Zoie schreef:Moos schreef:[Maar dat is dan een ander soort situatie. Dat is ook geen situatie waarin ik bars ga staan brullen. Als ik te grof spel af zou kappen (dat hoeft hier dus eigenlijk nooit, maar in theorie even

), en Moos of Saar dan bij me zou komen dan beloon ik hem/haar daarvoor. Maar dat is iets heel anders dan echt puur ettebakken om te etterbakken.
nee, akkorrd, dat onderscheid moet je dan wel weer maken ... hoewel ik me ook wel weer afvraag of een hond etterbakt om het etterbakken.
Ik liep eens met Luna in een pikdonker bos. Zij wilde links, ik wilde rechtdoor. Nu ben ik de allesbepaler ( haha ) dus we gingen recht door. Opeens hoor ik een gigantische snauwpartij. Ik brul haar bij me, gelukkig komt ze meteen, komt naast me zitten, en krijgt een knuffel van me

Ik was zo blij dat ze kwam.
Het is duidelijk dat ze een ontmoeting had willen ontlopen, maar toen dat voor haar gevoel niet kon heeft ze voor de aanval gekozen. Zoiets denk ik dat er gebeurd is.
Het is volgens mij volkomen willekeurig om dit etterbakken te noemen, je zou net zo goed kunnen zeggen dat ze heldhaftig de roedel heeft verdedigd tegen een vijand.
Ik bedoel maar, het blijft erg problematisch om onze beoordelingen op het gedrag van honden te plakken.
Ik heb natuurlijk alleen Moos als referentiekader, waar ik dus vanuit ga
Moos etterbakt dus zelden; hij snauwt wel, maar eigenlijk vrijwel altijd terecht ook in mijn ogen. Probleem is dat het in de ogen van de baas van de andere hond niet altijd terecht is (Moos snauwt bijvoorbeeld als een jonge reu zich vreselijk aan hem op loopt te dringen, en om hem heen loopt te stuiteren. Daar houdt Moos niet van. Dan geeft hij eerst waarschuwingssignalen in de trant van lip optrekken, tandjes laten zien en grommen. Wordt dat genegeerd dan snauwt hij. Ook vanuit mijn oogpunt logisch, maar de baas van de andere hond is dan vaak gepikeerd want 'hij wil alleen maar spelen'). Maar goed, dan moet Moos dus bij mij komen lopen; hou ik die andere hond uit de buurt en is hij braaf. Moos weet dat het zo werkt, en doet dit ook 95% van de tijd en dan beloon ik en is het verder klaar.
Alleen heel soms, zeg maar de resterende 5 %, vindt Moos dat hij die andere hond nog een paar keer heel duidelijk moet maken dat hij er niet van gediend is, en snauwt en grauwt ook al als de hond in kwestie 5 meter verderop langsloopt. Hij weet dat dat niet de bedoeling is; hij weet ook dat hij dan bij mij moet blijven en ik er echt wel voor zorg dat die andere hond net bovenop hem blijft stuiteren, maar hij 'kiest' er op dat moment voor om toch nog even lekker door te snauwen en net even in het pad van die hond te gaan lopen zodat hij weer kan grauwen naar hem.
Of hij gaat zelf steeds bij die hond snuffelen om vervolgens bij een reactie van die andere hond meteen te grauwen, en dan niet te reageren op vriendelijk roepen van mijn kant, of 'kijk eens'.
Dat valt voor mij dan onder 'etterbakken om te etterbakken', gebeurt dus zeer zeer zelden, maar als het gebeurt dan krijgen we dus het barse-roepen scenario en het negeren als hij na een brul eindelijk eens ophoudt. Volgt hij na die brul mij weer wel dan beloon ik dus weer.
Uiteraard loop ik veel liever met Moos meteen weg uit zo'n situatie, maar soms loop ik op een bospad waar je geen andere kant opkan, en het gebeurt ook regelmatig dat de baas van de andere hond het nodig vindt om met ons op te blijven lopen; of de baas nergens te bekennen is, en ik met die andere hond zit.