Het is inmiddels weer een tijdje later, en ik ben twee onwijs geweldige Tollers tegen gekomen.
Hoe gek het misschien ook klinkt, maar mijn hart smolt bij deze honden en ik weet nu toch bijna zeker dat er hierna wel een Toller komt.
De eerste hond was een reu, heel gefocust op zijn baasje die steentjes in een grote plas gooide en de hond dook ze op en bracht ze terug naar de baas.
Deze hond had totaal geen interesse in mij of aandacht voor mij.
Alleen maar voor zijn baas en de steentjes.
Hij had een geweldige blik in zijn ogen, en een heel mooie uitdrukking en ik was op slag verliefd.
De tweede kwam ik van de week tegen, Duckie heette ze.
Een jong Toller teefje waarvan ik de eigenaresse al had 'gesproken' op een Tollerforum.
Wat een schatje!! Ze kroop zowat in me, heel knuffelig.
En wederom helemaal verliefd...
De Amstaff heeft echt mijn hart veroverd, maar de Toller heeft een plekje ingenomen naast ze.
En ik weet nu heel zeker wat ik wil, doordat ik deze twee honden heb mogen ontmoeten en hun karakter en uitstraling me echt iets doet.