Ik heb de methode die Anita e.a. aanraadden gevolgd. Een straatje, van acht paaltjes met wires van kippengaas. Steeds de paaltjes een stukje dichter bij elkaar en in no time stonden ze op één lijn. Hij ging echt heel goed en heel snel, met echt die snelle bewegingen met de rug en staart zoals je dat altijd ziet op de filmpjes.
Toen ben ik langzaam het gaas gaan verlagen, tot een strook van tien centimeter op de grond zijn we gevorderd. Tot zover alles prima.
Maar daar stagneren we dus. Als ik verder verlaag of er een wire tussenuit haal gaat het de eerste twee-drie keer prima, maar dan raakt ie de kluts kwijt.
Ik dacht dat ik misschien te snel ging, dus heb het een tijdje op hetzelfde gehouden, maar ik doe nu al drie weken zowat elke dag de paaltjes een paar keer en hij komt geen stap verder.
Vervolgens dacht ik dat ie het misschien saai vond worden, dus heb ik een ruime week rust ingelast en ben vervolgens gestart met zes paaltjes. Zelfde verhaal, eerst snapt ie het weer niet, doe ik alle wires weer omhoog tot die tien centimeter, dan valt het kwartje en gaat ie echt heel snel erdoorheen. Dan kan ik de wires heel vlot afbouwen, hij doet het vervolgens één keer perfect (zes paaltjes, zonder wires, echt snel ook) en dan raakt ie weer de kluts kwijt.
Ik heb heel sterk de indruk dat ie kijkt naar het gaasrandje in plaats van naar de paaltjes. Hij ziet het verband gewoon niet.
Ik ben even door mijn ideeën heen, iemand nog handige tips?
. Ik sluit altijd af met een of twee foutloze rondjes, ook al betekent dat de wires weer omhoog.
gewoon 'paaltjes' en loslaten met beloning op het eind. Het is heel belangrijk dat hij het zelfstandig doet zonder naar jou te kijken.
