Waarmee belonen?

[Wil de hond]

Het is eindelijk zover dat de hond die ik al een paar maanden verzorg klaar is om aan de slag te gaan met hem. Het gaat om de hond die een paar maanden geleden gevonden is, in een strik. Hij had een enorme wond in zijn nek, zo erg dat hij twee keer geopereerd is geworden, om de het littekenweefsel te verwijderen. Hij had een halsband van wildvlees overgehouden aan zijn misselijke avontuur.

Hierdoor kon hij al die tijd geen halsband om, zelfs een tuigje ging niet vanwege de wond, maar gisteren zijn de laatste hechtingen verwijderd, en nu kan hij in elk geval een tuigje om. Dus eindelijk kan ik hem uit de kennels halen, en beginnen met hem wat elementaire beginselen bij te brengen.

Het probleem waar ik mee zit is dat hij vrij angstig is, maar prima te benaderen verder, in elk geval door mij. Hij weigert echter om eten aan te nemen, zelfs zijn etensbak benadert hij niet zolang ik in de buurt ben. Als ik die bak in mijn handen heb reageert hij zelfs erg panisch, ik vermoed dat hij ooit eens ongenadig op zijn donder heeft gehad vanwege een grommetje oid.

Ook speelt hij niet, hij laat zich alleen maar aaien, hoewel, op zo´n manier dat ook het aaien niet echt een geweldige motivator is voor hem. Hij geniet er wel van, maar heel ingetogen.

Graag zou ik hem dmv. beloning met voedsel leren dat het leuk is om te gehoorzamen, maar ik weet niet goed hoé hem zover te krijgen dat hij op zijn gemak eten van me aanneemt. Tot nu toe wil hij slechts iets eten als ik het enkele meters van me vandaan werp en me omdraai. Niet echt handig bij het trainen dus.

Wie heeft er ideëen over hoe hem zover t ekrijgen dat hij met vertrouwen en plezier uit mijn hand wil eten?

[Eline*]

Lastig Wil! Hij valt ook niet te paaien met worst of iets van die strekking?
Ik denk dat je je dan toch zal moeten richten op een andere manier van belonen en dus iets zoeken wat de hond wel leuk vindt.
Overigens het hoeft niet te betekenen dat als de hond niet uit de bak eet, hij ook niet uit je hand eet, maar dat weet je zelf ook wel neem ik aan.
Laika vluchtte de eerste anderhalf jaar ook standaard kruipend de kamer uit als ik aankwam met de etensbak en at pas als we de kamer uit waren om bv af te wassen. Voer aanpakken uit de hand heeft ze echter vanaf het begin gewoon gedaan.

[linlin]

je zegt zelf dat hij wel eten van je aanneemt als je het een paar meter verderop gooit en dan je omdraait en wegloopt.

ik denk dat je daar verder mee moet gaan. iedere keer een decimetertje dichterbij gooien. iedere keer een centimetertje minder ver weg lopen.

ja, dan duurt het een eeuwigheid. maar ik denk dat het 'trainen' waar je het over hebt de komende tijd meer uit vertrouwen winnen zal bestaan dan wat voor geintjes dan ook.

[Wil de hond]

Lastig Wil! Hij valt ook niet te paaien met worst of iets van die strekking?
Ik denk dat je je dan toch zal moeten richten op een andere manier van belonen en dus iets zoeken wat de hond wel leuk vindt.
Overigens het hoeft niet te betekenen dat als de hond niet uit de bak eet, hij ook niet uit je hand eet, maar dat weet je zelf ook wel neem ik aan.
Laika vluchtte de eerste anderhalf jaar ook standaard kruipend de kamer uit als ik aankwam met de etensbak en at pas als we de kamer uit waren om bv af te wassen. Voer aanpakken uit de hand heeft ze echter vanaf het begin gewoon gedaan.

Hij vind veel dingen lekker, maar iets van mij aanpakken doet hij mooi niet.

Het enige wat hij leuk vindt is lekker de jachthond uithangen en ons hele stuk grond afspeuren, wel los natuurlijk. En de kalkoenen de veren uit de kont trekken.

Spelen kent hij niet, en voer neemt hij niet aan, wat blijft er dan nog over?

[Rataplan]

Ik denk ook dat het centimeters werk wordt De volhouder wint. Stukjes worst steeds dichterbij tot hij bij je is. Iets wat sterkt ruikt misschien zalm of pens?

[Wil de hond]

je zegt zelf dat hij wel eten van je aanneemt als je het een paar meter verderop gooit en dan je omdraait en wegloopt.

ik denk dat je daar verder mee moet gaan. iedere keer een decimetertje dichterbij gooien. iedere keer een centimetertje minder ver weg lopen.

ja, dan duurt het een eeuwigheid. maar ik denk dat het 'trainen' waar je het over hebt de komende tijd meer uit vertrouwen winnen zal bestaan dan wat voor geintjes dan ook.

Je hebt denk ik gelijk Lin, heel beetje bij beetje proberen om een mini-stapje de goede richting uit te komen. En zijn vertrouwen zien te krijgen.

Maar dat eten weggoien is ook wel lastig, want ik moet hem natuurlijk wel aan de riem houden, anders peert-ie um. Gewoon maar een lange lijn gebruiken om hem de ruimte te geven.

Dat het een halve eeuwigheid zal gaan duren heb ik al ingeschat, en dat geeft ook niks, want het is een heerlijke scheet.

Ik heb eigenlijk nog nooit een hond getraind die niks leuk of lekker vindt als het van mij afkomt. Nou ja, een knuffel vindt hij wel wat, maar het houdt niet echt over. Hij laat het haast gelaten over zich heenkomen, maar geniet er wel van. Maar als ik hem knuffel en aai en dan een hapje tevoorschijn tover wordt hij bang.

[Roelfien]

je zegt zelf dat hij wel eten van je aanneemt als je het een paar meter verderop gooit en dan je omdraait en wegloopt.

ik denk dat je daar verder mee moet gaan. iedere keer een decimetertje dichterbij gooien. iedere keer een centimetertje minder ver weg lopen.

ja, dan duurt het een eeuwigheid. maar ik denk dat het 'trainen' waar je het over hebt de komende tijd meer uit vertrouwen winnen zal bestaan dan wat voor geintjes dan ook.

Ja, ik denk dat Marjolein gelijk heeft, Wil.
Je bent met die hond nog niet aan echt gehoorzaamheidstraining toe, je moet nog met hem trainen in vertrouwen winnen.
Want juist bij het trainen moet ie vertrouwen in je hebben dat je het allemaal met goede bedoelingen doet. Dus wellicht eerst trainen op het aannemen van iets te eten, door telkens dichterbij te laten komen.
Stapje terug eerst dus.

[Eline*]

Nou, wat blijft er over...even een voorbeeldje!
Laika..Toen we haar net hadden was wandelen echt een drama. Ze stuiterde aan de lijn en was zwaar over de stress en pakte buiten dus ook geen voer aan. Aaien vond ze eng, speelgoed mocht ik zelf houden.
Het enige wat voor haar lonend was, was lopen. Op zich heb je dan weinig basis om iets te leren, het enige waar je mee aan de gang kan is aandacht voor de baas.
Uiteindelijk ben ik met Laika dus gaan clickeren. Als ze stuiterde ging ik stil staan. Als ze na een poosje ( ) was uitgestuitert en ze zocht contact clickte ik en ging direct lopen. Als beloning dus geen voer, maar bewegen.
Uiteindelijk heb ik daarmee bereikt dat ze steeds meer aandacht voor me kreeg (want ik heb natuurlijk wel de lat steeds iets hoger gelegd totaan naast me komen en dan pas clicken en lopen), waardoor ze uiteindelijk dus ook voer aan ging nemen omdat er meer rust in kwam.
Het verschil was echter wel dat Laika niet bang was iets van me aan te nemen, maar gewoonweg veel te afgeleid was door de omgeving.
Als ik jou was zou ik gewoon gaan oefenen met lopen aan de lijn en kalm aan een band opbouwen en dus vertrouwen. Ondertussen zou ik er dus voor kiezen als het mogelijk is de hond enkel en alleen uit je hand te voeren of dus zoals Lin aangeeft het eten op een metertje afstand te gooien en die afstand steeds verkleinen.
Op zich zou je zeggen dat het een keer moet werken, anders gaat ie dood.

[Wil de hond]

Ik denk ook dat het centimeters werk wordt De volhouder wint. Stukjes worst steeds dichterbij tot hij bij je is. Iets wat sterkt ruikt misschien zalm of pens?

Pens eten de mensen hier zelf op. Vuile pens kun je hier gewoon niet kopen, en schone pens kost ongeveer net zoveel als biefstuk. Raar volk hoor.

Maar ik zal eens gaan experimenteren, met garnaaltjes of zo, op het gemakkie.

[Rataplan]

En wat als je hem laat jagen als beloning? Ik bedoel veren van een kalkoen aan een lijntje?
Of laten spelen met andere honden?

[Wil de hond]

Het voorbeeld wat je geeft met Laika klinkt goed. Chico is ook erg schieterig aan de riem. Erg ongemakkelijk voor hem.

Ben jij de clicker gaan gebruiken zonder deze eerst met voer te introduceren bij haar?

Ik ben zo bang dat hij echt een trauma heeft opgelopen rond het hele eetgebeuren in aanwezigheid van de baas. Daar lijkt het in elk geval op. Als ik dan met voer ga lopen klooien roep ik steeds weer dat ongemakkelijke gevoel bij hem op.

Maar goed, het kan denk ik geen kwaad om eens een weekje elke dag wat met eten met hem te proberen, misschien komt er wel verbetering in. Alleen, als dat niet zo is maak ik het "trainen" door zijn voerangst negatief voor hem.

[Wil de hond]

En wat als je hem laat jagen als beloning? Ik bedoel veren van een kalkoen aan een lijntje?
Of laten spelen met andere honden?

Dat van die veren is een goed idee, die vindt hij leuk ! Dat ga ik morgen gelijk eens bekijken.

Maar spelen met andere honden doet hij al volop, en ik kan me niet zo goed voorstellen hoe ik hem iets stapje voor stapje kan leren als ik hem om de haverklap met andere honden moet laten spelen.

[Roelfien]

Maar als ie wel gevoelig is voor een aai, al is dat nog zo onzeker, dan doe je dat toch? Gewoon rustig lopen, hond aan de lijn en telkens als ie op de een of andere manier lichamelijk contact met je zoekt, een kleine aai.
Zou dat lukken?

[Eline*]

Het voorbeeld wat je geeft met Laika klinkt goed. Chico is ook erg schieterig aan de riem. Erg ongemakkelijk voor hem.

Ben jij de clicker gaan gebruiken zonder deze eerst met voer te introduceren bij haar?

Nee, ik heb de clicker thuis geintroduceerd met eten. Maar goed, het principe van de clicker is gebaseerd op iets wat de hond als lonend ervaart...om aan te leren wordt dus voer gebruikt, maar ik kan me voorstellen dat je daar dus ook iets anders voor in de plaats kan stellen.

[Wil de hond]

Maar als ie wel gevoelig is voor een aai, al is dat nog zo onzeker, dan doe je dat toch? Gewoon rustig lopen, hond aan de lijn en telkens als ie op de een of andere manier lichamelijk contact met je zoekt, een kleine aai.
Zou dat lukken?

Ik denk zeker wel dat een aaitje ook iets voor hem kan betekenen als beloning, maar echt blij ermee is hij niet. ´t-Is wel lekker, maar ook een beetje raar, vindt-ie.

[Roelfien]

Maar daar heeft ie dus minder een negatieve asociatie bij als bij voer, dus wellicht kun je dat aaien dus positief prikkelen in de hoop dat ie daar wel meer vertrouwen in krijgt. OF misschien zelfs gewoon op stem?
Ik weet het ook niet hoor. Maar wellicht dat ie goed reageert op een lichte vrolijke stem, als beloning?

[Wil de hond]

Het voorbeeld wat je geeft met Laika klinkt goed. Chico is ook erg schieterig aan de riem. Erg ongemakkelijk voor hem.

Ben jij de clicker gaan gebruiken zonder deze eerst met voer te introduceren bij haar?

Nee, ik heb de clicker thuis geintroduceerd met eten. Maar goed, het principe van de clicker is gebaseerd op iets wat de hond als lonend ervaart...om aan te leren wordt dus voer gebruikt, maar ik kan me voorstellen dat je daar dus ook iets anders voor in de plaats kan stellen.

Op zich zou ik kunnen proberen hem eerst wat makkelijker te maken in het opeten van iets lekkers in mijn nabijheid. Als dat gelukt kan ik dan de stap naar de clicker maken, toch?

Want iets anders gebruiken om de clicker betekenis te geven, wat dan? Een stukje lopen bvb, of spelen? Ik betwijfel of dat wel echt tot een juiste associatie zal leiden. Misschien een aai? Maar dan moet ik weer erg op mij aaitjes gaan letten. Want eenmaal aan de clicker gelinkt kan ik hem dan nog wel vrijblijvend aaien?

[linlin]

wil, ik vind dat 'trainen' zo ongepast klinken. alsof je gehoorzaamheids-geintjes aan wil gaan leren.

en ik denk dat de tijd daar in geen geval rijp voor is. prioriteit heeft nu vooral de hond wat beter in zijn vel doen zitten.

of val ik louter over je woordkeuze?

[Wil de hond]

Maar daar heeft ie dus minder een negatieve asociatie bij als bij voer, dus wellicht kun je dat aaien dus positief prikkelen in de hoop dat ie daar wel meer vertrouwen in krijgt. OF misschien zelfs gewoon op stem?
Ik weet het ook niet hoor. Maar wellicht dat ie goed reageert op een lichte vrolijke stem, als beloning?

Ik denk dat het inderdaad een goed begin zou zijn als ik eerst eens gewoon kijk hoe hij op aai en stem reageert, terwijl we lekker aan de wandel zijn. En afzonderlijk hiervan probeer om hem te wennen aan het aannemen van eten.

Ik zou er zo graag een hond van maken die vol plezier en goed gemotiveert leert en doet wat ik hem zeg. Niks bijzonders verder hoor, dat wat ik hem wil leren, gewoon, netjes meelopen, zitten, af en blijf en vooral komen. Zodat hij lekker handelbaar is voor zijn toekomstige baasje. En vooral wil ik hem leren dat het hartstikke fijn is om met mensen samen te zijn.

Gelukkig is hij niet echt wantrouwig, hoogstens een beetje gereserveerd.

[Wil de hond]

wil, ik vind dat 'trainen' zo ongepast klinken. alsof je gehoorzaamheids-geintjes aan wil gaan leren.

en ik denk dat de tijd daar in geen geval rijp voor is. prioriteit heeft nu vooral de hond wat beter in zijn vel doen zitten.

of val ik louter over je woordkeuze?

Nou Lin,

Ik vind het ook een beetje een ongepast woord hoor, maar denk wel dat álles wat ik wil proberen te bereiken met hem onder de noemer van training valt. Het is maar hoe je het noemen wilt. Wennen aan het min of meer netjes meelopen aan de riem, gewoon min of meer rustig kunnen zijn in gezelschap van mensen, of eten aannemen, is toch ergens ook trainen?

Hij zit overigens best lekker in zijn vel, het is zeker geen stumperdje, maar hij zal moeten gaan wennen aan een gekontroleerde vorm van leven, want hij is momenteel een beetje verwilderd zeg maar.

[Janet]

Op zich zou ik kunnen proberen hem eerst wat makkelijker te maken in het opeten van iets lekkers in mijn nabijheid. Als dat gelukt kan ik dan de stap naar de clicker maken, toch?

Want iets anders gebruiken om de clicker betekenis te geven, wat dan? Een stukje lopen bvb, of spelen? Ik betwijfel of dat wel echt tot een juiste associatie zal leiden. Misschien een aai? Maar dan moet ik weer erg op mij aaitjes gaan letten. Want eenmaal aan de clicker gelinkt kan ik hem dan nog wel vrijblijvend aaien?

Hoi Wil,

Van wat ik van clickertraining heb begrepen, is dat de hond beloond wordt op het moment van de click. Of dat nou voer is of wat anders, maakt dat toch niet uit? Een sociale beloning of een speeltje kan nét zo lonend zijn voor de hond, heb je echt geen voer voor nodig .

Je hond is bang voor eten in bijzijn van de baas, dus voer kun je niet gebruiken. Zoals anderen al aangaven, bouw eerst vertrouwen bij de hond op en laat het "uit de hand eten" voorlopig even voor wat het is. Als het vertrouwen opgebouwd is, kun je hier altijd nog volop aandacht aan besteden.

Vrijblijvend aaien kan denk ik best, zelfs als je dit gebruikt om ook mee te clickeren. Immers, sociaal contact, het opbouwen van een band... daar gaat het toch allemaal om?

Heel veel succes.

[Wil de hond]

Goed nieuws! :p:

Ik heb net de eerste "trainingssessie" met Chico achter de rug en het is verbazingwekkend goed gegaan. In minder dan 10 minuten is hij al zover gekomen dat hij de stukjes kaas uit mijn hand aanpakt. In het begin niet, maar van de grond nam hij ze makkelijk aan vanaf het begin.

Ook aaitjes vond hij lekker, en door een aaitje met een aangeboden stukje kaas te kombineren, nadat hij eenmaal de smaak te pakken had door de van de grond gegeten kaas, heb ik bereikt dat hij ongeveer de helft van de keren de kaas opat, terwijl ik hem aaide en toesprak.

Al met al heeft hij ongeveer één op de vier keer de kaas uit mijn hand gegeten. Handig hierbij is dat hij heel makkelijk uit zichzelf gaat zitten, waardoor hij eigenlijk al doende en zonder te willen leert dat zitten zin heeft.

Maar wat is het goed te merken dat hij een (werkende) jachthond is (geweest). En dat hij niet gewend is aan de riem te lopen. Hij schiet alle kanten op, en zoekt kontinu wild. Maar trekken aan de riem doet hij niet.

Het mooiste vond ik dat na de "training" tijdens het eten in zijn kennel ik hem tot op een meter afstand kon benaderen terwijl hij aan het eten was, en dat hij na een kleine aansporing gewoon doorat. Iets wat tot gisteren eigenlijk onmogelijk was, dan verstopte hij zich al als hij mij aan zag komen.

Kortom, het gaat veel beter als ik vreesde.

[linlin]

hoera, hoera!

wat heb je allemaal voor gezelligs met hem gedaan?

[Gast]

http://www.dogweb.nl/gedrag/colin.html

[Rataplan]

Top hij is dus wel het een en ander gewend Ga zo door Wil.
Was het wel Goudse kaas?

[linlin]

Top hij is dus wel het een en ander gewend Ga zo door Wil.
Was het wel Goudse kaas?

of was het zoute drop ?

[Wil de hond]

Top hij is dus wel het een en ander gewend Ga zo door Wil.
Was het wel Goudse kaas?

Inderdaad,

Hoe weet jij dat nou? 8O

[bram en thijs]

Top hij is dus wel het een en ander gewend Ga zo door Wil.
Was het wel Goudse kaas?

of was het zoute drop ?

En hoppa, hond pakte gelijk zijn hutkoffer

[bram en thijs]

Van harte met je succes

[Wil de hond]

http://www.dogweb.nl/gedrag/colin.html

Bedankt,

Dit indrukwekkende verhaal had ik al eens gelezen, maar zo heb ik het weer vers in het hoofd zitten.

Gelukkig is Chico een hond die in niets op Colin lijkt. Chico is redelijk open, men krijgt snel zijn vertrouwen, hij is NIET agressief, totaal niet, en vindt kontakt eigenlijk best wel heel lekker. Ik heb nu ook vertrouwen in het feit dat hij zeer binnenkort al zonder problemen Goudse uit mijn vuistje wil eten. Waardoor alles een stuk makkelijker wordt.