We waren op een industrieterrein in Amersfoort, in het begin was ze nog even schrikkerig van alle nieuwe dingen in het donker, maar dat ging al snel over. Zowel op het spoor gefocussed als op verwaaiing gingen we in een racetempo tussen de gebouwen en het verkeer door, zonder dat madamme zich af liet leiden. Vereist ogen in je achterhoofd, ik vond het ontzettend leuk om te doen en voor de hond is het keihard werken (madamme is inmiddels terug naar bed geslopen), om op de vaak grote vlaktes (door parkeerplaatsen etc) zo'n vers spoor uit de verwaaiing te lezen.
Waar ze het gisteren in het bos nog volledig af liet weten (door de lokroep van een specht notabene), liet ze zich nu zelfs door keihard knalvuurwerk niet van de kaart brengen (tja, selectief meisje, vuurwerk en knallen wel geoefend, lokroep specht niet).
Ik ben helemaal trots op m'n meissie
