Pardo stelt zich voor

[Pardo]

Jaaaa.....MAAR!
Als het een aangeboren angstafwijking zou zijn, dan zou toch het gedrag niet uit de lucht zijn komen vallen zoals nu?! Volgens de oude eigenaar heeft Pardo dit gedrag nooit eerder vertoond.......er klopt iets niet, maar waar?

[Eline*]

Jaaaa.....MAAR!
Als het een aangeboren angstafwijking zou zijn, dan zou toch het gedrag niet uit de lucht zijn komen vallen zoals nu?! Volgens de oude eigenaar heeft Pardo dit gedrag nooit eerder vertoond.......er klopt iets niet, maar waar?

Je zegt zelf in je eerste bericht dat hij jullie ook met het nodige geblaf heeft ontvangen bij de vorige eigenaar. Dat gedrag is niet nieuw..dat is onzin en gewoon niet waar.

[Pardo]

Vre-se-lijk!
Pardo ging op dezelfde dreigende manier als bij vreemden op mijn man af, nadat hij de kinderen verbaal corrigeerde met (echt) IETWAT stemverhef.
Eerst vanmiddag, maar toen ging hij vlot naar zijn plaats en liggen. Heb een hondenkenner gebeld en die schrok hier toch wel van; geen best gedrag! We hebben wat tips gekregen wat te doen hiermee.
Vanavond gebeurde het weer en zo mogelijk nog dreigender.
Pardo MOEST naar zijn plaats en af, maar hij had hier eerst geen zin in.
Omdat hij gewoonweg niet anders kon, ging hij toch, maar met duidelijke pijn en moeite.
Hij bleef echter gefixeerd kijken naar mijn man, die hem compleet negeerde. Pardo bleef hem echter op zo'n gruwelijke manier volgen, met dezelfde fixerende blik die ik bij de peut had gezien, dat mijn man uiteindelijk maar even naar boven is gegaan. De kinderen waren lamgeslagen. ZO kenden ze pardo niet; ze voelden de dreiging en wisten niet goed meer wat ze moesten. Op mijn advies hebben zij ook Pardo weten te negeren. Maar dit was toch echt de druppel.
Heb de dierenarts gebeld, de hele situatie uitgelegd en gevraagd wat we er toch mee aan moesten.
Pardo mocht een nachtje komen, maar dan moest hij van hun uit wel naar het asiel kunnen en tja.......Laten inslapen was een ander alternatief en gezien het hele traject wat we al hadden doorlopen en de weinig hoopvolle mogelijkheden voor een goed tehuis, hebben we daar voor "gekozen".
Toen ze Pardo zag, was het haar meteen duidelijk. Het feit dat hij niet goed wist wat hij met zijn angst aanmoest, maakte hem gevaarlijk. Alleen agressief is duidelijk, daar kun je nog op inspelen, maar het misschien wel/misschien niet willen bijten na het grommen en blaffen, maakte hem zo onberekenbaar en tegelijkertijd onbehandelbaar.
Ik ben bij Pardo gebleven, toen hij eerst een spuitje kreeg om hem te laten slapen. Toen hij eenmaal sliep ben ik weggegaan.
Ik ben er helemaal kapot van en de kinderen zeker!
Dit was geen keuze meer; er was niets anders..........
We zullen Pardo missen!

[Gast]

Een moedige beslissing van jullie. Veel sterkte bij het verwerken van het verlies van Pardo.

[reja]

Wat een trieste afloop voor beide partijen.
Ik wil jullie veel sterkte toewensen.
Maar misschien komt er een ander leuk hondje op jullie pad, vroeger of later.
Ik gun het jullie van harte.

Groetjes, Joyce

[Eline*]

Tjeetje Ellen, ik schrik hier toch wel erg van. Kijk en vergelijk..je eerste bericht van dit topic vol vertrouwen en nu het bericht dat Pardo ingeslapen is. Wat een ontzettend nare ervaring voor jullie.
Ik vind het een moedige en verstandige beslissing. Toen ik het verhaal van de peut hoorde was ik er al bang voor. Ik heb ook de indruk dat er meer gespeeld heeft dan alleen angst. Angstige honden dreigen niet zo even naar gezinsleden. Die zijn ze vertrouwd.
Ik wens jou en je gezin erg veel sterkte toe met het verwerken van het verlies van Pardo en ook met de hele schrik van alles wat er nu gebeurd is.

[Ben]

Sterkte voor jullie.


Groet Ben

[fenneke]

ach jullie sterkte

en toch heb je hierin de juiste beslissing genomen het is nu hard om te verwerken maar pardo heeft nu geen leiden meer en gelukkig voor jullie is er niets ernstigs gebeurd

heel veel sterkte nogmaals en ik hop dat jullie er weer aan toe komen om een andere hond te nemen er daar wel van mogen genieten

[Pardo]

Bij deze wil ik iedereen bedanken voor berichtjes, pm's en andere vormen van steun. Heb het er nog met menigeen over gehad, ook met de vorige eigenaar.........die er bij blijft dat pardo zich nooit ZO heeft gedragen. Hij bleef in de keuken blaffen en rende toen niet op ons af, zoals hij bij vreemden bij ons, wel deed. Hij hield toen afstand, omdat hij niet de kamer in mocht. DIT kende ze niet van hem.
Het binnen een paar weken zo agressief raken en dan weer even niet en dan weer erger, lijkt volgens een hoop kenners toch te duiden op iets lichamelijks. Obductie heb ik niet laten doen; heb er niet eens aan gedacht, maar wellicht zal er iets hebben kunnen spelen van een tumor of iets. Het verandert allemaal niets aan de uitslag - Pardo zal nooit meer bij ons zijn- maar vooral de kinderen geeft het rust "dat Pardo ziek was in zijn hoofd" en dat hij na onderzoeken niet meer beter te maken bleek.
Hij hoefde niet meer "zomaar" dood..........
Door vooral het lieve ook in Pardo, kijken ze alweer uit naar een ander hondje, maar die moet wel "heel erg goed gezond in zijn hoofd zijn!"
Ikzelf mis Pardo ook enorm; de loopjes naar het bos, het gelik en geknuf, zijn luchtje, etc. etc. Het ritme van leven met een hond zit er nog goed in!
Tot kijk, als we onze nieuwe hond gaan voorstellen!
We doen het rustig aan, maar hij/zij komt!!!!
groetjes, Ellen

[Eline*]

Pardo heeft niks in zijn hoofd gehad hoor. Honden met tumoren hebben andere verschijnselen. Bizar gedrag zie je dan en het is niet bizar als je mensgerichte agressie vertoond.
Als hij bij de vorige baas nooit contact mocht maken met bezoek is zijn reactie bij jullie alles behalve vreemd. Ik heb het vage vermoeden dat Pardo met enig geweld te verstaan heeft gekregen de keuken niet te mogen verlaten als er bezoek is dus dat hij bezoek ziet als iets bedreigends dat weg moet is logisch. Hij kreeg bij jullie alle vrijheid en wist dat niet te handelen.

[Rataplan]

Ik denk ook in de richting van Eline een hond met een tumor daar vallen bepaalde functies van uit of zie je dat ze rondjes lopen of scheef lopen of tegen alles agressief zijn niet alleen tegen mensen of bijvoorbeeld tegen andere honden. Waarom Pardo zo was als hij was dat kan ik hiervandaan nooit zien of zeggen wel kan ik zeggen dat jullie er in ieder geval niet schuld aan zijn en het beste met hem voor hebben gehad.
Ik hoop dat je het een plaatsje kan geven (ook voor je kinderen vind ik het triest) en als het je helpt was hij ziek in zijn hoofd niet door een tumor maar door zijn verleden.

[teckeltoos]

Sjee wat een nachtmerrie zeg 8O Je hebt een heel moedige beslissing genomen Ik hoop dat je binnenkort een hond zal vinden die zich lekker bij jullie kan settelen.

Tot kijk, als we onze nieuwe hond gaan voorstellen!
We doen het rustig aan, maar hij/zij komt!!!!
groetjes, Ellen

Blijf vooral veel lezen hier op het forum. Ikzelf heb ondanks mijn hele leven met honden zoveel geleerd hier.
Wat Sarah nu is heb ik toch voor een groot deel van de forumleden geleerd.

[Mama Sanneke]

Het lijkt me echt heel erg.
Ik zou me geen weet gehad hebben mocht Luka agressieve trekken krijgen.
Wens je toch nog een goeie oplossing.
Sanneke