijn. Ook zijn we van mening dat hetgeen wij aan het doen qua correctie en dat soort dingen, het een andere uitwerking heeft op onze hond dan wij denken dat het heeft. Het enige voorbeeld dat hij heeft is mijn vriendin en mij. Wie oh wie kan ons helpen of weet misschien iemand die ons kan helpen. We rijden graag naar Nederland hiervoor maar ergens in frankrijk is ook goed.
Alvast bedankt

Heb je je een beetje verdiept in de afkomst van de pup?
Een Pyrenese Berghond is nou niet direct een hond die met veel honden contact maakt.
Het zijn honden die zelf beslissen en ook vaak zelf moeten beslissen, dus dat zit in de aard van het beestje.
Dus als jullie pup veel karakter heeft meegekregen van het karakter van de berghond (en ik vermoed dat dat het geval is vanwege je omschrijving) is dat al het eerste punt wat problemen op kan leveren.
Daarnaast hoeft begrenzing niet alleen van de moeder te komen, maar moet ook van de baas komen, van jullie dus.
Ook een hond met epilepsie (heeft hij nog steeds aanvallen of niet meer?) moet duidelijkheid hebben en grenzen.

Heb je wel eens contact gehad met een goede gedragsdeskundige en die thuis mee laten kijken met hoe de hond zich gedraagt?
Als je die kunt vinden tenminste, ik heb geen inzicht in wat er in Frankrijk mogelijk is.

[Emma]

Heb je al een gedragstherapeut geprobeerd, om handvatten mee te krijgen hier mee om te gaan?

Het in een roedel laten plaatsen van een sterke hond, moet echt door een heel kundig iemand gedaan worden.

[Hazenrein]

Ik woon ook in Frankrijk en ik kom wel eens in de Morvan en ik heb een 11 jaar oude reu die al heel wat pups manieren heeft bijgebracht.

Maar ik sta niet te springen om hem met een mij onbekende, jaar oude tiener van 40 kilo zonder enige fatsoen te laten kennismaken. Als ik al samen een keer op stap zou gaan dan wil ik eerst zelf zonder hond kennismaken

Waar in de Morvan zit je?

Een andere optie is eens gaan kijken bij de hondenclub. Die bestaan ook in Frankrijk. In Dijon bijvoorbeeld, of in Autun. Wellicht zijn er meer in de buurt maar die moet je dan zelf even zoeken.
Zelfs als je zo’n club niet ziet zitten voor je hond, kun je altijd zelf even langsgaan of contact opnemen omdat daar nu eenmaal veel hondenmensen rondlopen en die weten/kennen ongetwijfeld meer (lokale) hulptroepen dan
wij vanuit den vreemde.

Er zijn ook facebookgroepen waar je je vraag kunt stellen, Raad & Daad Frankrijk - meer voor heel Frankrijk, en Marché du Morvan. Beide zijn niet speciaal voor honden, maar wel voor Nederlanders, mocht het frans een drempel zijn om met de hondenschool te praten

[Bergerducrou]

Bedankt voor al jullie reacties.
Hij heeft geen epileptische aanvallen meer gehad. Het zou waarschijnlijk kunnen komen door bepaalde schimmels op walnoten of gewoon het eten van kastanjes.
We hebben hem teveel en te lang in een slachtofferrol geplaatst terwijl we op een gegeven moment gewoon het leven moesten oppakken en doorgaan.
We zijn pas later erachter gekomen wat voor rassen er daadwerkelijk in de hond zitten. Een energiek Border Collie en twee soorten berg/waakhonden.
Na een tijdje ben je al helemaal verliefd op zo'n pup en door zijn gevoeligheid hebben we besloten om hem bij ons te houden, maar mocht het zich voordoen dat er ergens een ander plekje is waar hij het helemaal te gek vindt dan zijn we zeker bereid om hem een gelukkig leven te bieden, ook al is dat ergens anders.
We hebben met verschillende gedragstherapeuten contact gehad en ze zijn ook hier gekomen, we hebben een sjamaan hier gehad, we hebben iemand op afstand contact laten maken met hem in de energetische wereld, we staan in contact met hondentrainers. We hebben al veel gedaan en zoeken nog steeds verder. Ook krijg je van alle kanten verschillende antwoorden. De een zegt dit de ander dat. We kijken in het moment wat werkt voor hem en voor ons en gaan ze steeds een beetje verder.
Ja ook wij als eigenaren hebben een rol in de opvoeding van een hond maar als er vanaf de geboorte geen contact is geweest met moederhond, de soms gromt of alleen maar hoeft te kijken, een bepaalde houding aanneemt of een bepaalde energie uitstraalt wat elk een betekenis heeft en dat niet geleerd krijgt is het moeilijk als mens om dat op te pakken.
Veel mensen hier in Frankrijk, Nederlanders of Frans, vinden het erg spannend als ze onze hond zien, het is geen tekel of cesarhondje. We introduceren regelmatig mensen op ons terrein. Rustig aan tafel zitten, wachten dat de hond wat gekalmeerd is en dan pas mag hij erbij, gaat hij ruiken en snuffelen en dan is het ook goed. We hebben vrienden met een hele stabiele hond waar we in het begin vaker mee gingen wandelen, toen hij nog te houden was. Nu is de frequentie een stuk minder en nemen we hem wel mee naar tuinen die we onderhouden om toch wat blootgesteld te worden aan de wereld.
We hebben een 7000m2 terrein waar hij lekker kan rondlopen en doen, maar dat lost het probleem niet op. Alleen laten ging voorheen prima, nu sinds een aantal maanden sloopt tie het huis als we weggaan.
Het is zeker niet alleen maar slecht hoor, we zien zeker vooruitgang en het is voor ons een lieverd met zo af en toe een uitspatting. We houden vol en nemen zoveel mogelijk advies en hulp mee en gaan daarmee weer aan de slag.

[Bergerducrou]

Oh ja, we wonen in de heuvels bij Moulins Engilbert. Provincie Nievre.

[ranetje]

Dank voor je uitleg
Ik kan helaas verder niet veel van hulp zijn.
Het type hond waar hij van afstamt maakt hem in feite niet geschikt als de sociale hond die mensen vriendelijk begroet als die op "zijn" terrein komen
Als je dat kunt managen prima (dankzij een groot stuk eigen grond).
Als dat moeilijk is zou misschien een andere oplossing te overwegen zijn.

[Bergerducrou]

Beste Ranetje,
Bedankt voor je bericht.
Ja ik snap dat het type hond zich niet leent voor bepaalde dingen, daarom staan we ook open voor eventueel een ander thuis waar hij zich prettig voelt. Dus dat hij kan worden ingezet als waakhond of iets dergelijks.
Ooit zal zich iets aandienen wat voor hem het prettigste is, tot die tijd gaan wij met alle liefde verder en nemen we het moment voor moment.

[Bergerducrou]

Mocht iemand een leuk plekje weten waar men op zoek is naar een waakhond, waar hij lekker de ruimte heeft en de mensen liefdevol met dieren omgaan, waar dan ook, laat het me weten.

[Wilma]

Ik heb zelf nu de 4e Tatrahond, nu 10 maanden oud. De Tatrahond is een Poolse berghond, 'familie' van de Pyrenese berghond.
Juist met dit soort rassen, is socialisatie heel belangrijk. Alles wat een pup op jonge leeftijd ziet, leert, ervaart enz, is bepalend voor de rest van zijn leven. Deze fase hebben jullie. zo te lezen, helemaal niet benut en dat was juist zo belangrijk omdat er in het nest ook al het nodige ontbrak. Dit ga je niet oplossen met een roedel stabiele honden maar jullie zullen zelf aan de bak moeten, als je dat nog wil tenminste. Het gaat vrij snel van zoeken naar een stabiele hond, naar zoeken naar een nieuw huis.

[Hazenrein]

Oh ja, we wonen in de heuvels bij Moulins Engilbert. Provincie Nievre.

Dat is net helemaal aan de andere kant van de Morvan waar ik wel eens kom.
Maar goed,

We hebben een 7000m2 terrein waar hij lekker kan rondlopen en doen, maar dat lost het probleem niet op. Alleen laten ging voorheen prima, nu sinds een aantal maanden sloopt tie het huis als we weggaan.
Het is zeker niet alleen maar slecht hoor, we zien zeker vooruitgang en het is voor ons een lieverd met zo af en toe een uitspatting. We houden vol en nemen zoveel mogelijk advies en hulp mee en gaan daarmee weer aan de slag.

Er is vooruitgang lees ik, en de hond is pas één. Als jullie inderdaad doorzetten komt het waarschijnlijk nog goed genoeg. Die tiener is namelijk nog lang niet volwassen en wat je er blijft instoppen komt er echt nog wel een keer uit.

Ik geef mijn eigen honden altijd een jaar of 3, 4 voor ik de opvoeding afgerond noem. De basis die ik van ze verwacht zit er dan pas goed in.

Succes en als ik toch een keer in jou buurt ben dan stuur ik je een berichtje.