Duitse herder agressief gedrag naar andere honden afleren

[renee-uk]

En voor alle duidelijkheid: zo gedraagt de DH zich helemaal niet vooral mensen denken dat ik zo'n beest bij mijn tibetaan wil plaatsen.

ik heb het filmpje niet gezien, maar help je graag even herinneren aan wat je in je openingspost schreef, met extra aandacht voor het -door mij- vetgemaakte:

Het zag er beloftevol uit .... tot vandaag.
In een poging om haar mogelijke nieuwe thuis een introductie te geven dachten mijn vrouw en ik om eerst met de twee teven samen een blok rond te lopen en vervolgens samen de tuin in te gaan. Toen liep het eigenlijk al mis. De DH teef had eigenlijk voor niets anders aandacht dan onze tibetaanse terrier van 11 kilo. Of ik nu voor, achter of naast mijn vrouw liep, de DH was alleen maar gefixeerd op onze andere hond. Steeds proberen toenadering te zoeken om dan te bijten. Nogthans was het dezelfde hond waar ze gisteren nog 3 uur naast liep ...
Is het normaal dat diezelfde fixatie die ze ook bij Duitse dog in het begin ook had, zo terug kan komen?
Die duitse dog was een kop groter en kon tegen een stoot, maar als onze tibetaan 1 beet van deze 35 kilo wegende DH krijgt, dan is ze morsdood.

[63673J]

In dat filmpje is er een kleine kruising die al bij het aangelijnde gedeelte aangeeft niet op de opgelegde manier contact te willen maken met andere honden.
Dat wordt genegeerd en een tijdje later zie je datzelfde hondje steun vragen en uit angst happen naar honden die drie keer zo groot zijn (en vervolgens blijven contact zoeken), waarbij de GT adviseert dit gewoon te negeren. Dat noem ik gewoon flooding.
Of hoe je bezig bent die hond aan te leren dat signalen vakkundig worden genegeerd net op het moment dat ze je nodig heeft.

Wat mij betreft vertonen die new foundlanders of wat zijn het in dat filmpje ongewenst gedrag. Eddy roeptoetert dat ze de hondentaal niet goed snapt maar ze snapt hem juist uitstekend en ze zet hem in om duidelijk te maken dat ze niet op die honden zit te wachten. En als die honden dat negeren moet ze nog een stukje duidelijker zijn. Vervolgens zoekt ze steun bij haar baasje en heeft ze nu dus ook geleerd dat ze daar ook niks van te verwachten heeft en dat ze het voortaan dus echt zelf op zal moeten knappen. If anything lijkt dit advies me het hele probleem juist verergeren. En dat lijkt me bij meer van de filmpjes het geval. Ik vind het enorm sneu om naar te kijken.

Het is niet mooi om naar te kijken, maar ik kan je verzekeren dat het wel helpt.
Je overstelpt de honden zoveel met ongewenste prikkels en dat je hun reactie op die prikkels afbot. Op den duur worden ze het vanzelf wel beu om dat gedrag te vertonen omdat ze beseffen dat het gedrag in dit geval die newfoundlander totaal niet wegjaagt.
En om nu te zeggen dat je hiermee enkel hun gedrag aanpast en niet hun gevoelens naar andere honden en die gewoon onderdrukken, dat weet ik nog zo niet. Van hun lichaamstaal kan je toch wel het tegendeel aflezen.

Trouwens, die roemeense hond die ik eerder aanhaalde was eigenlijk Zino, niet Spike. Die zijn filmpje vind je hier voordegene die de hound of horror in levende lijven willen zien:

De hond is er intussen ook op vooruit gegaan, maar het is de enige hond die nog steeds niet met alle andere honden binnen de 20 meter te vertrouwen is.
En voor alle duidelijkheid: zo gedraagt de DH zich helemaal niet vooral mensen denken dat ik zo'n beest bij mijn tibetaan wil plaatsen.

OMG Eddy druppel, doet hij geen paarden meer?

De paarden? Die komen gewoon mee met de meute honden.

Flooding kán een effectieve manier zijn om mensen van fobieën af te helpen. Het is echter niet voor iedereen geschikt. Als iemand een floodingtherapie ondergaat, worden er daaromvan tevoren duidelijke afspraken gemaakt over het angstniveau dat de patiënt bereid is om te ondergaan. Ook worden er afspraken gemaakt over het moment waarop de sessie gestopt moet worden, en het is de patiënt die dat bepaalt. Een goede therapeut zal nooit doorgaan met een sessie als de patiënt duidelijk heeft aangegeven het niet meer aan te kunnen. Tevens is de flooding die de patiënt ondergaat, vaak virtueel, of via indringende gesprekken met de therapeut en zelden fysiek. En, wat ik al aangaf, als de grens voor de patiënt overschreden wordt, wordt er gestopt.

Maar daar hebben de meeste hondengedragstherapeuten geen boodschap aan, als ze daar al enig idee van hebben. De angstsignalen van de hond worden domweg genegeerd. En dan wordt flooding geen mogelijk effectieve therapie, maar gewoon dierenmishandeling.

Een ander nadeel van flooding is dat er weliswaar snel resultaat bereikt kan worden, maar dat de angsten ook regelmatig snel terugkomen. De resultaten van systematische desensitisatie zijn wat dat betreft veel beter, dat geldt ook voor honden. Maar ja, de behandeling duurt ook veel langer en vergt veel geduld van de therapeut, en we leven nu eenmaal in de tijd van de "quick fix". En het is natuurlijk ook lang niet zo stoer als het volkomen aan zijn lot overlaten van een totaal gestresst hondje.

[63673J]

In dat filmpje is er een kleine kruising die al bij het aangelijnde gedeelte aangeeft niet op de opgelegde manier contact te willen maken met andere honden.
Dat wordt genegeerd en een tijdje later zie je datzelfde hondje steun vragen en uit angst happen naar honden die drie keer zo groot zijn (en vervolgens blijven contact zoeken), waarbij de GT adviseert dit gewoon te negeren. Dat noem ik gewoon flooding.
Of hoe je bezig bent die hond aan te leren dat signalen vakkundig worden genegeerd net op het moment dat ze je nodig heeft.

Wat mij betreft vertonen die new foundlanders of wat zijn het in dat filmpje ongewenst gedrag. Eddy roeptoetert dat ze de hondentaal niet goed snapt maar ze snapt hem juist uitstekend en ze zet hem in om duidelijk te maken dat ze niet op die honden zit te wachten. En als die honden dat negeren moet ze nog een stukje duidelijker zijn. Vervolgens zoekt ze steun bij haar baasje en heeft ze nu dus ook geleerd dat ze daar ook niks van te verwachten heeft en dat ze het voortaan dus echt zelf op zal moeten knappen. If anything lijkt dit advies me het hele probleem juist verergeren. En dat lijkt me bij meer van de filmpjes het geval. Ik vind het enorm sneu om naar te kijken.

Ik had die zwarte allang een optater gegeven. Als je nu nog niet snapt dat ze geen contact met je wil met je opdringerige gedrag. Het is gewoon een opdringerige jonge reu die niet van wijken wil weten en dat kleintje is geen partij.

Wat ik trouwens heel opvallend vind, of eigenlijk volkomen logisch, het gros van de honden op de losloopwandeling taald helemaal niet naar de andere honden en zijn alleen maar hun eigen baas in de gaten aan het houden. Als we dan toch gaan roedeltheorieën, dat is namelijk hun roedel, niet al die andere gasten met hun honden.

Precies! Een roedel is doorgaans: baasje, vrouwtje, evt. kinderen, en de andere huisdieren. Een roedel is niet: lukraak 15 honden bij elkaar gooien.

[DeDiana]

Het is niet mooi om naar te kijken, maar ik kan je verzekeren dat het wel helpt.
Je overstelpt de honden zoveel met ongewenste prikkels en dat je hun reactie op die prikkels afbot. Op den duur worden ze het vanzelf wel beu om dat gedrag te vertonen omdat ze beseffen dat het gedrag in dit geval die newfoundlander totaal niet wegjaagt.
En om nu te zeggen dat je hiermee enkel hun gedrag aanpast en niet hun gevoelens naar andere honden en die gewoon onderdrukken, dat weet ik nog zo niet. Van hun lichaamstaal kan je toch wel het tegendeel aflezen.

Ja, flooding dus. En waarom? Als de hond, zoals dat kleine kruisinkje op het filmpje, zich duidelijk niet prettig voelt in een groep honden en daarbij ook nog eens geen enkele steun krijgt van zijn baasje... Waarom moet zo'n hondje zo nodig in een grote groep ongeleide projectielen lopen? Wilde jij zeggen dat je aan de lichaamstaal dan kunt zien dat de hond het na een tijdje wel leuk vond ineens? Of dat ze het maar ondergaat omdat er niks anders opzit en er niet naar haar signalen wordt geluisterd? Want voordat ze in het rond gaat happen, geeft ze ook al lang duidelijk aan dat ze geen contact wil en die opdringerige hond walst daar compleet overheen. Wat denk je dat ze daarvan leert?
Ik kan er niet naar kijken, dus ik ga die andere filmpjes ook maar niet kijken.

[malinois]

Ik zou mn honden daar nooit aan blootstellen...

[63673J]

Ik zou mn honden daar nooit aan blootstellen...

Nou ik ook niet, geen haar op mijn hoofd. Wat ik ook niet snap: iemand zegt dat hij gedragstherapeut is en mensen stoppen meteen met zelf nadenken, alles wordt voor zoete koek aangenomen.

[-Saskia-]

Waarom zou je in vredesnaam ongewenst contact gaan lopen forceren?! Sorry hoor, ik kan er echt niet over uit hoe vreselijk stom ik deze methode vind.

Omdat het vaak werkt. In die zin dat een hond vroeg of laat toegeeft aan de situatie en het wangedrag stopt.
En laat dat nu net zijn wat de meeste eigenaars willen, ongeacht of de hond zich daarbij goed voelt of niet. Ze kunnen weer normaal op straat, gezellig met de wandelgroep mee en op een terrasje zitten.
Flooding is populair omdat het snel werkt. Alleen heeft het nogal wat nadelen, een daarvan zijnde dat de kans op herval groter is dan bij systematische desensitisatie. Bovendien is het nog maar de vraag of de emotie van de hond naar de prikkel toe ooit écht positief wordt.

Stress hoort bij het leven, niets mis met af en toe teveel van je hond vragen als je wéét dat je teveel vraagt en je daarna opnieuw kan focussen op het teruggeven van wat je hebt genomen. Maar zodra die prikkels dagelijkse kost worden ben je de band met je hond aan het schaden.

En om nu te zeggen dat je hiermee enkel hun gedrag aanpast en niet hun gevoelens naar andere honden en die gewoon onderdrukken, dat weet ik nog zo niet. Van hun lichaamstaal kan je toch wel het tegendeel aflezen.

Je ontneemt de honden met zulke wandelingen elke keus om géén contact te maken, dat lossen ze op hun eigen manier op. Dat kan zijn door alles maar te gaan negeren of net door contact met de honden op te zoeken omdat ze aan de andere partij willen aangeven dat ze geen kwaad in de zin hebben of omdat ze graag informatie vergaren over hetgeen hen onzeker maakt.
Net daarom is het heel moeilijk peilen of de honden in kwestie oprecht van het contact genieten.

Wat ik trouwens heel opvallend vind, of eigenlijk volkomen logisch, het gros van de honden op de losloopwandeling taald helemaal niet naar de andere honden en zijn alleen maar hun eigen baas in de gaten aan het houden. Als we dan toch gaan roedeltheorieën, dat is namelijk hun roedel, niet al die andere gasten met hun honden.

[Zamunda]

Ik denk dat je deze kruising dobermann/whippet bedoelt?

Tja, niet mijn ding, en dat mag Zodra ik de band met mijn hond schade moet toebrengen om een probleem aan te pakken gooi ik het over een andere boeg.
Let ook vooral op het stukje tekst in dit filmpje: 'Zodra Brax ver genoeg weg is, zakt Spike zijn hysterie en gedraagt hij zich terug normaal'. Goh, je zou denken dat er dan een lampje gaat branden.

Bah, wat een naar filmpje. Wat een geruk en gesjor en wat wordt die hond naar aan de halsband van de grond getild (meermaals en meerdere seconden) .

[laeken]

Ik persoonlijk zou proberen lastig gedrag niet te corrigeren. De hond heeft een conflict en dan ga je als baas ook het conflict opzoeken met je hond terwijl je taak als goede baas was om te voorkomen dat de hond überhaupt al in dat conflict terecht kwam. Een theorie die ik laatst hoorde en die ik nu op Tom toe pas. Als Tom dus gromt naar iemand of zelfs hapt heb ik hem in een situatie laten komen waar ik als baas de controle had moeten nemen. Tom reageert op zijn Tom manier. Dat kan hij niet helpen. Dus als hij gromt naar iemand die over hem heen hangt of hem wil aaien zeg ik niet doen! Tegen de mens dus. Ik corrigeer nu mensen die Tom niet trekt ipv andersom. Hij kan het niet helpen dat hij op Grand Canaria geleerd heeft dat hij zichzelf moet beschermen. Ben ik te laat of let ik niet op dan kan ik Tom niet corrigeren voor zijn eigen handelen. Dan verliest hij vertrouwen in mij. Hij moet juist leren dat ik lastige situaties over neem zodat hij zich minder bedreigt voelt en dus minder zelf gaat reageren op zijn Toms.

Merk nu al dat hij steeds meer kan hebben en steeds minder snel gromt of gestressed raakt. Hij krijgt vertrouwen.

Ik vind dus ook dat de methode die deze man hanteert niet goed is. Honden corrigeren maakt honden die een slechte verstandhouding met hun baas krijgen terwijl je juist wil dat je hond jou laat bepalen of iets goed of fout is. Jij dealt met honden, dreigingen etc Je hond volgt jouw gemoedstoestand en rekent op jou als er sfront aan de knikker is.

Maw je hond reageert zoals hij is. Jij als baas moet het zo regelen dat hij kalm blijft en op je kan rekenen en dus niet de behoefte voelt om te reageren. Als je hond bv vecht roep je hem en lijnt hem aan en haalt hem uit de situatie. Niet zeggen neee!!! Foei! En hem corrigeren want dan leert hij alleen angst voor de mens die hij juist zou moeten vertrouwen.

[Cowboy_Bebop]

Ja, flooding dus. En waarom? Als de hond, zoals dat kleine kruisinkje op het filmpje, zich duidelijk niet prettig voelt in een groep honden en daarbij ook nog eens geen enkele steun krijgt van zijn baasje... Waarom moet zo'n hondje zo nodig in een grote groep ongeleide projectielen lopen? Wilde jij zeggen dat je aan de lichaamstaal dan kunt zien dat de hond het na een tijdje wel leuk vond ineens? Of dat ze het maar ondergaat omdat er niks anders opzit en er niet naar haar signalen wordt geluisterd? Want voordat ze in het rond gaat happen, geeft ze ook al lang duidelijk aan dat ze geen contact wil en die opdringerige hond walst daar compleet overheen. Wat denk je dat ze daarvan leert?
Ik kan er niet naar kijken, dus ik ga die andere filmpjes ook maar niet kijken.

Wel, de reden dat het baasje met haar hond in de eerste plaats naar deze trainer gaat, is omdat ze van dit ongewenst gedrag af wil geraken en door gebruik te maken van stabiele honden lukt dit.
Ook onze tibetaan is met deze lessen gestopt met blaffen naar alle vreemde honden. Het was zo erg dat we er eigenlijk niet meer mee konden gaan wandelen. Om dan te zeggen 'we respecteren de gevoelens van onze hond en gaan er niet meer mee wandelen' is ook maar sneu. Je doet dit net omdat je de hond een interessanter leven wil geven, ook al vraagt dat in het begin een emotionele inspanning van de hond.
Wat ik met lichaamstaal bedoel is dat je uit de gezichtsmimiek, staart etc... wel kan afleiden hoe een hond zich voelt, los van zijn gedrag.

Nu, ik heb gisteren de DH teef met muilkorf om eens samengezet met de 2jarige bouvier reu. De bouvier heeft een peperkoeken hart maar is wat onstuimig en wou meteen spelen. Ik had echter de indruk dat wat voor hem spelen was, voor haar iets anders betekende: duidelijk maken wie de baas is. Na 10 minuten krachtmeting leek ze hem wel te tolereren, gromde ze niet meer en liet ze hem toe om op haar te .... en wel toen viel onze frank: deze teef begint loops te worden.

Toen ik haar daarna samen plaatste met de fox terrier reu begon ze ook daar weer gefixeerd naar te loeren en toenadering te zoeken om daarna te tonen dat zij de nieuwe baas was.

[63673J]

Ja, flooding dus. En waarom? Als de hond, zoals dat kleine kruisinkje op het filmpje, zich duidelijk niet prettig voelt in een groep honden en daarbij ook nog eens geen enkele steun krijgt van zijn baasje... Waarom moet zo'n hondje zo nodig in een grote groep ongeleide projectielen lopen? Wilde jij zeggen dat je aan de lichaamstaal dan kunt zien dat de hond het na een tijdje wel leuk vond ineens? Of dat ze het maar ondergaat omdat er niks anders opzit en er niet naar haar signalen wordt geluisterd? Want voordat ze in het rond gaat happen, geeft ze ook al lang duidelijk aan dat ze geen contact wil en die opdringerige hond walst daar compleet overheen. Wat denk je dat ze daarvan leert?
Ik kan er niet naar kijken, dus ik ga die andere filmpjes ook maar niet kijken.

Wel, de reden dat het baasje met haar hond in de eerste plaats naar deze trainer gaat, is omdat ze van dit ongewenst gedrag af wil geraken en door gebruik te maken van stabiele honden lukt dit.
Ook onze tibetaan is met deze lessen gestopt met blaffen naar alle vreemde honden. Het was zo erg dat we er eigenlijk niet meer mee konden gaan wandelen. Om dan te zeggen 'we respecteren de gevoelens van onze hond en gaan er niet meer mee wandelen' is ook maar sneu. Je doet dit net omdat je de hond een interessanter leven wil geven, ook al vraagt dat in het begin een emotionele inspanning van de hond.
Wat ik met lichaamstaal bedoel is dat je uit de gezichtsmimiek, staart etc... wel kan afleiden hoe een hond zich voelt, los van zijn gedrag.

Nu, ik heb gisteren de DH teef met muilkorf om eens samengezet met de 2jarige bouvier reu. De bouvier heeft een peperkoeken hart maar is wat onstuimig en wou meteen spelen. Ik had echter de indruk dat wat voor hem spelen was, voor haar iets anders betekende: duidelijk maken wie de baas is. Na 10 minuten krachtmeting leek ze hem wel te tolereren, gromde ze niet meer en liet ze hem toe om op haar te .... en wel toen viel onze frank: deze teef begint loops te worden.

Toen ik haar daarna samen plaatste met de fox terrier reu begon ze ook daar weer gefixeerd naar te loeren en toenadering te zoeken om daarna te tonen dat zij de nieuwe baas was.

Nou, klinkt echt gezellig.

[63673J]

Ja, flooding dus. En waarom? Als de hond, zoals dat kleine kruisinkje op het filmpje, zich duidelijk niet prettig voelt in een groep honden en daarbij ook nog eens geen enkele steun krijgt van zijn baasje... Waarom moet zo'n hondje zo nodig in een grote groep ongeleide projectielen lopen? Wilde jij zeggen dat je aan de lichaamstaal dan kunt zien dat de hond het na een tijdje wel leuk vond ineens? Of dat ze het maar ondergaat omdat er niks anders opzit en er niet naar haar signalen wordt geluisterd? Want voordat ze in het rond gaat happen, geeft ze ook al lang duidelijk aan dat ze geen contact wil en die opdringerige hond walst daar compleet overheen. Wat denk je dat ze daarvan leert?
Ik kan er niet naar kijken, dus ik ga die andere filmpjes ook maar niet kijken.

Wel, de reden dat het baasje met haar hond in de eerste plaats naar deze trainer gaat, is omdat ze van dit ongewenst gedrag af wil geraken en door gebruik te maken van stabiele honden lukt dit.
Ook onze tibetaan is met deze lessen gestopt met blaffen naar alle vreemde honden. Het was zo erg dat we er eigenlijk niet meer mee konden gaan wandelen. Om dan te zeggen 'we respecteren de gevoelens van onze hond en gaan er niet meer mee wandelen' is ook maar sneu. Je doet dit net omdat je de hond een interessanter leven wil geven, ook al vraagt dat in het begin een emotionele inspanning van de hond.
Wat ik met lichaamstaal bedoel is dat je uit de gezichtsmimiek, staart etc... wel kan afleiden hoe een hond zich voelt, los van zijn gedrag.

Nu, ik heb gisteren de DH teef met muilkorf om eens samengezet met de 2jarige bouvier reu. De bouvier heeft een peperkoeken hart maar is wat onstuimig en wou meteen spelen. Ik had echter de indruk dat wat voor hem spelen was, voor haar iets anders betekende: duidelijk maken wie de baas is. Na 10 minuten krachtmeting leek ze hem wel te tolereren, gromde ze niet meer en liet ze hem toe om op haar te .... en wel toen viel onze frank: deze teef begint loops te worden.

Toen ik haar daarna samen plaatste met de fox terrier reu begon ze ook daar weer gefixeerd naar te loeren en toenadering te zoeken om daarna te tonen dat zij de nieuwe baas was.

Nou, klinkt echt gezellig.

[DeDiana]

Ja, flooding dus. En waarom? Als de hond, zoals dat kleine kruisinkje op het filmpje, zich duidelijk niet prettig voelt in een groep honden en daarbij ook nog eens geen enkele steun krijgt van zijn baasje... Waarom moet zo'n hondje zo nodig in een grote groep ongeleide projectielen lopen? Wilde jij zeggen dat je aan de lichaamstaal dan kunt zien dat de hond het na een tijdje wel leuk vond ineens? Of dat ze het maar ondergaat omdat er niks anders opzit en er niet naar haar signalen wordt geluisterd? Want voordat ze in het rond gaat happen, geeft ze ook al lang duidelijk aan dat ze geen contact wil en die opdringerige hond walst daar compleet overheen. Wat denk je dat ze daarvan leert?
Ik kan er niet naar kijken, dus ik ga die andere filmpjes ook maar niet kijken.

Wel, de reden dat het baasje met haar hond in de eerste plaats naar deze trainer gaat, is omdat ze van dit ongewenst gedrag af wil geraken en door gebruik te maken van stabiele honden lukt dit.
Ook onze tibetaan is met deze lessen gestopt met blaffen naar alle vreemde honden. Het was zo erg dat we er eigenlijk niet meer mee konden gaan wandelen. Om dan te zeggen 'we respecteren de gevoelens van onze hond en gaan er niet meer mee wandelen' is ook maar sneu. Je doet dit net omdat je de hond een interessanter leven wil geven, ook al vraagt dat in het begin een emotionele inspanning van de hond.
Wat ik met lichaamstaal bedoel is dat je uit de gezichtsmimiek, staart etc... wel kan afleiden hoe een hond zich voelt, los van zijn gedrag.

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen. Leren omgaan met het ontmoeten van vreemde honden tijdens de wandeling is ook weer iets heel anders dan in een groep met 15 vreemde, loslopende honden lopen. Dat vinden lang niet alle honden leuk, waaronder ook prima sociale honden. Als je het leven van de hond 'interessanter wilt maken', houd je daarbij neem ik aan ook rekening met wat de hond wel en niet leuk vindt? Of gaat het dan om je eigen perceptie van wat de hond leuk zou moeten vinden?

Ik doe met één van mijn honden ook sociale wandelingen omdat zij moeite heeft met vreemde honden, en ik kan je vertellen dat dat er héél anders aan toe gaat

[laeken]

Als de hond loops wordt is het volkomen normaal dat ze honden afwijst. Ze is niet dekrijp dus moet er niks van weten.
Er zijn meer wegen die naar Rome lijden dan alleen flooding. Die blaffende hond bv kan je trainen door steeds de afstand te verkleinen naar andere honden en haar te prijzen voor rustig en kalm gedrag.
Ik zou mijn hondjes persoonlijk nooit zomaar in een groep zetten. Merk dat dat ook niet werkt hier. Mijn hondjes weren vaak een grote hond een beetje af. Elke keer. Ook als grote honden bij ons gelogeerd hebben. Keer op keer. Dus soms heeft gedwongen ondergaan geen effect op langere termijn.

[Cowboy_Bebop]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

[laeken]

Ik persoonlijk zou proberen lastig gedrag niet te corrigeren. De hond heeft een conflict en dan ga je als baas ook het conflict opzoeken met je hond terwijl je taak als goede baas was om te voorkomen dat de hond überhaupt al in dat conflict terecht kwam. Een theorie die ik laatst hoorde en die ik nu op Tom toe pas. Als Tom dus gromt naar iemand of zelfs hapt heb ik hem in een situatie laten komen waar ik als baas de controle had moeten nemen. Tom reageert op zijn Tom manier. Dat kan hij niet helpen. Dus als hij gromt naar iemand die over hem heen hangt of hem wil aaien zeg ik niet doen! Tegen de mens dus. Ik corrigeer nu mensen die Tom niet trekt ipv andersom. Hij kan het niet helpen dat hij op Grand Canaria geleerd heeft dat hij zichzelf moet beschermen. Ben ik te laat of let ik niet op dan kan ik Tom niet corrigeren voor zijn eigen handelen. Dan verliest hij vertrouwen in mij. Hij moet juist leren dat ik lastige situaties over neem zodat hij zich minder bedreigt voelt en dus minder zelf gaat reageren op zijn Toms.

Merk nu al dat hij steeds meer kan hebben en steeds minder snel gromt of gestressed raakt. Hij krijgt vertrouwen.

Ik vind dus ook dat de methode die deze man hanteert niet goed is. Honden corrigeren maakt honden die een slechte verstandhouding met hun baas krijgen terwijl je juist wil dat je hond jou laat bepalen of iets goed of fout is. Jij dealt met honden, dreigingen etc Je hond volgt jouw gemoedstoestand en rekent op jou als er sfront aan de knikker is.

Maw je hond reageert zoals hij is. Jij als baas moet het zo regelen dat hij kalm blijft en op je kan rekenen en dus niet de behoefte voelt om te reageren. Als je hond bv vecht roep je hem en lijnt hem aan en haalt hem uit de situatie. Niet zeggen neee!!! Foei! En hem corrigeren want dan leert hij alleen angst voor de mens die hij juist zou moeten vertrouwen.

Deze methode vind ik heel fijn werken. Andor vond het heel eng toen mijn oudste als baby ging kruipen. Hij gromde wat af. Door de situatie elke keer voor hem op te lossen, kreeg hij steeds meer vertrouwen en is er nooit iets meer gebeurd dan een grommende hond uit onzekerheid. Hij vertrouwde op mij en ik loste het voor hem op.

Ik heb ook een goed gevoel bij deze methode. Ik kon Tom ook corrigeren voor grommen of happen en dat hielp ook. Maar straks bijt hij ineens omdat hij niet mag grommen. Waar ik naartoe wil is dat hij zich minder snel bedreigd voelt en dat kan alleen als hij blind op mij kan vertrouwen. Ik denk dat dat echt het beste werkt

Leuk om te lezen dat het bij jou zo goed uitgepakt heeft. Tom gaat nu in de bench 10 minuten voor bezoek binnen komt met een lekkere kluif. Als bezoek zit en hij is kalm dan mag hij erbij. Bij weggaan en drukke toestanden lijnen we hem aan. Hij gaat leren dat wij kalm zijn en bezoek de normaalste zaak van de wereld vinden en dat hij zich er totaal niet druk over hoeft te maken.

Als hij gromt en blaft bij binnenlopen negeren we hem. Prima. Waak maar. Tom is door zijn verleden erg wantrouwend naar mensen die contact maken. Hij denkt of een aai of een klap of wat dan ook. Schiet dus erg in de stress en kan ineens happen als mensen hem te dominant aaien of vastpakken. Dat aanhalen en aandacht mag nu effe helemaal niet meer. Dan is hij kalm en gaat gerust slapen onder de drukke tafel of in zijn mandje.

Dus alle vertrouwen in dat zo zijn zelfvertrouwen en het rekenen op ons hem straks zeker en makkelijker maakt.

[Fotogravinnetje]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Dat is precies het gedrag dat Elco vertoont. En dat is absoluut vanuit stress en onzekerheid. Nu we de stress aanpakken met aan de ene kant een supplement (aminocalm) en aan de andere kant afstand houden en IK los de situatie op, nu zie je dat hij bereikbaar blijft, minder focust op andere honden en daardoor ook minder ongewenst gedrag vertoont.

Oh, en dat niet stoppen op de signalen van de andere hond is helemaal een teken dat het niet vanuit zelfverzekerdheid komt. Ze hoeft namelijk geen punt te maken als ze zelfverzekerd is, terwijl als de andere hond signalen afgeeft geen conflict te willen een onzekere hond daar juist een kans ziet om eens een punt te maken

[kipo]

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Een zelfverzekerde, dominante hond heeft al dat vertoon helemaal niet nodig. Die IS en dat is genoeg. Als er al meer nodig is, is het optrekken van en wenkbrauw vaak al genoeg.
Veel vertoon komt vrijwel altijd voort uit onzekerheid.



Verstuurd vanaf mijn SM-G930F met Tapatalk

[DeDiana]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Nee, vaak kiezen onzekere of gestreste honden voor de tactiek 'aanval is de beste verdediging' of ze maken gebruik van afstandsvergrotende signalen (grommen, blaffen, uithalen) om de vreemde hond op afstand te houden. Bij een hond die niet heeft geleerd om met vreemde honden om te gaan, kun je er wel bijna vergif op innemen dat de hond gestrest is als hij een vreemde hond of groep vreemde honden ontmoet.
De bron van de stress ontlopen is inderdaad iets wat je de hond kunt leren, maar dan heb je het in het begin vaak over grote afstanden. Als de hond op die grote afstand geen stress meer ervaart, ga je pas langzaam iets dichterbij. De hond leert dan dat er geen reden voor stress is, er gebeurt immers niets vervelends, en dat hij in plaats van de aanval ook kan kiezen voor afstand nemen en op een afstandje informatie verzamelen (rustig snuffelen, kijken).

[mijke]

Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Nee hoor, dit klopt niet. Soms hebben honden zo veel stress dat ze kiezen voor 'aanval is de beste verdediging'. In de hoop dat die andere hond zich als de wiedeweerga uit de voeten maakt bijvoorbeeld (wat niet gebeurt, want die zit ook aan de lijn, en wordt dus bang. En dan heb je twee bange honden).

[TessaThomas]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Tenzij het een afstand is waarbij zij mijden niet meer als uitweg ziet. Wij hebben bij onze DH teef de fout gemaakt dat zij niet angstig/onzeker was, omdat zij met uitvallen staart, oren en haren rechtop had staan en ernaar toe wilde. Dat wilde ze ook, maar als je meer afstand nam (en heel goed keek) zag je dat zij eigenlijk weg wilde, maar dat in haar ogen niet meer kon. En dat was in het begin 100 meter. Door het flooding wat hier toegepast wordt is dat heftiger geworden, maar later door juist die afstand te bewaren, het voor haar op te lossen en haar te leren ons te vertrouwen kunnen we nu wel passeren. Gooien we haar echter weer in zo'n groep los, dan gaat het daarna weer heftiger, omdat zij dan denkt dat haar signalen te subtiel zijn en wij niet ingrijpen.

[laeken]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Angst en stress zijn twee totaal verschillende zaken. Mijn hond krijgt stress van aandacht en aaien door vreemden. Die vermijd hij niet. Hij gromt dan. En hij is onzeker en angstig. Het werkt niet zo zwart wit als je stelt

[malinois]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Een zelfverzekerde hond heeft dat niet nodig. Die loopt zonder boe of bah door. Gesterkt door de houding en straalt dat ook uit. Ik lees alleen maar een onzekere hond die geen keus heeft.

[63673J]

Ik begrijp natuurlijk dat je aan het gedrag wilt werken als je hond veel stress ervaart door andere honden en uitvalt. Maar leren om niet meer uit te vallen omdat je er als hond voor op je kop krijgt of leren om zonder stress om te gaan met andere honden tijdens de wandeling, zijn twee heel andere dingen.

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Een zelfverzekerde hond heeft dat niet nodig. Die loopt zonder boe of bah door. Gesterkt door de houding en straalt dat ook uit. Ik lees alleen maar een onzekere hond die geen keus heeft.

Precies.

[-Saskia-]

Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Weet je wat ik doe als ik een spin in huis zie? Gaan fixeren en overgaan tot het doden van dat beest.
Wesp die maar rond mijn hoofd blijft draaien? In de gaten houden en wegjagen.
Het is heel natuurlijk om oogcontact te willen behouden met iets wat je angst aanjaagt of net naar de prikkel toe te gaan om het weg te krijgen.

Tenzij het een afstand is waarbij zij mijden niet meer als uitweg ziet. Wij hebben bij onze DH teef de fout gemaakt dat zij niet angstig/onzeker was, omdat zij met uitvallen staart, oren en haren rechtop had staan en ernaar toe wilde. Dat wilde ze ook, maar als je meer afstand nam (en heel goed keek) zag je dat zij eigenlijk weg wilde, maar dat in haar ogen niet meer kon.

Precies.
Je moest eens weten hoeveel honden die als een gek trekken richting andere honden eigenlijk helemaal niet op die manier contact willen maken maar zich daar toe genoodzaakt voelen omdat baas nu eenmaal een bepaalde richting uit wil. Méters daarvoor geeft diezelfde hond vaak al aan dat hij op een andere wijze wil kennismaken (of niet). 'Hij wil zo graag spelen' is geregeld niet de keuze van de hond maar een gevolg van de keuzes van de baas.

TS: je woont in België, toch? Ik kan je een gedragstherapeut aanraden die ook wandelingen biedt (niet in groep, wel met hulp van een of twee eigen honden) maar dit héél anders doet dan meneer Druppel. Met het grootste respect voor de hond, voldoende afstand en een geweldige kennis van de lichaamstaal. Als je wil PB ik je zijn gegevens.

[Sandra&co]

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Zo te zien heb je meer dan voldoende verstand van hondengedrag om het gedrag van de DH hélemaal in goede banen te leiden...

[Cowboy_Bebop]

Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Weet je wat ik doe als ik een spin in huis zie? Gaan fixeren en overgaan tot het doden van dat beest.
Wesp die maar rond mijn hoofd blijft draaien? In de gaten houden en wegjagen.
Het is heel natuurlijk om oogcontact te willen behouden met iets wat je angst aanjaagt of net naar de prikkel toe te gaan om het weg te krijgen.

Tenzij het een afstand is waarbij zij mijden niet meer als uitweg ziet. Wij hebben bij onze DH teef de fout gemaakt dat zij niet angstig/onzeker was, omdat zij met uitvallen staart, oren en haren rechtop had staan en ernaar toe wilde. Dat wilde ze ook, maar als je meer afstand nam (en heel goed keek) zag je dat zij eigenlijk weg wilde, maar dat in haar ogen niet meer kon.

Precies.
Je moest eens weten hoeveel honden die als een gek trekken richting andere honden eigenlijk helemaal niet op die manier contact willen maken maar zich daar toe genoodzaakt voelen omdat baas nu eenmaal een bepaalde richting uit wil. Méters daarvoor geeft diezelfde hond vaak al aan dat hij op een andere wijze wil kennismaken (of niet). 'Hij wil zo graag spelen' is geregeld niet de keuze van de hond maar een gevolg van de keuzes van de baas.

TS: je woont in België, toch? Ik kan je een gedragstherapeut aanraden die ook wandelingen biedt (niet in groep, wel met hulp van een of twee eigen honden) maar dit héél anders doet dan meneer Druppel. Met het grootste respect voor de hond, voldoende afstand en een geweldige kennis van de lichaamstaal. Als je wil PB ik je zijn gegevens.

Bedankt, dat is duidelijk. Ik zou inderdaad systematische desensitisatie eens kunnen proberen. De afstand van fixatie valt al bij al nog mee en is dus nog te doen en te meten in onze tuin.

Zo te zien heb je meer dan voldoende verstand van hondengedrag om het gedrag van de DH hélemaal in goede banen te leiden...

Vanachter een toetsenbord is zoiets altijd makkelijk gezegd. Ik stel liever domme vragen op een forum dan blijven voort te doen in wat we verkeerdelijk denken en handelen.

[renee-uk]

Vanachter een toetsenbord is zoiets altijd makkelijk gezegd. Ik stel liever domme vragen op een forum dan blijven voort te doen in wat we verkeerdelijk denken en handelen.

Bedankt, dat is duidelijk. Ik zou inderdaad systematische desensitisatie eens kunnen proberen. De afstand van fixatie valt al bij al nog mee en is dus nog te doen en te meten in onze tuin

misschien dan toch overwegen voor een andere hond te gaan en deze over te laten aan iemand die wel weet wat ie doet en die er niet meteen, zonder dat er sprake is van ook maar enige band tussen nieuwe eigenaar en hond, zesduizend verschillende probeer-therapieën op los laat

[Sandra&co]

Zo te zien heb je meer dan voldoende verstand van hondengedrag om het gedrag van de DH hélemaal in goede banen te leiden...

Vanachter een toetsenbord is zoiets altijd makkelijk gezegd. Ik stel liever domme vragen op een forum dan blijven voort te doen in wat we verkeerdelijk denken en handelen.

Het gaat me niet zozeer om het feit dat je domme vragen stelt, maar dat je een behoorlijk pittige teef in huis wil gaan nemen terwijl je minimale hondenkennis hebt. Als dit nou je enige hond was, zou het me aan m'n reet roesten, je gaat je goddelijke gang maar. Maar je lijkt niet te willen begrijpen wat voor risico je met je andere hond neemt.

[Liesbeth]

Waarom denk je aan stress als oorzaak van haar gedrag?

Ze ziet een hond 5 meter verder, oren recht omhoog en dan maar trekken aan de lijn om te kunnen naderen. Dat lijkt mij dan zelfverzekerd, dominant gedrag. Ze negeert hierbij ook de signalen van de andere hond die gromt en zijn tanden ontbloot uit angst. Als een hond stress krijgt van een andere hond zou ze die hond toch juist mijden en zo de bron van de stress ontlopen?

Ik heb hier 2 herplaatsers, beiden rond hun tweede levensjaar bij ons gekomen.

Luuk; 2 jaar lang samen gezeten met een andere reu in een kennel en opgegroeid met meerdere andere honden, reuen en teven. Verstaat de hondentaal tot in de puntjes.
Vriendelijk naar andere honden en kan heel goed laten zien waar zijn grens ligt. Met (Belgische) Herders is er soms een issue omdat vrij veel Herders nogal de neiging hebben om over andere honden (soms letterlijk) heen te willen lopen (is mijn ervaring). Dan is het om en om even op elkaar rijden zodat de grenzen weer duidelijk zijn. Geen punt verder.

Tessa; 2 jaar lang zo veel mogelijk weggehouden bij andere honden omdat ze agressief naar honden zou zijn. Als ze (aangelijnd) een andere hond zag dan was het oren naar voren en trekken aan de lijn (komt het je bekend voor ?).
Zij ging nog verder, hangen in de lijn op haar achterpoten, borstelen, grommen en grauwen.
Mega agressief gedrag en veel mensen schatten in dat ze heel zelfverzekerd en dominant zou zijn. Dat was dus pure angst en onzekerheid omdat ze niet goed wist hoe ze met andere honden om kon gaan.
Voor haar was aanval de beste verdediging .
Inmiddels heeft ze, door de steun van ons en Luuk, geleerd dat ze niet hoeft te (re)ageren.

Flooding zou averechts gewerkt hebben, dan slaat ze helemaal dicht en komt er helemaal niets meer uit.

Als een hond stress ervaart door een ander komt het heel vaak voor dat die in de 'aanval' gaat, zeker als die onzeker is.
Individuen die zeker van zichzelf zijn hoeven gewoonweg niet in de 'aanval' te gaan, juist omdat ze zeker van zichzelf zijn en dat uit weten te dragen.


Luuk is heel zeker van zichzelf en pikt heeel erg veel van Tessa. Tessa doet vaak dominant, maar Luuk is degene die de grenzen bepaalt en dus de dominante factor is.