De rasvereniging vertegenwoordigt meer fokkers dan alleen de jouwe. En jij bent toch zeker niet in de veronderstelling dat jouw fokster bij jou aan de bel hangt als er een epilepsie-hond tussen haar nakomelingen zit.Marion. schreef:En dan nogmaals, wil ik pleiten voor andere GR-fokkers. Voor zover ik weet heeft de mijne nog nooit epileptie-hondjes voortgebracht. Ze fokt ook al een jaar of wat.MoniqueDM schreef:Ik heb veel ellende omtrent epilepsie meegemaakt en nogmaals; ik verwijt de fokster niets! Megan is de tweede hond met epilepsie die zij op de wereld heeft gezet in een tijdsbestek van ruim 25 jaar fokken, dus dat is nog netjes als je de cijfers bekijkt. Maar het wil niet zeggen dat iedere hond met epilepsie er eentje teveel is en aangezien deze aandoening alleen nog maar toeneemt, zoek ik naar een oorzaak. Ik weet dat de populatie honden onder ons nooit epilepsie-vrij zal worden, dat is onmogelijk, maar ik ben wel van mening dat er, met name door onze rasvereniging, iets meer energie zou mogen worden gestoken in een controlerende functie die ik bij meer rasverenigingen zie.
En de RV heeft meer zaken waar ze zich druk om moeten maken. Epilepsie zou er één van kunnen zijn, ware het niet dat andere - massalere - aandoeningen grotere prioriteit krijgen.
Marion, ik kan na al jouw berichten maar tot één conclusie komen en dat is de volgende: jij ziet duidelijk de ernst en de belasting voor hond en eigenaar die epilepsie met zich meebrengt, niet in. Dat neem ik je heus niet kwalijk, maar oordeel er dan ook niet zo makkelijk over en wees blij dat je twee gezonde honden hebt.
Ik ben me overigens vandaag weer een hartverzakking geschrokken. Op weg naar de rivier (op dat schelpenpad wat jij je wel weet te herinneren) zag ik Jenny ineens op haar poten tollen. Ze stond wijd met haar poten, te waggelen, zomaar 5 tot 10 seconden en het kan makkelijk zijn dat ze even last had van een evenwichtsstoornis of iets dergelijks, maar ik kreeg bijna een beroerte van angst. Dat doet epilepsie nou met een eigenaar.
.
