Kijk je naar goedkopere alternatieven voor je hond nu alle de prijzen zo uit de bocht vliegen?
Ster topic! Klik hier om te reageren
Ben je nieuw en wil je een account maken? Klik hier!
Een (zeer) beknopte handleiding voor nieuwe leden vind je hier: Klik!
Het hondenforum team stelt zich hier voor: Klik!
Laatste wijziging 23-03-2022
Wil je deze forummededeling niet meer zien? klik dan rechtsboven in dit vak
Budkes schreef:
Ik liet mijn collega naar aanleiding van dit bijtincident een foto zien van mijn 19 jarige zoon. En specifieker een foto van zijn litteken dat hij op heeft gelopen naast zijn linkeroog van een hondenbeet. Een fors litteken. Dit litteken heeft hij overgehouden van een beet van mijn Bullmastiff 13 jaar geleden. Hij was toen dus zes jaar oud. Ik zat erbij toen het gebeurde.
De hond schrok wakker en mijn zoon zat heel kort bij hem. Uit schrik beet hij hem in het gezicht. De Bullmastiff schrok daar vervolgens zo van dat hij onmiddellijk los liet en helemaal van slag was.
Een beet van een hond van ruim zestig kilo, met een bek zo groot dat zijn hele hoofd er in verdween. En toch was het enige wat hij er van overhield een paar littekens. Dit norm ik een ongeluk. Shit happens en veiligheid is niet altijd maakbaar. Begrijpelijk ongeluk.
Echter het moment dat een hond een willekeurig kind in een park aanvalt en bijna verscheurd tot andere mensen het beest er af kunnen krijgen spreek ik niet meer van een ongeluk of arme hond maar van zwaar gestoord gedrag. Zelfs als het kind over de hond was gestruikeld en de hond zich zwaar in het nauw gedreven had gevoeld vindt ik dit nog steeds zwaar gestoord gedrag.
Had de hond uit angst of onveiligheid of wat dan ook een keer gebeten dan vond ik het misschien nog een ongelukkige samenloop van omstandigheden, desnoods een ongeluk maar dit?
Dit valt in mijn beleving nooit goed te praten.
op die manier ben ik ook gebeten als kind door onze kruising deense dog.
ik kreeg op mijn kop en toen gingen we voor het hechten naar de dokter
een ongeluk en zeker geen gestoord gedrag zoals deze hond
Ik heb mijn zoontje niet op zijn kop gegeven hoor, hij kon er echt niets aan doen, dat van die hechtingen en zo komt dan weer wel overeen.
Nog ruzie gemaakt met de chirurg die vond dat we de hond nu onmiddellijk " af moesten laten spuiten"
En zoonlief houdt tot op de dag van vandaag vol dat de hond hem niet heeft gebeten, maar zijn kop omdraaide met de bek los.
Laatst gewijzigd door Budkes op 28 dec 2016 17:53, 1 keer totaal gewijzigd.
karpaatje schreef:Situatie: de hond was aangelijnd. Kind komt er op af lopen. Hond voelt zich wellicht in het nauw gedreven (want: wordt benaderd, zit zelf vast, kan geen kant op, situatie komt bedreigend op hem over) en geeft signalen af maar domme baas heeft niets in de gaten want die denkt dat zijn hond 'een grote kindervriend' is....
Dom baasje.
Arm kind.
En arme hond (ja, dat is mijn mening).
Ja ik heb gezien dat je deze reactie hebt verwijderd maar ik wilde hem toch nog even gebruiken om iets te verduidelijken. Dus niet persoonlijk naar jou toe dus, zeker niet.
Ik liet mijn collega naar aanleiding van dit bijtincident een foto zien van mijn 19 jarige zoon. En specifieker een foto van zijn litteken dat hij op heeft gelopen naast zijn linkeroog van een hondenbeet. Een fors litteken. Dit litteken heeft hij overgehouden van een beet van mijn Bullmastiff 13 jaar geleden. Hij was toen dus zes jaar oud. Ik zat erbij toen het gebeurde. De hond schrok wakker en mijn zoon zat heel kort bij hem. Uit schrik beet hij hem in het gezicht. De Bullmastiff schrok daar vervolgens zo van dat hij onmiddellijk los liet en helemaal van slag was.
Een beet van een hond van ruim zestig kilo, met een bek zo groot dat zijn hele hoofd er in verdween. En toch was het enige wat hij er van overhield een paar littekens. Dit norm ik een ongeluk. Shit happens en veiligheid is niet altijd maakbaar. Begrijpelijk ongeluk.
Echter het moment dat een hond een willekeurig kind in een park aanvalt en bijna verscheurd tot andere mensen het beest er af kunnen krijgen spreek ik niet meer van een ongeluk of arme hond maar van zwaar gestoord gedrag. Zelfs als het kind over de hond was gestruikeld en de hond zich zwaar in het nauw gedreven had gevoeld vindt ik dit nog steeds zwaar gestoord gedrag.
Had de hond uit angst of onveiligheid of wat dan ook een keer gebeten dan vond ik het misschien nog een ongelukkige samenloop van omstandigheden, desnoods een ongeluk maar dit?
Dit valt in mijn beleving nooit goed te praten.
Ik blijf me dan toch afvragen of je nooit iets aan je hond merkt naar aanloop van zoiets debiel gedrag als een kind aan gort willen bijten, ik heb best ook wel moeilijke rassen gehad maar dat knop om herken ik helemaal niet
karpaatje schreef:Situatie: de hond was aangelijnd. Kind komt er op af lopen. Hond voelt zich wellicht in het nauw gedreven (want: wordt benaderd, zit zelf vast, kan geen kant op, situatie komt bedreigend op hem over) en geeft signalen af maar domme baas heeft niets in de gaten want die denkt dat zijn hond 'een grote kindervriend' is....
Dom baasje.
Arm kind.
En arme hond (ja, dat is mijn mening).
Ja ik heb gezien dat je deze reactie hebt verwijderd maar ik wilde hem toch nog even gebruiken om iets te verduidelijken. Dus niet persoonlijk naar jou toe dus, zeker niet.
Ik liet mijn collega naar aanleiding van dit bijtincident een foto zien van mijn 19 jarige zoon. En specifieker een foto van zijn litteken dat hij op heeft gelopen naast zijn linkeroog van een hondenbeet. Een fors litteken. Dit litteken heeft hij overgehouden van een beet van mijn Bullmastiff 13 jaar geleden. Hij was toen dus zes jaar oud. Ik zat erbij toen het gebeurde. De hond schrok wakker en mijn zoon zat heel kort bij hem. Uit schrik beet hij hem in het gezicht. De Bullmastiff schrok daar vervolgens zo van dat hij onmiddellijk los liet en helemaal van slag was.
Een beet van een hond van ruim zestig kilo, met een bek zo groot dat zijn hele hoofd er in verdween. En toch was het enige wat hij er van overhield een paar littekens. Dit norm ik een ongeluk. Shit happens en veiligheid is niet altijd maakbaar. Begrijpelijk ongeluk.
Echter het moment dat een hond een willekeurig kind in een park aanvalt en bijna verscheurd tot andere mensen het beest er af kunnen krijgen spreek ik niet meer van een ongeluk of arme hond maar van zwaar gestoord gedrag. Zelfs als het kind over de hond was gestruikeld en de hond zich zwaar in het nauw gedreven had gevoeld vindt ik dit nog steeds zwaar gestoord gedrag.
Had de hond uit angst of onveiligheid of wat dan ook een keer gebeten dan vond ik het misschien nog een ongelukkige samenloop van omstandigheden, desnoods een ongeluk maar dit?
Dit valt in mijn beleving nooit goed te praten.
Ik blijf me dan toch afvragen of je nooit iets aan je hond merkt naar aanloop van zoiets debiel gedrag als een kind aan gort willen bijten, ik heb best ook wel moeilijke rassen gehad maar dat knop om herken ik helemaal niet
Ik vraag me dat ook in alle oprechtheid af, ik kan me dat haast niet voorstellen.
karpaatje schreef:Situatie: de hond was aangelijnd. Kind komt er op af lopen. Hond voelt zich wellicht in het nauw gedreven (want: wordt benaderd, zit zelf vast, kan geen kant op, situatie komt bedreigend op hem over) en geeft signalen af maar domme baas heeft niets in de gaten want die denkt dat zijn hond 'een grote kindervriend' is....
Dom baasje.
Arm kind.
En arme hond (ja, dat is mijn mening).
Ja ik heb gezien dat je deze reactie hebt verwijderd maar ik wilde hem toch nog even gebruiken om iets te verduidelijken. Dus niet persoonlijk naar jou toe dus, zeker niet.
Ik liet mijn collega naar aanleiding van dit bijtincident een foto zien van mijn 19 jarige zoon. En specifieker een foto van zijn litteken dat hij op heeft gelopen naast zijn linkeroog van een hondenbeet. Een fors litteken. Dit litteken heeft hij overgehouden van een beet van mijn Bullmastiff 13 jaar geleden. Hij was toen dus zes jaar oud. Ik zat erbij toen het gebeurde. De hond schrok wakker en mijn zoon zat heel kort bij hem. Uit schrik beet hij hem in het gezicht. De Bullmastiff schrok daar vervolgens zo van dat hij onmiddellijk los liet en helemaal van slag was.
Een beet van een hond van ruim zestig kilo, met een bek zo groot dat zijn hele hoofd er in verdween. En toch was het enige wat hij er van overhield een paar littekens. Dit norm ik een ongeluk. Shit happens en veiligheid is niet altijd maakbaar. Begrijpelijk ongeluk.
Echter het moment dat een hond een willekeurig kind in een park aanvalt en bijna verscheurd tot andere mensen het beest er af kunnen krijgen spreek ik niet meer van een ongeluk of arme hond maar van zwaar gestoord gedrag. Zelfs als het kind over de hond was gestruikeld en de hond zich zwaar in het nauw gedreven had gevoeld vindt ik dit nog steeds zwaar gestoord gedrag.
Had de hond uit angst of onveiligheid of wat dan ook een keer gebeten dan vond ik het misschien nog een ongelukkige samenloop van omstandigheden, desnoods een ongeluk maar dit?
Dit valt in mijn beleving nooit goed te praten.
Dat bedoelde ik dus ook met mijn reactie.. hapt een hond (ook niet goed!!) dan allé maar echt op een kind storten ...
In heel veel gevallen zien mensen de honden signalen in vroeg stadium niet ongeacht welk ras of situatie ................er lopen vele onnozelen met een lijn kan veel leed voorkomen worden als ze het eerder hadden opgemerkt maar velen zijn nogal blind.
gebeten
