Buitenlandse honden, 'de nieuwe rashond'

[-Saskia-]

Leuk om te lezen allemaal

Mijn punt is dat je overal een verkeerde hond in de handen gedrukt kunt krijgen. En ook overal een leuke hond kunt vinden. Maar je moet wel uit je doppen kijken. Of je nou bij een fokker, asiel, stichting of marktplaats zoekt.

Ja, precies. Het asiel kortbij (wat gelukkig niet meer bestaat) gaf staffordkruisingen mee als "labradorkruising" omdat dat beter verkocht en een hondagressieve kangal werd gewoon bij een ander hondje geplaatst. Tal van asielen hier die de indruk wekken dat een uitbrekende husky dat afleert met een dagelijkse wandeling of een hondagressieve stafford met een ervaren baas weer poeslief wordt

[80564M]

Mijn punt is dat je overal een verkeerde hond in de handen gedrukt kunt krijgen. En ook overal een leuke hond kunt vinden. Maar je moet wel uit je doppen kijken. Of je nou bij een fokker, asiel, stichting of marktplaats zoekt. Mensen moeten eens net zoveel aandacht besteden aan de keuze voor een hond als aan de keuze voor een nieuwe auto.
Dat zal een hoop ellende schelen. Niet in de laatste plaats voor de hond zelf.

Helemaal eens! Maar... ik ben wel van mening dat er ook bij stichtingen een verantwoordelijkheid ligt tot eerlijk informeren en niet vervallen in eufemismen als 'nog een beetje verlegen' als het om een hartstikke angstige hond gaat.
Of je die honden naar Nederland moet halen is een andere discussie. Maar als je dat doet, ben er dan wel gewoon eerlijk over, en geef mensen voldoende begeleiding. Het is niet in het belang van de nieuwe eigenaren en ook niet in dat van de hond om zo'n bange hond ergens te plaatsen waar de nieuwe baasjes niet goed met die angst om kunnen gaan, of gewoon iets heel anders in gedachten hadden.
Ik vind dat stichtingen daar best op aangesproken mogen worden en dat het publiek gewoon uit moet kunnen gaan van eerlijke en betrouwbare informatie. Natuurlijk kan een stichting zich best eens vergissen en kan een hond in Nederland toch banger zijn dan deze in het asiel was ingeschat, maar dat is wat anders dan structureel de honden makkelijker omschrijven dan ze in werkelijkheid zijn.

Een hond eerst bezoeken in een opvanggezin in Nederland kan natuurlijk ook vooraf veel duidelijkheid brengen.

Helemaal met je eens. Ik vind dat iedereen zijn hond moet halen, daar waar hij het goed dunkt. En ik ben toevallig een heel erg puppenmens, dus ik wil graag hondjes vanaf dag 1 zien. En dan ook nog met van tevoren inschatbare eigenschappen (rashond dus). Is dat laakbaar? Ik vind van niet.

Een buitenlander? Ik sluit het niet uit hoor. Maar ik vind wel de ontsnappingen, en het weken zoeken naar een hond die net in Nederland is, veel te vaak voorkomend. En ik trek dat niet. Een hond is voor mij ontspanning.

[laeken]

Maar de honden die weglopen zijn vrijwel allemaal Podencos of kruising Podencos. En die lopen altijd weg. Ook in Spanje, ook als je ze als pup koopt en ook bij een Nederlandse fokker vandaan. Dus Podencos en bv huskies zijn gewoon regelmatig echte weglopers. Jagers. Als ze dan ook nog wat schuw zijn of eerder zwerfhond waren, tja...

Neem je een bodequero of een herder uit Spanje dan lopen die in mijn ogen net zo weinig weg als Nederlandse herplaatsers als ze eenmaal aan je gewend zijn.

[Paisley]

Je kunt dus selecteren op een ongecompliceerd karakter en dan heb je nog steeds een enorm aanbod.

Ik ben eigenlijk best benieuwd naar de echt ongecompliceerde buitenlandertjes op dit forum. Het zijn teveel namen om neer te pennen maar ik lees toch best vaak dat de ene niet los kan, de andere bang is voor andere honden, de ene is bang voor mannen en de andere kan niet met katten om.
Bas lijkt me een erg relaxt hondje, hoe Marc haar omschrijft. Puur uit nieuwsgierigheid ben ik dus wel benieuwd naar andere honden die uit een buitenlandse stichting komen en prima met honden, katten en kinderen kunnen, probleemloos los kunnen lopen en niet angstig zijn. Dat is namelijk mijn idee van een ongecompliceerde hond.

Al mijn opvanghonden waren ongecompliceerd (en werden allen binnen 2 weken geadopteerd, op 1 na die we wegens medisch onderzoek een tijdje apart hebben gehouden). Liepen binnen een paar dagen los (op 1 na, die smeerde m, maar ook die werd binnen een week geadopteerd en loopt nu bij de nieuwe eigenaar gewoon los). Geen van allen waren bang. Geen van allen vielen uit of waren op een andere manier agressief. Allen konden met kinderen.
Het waren allemaal ongecompliceerde honden. Daar selecteerden we de honden op Rhodos al op Dat is niet moeilijk want je kunt honden kiezen uit een niet aflatende stroom nieuwe binnenkomers.
Het waren honden met verschillende afkomsten. De een was gedumpt op volwassen leeftijd, de ander van het strand gehaald, de ander als pup aangespoeld in het asiel. Wat ze met elkaar overeen kwamen, is dat ik nooit honden heb gehad die ouder waren dan 2 jaar.

Mijn moeder heeft een hond van hun stichting. Ook een hond-zonder-gebruiksaanwijzing.


Je snapt, mijn beeld over buitenlandse honden is dus níet dat het lastige schijtbakken zijn. Maar het ligt heel erg aan de visie van de stichting. Als je elke misbruikte galgo naar nederland wil halen, zitten daar wat vaker schijtbakken tussen natuurlijk.

[Izzie_Anneke]

Izzie is Turks. Izzie is niet ongecompliceerd. Ze is bangig voor mensen. Dat gaat met sprongen vooruit (mede dankzij de adviezen van dit forum) want ze is reuze leerbaar.

Zoals ze reageert denk ik dat ze een aantal keer een goeie trap heeft gekregen.

Is Iz nu gecompliceerd OMDAT ze uit het buitenland komt? Of loopt er overal afval rond tussen de mensen?

[malinois]

Ik noem t geen ongecompliceerde hond nee... bang maar te handelen is nog steeds bang. voor jou geen probleem maar voor mij bijv een grote nee... ik kan beter omgaan met agressie dan angst.
Die angstige honden zijn er ook in NL zeker weten maar ik lees t ook heel veel bij buitenlanders meer dan bij NL herplaatsers.

[Izzie_Anneke]

Ik noem t geen ongecompliceerde hond nee... bang maar te handelen is nog steeds bang. voor jou geen probleem maar voor mij bijv een grote nee... ik kan beter omgaan met agressie dan angst.

Klopt. En ik denk dat ze haar wel onderschat hebben in het Nederlandse asiel waar ik haar heb gevonden. Of mij overschat

Maar in geval van een herplaatser, buitenlands of niet, kan er gedrag opduiken wat je niet per direct ziet. Het gaat mij er meer om of Izzie's angst komt omdat ze uit Turkije komt of omdat ze hufters van mensen is tegengekomen? Want die laatste soort woont vast ook in Nederland.

[malinois]

Ik noem t geen ongecompliceerde hond nee... bang maar te handelen is nog steeds bang. voor jou geen probleem maar voor mij bijv een grote nee... ik kan beter omgaan met agressie dan angst.

Klopt. En ik denk dat ze haar wel onderschat hebben in het Nederlandse asiel waar ik haar heb gevonden. Of mij overschat

Maar in geval van een herplaatser, buitenlands of niet, kan er gedrag opduiken wat je niet per direct ziet. Het gaat mij er meer om of Izzie's angst komt omdat ze uit Turkije komt of omdat ze hufters van mensen is tegengekomen? Want die laatste soort woont vast ook in Nederland.

Dat zeker. Maar als je kijkt en ook hier leest zie je vaker agressie in NL schijnbaar en angst bij buitenlandse dieren. Zit ook wel een logica in ergens...

[DeDiana]

Ik noem t geen ongecompliceerde hond nee... bang maar te handelen is nog steeds bang. voor jou geen probleem maar voor mij bijv een grote nee... ik kan beter omgaan met agressie dan angst.

Klopt. En ik denk dat ze haar wel onderschat hebben in het Nederlandse asiel waar ik haar heb gevonden. Of mij overschat

Maar in geval van een herplaatser, buitenlands of niet, kan er gedrag opduiken wat je niet per direct ziet. Het gaat mij er meer om of Izzie's angst komt omdat ze uit Turkije komt of omdat ze hufters van mensen is tegengekomen? Want die laatste soort woont vast ook in Nederland.

Niet ómdat ze uit het buitenland komt neem ik aan, wel om het soort ervaringen dat menig hond daar opdoet, en wat ze wantrouwend of angstig voor mensen kan maken.
Maar natuurlijk speelt karakter ook een grote rol. Mila is gewoon in Nederland geboren, goed gesocialiseerd, maar wordt ook niet graag aangeraakt of benaderd door vreemde mensen. Net als Amoz. Ze zijn beide niet angstig, maar dat zou bij Amoz wel eerder als dusdanig geïnterpreteerd worden, terwijl men bij Mila dan zegt dat ze conform de rasbeschrijving 'gereserveerd naar vreemden' is.
Mila is sowieso een hond met een gevoelig, wat hysterisch karakter, en is bang voor knallen en hoogtes (smalle bruggetjes, etc.). Amy, die tot ze bijna 1 jaar was nooit iets van de wereld heeft gezien behalve een sinaasappelboomgaard en dus niet is gesocialiseerd met wat dan ook, is nergens bang voor. En dat is dus gewoon karakter.

[Izzie_Anneke]

Ik noem t geen ongecompliceerde hond nee... bang maar te handelen is nog steeds bang. voor jou geen probleem maar voor mij bijv een grote nee... ik kan beter omgaan met agressie dan angst.

Klopt. En ik denk dat ze haar wel onderschat hebben in het Nederlandse asiel waar ik haar heb gevonden. Of mij overschat

Maar in geval van een herplaatser, buitenlands of niet, kan er gedrag opduiken wat je niet per direct ziet. Het gaat mij er meer om of Izzie's angst komt omdat ze uit Turkije komt of omdat ze hufters van mensen is tegengekomen? Want die laatste soort woont vast ook in Nederland.

Dat zeker. Maar als je kijkt en ook hier leest zie je vaker agressie in NL schijnbaar en angst bij buitenlandse dieren. Zit ook wel een logica in ergens...

Ik geloof ook echt wel dat er logica in zit. En ik zal Izzie ook nooit ongecompliceerd noemen. Natuurlijk houd je rekening met een "gemene deler". Na mijn vorige hond die niet met andere honden kon wilde ik heel graag een hondsociale hond. En toen bleek dat Izzie uit het buitenland kwam gaat er bij mij ook een belletje af, ah, dan is de kans op hondsociaal misschien wel groter.

Ik ben gewoon niet zo van het zwart-wit. Niet iedere hond uit het buitenland is ongecompliceerd maar ze lopen ook niet allemaal weg. En niet iedere rashond is een doorgefokt misbaksel. Het is al vaak genoemd hier maar met uitsluiting van broodfok moet iedereen lekker zelf weten waar ie zijn hond vandaan haalt. En niemand zou zich hoeven te verdedigen voor een weloverwogen keuze.

[malinois]

Gereserveerd is iets anders dan angst imo. Dat kun je als t goed is aan de hele houding al zien.

[AnneBP]

Mijn zusje heeft een heel leuk ongecompliceerd hondje uit Roemenie via de DAN. Stikleuk beestje, makkelijk met andere honden, fijn karakter, etc. Hoort waar ze ook komt alleen maar owh en awh wat een leuk en schattig hondje (en terecht):

[DeDiana]

Gereserveerd is iets anders dan angst imo. Dat kun je als t goed is aan de hele houding al zien.

Ja, dat klopt. Maar als een hond geen allemansvriend is én hij komt uit het buitenland, dan wordt daar dus ten onrechte al gauw het etiketje angstig, onzeker of verlegen op geplakt. Veel sneller dan wanneer het om een in Nederland gefokte rashond gaat (die zich conform de rasstandaard gedraagt).

Amoz is dus geen toegankelijke hond voor vreemden, maar hij is ook niet bang voor mensen. Daardoor zou je hem misschien niet als ongecompliceerd beschrijven. Ik denk dat dat niet zo veel met zijn afkomst heeft te maken, maar meer met zijn karakter.

[-Saskia-]

Ja, dat klopt. Maar als een hond geen allemansvriend is én hij komt uit het buitenland, dan wordt daar dus ten onrechte al gauw het etiketje angstig, onzeker of verlegen op geplakt. Veel sneller dan wanneer het om een in Nederland gefokte rashond gaat (die zich conform de rasstandaard gedraagt).

Dat laatste mag van mij ook meer gelet op worden. Die mechel op Crufts dit jaar bijvoorbeeld noem ik niet gereserveerd meer en rashonden die met de staart tussen de poten vijf meter verder vluchten van vreemden of meteen in een hand hangen zijn ook niet meteen mijn idee van gereserveerd.

[christina]

Ik heb niet de hele discussie gevolgd maar als het gaat om ongecompliceerde honden dan heb ik die.
Charlie is van HZ, komt uit Griekenland en is wat mij betreft een echte ongecompliceerde hond. Een allemansvriend naar mensen en ook met honden kan hij goed opschieten. Hij kan goed inschatten of een hond partij is om te spelen, is een hond te pittig voor hem dan gaat hij die uit de weg. Na zijn eerste verjaardag liet hij wat jachtinstinct zien maar dat is prima te handelen. Hij loopt met een lichte biothane lijn van 15 meter achter zich aan op stukken die te onoverzichtelijk zijn. Zo heeft hij toch vrijheid om zich te bewegen. T is een heerlijk beest, hij heeft lol in het leven en wij met hem.

[Sabi85]

Wilma is soms bang voor andere honden. Ook is ze erg bang voor onweer en vuurwerk.
Toch vind ik haar een ongecompliceerde hond. Naar mensen en kinderen toe is ze een allemansvriend. Ze gaat prima samen met onze katten. Ze is helemaal zindelijk. Ze heeft nog nooit geblaft binnenshuis. Ze kan alleen thuis zijn. Ze maakt niks stuk. Ze kan mee in de trein en bus en gaat dan netjes naast ons zitten of liggen. Ze kan loslopen en loopt dan niet weg.

[Izzie_Anneke]

Waarom zou een hond, en zeker een herplaatser, eigenlijk ongecompliceerd moeten zijn? Het woord wordt hier gebruikt als aanbeveling: Een ongecompliceerde hond kan iedere nitwit hebben. Kan niet iedere nitwit ook een ongecompliceerde hond grondig verpesten?

Ik merk dat achtergrond van een hond vaak gebruikt wordt als ondersteuning van een mening die mensen toch al hebben.
Bang? Oh die komt uit het buitenland.
Loopt slecht? Ah, doorgefokt.
Vals? Ah, herplaatser.

Het worden drog redenen op deze manier. Als we nu eens leren naar de hond kijken en die geven wat ie nodig heeft dan worden discussies misschien ook méér dan het herhalen van je eigen standpunt alleen dan steeds luider. Niet dat dat laatste nu zo van toepassing is op dit onderwerp maar het is wel iets dat ik hier tot nu toe bij herhaling zie.

[TessaThomas]

Maar is een buitenlandse hond die niet los kan op onoverzichtelijke plekken ongecompliceerder dan een herplaatser uit NL die dat niet kan?
Is een NL herplaatser die niet van vreemde mensen houdt ongecompliceerder dan een buitenlandse hond die daar ook niet van houdt?
Is een hond van een fokker die bang is voor harde geluiden/onweer ineens gecompliceerder dan een herplaatser die daar bang voor is?

Noem alles maar op. Ik lees en hoor wel eens dingen over honden die ongecompliceerd worden genoemd, maar als een hond die ergens anders vandaan komt hetzelfde gedrag vertoont is het ineens probleem gedrag. En dat kan beide kanten op. Zoals Izzie_Anneke al zegt, de achtergrond wordt vaak als excuus en reden gebruikt. Als de hond ergens anders vandaan komt, is het ineens wel probleem gedrag zonder reden.

Wilma is soms bang voor andere honden. Ook is ze erg bang voor onweer en vuurwerk.
Toch vind ik haar een ongecompliceerde hond. Naar mensen en kinderen toe is ze een allemansvriend. Ze gaat prima samen met onze katten. Ze is helemaal zindelijk. Ze heeft nog nooit geblaft binnenshuis. Ze kan alleen thuis zijn. Ze maakt niks stuk. Ze kan mee in de trein en bus en gaat dan netjes naast ons zitten of liggen. Ze kan loslopen en loopt dan niet weg.

Maar ze kan ook uitvallen naar honden toch? Ze klinkt voor de rest namelijk redelijk vergelijkbaar met Tessa. Als ik Tessa beschrijf komt ongecompliceerd echt niet in me op. Wat zorgt er bij jou voor dat Wilma wel ongecompliceerd is voor jou? Dat ze met alles makkelijk is, behalve met honden en onweer? Of iets anders? Geen verwijt hoor, maar ik vind het dan wel 'grappig' dat het zo kan verschillen. Als dat namelijk bij stichtingen ook zo werkt, dat zij een ander idee over ongecompliceerd hebben dan de adoptanten (of de asiels en adoptanten), dan snap ik wel dat er soms wat frictie is tussen wat er gezocht wordt en waarmee iemand thuis komt.

Tessa kan uitvallen naar andere honden uit angst, ze is erg bang voor vuurwerk en onweer. Maar nooit een probleem met mensen, kinderen is ze gek op, ze kan alleen thuis blijven, sloopt niet, als er geen andere honden zijn kan ze overal mee naar toe. Ze heeft ook meerdere keren is grote groepen honden gelopen, zonder dat er een probleem was. Ook kan ze loslopen (bij mijn vriend dan), alleen wij hebben ervoor gekozen om haar alleen los te laten als we geen andere honden tegen kunnen komen. Van de 10 honden die we tegenkomen valt ze er de ene dag tegen geen 1 uit, de andere dag tegen misschien 1 of 2. Ligt ook aan de andere hond wat die doet. Ja, ze is veel heftiger geweest, waarbij ze mij gebeten heeft, maar dat was door de manier van trainen toen ze al langer bij ons was. Daarvoor gebeurde dat niet en daarna ook nooit meer. Maar juist door haar gedrag naar andere honden en de angst voor vuurwerk en onweer is ze voor mij verre van ongecompliceerd. Dat zou ze kunnen zijn, als de angst voor honden milder was en er geen uitvalgedrag was. De angst voor onweer wordt namelijk beter, laatste keer reageerde ze niet eens meer. Vuurwerk is wel heftig, maar met training wordt dat ook beter. Als het allemaal veel milder was, dus niet weg willen kruipen, niet uitvallen enzovoorts, dan zou ze misschien in aanmerking komen, voor mij.

Een ongecompliceerde hond is voor mij geen hond die 0,0 problemen heeft. Maar wel een hond die geen extremen heeft of problemen op meerdere vlakken. Een hond met alleen vuurwerkangst zou wel kunnen, als de angst niet ook voor alle andere harde geluiden is. Een hond die echt bang is voor andere honden valt er voor mij niet onder, een hond die voorzichtig en misschien iets onzeker is zou wel kunnen. Een hond die gereserveerd is naar vreemde kan ook, een hond die bijt(en niet ontwijkt) of echt angstig is voor vreemde weer niet. Maar ook in dit topic lees je alweer verschillende definities.

[Fotogravinnetje]

Ik denk dat veel mensen Elco ook ongecompliceerd zouden noemen. Geen uitvalgedrag, geen angst voor bepaalde geluiden, geen problemen met mensen, jaagt niet op auto's, joggers, fietsers, vogels laat hij met rust. Konijnen vindt hij wat lastiger te negeren, katten wil hij mee spelen, net als met andere honden. Hij kan dus prima los. Hij heeft alleen wel wat moeite met alleen blijven, maar daar werken we aan.

Is hij dan ook ongecompliceerd? Hij is ook heel makkelijk te verpesten. Hij heeft namelijk heel duidelijke regels nodig, anders wordt hij onzeker. Hij weet heel goed hoe je mensen kunt manipuleren (krijgt daar bij ons alleen weinig kansen toe). Dus echt ongecompliceerd zou ik hem niet willen noemen. Dat is hij alleen bij de juiste begeleiding. Maar moeilijk? Nee, dat ook niet. Voor ons niet in ieder geval.

Dus ja, wat noem je ongecompliceerd? En wat voor effect heeft een bepaalde manier van omgaan met een hond? Wat mij betreft is een ongecompliceerde hond een hond die in de meeste gevallen zich weet te gedragen, geen extreem gedrag heeft en die ook bij een wat minder stabiele en consequente baas geen probleemgedrag gaat vertonen.

[Paisley]

Waarom zou een hond, en zeker een herplaatser, eigenlijk ongecompliceerd moeten zijn? Het woord wordt hier gebruikt als aanbeveling: Een ongecompliceerde hond kan iedere nitwit hebben. Kan niet iedere nitwit ook een ongecompliceerde hond grondig verpesten?

Ik merk dat achtergrond van een hond vaak gebruikt wordt als ondersteuning van een mening die mensen toch al hebben.
Bang? Oh die komt uit het buitenland.
Loopt slecht? Ah, doorgefokt.
Vals? Ah, herplaatser.

Het worden drog redenen op deze manier. Als we nu eens leren naar de hond kijken en die geven wat ie nodig heeft dan worden discussies misschien ook méér dan het herhalen van je eigen standpunt alleen dan steeds luider. Niet dat dat laatste nu zo van toepassing is op dit onderwerp maar het is wel iets dat ik hier tot nu toe bij herhaling zie.

Ik ben het wel met je eens hoor, maar een achtergrond is wel karaktervormend en de meeste mensen willen gewoon een leuke hond ipv een rehabilitatie project. Een hond die er totaal bescheten bij loopt omdat hij ergens uit de bergen van de balkan is geplukt en nu de huishond moet lopen uithangen kan een enorme teleurstelling zijn als iemand een lief snoetje heeft uitgezocht met de beschrijving "kan nog een beetje terughoudend zijn"
Daarom ben ik er ook voor om honden vanuit Nederland te plaatsen, maar het gebrek aan opvangmogelijkheden is een issue.

En selecteren. In het asiel in Griekenland heb ik genoeg honden gezien waarvan ik zeker weet "jij komt het asiel nooooit uit". Sommige stichtingen willen àlles maar plaatsen, eigenlijk tenkoste van de mensen die er in de toekomst mee zitten opgezadeld. Niet eerlijk naar die mensen, al helemaal niet eerlijk naar die hond. Die krijgt een bak verwachtingen over zich uitgestort waar hij niet aan kan voldoen en dan is het ineens een kutbeest.

De meeste honden kunnen best nog wat worden, met hele kundige begeleiding. Alleen de mensen die dat kunnen zijn zeldzaam, en de mensen die dat kunnen èn wìllen zijn nog zeldzamer.

We hebben wel eens ongecompliceerde honden geplaatst bij nitwitten, en die kwamen net zo hard terug want "hij gromt bij zijn voerbak", "hij zit achter de kippen aan" of "hij rent alle kanten op als hij los van de lijn loopt"
Dat zijn dus duidelijk mensen die een opgevoede hond verwachten, ipv een blanco hond die nog vanalles moet leren.

[DeDiana]

Maar is een buitenlandse hond die niet los kan op onoverzichtelijke plekken ongecompliceerder dan een herplaatser uit NL die dat niet kan?
Is een NL herplaatser die niet van vreemde mensen houdt ongecompliceerder dan een buitenlandse hond die daar ook niet van houdt?
Is een hond van een fokker die bang is voor harde geluiden/onweer ineens gecompliceerder dan een herplaatser die daar bang voor is?

Noem alles maar op. Ik lees en hoor wel eens dingen over honden die ongecompliceerd worden genoemd, maar als een hond die ergens anders vandaan komt hetzelfde gedrag vertoont is het ineens probleem gedrag. En dat kan beide kanten op. Zoals Izzie_Anneke al zegt, de achtergrond wordt vaak als excuus en reden gebruikt. Als de hond ergens anders vandaan komt, is het ineens wel probleem gedrag zonder reden.

Dat is precies wat ik eerder ook bedoelde inderdaad met dat voorbeeld over gereserveerde honden (Mila versus Amoz)

Een ongecompliceerde hond is voor mij geen hond die 0,0 problemen heeft. Maar wel een hond die geen extremen heeft of problemen op meerdere vlakken. Een hond met alleen vuurwerkangst zou wel kunnen, als de angst niet ook voor alle andere harde geluiden is. Een hond die echt bang is voor andere honden valt er voor mij niet onder, een hond die voorzichtig en misschien iets onzeker is zou wel kunnen. Een hond die gereserveerd is naar vreemde kan ook, een hond die bijt(en niet ontwijkt) of echt angstig is voor vreemde weer niet. Maar ook in dit topic lees je alweer verschillende definities.

Ik ben het grotendeels wel met je eens. Ik las hier ook al ergens dat overal los kunnen lopen één van de criteria was. Dat vind ik persoonlijk dan weer geen criterium, omdat dat ook veel met training heeft te maken. Bovendien, bij een jacht- of windhond, die verder misschien zo ongecompliceerd is als het maar zijn kan, is dat nou eenmaal vaak lastiger te bereiken dan bij een herder. Dat geldt ook voor jacht- en windhonden die in Nederland geboren zijn.

Ik vind een ongecompliceerde hond een hond die zich makkelijk aanpast, zich snel herstelt, tolerant en conflictvermijdend is naar soortgenoten en mensen, geen agressie vertoont, niet heel veeleisend is en ook bij een minder ervaren baas geen/niet snel probleemgedrag vertoont (elke hond kán natuurlijk verpest worden).

[Izzie_Anneke]

Ik ben het wel met je eens hoor, maar een achtergrond is wel karaktervormend en de meeste mensen willen gewoon een leuke hond ipv een rehabilitatie project. Een hond die er totaal bescheten bij loopt omdat hij ergens uit de bergen van de balkan is geplukt en nu de huishond moet lopen uithangen kan een enorme teleurstelling zijn als iemand een lief snoetje heeft uitgezocht met de beschrijving "kan nog een beetje terughoudend zijn"
Daarom ben ik er ook voor om honden vanuit Nederland te plaatsen, maar het gebrek aan opvangmogelijkheden is een issue.

En selecteren. In het asiel in Griekenland heb ik genoeg honden gezien waarvan ik zeker weet "jij komt het asiel nooooit uit". Sommige stichtingen willen àlles maar plaatsen, eigenlijk tenkoste van de mensen die er in de toekomst mee zitten opgezadeld. Niet eerlijk naar die mensen, al helemaal niet eerlijk naar die hond. Die krijgt een bak verwachtingen over zich uitgestort waar hij niet aan kan voldoen en dan is het ineens een kutbeest.

De meeste honden kunnen best nog wat worden, met hele kundige begeleiding. Alleen de mensen die dat kunnen zijn zeldzaam, en de mensen die dat kunnen èn wìllen zijn nog zeldzamer.

We hebben wel eens ongecompliceerde honden geplaatst bij nitwitten, en die kwamen net zo hard terug want "hij gromt bij zijn voerbak", "hij zit achter de kippen aan" of "hij rent alle kanten op als hij los van de lijn loopt"
Dat zijn dus duidelijk mensen die een opgevoede hond verwachten, ipv een blanco hond die nog vanalles moet leren.

We zijn het gewoon eens. De achtergrond kennen (voor zover dat mogelijk is) helpt natuurlijk en is alleen maar handig bij het begeleiden van een hond. Eigenlijk hetzelfde wat mij betreft als rekening houden met raseigenschappen. Een hondsociale hond willen, maakt dat je geen stafford moet kiezen.

In het geval van een buitenlandse herplaatser wordt er wel snel gegeneraliseerd dat ze "allemaal" weglopen of angstig zijn. Ik ben niet zo van het "allemaal". Als je naar de hond kijkt, kijk je ook naar zijn achtergrond. Het lijkt me zinloos die te ontkennen.

[lieke]

Ik denk dat het verwachtingspatroon van sommige mensen tamelijk onrealistisch is.

Als ik naar mijn Kyra keek, had ik in mijn ogen hét ultieme Bart-Smit-hondje: gewoon LIEF. Met hoofdletters. Kon met kinderen, dieren, mensen en was zó ontzettend braaf dat het gewoon eng was. Altijd gelijkmatig van humeur en deed nooit wat fout. Kon haar altijd meenemen, vond alles en iedereen leuk.
Maar ze was wel doodsbang voor vuurwerk en vuurwerk. En dan bedoel ik echt hysterisch. En moest haar aan de kalmerende middelen doen aan het eind van het jaar. Want ze herstelde niet zomaar van knallen of gedonder.
Gelukkig onweerde het niet vaak en vuurwerk was maar één maand per jaar. Wel lastig in zulke periodes. En ik moest haar dan aan de riem doen want in haar hysterie nam ze de benen.
En Kyra was een (stamboom)herplaatser van een Nederlandse fokker. Geen buitenlandertje.

Maggie is een Roemeense straathond. Ook heel lief. Kan met kinderen. Kan met andere dieren. Heel stabiel en vrolijk. Is alleen nogal dol op vuilnisbakken en onderzoekt ze graag. Vandaar dat ze in woonwijken aan de lijn moet.
En ze is ook heel bang voor onweer en wil dan weglopen. Van vuurwerk weet ik nog niet of ze bang is, maar ik vermoed van wel.
Is haar gedrag dan erger dan dat van mijn Nederlandse herplaatser?
Betekent specifiek situatie-gerelateerde angst dat beide honden gecompliceerd zijn?

Voor sommige mensen misschien wel, voor mij is het geen probleem en ik kwalificeer beide honden nog steeds als óngecompliceerd omdat alle andere zaken (hond- en menssociaal) belangrijker is dan angst voor knallen.

Overigens is voor mij een hond van een 'plaatje' kiezen drie keer een schot in de roos geweest. Gina, Bonnie en nu Maggie zijn alle drie gewéldige honden geweest.
Maar misschien omdat ik a) gericht op specifieke eigenschappen zoek (lief, zachtaardig, sociaal) en b) ook geen overdreven verwachtingen heb.
Dus geen opgevoede, afgerichte hond verwacht als ik een straatmormel in huis haal.

[Izzie_Anneke]

Ik denk dat het verwachtingspatroon van sommige mensen tamelijk onrealistisch is.

Vaak is dit heel erg waar. Soms is het ook met de tijd duidelijker hoe een hond in het gebruik is.

Izzie hing per direct aan mij. Ze is onwijs lief en zachtaardig. Voor mij. Ze sloopt niet, kan alleen thuis zijn, is zindelijk, ik begon te denken dat ik een wonder uit het asiel had gehaald
Toen er na een paar dagen een vriendin op bezoek kwam schrok ik me gek van haar reactie. Onzeker buiten werd uit haar pan in huis. En nu zijn we er dus mee aan het werk. Niet erg. Maar niet ongecompliceerd

[malinois]

Voor sommige mensen misschien wel, voor mij is het geen probleem en ik kwalificeer beide honden nog steeds als óngecompliceerd omdat alle andere zaken (hond- en menssociaal) belangrijker is dan angst voor knallen.

Idd. Voor mij is dat alles behalve ongecompliceerd omdat een hond wel mag schrikken imo maar daarna wel snel moet kunnen herstellen. Begrijp me niet verkeerd ik heb een herplaatser gehad die er als de dood voor was en ik kan daar gewoon erg slecht mee omgaan heb ik gemerkt.

Het is t begrip wat bij zoveel begrippen niet voor iedereen dezelfde betekenis heeft, net als bijv. sociaal of scherp. Vraag t bij 10 mensen en je krijgt 10 verschillende antwoorden.

Ongecompliceerd is voor mij een hond die overal vrij in is, geen angst heeft in de zin dat t niet hersteld binnen een x aantal minuten, sociaal is, overal los kan met en zonder wild, niet jaagt etc. Voor een ander is dat totaal anders dat blijkt alleen al uit dit topic.
Vind je die snel, denk t niet...

[lieke]

Voor sommige mensen misschien wel, voor mij is het geen probleem en ik kwalificeer beide honden nog steeds als óngecompliceerd omdat alle andere zaken (hond- en menssociaal) belangrijker is dan angst voor knallen.

Idd. Voor mij is dat alles behalve ongecompliceerd omdat een hond wel mag schrikken imo maar daarna wel snel moet kunnen herstellen. Begrijp me niet verkeerd ik heb een herplaatser gehad die er als de dood voor was en ik kan daar gewoon erg slecht mee omgaan heb ik gemerkt.

Het is t begrip wat bij zoveel begrippen niet voor iedereen dezelfde betekenis heeft, net als bijv. sociaal of scherp. Vraag t bij 10 mensen en je krijgt 10 verschillende antwoorden.

Ongecompliceerd is voor mij een hond die overal vrij in is, geen angst heeft in de zin dat t niet hersteld binnen een x aantal minuten, sociaal is, overal los kan met en zonder wild, niet jaagt etc. Voor een ander is dat totaal anders dat blijkt alleen al uit dit topic.
Vind je die snel, denk t niet...

Wat voor de één ongecompliceerd is, is voor de ánder juist lastig.
Ik zal bijvoorbeeld niet gauw naar een hond uit Spanje kijken omdat daar heel veel podenco-achtige honden zitten.
Ik zou er gék van worden, een hond die jaagt. Of liever, een hond die erop gefokt is te jagen. Hier in mijn buurt sterft het van de konijnen dus zou ik zo'n hond niet los kunnen laten omdat-ie rustig uren weg zou zijn.
En agressie is voor mij helemaal een no-go. Ik heb zes jaar met een agressieve hond gezeten en ik kan er niet mee omgaan. Toen ik hem eindelijk herplaatste, heb ik mezelf beloofd dat ik never nooit meer zo'n hond zou nemen.
Ik ben uitsluitend geschikt voor oetsjie-koetsjie-honden. Ik word een zenuwwrak van andere honden.
Ik kijk dus eerder naar honden uit Oost-Europa waar de meer baasgerichte (herders)honden zijn.
Als ik tenminste geen leuke collies (of kruisingen) in de buurt kan vinden.
Want ik kijk wel eerst dicht bij huis of er een collie in de herplaatsing zit en in de tweede instantie kijk ik buiten de grenzen.
Niet omdat ik uit ga van 'Eigen-volk-eerst' maar uit puur praktische overwegingen.

[Manu]

Ongecompliceerd is voor mij een hond die overal vrij in is, geen angst heeft in de zin dat t niet hersteld binnen een x aantal minuten, sociaal is, overal los kan met en zonder wild, niet jaagt etc. Voor een ander is dat totaal anders dat blijkt alleen al uit dit topic.
Vind je die snel, denk t niet...

Zeker.
Al is jagen of sociaal ook wel weer een raseigenschap toch?
Een Husky die jaagt, is die dan gecompliceerd volgens jou?
En een Stafford reu die niet met andere reuen kan opschieten, is die dan ook gecompliceerd of is 'ie dan gewoon Stafford?

Ik vraag het me oprecht af.
Want het is een dingetje dat je vaak van tevoren weet bij een bepaalde kruising of ras. De kans op jagen is groter bij een Podenco mix dan bij een, noem eens wat, Maltezer mix.
Kies jij toch voor de Podenco, en vind je het jagen rot aan die hond, dan vind ik niet de hond gecompliceerd. Dan vind ik jouw keuze verkeerd.
Snap je waar ik heen wil? Ik kan het niet goed uitleggen.
Kies je voor de Boomer en die legt alle konijnen om uit de omgeving om zodra je de lijn los klikt, vind ik het wel weer gecompliceerd. Net als dat ik een Husky gecompliceerd zou vinden als die uitvalt naar soortgenoten maar het van een Rottweiler weer een raseigenschap zou vinden. Iets dat ik van tevoren had kunnen weten.

[malinois]

Ik snap waar je heen wil... nee voor dat ras niet. Maar dan zou ik ook niet een dergelijk ras nemen als ik dat zou willen bijv. Bij een onherleidbare mengelmoes weet je niet wat erachter zit dus ook vaak niet wat je kunt verwachten.
Als een stichting/asiel adverteerd met ongecompliceerd verwacht ik dus dat dat hondje geen issues heeft ergens mee. En eigenlijk geloof ik niet dat er veel honden zijn die echt ongecompliceerd zijn als je dat dus al zo kunt benoemen.

[renee-uk]

volgens mij is 'ongecompliceerd' een synoniem voor onder andere 'makkelijk', 'sober' en 'eenvoudig' en niet voor 'perfect' of 'foutloos'

[zoe2710]

Ongecompliceerd zal voor iedereen anders zijn. Persoonlijk zou ik niet kunnen omgaan met een agressieve hond (mens of hond).

Als ik kijk naar de 2 die wij hebben, dan is Malena gecompliceerd. Ze heeft angst voor vuurwerk en harde knallen, angst voor vreemden, verlatingsangts en nog een hele resem maar voor mij is ze enorm life en luistert "perfect".

Marco is dan weer ongecompliceerd, perfect in alles situaties maar hij kan niet los. Nu maakt dat voor ons niet uit want daarop hebben wij hem niet gekozen.

Maar kan mij wel inbeelden dat er mensen zijn die daar een probleem van zouden maken. Ik vind bv een Stafford/pitbull (niet die xl versies) mooi maar zou ze nooit nemen vanwege de verantwoordelijkheid die er mee gepaard gaat. Zo zijn er nog een aantal rassen, dus denk dat het voor iedereen anders ligt naargelang wat de verwachtingen zijn.