Nooit meer een pup

[Eline*]

Wat een rare vergelijking. Een kind bezit je eigen genen en dat is dus van jezelf. Een hond is een huisdier.

[Diesel73]

Je vergelijkt een beetje appels met peren. Een oudere hond is geen kind van een ander. Als een oudere hond dat is is een pup dat natuurlijk ook. Ik vind het ook echt geen regel dat de band niet te vergelijken is. De pup van 8 weken komt net zo vers in huis als de hond van 18 maanden hoor. De ene is een baby de andere een puber. Allebei splinternieuw en de trots van het baasje

Nee, doe ik niet. Een oudere hond is wel degelijk 'een kind van een ander'. Iemand anders heeft hem immers 18 maanden opgevoed. Dan heb je een puber met misschien wel een hoop emotionele bagage bij. Weet jij veel. Jij weet niet wat er de eerste 18 maanden is voorgevallen. IK wel, ik mis alleen de eerste 8 weken. Of je adopteert een baby, of je adopteert een puber.

Omdat ik een pup niet zo leuk vind geldt voor mij juist weer dat ik veel sneller een goede band heb met een oudere hond. Ik wil dat de hond rent, speelt, mee gaat fietsen, mee naar het bos kan en dat ik lekker met de hond kan sporten. Een pup is dus echt niks meer voor mij dan een handenbindertje waar ik niks mee kan en waarbij ik alleen maar wacht tot hij eindelijk een keer mee mag rennen of langs de fiets mee kan op bezoek bij iemand om maar wat te noemen. lekker ravotten in het park en ga zo door

Ahaa, maar hier zijn we er. Jij wilt....IK vind het zien opgroeien 1 van de mooiste dingen die er zijn, + als ik ga wandelen, rennen, hem met de fiets meeneemt etc. en hij reageert raar op iets, weet ik wel hoe het komt en moet ik niet raden hoe het zou kunnen komen.....Dat ik wat IK wil.

Verder hecht ik enorme waarde aan het wel of niet aanspreken van het karakter en het uiterlijk. De gok bij een pup is me veeeeeel te groot. Heb ik ineens een herder met een rotkop of een hond met zware HD of afwijkingen. Durf dat echt niet te riskeren

Ik koop mijn pups bij fatsoenlijke èchte fokkers, en op karakter voor zover je dat kan zien bij de pups. Of het spring in het veldjes zijn, of meer verlegenere typjes zie je dan dus al wèl duidelijk. De gok veel te groot voor het uiterlijk? Een herder met een rotkop? Heb jij een hond voor de show om te stoeven van kijk hoe mooi hij is of een hond omdat je graag met hondenbeesten omgaat? Zoek u een goede fokker. Bekijk de ouders, kies verstandig en je krijgt NIET een 'kromme' hond. Ga desnoods voor een pup die stamt van ouders die schoonheidswedstrijden hebben gewonnen. Weet je echt wel ongeveer wat voor iets je krijgt. Ik kies NOOIT een hond op uiterlijk, eerst karakter eigenschappen, dan pas komt het uiterlijk. Maar nogmaals, dit is wat IK wil. Dat je niet graag de puppy-probs erbij neemt? Dat kan, ik doe het wel graag, maar niet iedere mens is het zelfde en ik heb ook respect voor iemand ander mans mening. Ik kan het mij alleen niet indenken omdat het voor mij 1 van de fijnste dingen van een hondenleven zijn.

Ik ben gek op kleine frummelbabietjes en ik kan dan ook niet wachten tot ons kindje geboren wordt.

Proficiat !

Maar pas echt leuk wordt het in mijn ogen als het groter is, praat, zindelijk is, etc.

Oh, vanaf het moment dat hij/zij er is begint de pret en vanaf dan wordt het alleen maar leuker en leuker, das waar. De eerste maanden zijn niet gemakkelijk maar zo snel voorbij. Geniet van elk moment .

ik

Maar das toch volledig OK? Als niemand het zou willen blijven al de zielige herplaats honden waar ze zijn. Das ook niet goed. Maar ik schreef het ook vanuit MIJN standpunt. Ik kan niet snappen dat mensen liever niet een pup hebben, maar....Ik zet de mensen die er anders over denken echt niet voor idioten weg hoor. Alleen, ik vind al dat puppy-gedoe prachtig.

Diesel

[Diesel73]

Wat een rare vergelijking. Een kind bezit je eigen genen en dat is dus van jezelf. Een hond is een huisdier.

Rare vergelijking? Een stiefkind heeft ook niet jou genen......Bij mij horen bij mijn gezin; vrouw, kids & incl. honden.
Tuurlijk is een hond een huisdier, maar als je de metaforische omschrijving niet wilt zien.... Ik denk ècht niet dat mijn pup een nakomeling van mij is hoor. Ik vorm graag mijn honden, doe het liever zelf dan het aan een ander over te laten. Het was metaforisch bedoeld-->Snap je het nu?

Diesel

[laeken]

Je vergelijkt een beetje appels met peren. Een oudere hond is geen kind van een ander. Als een oudere hond dat is is een pup dat natuurlijk ook. Ik vind het ook echt geen regel dat de band niet te vergelijken is. De pup van 8 weken komt net zo vers in huis als de hond van 18 maanden hoor. De ene is een baby de andere een puber. Allebei splinternieuw en de trots van het baasje

Nee, doe ik niet. Een oudere hond is wel degelijk 'een kind van een ander'. Iemand anders heeft hem immers 18 maanden opgevoed. Dan heb je een puber met misschien wel een hoop emotionele bagage bij. Weet jij veel. Jij weet niet wat er de eerste 18 maanden is voorgevallen. IK wel, ik mis alleen de eerste 8 weken. Of je adopteert een baby, of je adopteert een puber.

Ik vind emotionele bagage niet zo erg. Het kan me niet schelen dat mijn hond zo nu en dan ergens bang voor is of iets niet leuk vindt. Dat vind ik zelfs wel fijn. Hij doet wat hij wil en moet doen en ik leef me dan daar in in.

Omdat ik een pup niet zo leuk vind geldt voor mij juist weer dat ik veel sneller een goede band heb met een oudere hond. Ik wil dat de hond rent, speelt, mee gaat fietsen, mee naar het bos kan en dat ik lekker met de hond kan sporten. Een pup is dus echt niks meer voor mij dan een handenbindertje waar ik niks mee kan en waarbij ik alleen maar wacht tot hij eindelijk een keer mee mag rennen of langs de fiets mee kan op bezoek bij iemand om maar wat te noemen. lekker ravotten in het park en ga zo door

Ahaa, maar hier zijn we er. Jij wilt....IK vind het zien opgroeien 1 van de mooiste dingen die er zijn, + als ik ga wandelen, rennen, hem met de fiets meeneemt etc. en hij reageert raar op iets, weet ik wel hoe het komt en moet ik niet raden hoe het zou kunnen komen.....Dat ik wat IK wil.

Ik zal wel zien waardoor de hond daar raar op reageert. Misschien is hij bang? Wat kan mij dat schelen, dan maak ik hem wel minder bang. Lukt dat niet dan fietsen we niet meer maar gaan we wat anders doen.

Bij een pup is het helemaal niet zo dat je zelf alles in de hand hebt. Dat is de reden dat al die jonge honden op marktplaats zijn. Een beetje zo van ik voedt mijn pitbull op met andere honden en dan is hij voor altijd sociaal met andere honden. Zo werkt dat niet en als ik een volwassen hond kies weet ik zeker dat ik beter weet wat ik in huis haal dan wanneer ik een pup koop.

Verder hecht ik enorme waarde aan het wel of niet aanspreken van het karakter en het uiterlijk. De gok bij een pup is me veeeeeel te groot. Heb ik ineens een herder met een rotkop of een hond met zware HD of afwijkingen. Durf dat echt niet te riskeren

Ik koop mijn pups bij fatsoenlijke èchte fokkers, en op karakter voor zover je dat kan zien bij de pups. Of het spring in het veldjes zijn, of meer verlegenere typjes zie je dan dus al wèl duidelijk. De gok veel te groot voor het uiterlijk? Een herder met een rotkop? Heb jij een hond voor de show om te stoeven van kijk hoe mooi hij is of een hond omdat je graag met hondenbeesten omgaat? Zoek u een goede fokker. Bekijk de ouders, kies verstandig en je krijgt NIET een 'kromme' hond. Ga desnoods voor een pup die stamt van ouders die schoonheidswedstrijden hebben gewonnen. Weet je echt wel ongeveer wat voor iets je krijgt. Ik kies NOOIT een hond op uiterlijk, eerst karakter eigenschappen, dan pas komt het uiterlijk. Maar nogmaals, dit is wat IK wil. Dat je niet graag de puppy-probs erbij neemt? Dat kan, ik doe het wel graag, maar niet iedere mens is het zelfde en ik heb ook respect voor iemand ander mans mening. Ik kan het mij alleen niet indenken omdat het voor mij 1 van de fijnste dingen van een hondenleven zijn.

Het gaat me niet om een show-uiterlijk want de meeste honden die me echt aanspreken zijn kruisingen. Soms heeft een hond een uiterlijk dat je gewoon echt niet aanspreekt. Een gezicht dat je niet bevalt of een karakter waar je niet mee door 1 deur kan. Dat weet je dus echt nog niet van een pup van 8 weken. Ik heb het over zaken als niet van knuffelen houden, geen werklust hebben of een zeer onafhankelijk karakter hebben. Dat zijn voor mij essentiele zaken direct verbonden aan het plezier dat ik aan een hond beleef.

En helaas zijn de echte fokkers ook een illusie. Mijn tante kocht een herder na 30 jaar wachten. Alles goed gedaan en een prachtige goed gefokte pup kwam in huis. HD-D en 3 jaar oud. Ze zien wel hoe het afloopt maar lang gaat dat dus niet goed. Dat soort risico's kan je uitsluiten als je een goed lopende hond van 2 jaar neemt die graag apporteerd, aardig is met honden en open is naar mensen. Hup aan het werk en je hebt een kameraad voor het leven. Verliefd wordt je op dag 1 want je hond staat er al. Helemaal klaar voor wat je hem gaat bieden

[Addy]

Ik vind puppy's leuk, maar mijn eisenpakketje mbt het opvoeden van een pup is zo hoog dat ik voorlopig aangewezen zal zijn op herplaatsers en dat vind ik minimaal net zo leuk, zo niet leuker!
Balou heb ik als pup gehad en het voordeel vond ik dat je inderdaad een soort vertrouwen kan opbouwen wat met een volwassen hond echt meer, veel meer tijd kost. Een pup is ontwapenend en er zit geen enkel wantrouwen in. Volwassen honden is toch altijd aftasten van beide kanten en dat kost even tijd. Verder verschil is er voor mij niet.

Ja maar de voldoening die je hebt als het dan toch uiteindelijk goed gaat met je herplaatsertje vind ik niet opwegen tegen de voldoening van een pup. Ik heb Barfje als pup genomen en gaat geweldig, Hummel heb ik vanuit Spanje meegenomen en twee jaar zijn we intensief met elkaar bezig geweest en ik kan nu met hem lezen en schrijven en die voldoening is dan toch groter dan met Barfje die als pupje kwam.

[yamie]

Ik vind puppy's leuk, maar mijn eisenpakketje mbt het opvoeden van een pup is zo hoog dat ik voorlopig aangewezen zal zijn op herplaatsers en dat vind ik minimaal net zo leuk, zo niet leuker!
Balou heb ik als pup gehad en het voordeel vond ik dat je inderdaad een soort vertrouwen kan opbouwen wat met een volwassen hond echt meer, veel meer tijd kost. Een pup is ontwapenend en er zit geen enkel wantrouwen in. Volwassen honden is toch altijd aftasten van beide kanten en dat kost even tijd. Verder verschil is er voor mij niet.

Ja maar de voldoening die je hebt als het dan toch uiteindelijk goed gaat met je herplaatsertje vind ik niet opwegen tegen de voldoening van een pup. Ik heb Barfje als pup genomen en gaat geweldig, Hummel heb ik vanuit Spanje meegenomen en twee jaar zijn we intensief met elkaar bezig geweest en ik kan nu met hem lezen en schrijven en die voldoening is dan toch groter dan met Barfje die als pupje kwam.

en das dan persoonlijk

[Marie-Josée]

Ik vind puppy's leuk, maar mijn eisenpakketje mbt het opvoeden van een pup is zo hoog dat ik voorlopig aangewezen zal zijn op herplaatsers en dat vind ik minimaal net zo leuk, zo niet leuker!
Balou heb ik als pup gehad en het voordeel vond ik dat je inderdaad een soort vertrouwen kan opbouwen wat met een volwassen hond echt meer, veel meer tijd kost. Een pup is ontwapenend en er zit geen enkel wantrouwen in. Volwassen honden is toch altijd aftasten van beide kanten en dat kost even tijd. Verder verschil is er voor mij niet.

Ja maar de voldoening die je hebt als het dan toch uiteindelijk goed gaat met je herplaatsertje vind ik niet opwegen tegen de voldoening van een pup. Ik heb Barfje als pup genomen en gaat geweldig, Hummel heb ik vanuit Spanje meegenomen en twee jaar zijn we intensief met elkaar bezig geweest en ik kan nu met hem lezen en schrijven en die voldoening is dan toch groter dan met Barfje die als pupje kwam.

Als je twee jaar ook zo intensief met een pup bezig bent heb je volgens mij net zo'n band
Maar goed, dat blijft persoonlijk, gelukkig maar

[Inge]

Het is ook niet zo dat je met iedere pup een even goede band hebt of krijgt.
Hier heb ik ze alle 5 als pup meegemaakt.

Met Snoepie heb ik nooit echt een band gekregen. Ik vind haar lief, maar meer heb ik niet met haar.

Met Danco is die band veel sterker, met hem heb ik keihard getraind om zijn gedrag hanteerbaar te houden als jongere hond. En nu is het gewoon een heerlijke ouwe sul.

Nika was mijn eerste eigen hond en dat is ook heel speciaal. Nika is mijn allessie. Haar nu achteruit te zien gaan en wetende dat ik haar wellicht niet lang meer bij me kan houden breekt mijn hart. Zij is degene die me troost als ik verdrietig ben, die 3 jaar lang mijn enige gezelschap was in huis.

Marouck kwam in een moeilijke periode voor mezelf en met haar is de band heel hecht. Zij is degene geweest die me uit een dal heeft getrokken, die me in een ritme gedwongen heeft doordat ze als klein pupje gewoon veel aandacht nodig had. Zij is degene die me weer heeft laten lachen en die me beschermen zal als het nodig is. Ik kan met haar lezen en schrijven en ze is aan me verknocht, wil het liefst de hele dag bij me zijn. Ze slaapt ook bij me.

En met Biène is het weer anders. Biène heb ik vanaf de geboorte meegemaakt door middel van foto's en verhalen van haar fokker. Ik ben bij alles betrokken geweest. Ik ben meegeweest voor de allereerste enting, ik ben erbij geweest toen ze getatoeëerd werd. Maar ik ben me ook vanaf het begin bewust geweest dat de kans erin zit dat het niet goed zal blijven gaan met de andere 2 en onbewust hou je dan toch wat meer afstand. Zij is minder "huishond" als de andere 2, zit overdag buiten. Zij zal ook als ze volwassen is en geschikt voor de fok bij haar fokker nog een nestje krijgen en dan dus een periode weggaan. Ik ben er dan wel bij op alle belangrijke momenten (dekking, bevalling etc) maar niet 24u per dag. Ik ben nu al dol op haar, geniet van haar en heb heel veel zin om straks echt met haar te kunnen gaan trainen maar de band is minder intens als die met Marouck.

[yamie]

Volgens mij komt het uiteindelijk gewoon neer op hoe je een hond ziet.
Als je het steeds over "andermans problemen" en "druppels op gloeiende platen" hebt zie je de rol van je hond wezenlijk anders dan ik.

Wat jullie fouten en verpestingen noemen noem ik karakter.
Ik vind het niet nodig dat mijn zonden zo geruisloos mogelijk in mijn leven meedraaien. Ze hoeven niet altijd en eeuwig alleen maar gehoorzaam te zijn.
Ik heb twee honden die met een valse start bij me gekomen zijn en nu een luxe leventje leiden. Niet omdat ik een veer in mijn kont wil maar dat is waar hondenliefde voor mij om gaat.
Mijn honden hoeven eigenlijk nergens aan te voldoen. Ze moeten gelukkig zijn en dat geeft mij dan weer een goed gevoel waar geen fotoalbum met puppyfoto's of een stamboom tegenop kan.

Maar het komt ook wel een beetje neer op schoonheid. Mannen zijn toch al visueel ingesteld en mijn soort man...hou op schei uit. Ik ben gek op mooie honden. Op mooie dingen in het algemeen.
En dan kan een rashond ook mooi zijn hoor. Ik vind een klassiek wijnglas ook een mooi beeld....maar na de zeshonderdvierentachtigduizendste keer qweet ik het wel.
Ik vind het fijn dat mijn prachtige honden ook nog eens uniek zijn.
Kruisingen dus voor mij. En kruisingpuppies kopen daar doet martijn niet aan.

Blijft er weinig over dan honden als Dapper en Cleo. Honden met voorgeschiedenis en karakter. In alle opzichten uniek en zonder rastypische gezondheidsklachten..

gewoon ff nieuwschierig.. heb je ook wel eens een pup gehad?

[yamie]

gewoon ff nieuwschierig.. heb je ook wel eens een pup gehad?

Ja.

okee, was trouwens echt een vraag uit interesse hoor, ik heb je nl nog nooi gehoord over andere honden dan nu dapper en cleo....

[Dorien]

Ik hoef ook geen puppy meer. Ik vind jonge honden niet leuker dan volwassen honden en puppy's niet bijzonder vertederend. Doe mij maar een volwassen hond. Ik heb geen uitgesproken hekel aan het opvoeden van een hond, maar het is geen grote hobby van mij. Ik ben trouwens ook veel te laks om een hond goed op te voeden. Nee, daar begin ik niet meer aan.

[Baily]

Volgens mij komt het uiteindelijk gewoon neer op hoe je een hond ziet.
Als je het steeds over "andermans problemen" en "druppels op gloeiende platen" hebt zie je de rol van je hond wezenlijk anders dan ik.

Wat jullie fouten en verpestingen noemen noem ik karakter.
Ik vind het niet nodig dat mijn zonden zo geruisloos mogelijk in mijn leven meedraaien. Ze hoeven niet altijd en eeuwig alleen maar gehoorzaam te zijn.
Ik heb twee honden die met een valse start bij me gekomen zijn en nu een luxe leventje leiden. Niet omdat ik een veer in mijn kont wil maar dat is waar hondenliefde voor mij om gaat.
Mijn honden hoeven eigenlijk nergens aan te voldoen. Ze moeten gelukkig zijn en dat geeft mij dan weer een goed gevoel waar geen fotoalbum met puppyfoto's of een stamboom tegenop kan.

Maar het komt ook wel een beetje neer op schoonheid. Mannen zijn toch al visueel ingesteld en mijn soort man...hou op schei uit. Ik ben gek op mooie honden. Op mooie dingen in het algemeen.
En dan kan een rashond ook mooi zijn hoor. Ik vind een klassiek wijnglas ook een mooi beeld....maar na de zeshonderdvierentachtigduizendste keer qweet ik het wel.
Ik vind het fijn dat mijn prachtige honden ook nog eens uniek zijn.
Kruisingen dus voor mij. En kruisingpuppies kopen daar doet martijn niet aan.

Blijft er weinig over dan honden als Dapper en Cleo. Honden met voorgeschiedenis en karakter. In alle opzichten uniek en zonder rastypische gezondheidsklachten..

Maar even een vraagje, jouw honden zijn toch ook pup geweest, dus kruisingpuppies. Waarom zou je ze dan als pup niet kopen en als volwassen hond wel. Het is dezelfde hond.

Ik heb zelf ook 5 kruisingen , sommige als pup en sommige als volwassen hond hier gekomen. Ik vind zelf, kruisingen ook altijd het leukst. Dus ik begrijp wel dat je vooral kruisingen leuk vind, maar waarom geen kruisingpuppies kopen?

[yamie]

gewoon ff nieuwschierig.. heb je ook wel eens een pup gehad?

Ja.

okee, was trouwens echt een vraag uit interesse hoor, ik heb je nl nog nooi gehoord over andere honden dan nu dapper en cleo....

Wel hoor. Dora heeft als pup bij mij gewoond.
Die kwam als pup van 8 weken bij me en heeft tot haar 6de maand bij mij gewoond. Ik heb haar samen met een vriendin genomen die vreselijk lief voor honden is maar geen flauw idee van opvoeding heeft.
Beetje vreemde constructie misschien maar in dat geval werkte het goed.

Vreselijk pittig hondje was dat trouwens. Die begon gewoon op dag 1 met baknijd naar Dapper en Fannie.

En daarbuiten heb ik een heleboel honden van pup tot volwassenheid meegemaakt. Dat is iets anders dan het zelf doen maar voldoende om echt wel te weten waar je over praat.

oh oke, dat heb ik dan gemist... dora dus...

[Diesel73]

Ik hoef ook geen puppy meer. Ik vind jonge honden niet leuker dan volwassen honden en puppy's niet bijzonder vertederend. Doe mij maar een volwassen hond. Ik heb geen uitgesproken hekel aan het opvoeden van een hond, maar het is geen grote hobby van mij. Ik ben trouwens ook veel te laks om een hond goed op te voeden. Nee, daar begin ik niet meer aan.

Dat vind ik nu es klasse se. NIET DAT DE ANDERE MENINGEN HIER NIET GEMEEND ZIJN, maar rechtoe recht aan uitkomen voor je mening. Daar heb ik ten zeerste respect voor. Let wel;==> Ik zeg hier NIET dat iedereen die geen pup meer wil het om deze reden niet doet. Enkel, aan Dorien.

Ik vind het niet nodig dat mijn zonden zo geruisloos mogelijk in mijn leven meedraaien. Ze hoeven niet altijd en eeuwig alleen maar gehoorzaam te zijn.

Dat heb ik dus ook, ben het er volledig mee eens.

Mannen zijn toch al visueel ingesteld en mijn soort man...hou op schei uit.

En sommigen zoals ik kijken toch liever iets verder dan alleen de buitenkant . Iedereen, man of vrouw ziet graag dingen die het oog strelen, alleen de ene houd van Pamela Anderson ( :N: ) en de ander van Sandr Bullock ( ). Kwestie van smaak, maar goed dat we niet allemaal het zelfde zijn .

Diesel

[Baily]

Maar even een vraagje, jouw honden zijn toch ook pup geweest, dus kruisingpuppies. Waarom zou je ze dan als pup niet kopen en als volwassen hond wel. Het is dezelfde hond.

Ik heb zelf ook 5 kruisingen , sommige als pup en sommige als volwassen hond hier gekomen. Ik vind zelf, kruisingen ook altijd het leukst. Dus ik begrijp wel dat je vooral kruisingen leuk vind, maar waarom geen kruisingpuppies kopen?

Omdat ik geen zin heb om iemand die bewust kruisingen fokt van zijn probleem af te helpen. Dat je met je kruisingpuppies kunt blijven zitten is voor veel mensen de enige rem die ze hebben om er niet mee te gaan fokken.

Verder wilde ik dus gewoon geen pups, zoals ik al vrij uitvoerig uit een had gezet.

Ja, waarom je geen pup wilt was me ook duidelijk, ik kan het ook wel begrijpen....... Maar ik vroeg het omdat je speciaal kruisingpups noemde.

Stel dat je Dapper of Cleo als pup was tegengekomen. Dan zou je ze niet nemen omdat het pups zijn, terwijl je ze wel hartstikke leuk had gevonden misschien. Dus dan is het eigenlijk jammer als je ze had mis gelopen, dat bedoel ik eigenlijk. Alleen omdat ze nog pup zijn, en als je ze een paar jaar later tegenkomt, dan wil je ze wel. Terwijl het dezelfde honden zijn.

(Deze gedachtengang van mij is eventjes zonder je mening dat je gewoon geen pups wilt erbij te betrekken.)

[jacq1970]

Ik vind pups heel erg leuk en zeg nooit nooit maar ik kijk altijd naar de al volwassen honden want de pups worden meestal toch wel snel geplaatst.
Ik kijk trouwens alleen maar naar herplaatsers uit het buitenland.

Jacqueline

[Eline*]

[Stel dat je Dapper of Cleo als pup was tegengekomen. Dan zou je ze niet nemen omdat het pups zijn, terwijl je ze wel hartstikke leuk had gevonden misschien. Dus dan is het eigenlijk jammer als je ze had mis gelopen, dat bedoel ik eigenlijk. Alleen omdat ze nog pup zijn, en als je ze een paar jaar later tegenkomt, dan wil je ze wel. Terwijl het dezelfde honden zijn.

(Deze gedachtengang van mij is eventjes zonder je mening dat je gewoon geen pups wilt erbij te betrekken.)

Ik ben geen rashondenmens, maar ik zou dus ook nooit een kruisingpup kopen uit het nest, domweg omdat mensen die kruisingen fokken alleen maar honden vermeerderen en daar ben ik compleet tegen. Als ik een pup zou willen zou er dus een rashondje komen of een stumper uit een asiel. En dan zou ik dus weer liever een volwassen hondje kiezen als een pup van 4 maanden, omdat je daarvan dus geen idee hebt hoe de hond uit gaat groeien.

[Eujflien]

Voor mij is het dubbel,

Natuurlijk ruiken puppys altijd heerlijk, en zijn ze zo heerlijk nieuwschierig en eigenwijs. Maar dat eigenwijsheid werd opdenduur wel flink irritant! Maar ik zou er zo weer een pup willen

[Elanor]

Ik heb mijn beide honden allebei als pup gekocht en ben daar erg blij mee.Het waren allebei echte modelpups en ik heb nooit last gehad met hen.Dus ik zou vast en zeker weer een pup willen als ik nog een hond zou nemen.

[Marie-Josée]

Ik ga ook voor het uiterlijk, als ik dan toch een hond neem wil ik ook graag kunnen genieten van iets moois maar het karakter komt op de eerste plaats.Ik heb niks aan een mooie hond die niet aansluit bij onze manier van leven. Dan is er toch nog keuze genoeg. Sommige kruisingen vind ik nog 10 keer mooier dan mijn honden maar ik zou zelf dus ook nooit een kruising pup nemen.In dat geval dus liever een herplaatser.
En even een misverstand uit de weg ruimen; ik (en anderen met mij denk ik) verlang van mijn honden niet dat ze perfect zijn (zo goed ben ik niet eens in het opvoeden ) ze mogen hun eigen karakter tonen en af en toe hun vrijheid nemen, geen probleem mee. Een pup die je zelf opvoedt is evengoed geen product van jou maar een zelfstandig wezen.

[Zoie]

[
Ik ben geen rashondenmens, maar ik zou dus ook nooit een kruisingpup kopen uit het nest, domweg omdat mensen die kruisingen fokken alleen maar honden vermeerderen en daar ben ik compleet tegen. .

Ik weet het niet.

Werk - en hulphonden kunnen ook het resultaat van bewuste kruisingen zijn, heb ik begrepen.

Budiansky noemt in zijn boek "de waarheid over honden " ook fokkers in Amerika die welbewust kruisingen fokken ( als gewone huishond ) en staat positief tegenover deze ontwikkeling.

Raszuiver fokken volgens lijnen is ook maar een opvatting over hoe je honden fokken moet. Maar waarom zou dat per defenitie de enige juiste zijn ?

Nu we het ere toch over hebben, ik zag hier laatst een bloedmooie hond rondlopen, ze had nog het meest weg van aan labrador, maar was het niet. Enfin, Spok en die hond spelen, en ik met de baas even praten. Idd bevestigde hij dat zijn hond vaak voor een labrador werd vesleten. In werkelijkheid was het een rotweiler x cane corso. Een ongelukje, maar tsjonge, echt een mooie hond.

Zo'n hond spreekt me dan persoonlijk meer aan dan een rottweiler of cane corso die de rastandaard zeer dicht benadert.

[laeken]

Nu we het ere toch over hebben, ik zag hier laatst een bloedmooie hond rondlopen, ze had nog het meest weg van aan labrador, maar was het niet. Enfin, Spok en die hond spelen, en ik met de baas even praten. Idd bevestigde hij dat zijn hond vaak voor een labrador werd vesleten. In werkelijkheid was het een rotweiler x cane corso. Een ongelukje, maar tsjonge, echt een mooie hond.

Zo'n hond spreekt me dan persoonlijk meer aan dan een rottweiler of cane corso die de rastandaard zeer dicht benadert.

Dat heb ik dus ook altijd. Ik heb kruisingen gezien tussen bv rotweilers en bullmastiffs, bloedmooie honden die in alle opzichten meer gematigd waren dan hun voorouders. Geen extreem platte neuzen, niet extreem breed, echt een aparte mooie dieprode kleur en een mooi zwart masker. (ik denk dat hier in Nijmegen een heel nest rondloopt want ik heb er al 3 gezien in 2 jaar tijd).

Of een rood brindle hond die een kruising was tussen een Duitse herder en een Hollander. Plaatje!
Een grey/mechelaar, ook zo'n fantastische hond om te zien.

Daarnaast was Wuilus echt een mooie hond als je van grove oertypes houdt en ook Dapper en Cleo zijn erg leuke en mooie honden om te zien. Zulke honden worden in rasvorm overdreven en juist de overdrijvingen in rashonden staan me tegen. Wuilus had geen aflopende rug of lange wollige bouviervacht, maar wel een stevige rechte bouw en een waaks en werklustig karakter.

[Disney]

Ik ga volgend jaar een westie pup aanschaffen, maar ik zie er ook wel een beetje tegenop. Ik vind puppies wel lief, maar die tandjes... aahh. En alle verantwoordelijkheid vind ik best moeilijk. Een volwassen hond is veel zelfstandiger. Zo wil ik hem graag leren dat hij ook alleen moet kunnen zijn. Ik zou het vreselijk vinden als mijn hond aan een stuk door blaft als ik er niet ben..

[Zoie]

Raszuiver fokken volgens lijnen is ook maar een opvatting over hoe je honden fokken moet. Maar waarom zou dat per defenitie de enige juiste zijn ?

ben ik het ook mee eens. ik heb dan wel rashonden, en ik fok er ook (soms) mee, maar ik heb nooit de mentaliteit begrepen achter 'verbetering van het ras enz. enz.', waarbij op zo'n manier over honden wordt gepraat alsof we pas de laatste 20 jaar het licht hebben gezien, terwijl ik eerder het gevoel heb dat het tegenovergestelde waar is, als je de evolutie van de hond bekijkt .

ik kan wel eline en martijn's principe begrijpen dat je heel bewust niet mee wil werken aan het mensen afhelpen van hun 'ongelukjes'. daar ben ik het helemaal mee eens. maar dat staat dan zeer zeker los van het feit dat een rashond beter zou zijn dan een kruising, en al helemaal dat de huidige rashonden beter zouden zijn dan die van pakweg 50 jaar terug.

ja, ik wil binnenkort proberen hier eens een reltopic over te starten, hoewel ik er zelf niet veel van weet.

Haha, nee hoor, geen reltopic. Want er valt volgens mij op zich best wel boeiend en leerzaam over dit onderwerp te discussiëren. We zullen zien.

Overigens zou ik natuurlijk ook geen broodfokpup kopen, en ben ik ook tegen het zomaar nestjes fokken voor de leuk.

[Marie-Josée]

Ik ga volgend jaar een westie pup aanschaffen, maar ik zie er ook wel een beetje tegenop. Ik vind puppies wel lief, maar die tandjes... aahh. En alle verantwoordelijkheid vind ik best moeilijk. Een volwassen hond is veel zelfstandiger. Zo wil ik hem graag leren dat hij ook alleen moet kunnen zijn. Ik zou het vreselijk vinden als mijn hond aan een stuk door blaft als ik er niet ben..

Het hoort bij een mens, en zeker bij een volwassen mens, dat hij verantwoordelijkheid niet uit de weg gaat. En al lees je hier vaak over de problemen, daar is een forum tenslotte voor, het gaat in werkelijkheid veel makkelijker dan je denkt.De meeste pups worden zonder noemenswaardige problemen groot.

[Caro.]

Zo loopt hier in de buurt een kruising Labrador / DD.
Mooiiiiiiiiiiiiii En ook nog eens een ontzettend leuke en lieve hond.
Heel enthousiast, speelt altijd met Moritz.
Tja als je weet dat je zo'n kanjer krijgt uit een kruising....
(overigens komt deze hond uit het asiel).

Maar het blijft moeilijk. Ik zou denk ik ook geen kruising pup aanschaffen omdat dit toch meestal ondoordachte fok is; geen gezondheidstesten of wat dan ook gedaan.

Maar goed, kijk je naar de gemiddelde (Rottweiler)fokker, dan is het ook bagger.
Bij een volgende pup (duurt hopelijk nog heeeeeeeeeel lang) zal ik echt enorm kritisch zijn bij het uitzoeken van een fokker.

[Baily]

[Stel dat je Dapper of Cleo als pup was tegengekomen. Dan zou je ze niet nemen omdat het pups zijn, terwijl je ze wel hartstikke leuk had gevonden misschien. Dus dan is het eigenlijk jammer als je ze had mis gelopen, dat bedoel ik eigenlijk. Alleen omdat ze nog pup zijn, en als je ze een paar jaar later tegenkomt, dan wil je ze wel. Terwijl het dezelfde honden zijn.

(Deze gedachtengang van mij is eventjes zonder je mening dat je gewoon geen pups wilt erbij te betrekken.)

Ik ben geen rashondenmens, maar ik zou dus ook nooit een kruisingpup kopen uit het nest, domweg omdat mensen die kruisingen fokken alleen maar honden vermeerderen en daar ben ik compleet tegen. Als ik een pup zou willen zou er dus een rashondje komen of een stumper uit een asiel. En dan zou ik dus weer liever een volwassen hondje kiezen als een pup van 4 maanden, omdat je daarvan dus geen idee hebt hoe de hond uit gaat groeien.

Ik begrijp dat je in een bepaalde situatie geen pup kunt nemen. Ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel......... maar die hond die je op oudere leeftijd neemt, die is toch ook ooit pup geweest.

Het enige verschil is inderdaad dat je kunt zien hoe hij is geworden van karakter en gedrag.

Maar of je nou de hond neemt met 8 weken of met drie jaar, het blijft dezelfde hond in mijn ogen. En stel dat je de hond van je dromen ziet in een asiel, maar het is een pup, (mits je de situatie hebt voor een pup namtuurlijk)Dan neem je hem niet, omdat het een pup is en omdat je niet aan vermeerdering wilt meewerken, maar die hond zit er over drie jaar nog en dan neem je hem wel. Dat is toch eigenlijk dan drie verspilde jaren.

Ik hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel, want ik weet werkelijk niet hoe ik het uit moet leggen........

[Baily]

Maar even een vraagje, jouw honden zijn toch ook pup geweest, dus kruisingpuppies. Waarom zou je ze dan als pup niet kopen en als volwassen hond wel. Het is dezelfde hond.

Nou, om heel eerlijk te zijn had ik ze dan dus niet genomen.
Ik heb allebei de keren heel bewust voor een volwassen hond gekozen. Bij Dapper omdat ik wel tijd voor een volwassen hond had maar niet voor een pup. Dat is trouwens slecht uitgepakt want dapper had echt net zoveel tijd nodig als een pup, wat zeg ik...dapper is de eerste anderhlaf jaar meegegaan naar mijn werk. Niet omdat mijn baas daar blij mee was maar omdat hij in een stuip ging als hij alleen thuis bleef.

Cleo is gekomen als maatje voor dapper. Die is bij ons komen wonen omdat ze vanaf het allereerste moment klikten als brood en boter. (Gek he? De volgende dag begon ze loops te worden..hahahaha.)

Daarom dus dapper en cleo genomen als volwassen honden. En als tweede reden omdat ze me nodig hadden..dat is iets wat voor mij toch wel zwaar meetelt.

Achteraf, nu ik dapper en cleo ken, had ik ze natuurlijk ook genomen als ze nog pup waren maar dat is achteraf. Op het moment dat je ze nog niet kent maakt het niet uit. Mocht ik door stom toeval tegen ouders of broers en zussen van dapper en cleo aanlopen dan zijn die ook altijd welkom ook al hoop ik dat dat nooit gebeurt. Er is dus een verschil tussen wat je doetals het zich aandient en wat je wilt.
Ik ben nooit tegen dapper en cleo aangelopen toen ze pup waren dus is de vraag of ik ze als pup ook genomen had niet aan de orde. Op dat moment niet want toen wilde ik dus volwassen honden en geen pups.
Als ik ooit nog een raspup wil dan neem ik ook geen volwassen hond. Ik ben vrij speciefiek in wat ik wil en waarom....dat wordt niet zomaar iets anders omdat ik er toevallig tegenaan loop.

Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar waar ik nu af en toe tegen aan loop, is dat ik ook niet mee wil doen aan die hondenvermeerderaars.

Maar nou ben ik dus helemaal enthousiast over Duitse herders, herderachtigen, herderkruisingen.

Dus ben ik me een beetje aan het orienteren op het ras, niet dat er hier een hond bij komt, maar voor op de lange termijn zeg maar.

Nu zie ik vaak herders die me aanspreken, maar dat zijn dan vaak allemaal kruisingen, of zonder stamboom. Nu breekt natuurlijk een oorlog los, maar ik moet zeggen dat ik ze mooier vind als al die herders met stamboom met van die glijbaanruggen. Je kunt er van houden, maar ik vind het echt niks. Ik vind het er zo gedrukt uit zien.

Dus als ik mooie herders zie dan zijn het geen rashonden. Maar ik zou tien keer liever daar een pup van hebben, als een kynologisch gefokte herder.

Herders uit werklijnen vind ik wel mooi, maar die zijn wat karakter betreft dan weer te fel voor mij.

Dus ik zou eigenlijk het liefst dan een herder pupje kopen zonder stamboom. Terwijl ik wel weet dat dat eigenlijk niet goed is i.v.m. erfelijke ziektes enzo.

Want ik wil wel graag een pup, omdat ik beter ben in problemen voorkomen, dan ze op te lossen.

Niet dat alle volwassen honden gedrag hebben waar je wat aan zou moeten doen, maar zoals je zelf al zegt, je hebt er soms net zoveel werk aan als aan een pup.

[Caro.]

Maar even een vraagje, jouw honden zijn toch ook pup geweest, dus kruisingpuppies. Waarom zou je ze dan als pup niet kopen en als volwassen hond wel. Het is dezelfde hond.

Nou, om heel eerlijk te zijn had ik ze dan dus niet genomen.
Ik heb allebei de keren heel bewust voor een volwassen hond gekozen. Bij Dapper omdat ik wel tijd voor een volwassen hond had maar niet voor een pup. Dat is trouwens slecht uitgepakt want dapper had echt net zoveel tijd nodig als een pup, wat zeg ik...dapper is de eerste anderhlaf jaar meegegaan naar mijn werk. Niet omdat mijn baas daar blij mee was maar omdat hij in een stuip ging als hij alleen thuis bleef.

Cleo is gekomen als maatje voor dapper. Die is bij ons komen wonen omdat ze vanaf het allereerste moment klikten als brood en boter. (Gek he? De volgende dag begon ze loops te worden..hahahaha.)

Daarom dus dapper en cleo genomen als volwassen honden. En als tweede reden omdat ze me nodig hadden..dat is iets wat voor mij toch wel zwaar meetelt.

Achteraf, nu ik dapper en cleo ken, had ik ze natuurlijk ook genomen als ze nog pup waren maar dat is achteraf. Op het moment dat je ze nog niet kent maakt het niet uit. Mocht ik door stom toeval tegen ouders of broers en zussen van dapper en cleo aanlopen dan zijn die ook altijd welkom ook al hoop ik dat dat nooit gebeurt. Er is dus een verschil tussen wat je doetals het zich aandient en wat je wilt.
Ik ben nooit tegen dapper en cleo aangelopen toen ze pup waren dus is de vraag of ik ze als pup ook genomen had niet aan de orde. Op dat moment niet want toen wilde ik dus volwassen honden en geen pups.
Als ik ooit nog een raspup wil dan neem ik ook geen volwassen hond. Ik ben vrij speciefiek in wat ik wil en waarom....dat wordt niet zomaar iets anders omdat ik er toevallig tegenaan loop.

Ik begrijp wel wat je bedoelt, maar waar ik nu af en toe tegen aan loop, is dat ik ook niet mee wil doen aan die hondenvermeerderaars.

Maar nou ben ik dus helemaal enthousiast over Duitse herders, herderachtigen, herderkruisingen.

Dus ben ik me een beetje aan het orienteren op het ras, niet dat er hier een hond bij komt, maar voor op de lange termijn zeg maar.

Nu zie ik vaak herders die me aanspreken, maar dat zijn dan vaak allemaal kruisingen, of zonder stamboom. Nu breekt natuurlijk een oorlog los, maar ik moet zeggen dat ik ze mooier vind als al die herders met stamboom met van die glijbaanruggen. Je kunt er van houden, maar ik vind het echt niks. Ik vind het er zo gedrukt uit zien.

Dus als ik mooie herders zie dan zijn het geen rashonden. Maar ik zou tien keer liever daar een pup van hebben, als een kynologisch gefokte herder.

Herders uit werklijnen vind ik wel mooi, maar die zijn wat karakter betreft dan weer te fel voor mij.

Dus ik zou eigenlijk het liefst dan een herder pupje kopen zonder stamboom. Terwijl ik wel weet dat dat eigenlijk niet goed is i.v.m. erfelijke ziektes enzo.

Want ik wil wel graag een pup, omdat ik beter ben in problemen voorkomen, dan ze op te lossen.

Niet dat alle volwassen honden gedrag hebben waar je wat aan zou moeten doen, maar zoals je zelf al zegt, je hebt er soms net zoveel werk aan als aan een pup.

Er zijn ongetwijfeld fokkers die fokken zonder stamboom en toch de nodige gezondheidsonderzoeken doen.

Ik zou daar eens naar gaan informeren als ik jou was

[Caro.]

[Stel dat je Dapper of Cleo als pup was tegengekomen. Dan zou je ze niet nemen omdat het pups zijn, terwijl je ze wel hartstikke leuk had gevonden misschien. Dus dan is het eigenlijk jammer als je ze had mis gelopen, dat bedoel ik eigenlijk. Alleen omdat ze nog pup zijn, en als je ze een paar jaar later tegenkomt, dan wil je ze wel. Terwijl het dezelfde honden zijn.

(Deze gedachtengang van mij is eventjes zonder je mening dat je gewoon geen pups wilt erbij te betrekken.)

Ik ben geen rashondenmens, maar ik zou dus ook nooit een kruisingpup kopen uit het nest, domweg omdat mensen die kruisingen fokken alleen maar honden vermeerderen en daar ben ik compleet tegen. Als ik een pup zou willen zou er dus een rashondje komen of een stumper uit een asiel. En dan zou ik dus weer liever een volwassen hondje kiezen als een pup van 4 maanden, omdat je daarvan dus geen idee hebt hoe de hond uit gaat groeien.

Ik begrijp dat je in een bepaalde situatie geen pup kunt nemen. Ik kan niet goed uitleggen wat ik bedoel......... maar die hond die je op oudere leeftijd neemt, die is toch ook ooit pup geweest.

Het enige verschil is inderdaad dat je kunt zien hoe hij is geworden van karakter en gedrag.

Maar of je nou de hond neemt met 8 weken of met drie jaar, het blijft dezelfde hond in mijn ogen. En stel dat je de hond van je dromen ziet in een asiel, maar het is een pup, (mits je de situatie hebt voor een pup namtuurlijk)Dan neem je hem niet, omdat het een pup is en omdat je niet aan vermeerdering wilt meewerken, maar die hond zit er over drie jaar nog en dan neem je hem wel. Dat is toch eigenlijk dan drie verspilde jaren.

Ik hoop dat het een beetje duidelijk is wat ik bedoel, want ik weet werkelijk niet hoe ik het uit moet leggen........

ik begrijp iig wel wat je bedoelt, en in zo'n situatie zou ik ook een kruisingspup nemen, uit het asiel dan, juist zéker als het nog een hele jonge pup is. omdat ik dan tenminste meer dan een vermoeden heb dat die 'ongelukjesfokkers' er niks aan hebben verdiend, en ze hen blijkbaar uit armoe naar het asiel hebben moeten brengen.
hopelijk (hópelijk....) kijken ze dan een volgende keer wel beter uit.
en die pup, die verdient sowieso alleen maar een goede thuis.

als je té principiëel bent mag je eigenlijk geen enkele hond meer nemen . daar is doetje een mooi voorbeeld van : waar is ze gefokt? door wie? broodfok, ongeluksnestje, hebben ze als pup geld gevangen voor haar? waarschijnlijk wel. op haar eerste adresje moest ze na enkele weken al weg, is dan tijdelijk opgevangen door een forumster (omdat ze door haar baasjes naar het asiel zou worden gebracht), en is dan met zo'n 3,5 maand bij mij terechtgekomen. wel beschouwd heb ik dus óók meegewerkt aan het oplossen van de 'onbekende fokkers' hun probleem - allemaal niet simpel hoor...

Dat vind ik dus ook wat anders: een kruising pup, of een 'slecht' gefokte raspup uit het asiel.
Het gaat mij met name ook om de ondoordachte fok en dat die mensen er nog geld voor krijgen ook.

Dat wordt een ander verhaal als je zo'n pupje uit het asiel haalt. Dan zou ik het ook doen, al moet ik zeggen dat ik bij bepaalde rashonden het waarschijnlijk weer niet zou doen (bv dus bij de Rottweiler, voornamelijk vanwege karakter).