Gisteren een hele drukke dag gehad. Sinterklaas en zijn pieten gezien (en geaaid door de pieten!) en heeeeel veel mensen, fietsen, winkelkarretjes... er komen daar bijna geen honden dus een ideaal plekje om toch even te socialiseren voor de enting morgen. Ook een jongen met Down ontmoet en ook die was lief en leuk. Met begeleiding lukte het perfect.
De kleine man had me een hartaanval bezorgd door ineens uit mijn armen te springen toen ik thuis zijn halsbandje af wilde doen. Vraag me niet hoe of wat, maar ik schijn een soort snoekduik te hebben gemaakt om hem te vangen. Ik kan het van de schrik niet eens echt herinneren. Puppedup had in elk geval niks, geen piep gegeven en wilde gewoon verder spelen! Ik was nog een halfuur aan het bekomen... pff!!
Daarop meteen een mooi tuigje voor hem gekocht. (Minimaatje!!) Dat vind ik veel fijner lopen en ALS hij ooit weer zoiets verzint (dan smoor ik m!) dan hangt hij in elk geval niet aan zijn nekkie.
Gisteravond voor het eerst kort alleen gebleven. Geweldig, hij rolde slaapdronken het benchje uit!
Omdat mijn vriend en ik niet samenwonen, zal het voor pupsel normaal moeten worden dat hij regelmatig heen en weer gaat tussen twee huizen. Gelukkig wonen we dicht bij elkaar! (Zelfde wijk)
Gisteravond was het tijd om naar huisje twee te gaan. Dus alles ingepakt en rijden maar.
Autorijden was stom. Maar liedjes voor hem zingen hielp om de grootste spanning kwijt te raken, dat is mooie afleiding. Nog voor we thuis waren kalmeerde hij al wat.
En toen was het tijd om huis twee te verkennen! De grote bench van Rhodi staat nog altijd opgeklapt in de woonkamer, dat moest natuurlijk besnuffeld. Jee... weer een leuk huis! Alles was even mooi. De grote tuin was indrukwekkend en al snel ook leuk.
En toen was het tijd om te wachten op een laatste plasje en poepje en dan naar bed. Dat ging prima en om 1u konden we eindelijk slapen. Andere slaapkamer, zelfde bench met zelfde dekentje en shirtje van mij... Voorbeeldig! Het gaat elke nacht beter. Hij sliep razendsnel en sliep door tot zes uur. Buiten plassen en poepen en weer slapen... tot... half 11!!

Wat een ongelooflijke superpup!!!
En vandaag laat hij zien... welk huis het ook is, zolang we samen zijn is het voor hem prima.
Grappig momentje toen ik zittend op de grond besloot een bekertje sinasappelsap in te schenken. Kyuubi trekt een sprintje en duikt ZO met zn dikke puppeharses ertussen...!

Likt zich stomverbaasd om zijn bekje en besluit ter plekke dat hij dat eigenlijk best lust... haha!! Sorry Kyuubi, jij drinkt water!!
Oh enne... als ik zo dom ben zijn kluifje niet uit de tas te halen, pakt hij hem ZELF wel, alstublieft dankuwel. Dat KAN een zelfstandig hondje als hij prima!!

