Pardo stelt zich voor

[Pardo]

Hallo allemaal!
Op zoek naar tips, trucs en hulp bij wat problemen, kwam ik op deze site terecht. Met plezier heb ik gelezen hoe jullie elkaar ondersteunen en ik hoop hiervan allereerst een graantje mee te pikken.
Sinds een maand is Pardo bij ons komen wonen.
Pardo is een reu, kruising herder/labrador van 1 jaar.
Het is een heerlijke drol, die het ook goed kan vinden met onze kinderen van 6 en 8 jaar.
Maar we zijn leken op hondengebied en alhoewel Pardo echt zijn uiterste best doet om te luisteren en al veel wist van zijn oude baasje, zijn er toch wat zaken die we niet goed getraind krijgen. Het ligt aan ons, daar ben ik vast van overtuigd!
We zijn inmiddels aangemeld voor hondentraining, maar hier kunnen we pas in september terecht. Voorlopig redden we ons met logisch nadenken en consequent zien te zijn en veel info uit boeken, van sites en van bevriende hondenkenners.
Commando's als "plaats", "blijf", "zit", "af" voert hij goed en zonder morren uit, maar.....(daar kom ik later op terug)
In het bos kan hij goed loslopen en andere honden kan hij links laten liggen bij afleiden en vriendelijk zijn aandacht vragen. Als hij speelt met honden en we moeten verder, dan is fluiten en vrolijk roepen genoeg om zijn aandacht weer te krijgen.
Hij is helemaal gek op zijn tennisbal, maar staat deze maar moeilijk af.
Neerleggen doet hij de bal niet, maar als je de hand opsteekt komt hij een beetje in je richting. Met een zacht "blijf" en "los" mag je de bal uit zijn bek halen. Lekker smerig zo'n bal onder het zand en de kwijl.........
Als we met hem aan de lijn lopen, laat hij ons uit. Maar gek genoeg alleen als we hem met meer uitlaten. Loop je alleen met hem, dan blijft hij goed naast, of in elk geval zonder trekken. Stilstaan helpt om het trekken even tegen te gaan; hij kan je echt aankijken met een kop van: "wat IS er nou?! Kom je nog?"
Met een commando "rust" probeer ik het trekken tegen te gaan, maar het helpt niet en het zal dan wel een idioot commando zijn, waar hij niets mee kan, denk ik zo.
Blaffen is iets waar we veel moeite mee hebben.
"Blijf" telt niet meer als er bezoek komt. Hij rent op bezoek af en staat imponerend voor ze te blaffen. Boos, bang, waaks, ik weet het niet.
Afleiden helpt niet, bij de halsband pakken en hem naar zijn plaats sturen wel. Even. Tot hij gewend is aan het bezoek.
Als hij eenmaal rustig gaat "kennismaken" mag hij een koekje van het bezoek. (Ik heb gelezen dat op die manier bezoek leuk wordt)
Bij kinderen echter is het een ramp. Dat imponerende blaffen, maakt ze bang. Alleen een stoere, dappere vriend van de oudste kan het blaffen negeren. Vriendjes van de jongste durven het huis niet in.
Ook buiten kan Pardo onverwacht op kinderen afstuiven. Soms negeert hij ze volkomen, ook als ze rennen, maar soms dus helemaal niet.
Onlangs was hij aan het spelen met zijn balletje en een meter of 20 verderop, rende een kleintje voorbij. Er liepen meer kinderen te rennen, maar dit kleintje koos hij uit om tegenaan te blaffen.
Daarna was het gebeurd. Alle kinderen die maar enigszins in de buurt kwamen werden aangeblaft en ik moest hem vastleggen om die kids te beschermen voor de "gevaarlijke" hond.
Onze kinderen snappen dit niet. Pardo doet niets! Hij is zooo lief!
Is hij ook! Het is een scheet onze Pardo.
Alleen dat blaffen.............
Ik hoop dat ik hier DE site gevonden heb om hulp te krijgen om al het goede uit Pardo te halen.
Groetjes, Ellen

[Eline*]

Hoi Ellen,

Als ik je verhaal zo lees klinkt het toch niet alsof Pardo gewoon uit gezelligheid blaft naar kinderen of bezoek. Zou je iets kunnen vertellen over zijn houding als hij blaft? Waar komt Pardo vandaan?
Welkom op het forum trouwens!

[Gast]

Pardo klinkt als een hond die zich over het algemeen keurig gedraagt voor een herplaatser! Hij lijkt me ook heel gehoorzaam voor een reu van 1 jaar.

Je zou overmatig blaffen bij bezoek thuis als volgt kunnen tegen gaan. Zet een bakje met heel lekkere hondenkoekjes of stukjes worst of kaas in de gang (iets wat Pardo echt heel erg lekker vindt). Als het bezoek aanbelt doe je de deur open en geef je ze het bakje in de hand en laat je ze Pardo voeren. Verder moeten ze hem negeren (niet aankijken, niet tegen praten, ze moeten net doen alsof hij er niet is). Ook met kinderen die op bezoek komen kun je dat doen.

[Pardo]

Dank voor jullie reacties, zo snel al!
Ik kan niet goed inschatten hoe de houding is van Pardo; de staart schiet van beneden naar boven, alsof hij zelf twijfelt wat hij nou voelt.
Uit zijn koppie is niets op te maken (althans niet voor mij....) hij trekt niet met lip of iets.
Opvallend is wel dat hij ook blaft als onze kinderen een pet of feestmuts op hebben. Ook bij het aantrekken van een andere trui kan hij ineens van slag zijn.
Misschien dat dat wat ideeën geeft wat er kan zijn?
Het komt op mij toch over als waaks zijn; jij bent een vreemde (geworden) en je moet eerst langs mij zien te komen!
Dat gedrag kan ik plaatsen in huis, maar niet buiten in het bos. En zeker niet als hij lekker aan het spelen is. Het leek eerst alsof hij geschrokken was, maar dan kan ik het verder blaffen op andere kinderen ook weer niet plaatsen. Toen ik hem vastgelegd had, wilde hij veel later ook weer achter kinderen aan. Hij nam een spurt, maar kaatste terug, omdat hij "vergeten was" dat hij vast lag. Dit gebeurde zo'n twee drie keer. Een plagend hondje daarentegen, die rond hem heen rende, blafte hij niet aan.

Pardo komt trouwens bij een jongedame vandaan, die weer bij haar ouders moest gaan wonen. Ouders hadden echter 2 honden, waarvan de boxer van 1 zijn territorium bedreigd zag. Veel gedoe dus, met 2 van die pubers. Met pijn in het hart is Pardo afgestaan, maar we houden contact.
Groet, Ellen

[Gast]

Opvallend is wel dat hij ook blaft als onze kinderen een pet of feestmuts op hebben. Ook bij het aantrekken van een andere trui kan hij ineens van slag zijn.
Misschien dat dat wat ideeën geeft wat er kan zijn?
Het komt op mij toch over als waaks zijn; jij bent een vreemde (geworden) en je moet eerst langs mij zien te komen!

Dan komt zijn gedrag waarschijnlijk voort uit angst en onzekerheid. Hij ziet iets onbekends en reageert daarop. Is normaal hondengedrag, maar wel ongewenst gedrag omdat mensen ervan schrikken. Het is ook zelfbelonend gedrag. Hij denkt met zijn geblaf 'het gevaar' te kunnen verjagen. Als mensen (kinderen) schrikken en achteruit deinzen denkt Pardo dat het geblaf helpt en doet hij het steeds weer.

Je zou hem kunnen wennen aan zoveel mogelijk nieuwe en onbekende situaties en mensen en kinderen. Je zou kunnen beginnen met verkleedpartijtjes in huis. Kinderen doen pet op en geven Pardo iets lekkers. Zo leert hij vreemde dingen met iets leuks associeren.

Buiten zou je hem kunnen afleiden met iets lekkers of een bal als jullie vreemde mensen zien. Je moet dan wel super alert zijn en ogen in je rug hebben. Jij moet 'het gevaar' eerder zien dan Pardo en hem afleiden.

Hoe lang hebben jullie Pardo al? Weet je of hij dit gedrag ook bij zijn vorige baasje vertoonde?

[Eline*]

Wat Sypke zegt klopt..angst en onzekerheid. Om je eerlijk de waarheid te zeggen denk ik dat je er handig aan doet om hulp te zoeken bij bv een gedragsdeskundige. Dit soort gedrag moet je goed begeleiden. Je beloont snel verkeerd gedrag en het gedrag is vaak zoals Sypke aangeeft, zelfbelonend. Omdat je jonge kinderen hebt en ook nogal eens jonge kinderen over de vloer hebt denk ik dat het erg belangrijk is dit goed aan te pakken om te voorkomen dat de hond vanuit angst straks een keer gaat bijten. Angstige honden kunnen behoorlijk groeien in hun zelfvertrouwen als hun gedrag werkt en ze zich nestelen in hun nieuwe omgeving. Hij is nu relatief nog maar kort bij jullie en heeft dus al aardig wat praatjes. Verder is het vrij lastig dit gedrag echt onder controle te krijgen en kan best wat tijd kosten. Begeleiding is dan dus geen luxe.

[Pardo]

Hoi Sypke,
We hebben Pardo nu een maand (vanaf 18 april) en het gedrag is op zich wel bekend. Toen wij daar kwamen werden we ook "aangevallen".
De link met angst was daar duidelijker, vanwege de andere puber. Wij zaten in de kamer en dat was terrein van de boxer. Toen we in de keuken gingen zitten, was het ijs gebroken.
We wisselen veel tips en trucjes uit. Zo kregen zij hem niet vaak mee als hij druk was met andere honden. Als ze honden zagen, moest Pardo worden aangelijnd. Nou, dat hoeft bij ons nog niet. Je begrijpt dat we beretrots waren!
Binnen die maand hebben we al ZOveel vorderingen gemaakt......
"plaats" kende hij bijvoorbeeld niet. En op dat "blijf" reageerde hij in eerste instantie ook niet. Nu echt wel en dat is een heerlijke winst.
Ben nu "naast" met hem aan het oefenen en hij weet al dat hij een koekje krijgt als hij naast me komt lopen. Hij likt mijn (lege) handen helemaal af. Als hij doorheeft dat er niets in zit en hij blijft TOCH naast me lopen, dan graai ik uit mijn zak alsnog een koekje. Na het koekje loopt hij wel weer van me weg, maar een nieuwe "naast" roept hem weer terug. Het is nog even aftasten wanneer ik hem precies moet belonen, maar zolang ik vorderingen zie, denk ik dat het wel goed zit.
Grappig net, bij het uitlaten.....er liepen mensen langs en in 1e instantie ging hij er niet op in. Toen ze bijna voorbij waren toch even een blaf, waardoor de vrouw in kwestie een hups maakte en een kreet uitsloeg. Pardo werd meteen door mij bestraft met een "foei" en een ruk aan de lijn, maar of hij nou stopte door mij of door de hupse vrouw weet ik niet.......

[Pardo]

Hoi Eline,
Heb al gekeken of er bij ons in de buurt een therapeut zit.
Maar ik vond het allemachtig duur voor iets waar ik (nog) geen vat op heb en ook het feit dat het soms wel erg goed gaat, vind ik op zich een goed teken. Zo is Pardo twee keer meegeweest naar school en de eerste keer ging het uitstekend. De tweede keer mochten er echter geen kids in de buurt komen, behalve de onze. Dat geeft weer het signaal dat hij toch waaks is en de herdertrekjes in hem gaan opspelen.
Dat zien we ook in het brommen als er iemand langs loopt. De ene keer doet hij het wel en de andere keer niet. Als hij het wel doet, stellen we hem gerust dat het goed volk is, als hij vanuit het grommen gaat blaffen corrigeren we hem met "foei". Beetje dubbel misschien, maar het is erg zoeken voor ons.
In het bos blaft hij helemaal niet naar mensen die voorbij lopen en met ons gaan staan praten (op kinderen na), maar aan de lijn dus wel eens. Hem strak naast je houden helpt; ook dan blaft hij niet. Terwijl je juist zou verwachten dat hij voelt dat er "iets aan de hand is" en dus eerder zou moeten blaffen. Misschien heeft hij toch door dat wij hiermee bepalen dat er dus NIET geblaft moet worden.........
Ik weet niet......heb het gevoel dat we hem nog onvoldoende kennen.

[Gast]

Ik zou ook met Pardo naar een gedragstherapeut gaan, juist omdat het eigenlijk heel goed gaat. Met een paar (uitgebreide) deskundige adviezen en een begeleidingsprogramma kun je er waarschijnlijk een erg leuke hond van maken. Kost wel wat geld, maar als je het niet doet blijft het aanmodderen en verergeren de problemen zich misschien wel en moet je hem misschien herplaatsen omdat hij niet meer te handhaven is. Snel naar de gedragstherapeut heeft als bijkomend voordeel dat dit gedrag nog niet zo ingesleten is dat het niet meer veranderbaar is. Hij is nu een maand bij jullie, helemaal gewend is hij dus nog niet (zou ook een van de redenen voor zijn onzekerheid en geblaf kunnen zijn), dus alle kansen voor een frisse start.

Op dit forum kun je ook goede adviezen krijgen, maar niemand kent jou en je hond, dus het blijft natte vingerwerk.

[Pardo]

Dank,
Ik ga die meneer maar eens bellen voor een afspraak.
We willen alles doen om Pardo een goed leven te geven hier en ook vriendjes van de kinderen te kunnen laten genieten van zijn gezelligheid.

[fenneke]

ja ik zou zeker met hem naar een gedrags therapeut gaan .ook omdat je schrijft dat jullie nog helemaal geen hondenervaring hebben

het lijkt misschien nu wel wat duur maar op deze manier kun je ws heel wat kinderleed voorkomen want wat als hij wel eens bijt .
het is een grote hond.


verder klinkt je verhaal heel goed en heeft hij bij jullie een fijn huis gekregen
alle energie die je er nu instopt zal echt beloont worden :p:

[Pardo]

Dank jullie wel voor alle leuke, vriendelijke reacties met goede tips.
Heb inmiddels info gekregen van een gedragstherapeut uit Bilthoven; ziet er betrouwbaar en hoopvol uit!
Vanavond zag ik voor het eerst duidelijke ANGST bij Pardo. Een hoop drukte om een ontsnapte pup. Pup zelf rende op Pardo af, kinderen die bij de pup hoorde en het vrouwtje. Pardo keek schichtig van de 1 naar de ander, keek toen even naar mij en toen ik "kom maar" zei, kroop hij haast IN me. Kort daarna kwam er nog een verdwaalde bekende van de pup aanlopen en daar begon hij tegenaan te blaffen. Staart omhooggekruld, maar met oren plat naar achteren. Heb hem sussend bij me getrokken en het blaffen was meteen over, ook omdat hij meteen werd afgeleid door een andere hond eerlijk gezegd.
Ik merk dat ik het steeds erg spannend vind wat een reactie zal zijn van Pardo; ik sta zelf trillend op scherp!
Maar ik ben ook apetrots op hem! We komen er wel!

[Gast]

Het is een onmogelijke opgave, maar eigenlijk zou je situaties moeten vermijden waarin hij bang en onzeker wordt en dit soort gedrag gaat vertonen. Dat is echter gemakkelijker gezegd dan gedaan.

[Eline*]

Goede zet om hulp in te roepen. Angstige honden zijn gewoon lastig te begeleiden en het is goed steun daarbij te hebben, zeker omdat er kinderen in het geding zijn.
Laat je weten hoe het verder gaat met jullie? Ik ben wel benieuwd namelijk!

[Hinke]

Goed dat je een gedragstherapeut inschakelt. Ik had andere problemen met Tommie maar als ik weer problemen heb schakel ik meteen een gedragstherapeut in. Ik had een therapeut van http://www.tinley.nl Het is een groot bedrag ineens maar ik heb er veel voor terug gekregen.

[laeken]

Kort daarna kwam er nog een verdwaalde bekende van de pup aanlopen en daar begon hij tegenaan te blaffen. Staart omhooggekruld, maar met oren plat naar achteren. Heb hem sussend bij me getrokken en het blaffen was meteen over, ook omdat hij meteen werd afgeleid door een andere hond eerlijk gezegd.

Dat zien we ook in het brommen als er iemand langs loopt. De ene keer doet hij het wel en de andere keer niet. Als hij het wel doet, stellen we hem gerust dat het goed volk is

Deze twee heel natuurlijke reacties zijn te menselijk bedacht. Je hond denkt niet dat jij zegt goed volk, hij denkt: "hmmmm, ik ben bang en ga grommen en de baas troost en bevestigd mij hierin, dus er is echt wat" Het deel van goed volk betekend niks voor de hond. Gaat hij blaffen en jij gaat hem dan wel corrigeren dan stimuleer je hem alleen in de opwinding van het moment. Je loopt zo kans dat je de hond zekerder maakt met je getroost en vervolgens opfokt met de correctie Dat wil je niet.

Deze zaken kan je beter laten en op een andere manier aanpakken. Mijn suggestie is een bal in je handen nemen en hem daarmee afleiden als je denkt dat de situatie te moeilijk voor hem wordt, dus VOOR hij uberhaubt gromt of blaft. Doet hij dat dan steek je je kop in de wind en loopt gewoon strak door, riem kort en gewoon meesleuren alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Je hebt dan niet de kans dat je hem per ongeluk steunt en je gaat ook helemaal niet mee in zijn angst wat bevestigend kan werken. Hij moet zich niet aanstellen en als jij iets gewoon vindt is er niks, dat is de les die je hem hiermee kan leren.

Met die bal in je hand en een hond gefixeert op die bal heb je grote kans dat de omgeving al maar meer normaal en relaxed wordt ervaren, er wordt immers gewoon doorgelopen als hij raar doet en verder lekker gespeeld en afgeleid op momenten dat hij gewoon doet, dat gewoon doen is dan dus een stuk intressanter en voor angsten is geen tijd. Ik denk dat hij er dan overheen groeit.

Binnen is een ander verhaal en daar zou ik iemand bijhalen die je precies kan zeggen wat je moet belonen, wanneer je moet belonen en hoe je moet belonen, die timing moet zo strak zijn dat er alleen wat over gezegd kan worden als iemand die situatie helemaal overziet en de hond goed kan inschatten Fout belonen is erger dan negeren, een hond kiest altijd de voor hem voordeligste situatie uit, anders zou hij nogal dom zijn [/quote]

[Pardo]

a.s. zaterdag gaat het dan gebeuren.....na een enorme vragenlijst ingevuld te hebben, gaan we op gesprek. Ben heel benieuwd!
Dank voor jullie vervolgreacties!
Goeie tips Marc, maar..........
gewoon meesleuren is voor mijn man misschien een optie; IK hou hem niet, hoor!
Pardo is een hondje van een kilootje of 50 en nogal sterk! Hij sleurt eerder mij mee dan andersom! Gewoon doorlopen is Pardo volgen, helaas!!!
Afleiden werkt toch het beste, maar dan moet er niets onverwachts gebeuren........
Ik hoop maar dat de therapeut ook nog passende ideeën heeft, zeker voor de vakantie! Volgens de oude eigenaar is het gedrag compleet nieuw, al was er na de castratie wel een verandering te bemerken in "het op de kop laten zitten door andere honden".
Nou ja......we wachten zaterdag maar even af.
groetjes, Ellen

[Pardo]

FIJN!!!!
Vandaag naar de gedragstherapeut geweest en Pardo gaf een staaltje van zijn probleemgedrag weg.
Toen de therapeut geen aandacht aan hem schonk, was er niets aan de hand, maar toen ze onze kant uit keek, fixeerde Pardo meteen, gromde met korte snuit en had de staart wat twijfelend half hoog hangen. Hij wist duidelijk niet goed wat hij met de situatie aan moest, maar door het fixeren en grommen, wat uitmondde in blaffen, werd wel duidelijk dat Pardo angst-agressie heeft. Ik met mijn stomme kop, aaide Pardo. Meer om hem gerust te stellen, zoals ik dat met de kinderen ook doe als ze bang zijn.......Dom, dom, dom.
Een gevaarlijke agressie vanuit angst, waarvan verwacht wordt dat deze verder toe gaat nemen, als er niet voldoende training, ervarenheid en kracht bij te pas komt. (En het neemt inderdaad wat toe....)
FIJN!!!!
Dat kunnen we op korte termijn allemaal niet bieden en het leek haar ook niet handig als Pardo bij ons blijft wonen.
Dit, gezien het gevaar dat de kinderen of hun vriendjes KUNNEN lopen.
Ik was er al bang voor, maar durfde het niet onder ogen te zien.
Ik wil Pardo niet kwijt, maar ik wil ook niet dat de kinderen of hun vriendjes gevaar lopen met alle ALS-en.........
De vorige eigenaar toont zich ineens helemaal niet meer zo betrokken; gaf aan dat hij dan maar naar het asiel moet. Ze gaan nu op vakantie en we zoeken het maar lekker uit.
Schrikken, hoor! De therapeut wees me er nog op dat de oefeningen waarvan ze vertelden die hij gedaan had in zijn puppyperiode wel allemaal netjes in het voorschriften-rijtje passen. Te veel passen; te veel opgesomd en ze geloofde er niets van. Ook niet dat hij dit gedrag niet eerder vertoond had. Ze kon de toevoeging op de vragenlijst, die ik vanuit de mail gekopiërd had, niet eens lezen. ZIJ had meteen door dat het grote kul was.....Ikke niet. Ik heb me met open ogen laten belazeren......
En daar zitten we dan, met een hond die heel lief is voor zijn baasjes, maar die geen vreemden in de omgeving duldt. Met een therapeut die aangeeft dat therapie een erg kostbare zaak gaat worden en er alleen met veel, heel veel begeleiding en trainen, trainen en nog eens trainen van dit gedrag af te komen is.......zeker voor ons en de gezinssituatie.
FIJN!!!
Ik kan geen kant meer op en wilde maar dat ik sterk, ervaren en rijk was.
En anders compleet gevoelloos..........
Ik wist dat een hond in huis e.e.a. betekent en ik heb er een hoop voor over, maar dit is wat teveel van het goede. Kan alleen nog maar janken en omwille van de kinderen me groot houden.
Ik weet niet meer wat goed is, wat fout, wat moet, wat kan en wat ik wil.

Ellen

[Eline*]

Phoe Ellen, hard hè? Ik denk dat het verstandig is dat Pardo niet bij jullie blijft. Vraag blijft inderdaad staan wat nu?
Heeft de therapeut je daarin nog geadviseerd? Hoe oud is Pardo?

[Pardo]

Pardo is van 14 februari 2003, dus bijna 16 maanden.
De gedragstherapeut (ook van Tinley trouwens) heeft het advies gegeven de oude eigenaar te benaderen. Omdat Pardo nog maar 5 weken bij ons woont en zij dingen voor ons verzwegen hebben, bleef ze daarop hameren. Dat zou de mooiste oplossing zijn geweest; zit hij in elk geval bij bekenden voor hem en voor ons en kunnen we toch nog contact houden. Onmogelijk dus! Ik zat toch ook wel een beetje met het feit dat ze niet eerlijk zijn geweest over Pardo en wie zegt dan dat hij goed terecht komt, als zij dit voor hem regelen? Bovendien huilden de kinderen ook, toen ze mijn tranen bemerkten en op hun klompen aanvoelden dat het om Pardo ging. Het is ook voor hen belangrijk te weten dat er hier in huis niet zomaar iemand wordt "weggedaan" als het gedrag niet helemaal in orde is......
Het asiel werd ook door de therapeut nog benoemd als optie, maar ze gaf ook aan dat dit waarschijnlijk wel eens lang kon duren. De asiels in de omgeving zitten schijnbaar vol met niet goed te herplaatsen hondjes.
Door alle malifide fokkers en dankzij de belazertechniek die op marktplaats vaker gebruikt wordt, zitten er meer "gezinshondjes" vast op de asiels.
Dan is hij bij ons toch beter af! Voorlopig maar even een vlucht-wandelroute kiezen; daar waar het wel goed gaat kan hij naar hartelust rennen, poepen, piesen en met vriendjes spelen. En spelen moet maar even bij andere kinderen thuis gebeuren; de ouders zullen dit wel snappen.

[Eline*]

Als ik het goed begrijp wil je dus zelf op zoek gaan naar een nieuwe baas voor Pardo? Lastig hoor..de nieuwe baas zal heel wat in zijn mars moeten hebben en helaas zitten mensen gewoon niet te wachten op een probleemhond.
Ik denk dat je niet te licht moet denken over het herplaatsen van een hond met angstagressie. Het zijn de meest complexe honden die er zijn.
Ik heb zelf een hond met angstagressie..zelfde verhaal zo ongeveer en ze kan ook niet uit de voeten met vreemde mensen over de vloer. Dan wordt ze ronduit gevaarlijk.
Buiten doet ze het prima, maar ook dat heeft een dik jaar training gekost.
Om je eerlijk de waarheid te zeggen ben ik er erg bang voor dat je deze hond niet gemakkelijk gaat kwijtraken...

[Pardo]

Ik weet nog niet goed wat we hier nu mee aan moeten en wat we willen; ik moet het allemaal nog even laten bezinken. Het valt me allemaal rauw op het dak; had ergens verwacht dat Pardo wel te helpen was.
Misschien moet ik toch nog echt de gevaren van Pardo onderkennen. Ik weet dat het linke soep is, maar toch........
Ook het feit dat de oude eigenaren het zo laten afweten komt hard aan.

[Eline*]

Ik weet nog niet goed wat we hier nu mee aan moeten en wat we willen; ik moet het allemaal nog even laten bezinken. Het valt me allemaal rauw op het dak; had ergens verwacht dat Pardo wel te helpen was.
Misschien moet ik toch nog echt de gevaren van Pardo onderkennen. Ik weet dat het linke soep is, maar toch........
Ook het feit dat de oude eigenaren het zo laten afweten komt hard aan.

Ja, ik kan dat me goed voorstellen en in alle eerlijkheid zou ik het ook niet pikken. Als ik in jouw schoenen stond zou ik niks van ze willen behalve de waarheid. Wat heeft Pardo voor een verleden en heeft hij wel eens gebeten? Weet je, in alle eerlijkheid vind ik het herplaatsen van dit soort honden een enorm dillema. Ik heb voor mezelf beslist dat Laika alleen herplaatst zal worden bij mensen die ik ken en die ik met haar gedrag vertrouw. Mocht het ooit zo zijn dat ze weg moet en ik kan niet iemand vinden die daaraan voldoet laat ik haar inslapen.
Klinkt keihard, maar ik vind dat ik dan mijn verantwoordelijkheid moet nemen. Zowel tegenover Laika, die ik niet van huis naar huis wil laten gaan, als tegenover nieuwe bazen en andere mensen. Ik weet van Laika dat ze in staat is een kind vol te grijpen en ook door te gaan. Ze heeft me tot mijn grote schrik een demonstratie ooit gegeven, goddank met muilkorf om. Ik weet waartoe ze is staat is..ik wil niet dat mijn hond straks een kind pakt, omdat een nieuwe baas het probleem onderschat..of niet oplet.
Ik zie mijn hond als gevaarlijk en vind dat ik haar daarom niet zo even aan iemand anders kan overdragen.
Ik kan je wat Pardo verder betreft geen advies geven want ik ken de hond niet. Maar denk na..denk goed na..

[Pardo]

Ik heb niet geslapen, maar nagedacht.
Allereerst over het feit of ik wel goed kan inschatten hoe gevaarlijk pardo in dat stukje gedrag kan zijn.....IS het wel zo erg als de therapeut zegt? Hij is zo lief, zo leuk, ook in het bos zo vrij en zo gezellig naar andere hondjes en hun baasjes toe.....zien we het niet allemaal verkeerd? Te overdreven? Heb ik wel een duidelijk beeld geschetst van alles? heb ik zelf niet iets verkeerds aangegeven?
Ik heb alle momenten van het tegenkomen van vreemden nog eens onder de loep genomen. Wanneer sloeg hij wel aan? Wanneer niet? Wat gebeurde er toen? Wat deed ik? Hoe doet mijn man? Hij luisterde op een gegeven moment zelfs naar een man die we weleens tegenkomen. "hier!" "zit!" en "los" lukte hem wel meteen. Waarom hij wel en wij niet? Hij is toch ook een vreemde?
Ligt het niet toch aan ons? Nee! In Pardo's jeugd.....ja maar.....pffff.....
Het hele gesprek met de therapeut geprobeerd terug te krijgen; waarom heeft ze geen opties genoemd om hier zelf mee aan de slag te kunnen?
Met haar hulp en training in Amersfoort en evt. later nog in Zeist?
Waarom was het voor haar zo duidelijk dat Pardo niet bij ons kan blijven?
Te kwetsbaar, ja....maar ons doet hij niets......pfff.....
Te kwetsbaar! Toch! Het gaat niet lukken, hoe ik het ook wend of keer.
Maar dan....alle asiels afbellen, in de hoop dat er eentje tussen zit?
Is er iemand anders die hem kan heropvoeden? Een bekende? Moet ik niet toch een heel verhaal op marktplaats zetten met alle plussen en vooral de minnen van Pardo? Ga ik het niet mooier voorstellen dan het werkelijk is? Hoe gevaarlijk IS Pardo eigenlijk? Moet ik niet wachten op het verslag van Tinley? Is hij misschien geschikt als waakhond? En wat, als we hem aan de straatstenen niet kwijt kunnen? Inslapen? Zo'n lieve hond? Wil ik dat? Kan dat? Mag dat? Pffff!
Doodvermoeid mezelf maar uit bed gewerkt; Pardo moest uit.
Ik loop anders met hem nu. Ben NOG gespitster op vreemden. Zowel buiten als binnen het bos. Ik lijnde hem eerder aan dan anders.
Hij keek me aan bij het aanlijnen en begon mijn tranen weg te likken.
Vre-se-lijk! Alle twijfel sloeg meteen weer toe. Hoe kan ik zo'n hond wegdoen, die me zo zielig aankijkt.....Hoe gevaarlijk IS Pardo nou?
Het worden drukkle dagen en nachten ben ik bang.

[Belle]

Wat moet dit moeilijk voor je zijn. Helaas kan ik je geen antwoord geven op je vragen, maar wil je wel veel sterkte wensen met zulke moeilijke beslissingen.

[Gast]

Wat een naar nieuws over Pardo! Ik kan me goed voorstellen dat je daardoor flink van slag bent.

Ik heb geen advies voor je. Ik denk zelf dat het leven met een hond als Pardo sociaal enorm beperkend is en bijna niet te doen is voor een gezin met kinderen. Als je alleen woont of met een andere volwassen samen kun je je afspraken buiten de deur plannen of de hond even in een aparte kamer doen als er bezoek komt. Met kinderen is dat haast niet te doen of je moet je kinderen enorm in hun vrijheid beperken.

[Eline*]

Ik heb niet geslapen, maar nagedacht.
Allereerst over het feit of ik wel goed kan inschatten hoe gevaarlijk pardo in dat stukje gedrag kan zijn.....IS het wel zo erg als de therapeut zegt? Hij is zo lief, zo leuk, ook in het bos zo vrij en zo gezellig naar andere hondjes en hun baasjes toe.....zien we het niet allemaal verkeerd? Te overdreven? Heb ik wel een duidelijk beeld geschetst van alles? heb ik zelf niet iets verkeerds aangegeven?

Al vertel jij als eigenaar een verhaal wat kant noch wal raakt..een hond liegt niet. Een gedragsdeskundige heeft ervoor geleerd aan het gedrag van de hond te kunnen aflezen wat zijn motivatie is en wat hij van plan is.
Pardo vertelt zijn eigen verhaal. Daar zal de deskundige ook op af gegaan zijn. Al heb je dus sommige dingen niet helemaal goed gezegd naar je gevoel...dat maakt niet uit.
Bange honden die de ruimte hebben doen niet lelijk. Dan hebben ze de mogelijkheid om te vluchten en voelen ze zich niet geroepen te reageren met agressie.
Dat maakt alles nou net zo verschrikkelijk moeilijk. Juist de bangerikjes hangen erg aan hun baas, jij bent iets speciaals voor hun. Zolang hun angst niet wordt geprovoceerd zijn het scheten van honden.

Ik loop anders met hem nu. Ben NOG gespitster op vreemden. Zowel buiten als binnen het bos. Ik lijnde hem eerder aan dan anders.
Hij keek me aan bij het aanlijnen en begon mijn tranen weg te likken.
Vre-se-lijk! Alle twijfel sloeg meteen weer toe. Hoe kan ik zo'n hond wegdoen, die me zo zielig aankijkt.....Hoe gevaarlijk IS Pardo nou?
Het worden drukkle dagen en nachten ben ik bang.

Als je hond buiten losloopt hoef je niet bang te zijn dat hij zomaar iemand aanvalt. Dat geblaf is vervelend, maar daarvanuit vliegt hij niet zomaar mensen aan. Probeer je dus niet te laten opjuinen of bang te laten maken, want jouw onzekerheid zal overslaan op je hond. Gewoon kalm aan, lekkers mee en gewoon doen zoals je de afgelopen weken hebt gedaan met hem.

[Eline*]

Ik weet nog niet goed wat we hier nu mee aan moeten en wat we willen; ik moet het allemaal nog even laten bezinken. Het valt me allemaal rauw op het dak; had ergens verwacht dat Pardo wel te helpen was.
Misschien moet ik toch nog echt de gevaren van Pardo onderkennen. Ik weet dat het linke soep is, maar toch........
Ook het feit dat de oude eigenaren het zo laten afweten komt hard aan.

Ik zit zo nog eens te lezen, maar Pardo is met zijn 16 maanden natuurlijk niet nooit meer bij te sturen in gedrag. Dat is onzin. een bangerik zal het blijven, maar dat wil niet zeggen dat hij bv niet kan wennen aan een bench waar hij inkan als er bezoek komt, dat hem buiten niet geleerd kan worden op de baas te letten enz..
Iemand moet er alleen een hele hoop werk in gaan stoppen en zich bewust zijn van de beperkingen van een type hond als dit.
Hoe ziet zijn verleden eruit?

[Pardo]

Het verleden ken ik dus niet helemaal; alle info van de vorige eigenaar vertrouw ik niet meer! Ik zal er ook nooit achter komen; ze blijven er bij dat hij dit gedrag niet eerder vertoond heeft. Hij heeft eerder in een bench gezeten, als zijn baasje weg ging en later om hem 's nachts bij de andere honden weg te houden. Ze zeggen dat hij nog nooit heeft gebeten en dat geloof ik wel. (ik weet niet precies waarop ik dat baseer, maar dat zal mijn vertrouwen in pardo zijn......)
Ze zeggen dat ze hem aan heel veel dingen hebben gewend in zijn puppyperiode, maar DAT geloof ik dus niet. het wordt een wellis/nietus spelletje om de waarheid boven tafel te krijgen ............

[fenneke]

bah ik lees het nu pas allemaal
wat een vervelende situatie voor jullie als gezin
denk goed na en doe geen overhaaste dingen en voorlopig inderdaad maar in de bench alshij thuis is en jullie kunnen verwachten dat er zo maar kinderen binnen komen lopen
sterkte