Stanley kon sinds een half jaar echt niet meer los rondom en in het knotwilgenbos naast mijn huis. Als ik hem los had, dan scheurde hij regelrecht naar het bos van de ene poephoop naar de andere. Altijd poep van dezelfde hond en tot 3x toe is hij daar ontzettend ziek van geweest. Dan maar voorlopig vast en los aan de 10 mtr. lijn trainen. Bij het snuffen richting zo'n hoop corrigeren met 'Nee' en bij afwenden belonen met wat lekkers. Dat had meneer al gauw in de gaten en op afstand corrigeren ging ook steeds beter. Bij 'Nee' loopt hij tegenwoordig van de hoop af mijn richting op en dat beloon ik dan altijd met wat lekkers.
Sinds vorige week train ik hem ook op het los meenemen van mijn huis naar het buitengebied er naast, richting het bos. Dan moeten we hele hordes kinderen trotseren, die allemaal stapelgek op Stanley zijn en ik krijg hem warempel ontzettend makkelijk mee richting het knotwilgenbos.
Dat er naartoe scheuren om die poephopen op te sporen, doet hij niet meer en hij is ook vrij makkelijk weer af te leiden als ik zie dat ie toch aanstalten maakt.
Terug ging altijd wat moeilijker, want meneer vond het natuurlijk nog geen tijd om naar huis te gaan. Maar met het commando 'Naast' ten hoogte van de straat en de Rodi-worst krijg ik hem al de hele week los mee naar mijn huis. Onderweg komen we meestal andere honden tegen en spelende kinderen en dat naast blijven gaat echt hartstikke goed.
:E Ik ben echt supertrots op mijn stoere kereltje.
Groetjes,
Sandra en



