Nee je mag niet

[sjef]

over het hek springen, op de baas klimmen, Beer aan haar staart rondsleuren, Boomer pesten, alle deuren steeds opentrappen, je neus in mijn bord steken, hard achter mijn oren blaffen, molshopen opgraven in de tuin, aan de lijn trekken, je benchkleed stuk bijten.....

Ja je mag: net zoveel door de tuin rennen als je wilt, elke dag los lopen in het bos, de borden uitlikken, knuffelen .....

Hebben jullie dat ook wel eens dat het meer lijkt of je de hele dag NEE loopt te roepen. Oke hij is nog jong en moet nog veel leren, maar toch !

[Chione]

Nee, dat heb ik gelukkig nooit zovaak. Lijkt me ook o.a. heel vermoeiend en vervelend voor mijzelf en mijn honden.

[MirandaH]

Het is wel een beetje herkenbaar hoor, je komt dan in die fase waarin ik me bedenk: nog even en hij/zij denkt dat hij/zij Nee heet.

Groeien ze wel weer overheen is mijn ervaring en wij moeten gewoon een beetje tot tien tellen

[sjef]

Ik vind het niet erg hoor, en de hond ook niet. Hij kijkt me altijd vriendelijk aan met zo'n gezicht van oh ja, das waar ook ook, dat mag niet.
Komt denk ik omdat we 24 uur per dag bij mekaar zijn en we 2 van dat jonge spul hebben.

[Nakisha]

Hahahaah ja, dat heb ik ook gehad in Rhodi's pubertijd... wat een gedoe was dat. Ik kon wel de hele dag bezig blijven...

[Gajes]

Ik heb het met die 2 van mij af en toe ook.
Dat ik alleen maar nee roep.
Ze hebben op het moment het vele blaffen op hun menu staan.
Als er iemand voor bij loopt of aan de deur of als ze in de tuin zijn.
Ze mogen van mij gerust even aanslaan.
Maar klaar is klaar, maar het lijkt wel of ze dan doof zijn.
Op hun plaats gaan als ik het zeg is op het moment ook not done.
Wordt er af en toe best wel is moe van hihi

[Moos]

Nee, dat heb ik niet met mijn honden, maar het zal gerust veel vaker voorkomen aangezien een vrij standaard grap op puppycursus volgens mij is dat bepaalde pups "nee" heten

[M@scha]

stomme vraag misschien zul je denken maar dat valt best mee:

kent je hond het commando "nee"?

of reageert hij alleen op jouw stemverheffing?

[Gollum]

Zorgen dat je geen nee hoeft te zeggen? Afleiden en bezig houden op een positieve manier?

[ranetje]

Ik vind het heel herkenbaar
Dat was voor mij een reden om te zorgen dat mijn honden (puppen) uit hun dak konden gaan zonder dat er een nee van mij nodig was.
Een stuk afgeschermd in de tuin waar ze mochten dollen bijvoorbeeld

Een beetje wat Gol ook bedoelt denk ik.
Zorgen dat ik geen nee hoef te zeggen.

[Ragyo]

ik heb het nooit zo gehad. maar ja Ragyo heeft tot 7 maanden op een boerderij gewoon waar hij mocht graven, rennen, met andere honden spelen, in de hooiberg kruipen etc. daar mocht dus zo ongeveer alles behalve dingen als tegen mij opspringen maar dat snapte hij heel snel.
en eigenlijk is het ook gewoon een heel braaf hondje wat helemaal happy is als hij iets goed doet in mijn ogen. viel me gister weer op met gedragscursus, er staat dan naast me een hond rond te stuiteren, zich op de grond te laten vallen, te piepen, weg te tijgeren tijdens de blijfoefening, en Ragyo zit keurig naast me, kijkt naar me op met zijn oortjes naar voren en zo'n blik van: ik doe het goed he? dan besef ik wel weer dat ik niet de moeilijkste hond heb

[sjef]

Hij weet heel goed wat nee betekent hoor. Soms staat hij ook te kijken van dat mag niet, MAAAAR ik doe het lekker toch. Stem verheffen is meestal niet nodig alleen maar als ze de oren even uitgeschakeld hebben.
En de ene dag gaat het beter dan de andere, onstuimig weer zorgt voor onstuimige honden.

[Murphy]

Heel erg herkenbaar Tijdens de puppietijd tijdenlang volautomatisch Nee dit, Nee dat totdat je jezelf op een gegeven moment gewoon hoort praten
Komt goed, echt
Groetjes,
Marjan

[sjef]

Maar als ze imuum worden voor regelmatig nee, worden ze dat dan niet ook voor regelmatig braaf en goed zo ?
Volgens mij ligt de kracht in de herhaling.

[Marjoleine]

Honden worden nooit immuun voor leuke dingen

Gewoon zorgen dat hij niet veel kan doen dat niet mag.
Simpel dus eigenlijk

[ranetje]

Ik vind het heel herkenbaar
Dat was voor mij een reden om te zorgen dat mijn honden (puppen) uit hun dak konden gaan zonder dat er een nee van mij nodig was.
Een stuk afgeschermd in de tuin waar ze mochten dollen bijvoorbeeld

Een beetje wat Gol ook bedoelt denk ik.
Zorgen dat ik geen nee hoef te zeggen.

en om die reden herken ik het dus niet - als een pup/jonge hond hier 1 keer per dag 'nee' hoort zal het veel zijn.

continu 'nee' worden ze gewoon 'immuun' aan, blijft er niks meer van je zeggenschap over dat ukkie over.

Ik denk dat je me verkeerd begrijpt?
Ik hoefde vrijwel nooit nee te zeggen, maar ik herken het probleem.

Het terrein waar je over beschikt maakt een groot verschil uit, denk ik
Ik hoor het van diverse cursisten en ik had er zelf ook even een probleem mee toen ik Rana net had.
Mijn man vond dat ik er maar voor moest zorgen dat er niet werd gegraven in de tuin (zijn mooie tuin en dat was ook een plaatje van een tuin )
Ik moest constant zo ongeveer bovenop Rana staan om te zorgen dat de boel heel bleef.
Dus ik heb het terras tijdelijk afgeschermd.
Daardoor kon Rana lekker naar binnen en naar buiten hollen en malligheid uithalen terwijl de tuin heel bleef.
Ik hoefde haar nergens weg te plukken, want daar kon ze niet bij.

Ik hoefde dus nooit "nee" te zeggen omdat dat niet meer nodig was.
Diezelfde situatie geldt voor veel van mijn cursisten.

Toen Rana een jaar was heb ik het hek weer weg gehaald.
Toen liep ze rustig in de tuin en was er geen enkel probleem meer

[ranetje]

Ik vind het heel herkenbaar
Dat was voor mij een reden om te zorgen dat mijn honden (puppen) uit hun dak konden gaan zonder dat er een nee van mij nodig was.
Een stuk afgeschermd in de tuin waar ze mochten dollen bijvoorbeeld

Een beetje wat Gol ook bedoelt denk ik.
Zorgen dat ik geen nee hoef te zeggen.

en om die reden herken ik het dus niet - als een pup/jonge hond hier 1 keer per dag 'nee' hoort zal het veel zijn.

continu 'nee' worden ze gewoon 'immuun' aan, blijft er niks meer van je zeggenschap over dat ukkie over.

Ik denk dat je me verkeerd begrijpt?
Ik hoefde vrijwel nooit nee te zeggen, maar ik herken het probleem.

Het terrein waar je over beschikt maakt een groot verschil uit, denk ik
Ik hoor het van diverse cursisten en ik had er zelf ook even een probleem mee toen ik Rana net had.
Mijn man vond dat ik er maar voor moest zorgen dat er niet werd gegraven in de tuin (zijn mooie tuin en dat was ook een plaatje van een tuin )
Ik moest constant zo ongeveer bovenop Rana staan om te zorgen dat de boel heel bleef.
Dus ik heb het terras tijdelijk afgeschermd.
Daardoor kon Rana lekker naar binnen en naar buiten hollen en malligheid uithalen terwijl de tuin heel bleef.
Ik hoefde haar nergens weg te plukken, want daar kon ze niet bij.Ik hoefde dus nooit "nee" te zeggen omdat dat niet meer nodig was.
Diezelfde situatie geldt voor veel van mijn cursisten.

Toen Rana een jaar was heb ik het hek weer weg gehaald.
Toen liep ze rustig in de tuin en was er geen enkel probleem meer

ik heb je dus heel goed verstaan : jij deed wat volgens mij iedereen met een pup zou moeten doen (toch op de één of andere manier - is het nu in huis of in de tuin, maar gewoon 'een gedeelte' puppyproof maken ).

Ik werd op het verkeerde been gezet door jouw zinnetje

en om die reden herken ik het dus niet ............

[Marie-Josée]

Ik had een zoontje met die naam en die past nu nog steeds bij hem als ik er goed over nadenk,maar met de honden ging het een stuk soepeler al kon vooral die goeie brave Bruno me het bloed onder de nagels vandaan halen , de naam ondeugd misstond hem ook niet, maar het duurt maar heel kort
Tomas was eigenlijk een te brave pup.Een "baasje doe ik het wel goeeeeeeeeed" pup. Ligt ook een beetje aan het ras en karakter toch?

[sjef]

Bij onze vorige honden hebben we ook niet zo vaak nee hoeven roepen.

Dit is een herplaatser die inmiddels 1 jaar is. Hij is hier nu 3 maanden, hartstikke lief en heel leergierig. Maar hij heeft natuurlijk wel een verleden, te lang in een kleine bench alleen gelaten b.v.

Dat is bv de reden waarom hij over het hek klimt en alle deuren opentrapt, hij wil weten waar je bent. Hij kan zelfs de sleuten omdraaien, dat is lastig, maar we moeten er stiekem ook wel om lachen.
Het wordt al een stuk minder maar daarom moet je wel steeds blijven melden dat het niet mag.

Bovendien zijn niet alle honden hetzelfde natuurlijk.

[Murphy]

Tja ik zal ook best dingen niet goed hebben gedaan hoor met Murphy, net als met mijn andere pups. Ik weet wel dat ik met Murphy veel meer nee heb moeten zeggen dan bij de anderen. Hij leek wel taaier met dingen, of minder onder de indruk of nou ja, ik weet het niet. Zo heb ik hem ik denk in totaal wel zo'n 300 eikels uit de bek moeten halen in de puppietijd. En hij bleef maar in onze kuiten bijten, met veel plezier. En de tafelpoot. En hij bleef maar met 4 poten op onze kat springen. En hij bleef het waarschuwende gegrom van onze teef maar negeren en bleef vervelend tegen haar (tot ze het een keer zat was en hem een groot gat in zijn lip heeft gebeten en hij zich gillend op de rug gooide, daarna kreeg hij wat meer respect voor haar).
Evengoed is het met de meeste dingen helemaal goed gekomen, we zijn gewoon stug vol blijven houden met nee zeggen en telkens een botje of speeltje aan blijven bieden. Zo efficient straffen als mijn teef kan ik niet. En zelfs dat heeft maar gedeeltelijk geholpen toen.

[sjef]

Ik wil niet drammen of zo en ik vind alle reacties leuk, maar om een hond te leren wat hij wel of niet mag in een situatie, houdt toch in dat hij dan ook in die situatie moet zijn.

Wat de kuilen aangaat, het advies is goed maar niet haalbaar. Trouwens bij onze Billy Joe hielp dat niets, gaas weg graven maar, die moest het dus ook gewoon met NEE dat mag niet afleren.

[Moos]

Tomas was eigenlijk een te brave pup.Een "baasje doe ik het wel goeeeeeeeeed" pup. Ligt ook een beetje aan het ras en karakter toch?

Dat is zeker ook wel zo denk ik hoor. Met Moos was het veel verleidelijker om in "nee nee nee" te vervallen dan met Saar en Vera.
Saar en Vera waren gewoon asociaal brave pupjes

[Gollum]

Ik vind het heel herkenbaar
Dat was voor mij een reden om te zorgen dat mijn honden (puppen) uit hun dak konden gaan zonder dat er een nee van mij nodig was.
Een stuk afgeschermd in de tuin waar ze mochten dollen bijvoorbeeld

Een beetje wat Gol ook bedoelt denk ik.
Zorgen dat ik geen nee hoef te zeggen.

en om die reden herken ik het dus niet - als een pup/jonge hond hier 1 keer per dag 'nee' hoort zal het veel zijn.

continu 'nee' worden ze gewoon 'immuun' aan, blijft er niks meer van je zeggenschap over dat ukkie over.

Ik denk dat je me verkeerd begrijpt?
Ik hoefde vrijwel nooit nee te zeggen, maar ik herken het probleem.

Het terrein waar je over beschikt maakt een groot verschil uit, denk ik
Ik hoor het van diverse cursisten en ik had er zelf ook even een probleem mee toen ik Rana net had.
Mijn man vond dat ik er maar voor moest zorgen dat er niet werd gegraven in de tuin (zijn mooie tuin en dat was ook een plaatje van een tuin )
Ik moest constant zo ongeveer bovenop Rana staan om te zorgen dat de boel heel bleef.
Dus ik heb het terras tijdelijk afgeschermd.
Daardoor kon Rana lekker naar binnen en naar buiten hollen en malligheid uithalen terwijl de tuin heel bleef.
Ik hoefde haar nergens weg te plukken, want daar kon ze niet bij.

Ik hoefde dus nooit "nee" te zeggen omdat dat niet meer nodig was.
Diezelfde situatie geldt voor veel van mijn cursisten.

Toen Rana een jaar was heb ik het hek weer weg gehaald.
Toen liep ze rustig in de tuin en was er geen enkel probleem meer

Jammer genoeg had ik geen tuin, maar wel een hoop planten in huis
Alles hoog, sommige planten zelf maar vast gesnoeid, kabels verstopt, bepaalde deuren dicht, ogen in je achterhoofd en alles goed opruimen.
Ach ja, en dan zie je evengoed dat je pup van 8 weken kastjes open kan maken door de knop in haar bek te nemen en achteruit te lopen
En toen snapte ze nog echt niet wat nee was dus kastje maar dichtgetaped
Ik heb wel erg gelachen in de puppentijd

[Sita]

Het ligt denk ik vooral aan jezelf. Ik vond vrij veel goed, dus hoefde niet vaak "nee" te zeggen. En dingen waar ze echt niet bij mocht komen, zette ik zo neer, dat ze daar dus ook niet kon komen.

En Sita was nou niet bepaald een rustige puppy. En Taro heb ik in het begin eigenlijk helemaal niet gestraft met een "nee". Hem zonder iets te zeggen uit die situatie gehaald en samen met hem wat anders gaan doen, om te leren wat de regels zijn in dit huis.

[Murphy]

Misschien even voor verduidelijking van mijn kant, hier is nee geen straf.
Nee is bij ons een commando wat aangeleerd is, neutraal uitgesproken en de hond moet stoppen met waar hij mee bezig is.
Als de hond stout is zeg ik foei, op lage barse toon.

[Murphy]

Op het gevaar af volledig off topic te gaan...
Het moeilijkste vond ik bij Murphy de combinatie van zo taai als het maar kan qua correcties. Straffen had alleen zin als je het direct heel hard aanpakte. En aan de andere kant is het gewoon een heel gevoelige angstige hond, heel kwetsbaar en angstig. En dat is een heel lastige combinatie voor mij.

Hij is nu gelukkig volwassen, en dat merken we aan zijn veranderde gedrag. Het is nu veel makkeljker een beroep te doen op zijn vermogen tot teamwork. Straffen doen we nagenoeg niet meer. Heeft geen zin en hij wordt er ook alleen maar heel angstig van.

[ranetje]

Ik werd op het verkeerde been gezet door jouw zinnetje

en om die reden herken ik het dus niet ............

ik bedoelde juist 'als jij het zo kan oplossen kan iemand anders dat ook' .

Verschil tussen Vlaams en Nederlands denk ik

Ik wil niet drammen of zo en ik vind alle reacties leuk, maar om een hond te leren wat hij wel of niet mag in een situatie, houdt toch in dat hij dan ook in die situatie moet zijn.

Wat de kuilen aangaat, het advies is goed maar niet haalbaar. Trouwens bij onze Billy Joe hielp dat niets, gaas weg graven maar, die moest het dus ook gewoon met NEE dat mag niet afleren.

Ja en nee
Er zijn nogal wat dingen die puppy's ondernemen, maar die door volwassen honden niet gedaan worden.
Ik heb gemerkt dat als mijn honden het eerste jaar niet de kans kregen om bepaald gedrag te ontwikkelen (behang opvreten, plinten kaal knagen, planten uitgraven e.d. ) ze dat later ook niet deden.

Je kunt je hondje af en toe in bepaalde situaties brengen waarbij je er met je neus bovenop staat om ze iets duidelijk te maken(even samen de "echte" tuin in lopen bijvoorbeeld), maar dat lukt je niet de hele dag.
Mij lukt dat tenminste niet.
En dan is een puppyproof gebied uitermate handig
Bovendien ben je dan veel relaxter, en dat komt de pup ook weer ten goede.

[ranetje]

Op het gevaar af volledig off topic te gaan...
Het moeilijkste vond ik bij Murphy de combinatie van zo taai als het maar kan qua correcties. Straffen had alleen zin als je het direct heel hard aanpakte. En aan de andere kant is het gewoon een heel gevoelige angstige hond, heel kwetsbaar en angstig. En dat is een heel lastige combinatie voor mij.

Dat is ook een moeilijke combinatie.
Dat heb ik min of meer met Rana gehad.
Door de omgeving juist zo puppyproof mogelijk te laten zijn, kan je je richten op aandacht oefeningetjes e.d. waardoor je de hond min of meer kan "manipuleren" op een soepele manier.
Dat levert meer vertrouwen op dan een pup die "nee" als naam krijgt

[wilma23]

ja nu mijn teef loops is doet ie alles wat niet mag, heeft de hele dag door de dolle vijf min.
zucht nog een weekje dan is het weer over